سفید کردن دندانها

بسیاری از مردم از بدرنگی دندانهایشان رنج می برند و بسیاری نیز مایلند که دندانهای سفیدتری داشته باشند. رنگ دندان متناسب با رنگ پوست می باشد. دندانهای سیاهپوستان بسیار سفید بنظر می آیند که در واقع اینطور نیست و زمینه تیره و سیاه پوست آنها ایجاد خطای دید نموده و باعث می شود که دندانهایشان سفیدتر دیده شوند. معذالک بسیاری از مردم دندانهای تیره تری دارند که با رنگ پوستشان متناسب نمی باشد و ممکن است این تیرگی ژنی بوده و یا بطور اکتسابی بوجود آمده باشد. عوامل متعددی در بروز بدرنگی دندان موثرند. با پیشرفت سن رنگ دندانها تیره تر می گردد. مصرف بعضی از داروها مثل تتراسایکلین ها در زمان حاملگی و در کودکی رنگ دندانها را تغییر می دهد، زیرا که این داروها تمایل به ترکیب با انساج سخت بدن دارد. مصرف دخانیات و مواد غذایی رنگی باعث تغییر رنگ خارجی دندان می گردد. بیماریهایی مثل اریتروبلاستوز، هماتوپورفیریا و آلکاپتونوری از عوامل بدرنگی دندان می باشند. مسمومیت با فلوراید (فلوروزیس) و برخی از اختلالات و نواقص تکاملی و اکتسابی در مینا و عاج نیز در تغییر رنگ دندان مؤثرند. از دیگر موارد تغییر دهنده رنگ دندانها می توان از ضربه به دندان و خونریزی داخلی آن و برخی از معالجه عصب ها نام برد.

از چه موادی برای سفید کردن دندان زنده استفاده می شود؟
بطور معمول از دو ماده هیدروژن پراکساید(آب اکسیژنه) و کاربامایدپراکساید استفاده می شود که بصورت ژل تهیه شده و در سرنگ هایی پلاستیکی به بازار عرضه میشوند.

آیا برای استفاده از این مواد به وسایل خاصی احتیاج هست؟
بله، دندانپزشک از دندانها قالب گیری بعمل آورده و یک قاشقک نرم از جنس پلاستیک های نرم و شفاف که دندانها را در بر می گیرد می سازد. ماده سفیدکننده فقط بر روی سطوح و دندانهایی در قاشقک مالیده می شود که در معرض دید بوده و احتیاج به سفیدتر شدن دارند.

چه مراقبت هایی در طول درمان لازم است؟
هرکارخانه سازنده ای بروشور حاوی اطلاعات و دستورات را ضمیمه کرده است. مراقبت هایی که عمومیت داشته و بیماران باید رعایت کنند عبارتند از:
1 - از قاشقک سفید کننده برای هر دو فک همزمان استفاده نشود، چونکه این عمل برای بیمار مزاحمت ایجاد نموده و بهتر است نیز بیمار دندانهای یک فک را در ابتدا سفید نموده و مؤثر بودن آن را در قیاس با دندانهای فک مقابل مشاهده کند.
2 - از ژل سفید کننده فقط برای سطوح بیرونی و یا دندانهایی که در صحبت کردن و یا خندیدن به چشم می آیند استفاده شود.
3 - از مقدار تجویز شده تجاوز نشود و اینطور نیست که با مصرف بیشتر، دندانها بیشتر و یا زودتر سفید شوند.
4 - در مواقعی که قاشقک حاوی ژل سفیدکننده در دهان قرار دارد از مصرف مایعات و یا غذاها خودداری شود.
5 - زمان تجویز شده، دقیقاً رعایت شود.
6 - از فشردن قاشقک حاوی ژل با فشار دندانهای فک مقابل و یا با دست اجتناب شود.
7 - در طول دوره درمان از خوردن و آشامیدن مواد غذایی رنگی مثل قهوه، چای، انواع کولاها، سبزی و انواع سس های رنگی امتناع شود.
8 - سیگار نکشید و از خوردن و آشامیدن میوه های ترش و اسیدی مثل مرکبات و تنقلاتی مثل لواشک، تمرهندی، قره قوروت و ... خودداری شود.
9 - از همه مهمتر قبل از استفاده دندانها را بخوبی مسواک زده و با نخ نیز تمیز نمائید.

آیا استفاده از مواد سفید کننده دندان ضرر دارد؟
دو ماده ای که بطور رایج استفاده می شوندموادی هستند که سالهاست به عنوان دهانشویه استفاده شده و مورد تأئید جوامع دندانپزشکی می باشند. ولی مصرف آنها، گاهاً ممکن است عوارضی چون حساسیت به دارو و یا حساس شدن دندانها را بدنبال داشته باشد. در مورد حساسیت به دارو مصرف آن به کلی قطع می گردد ولی در صورت حساس شدن دندان، باید اطلاع داشت که این حساس شدن گذرا بوده و با تمهیداتی که دندانپزشک بکار می برد، برطرف می گردد. معمولاً یکی دو روز فاصله انداختن بین جلسات استفاده، حساسیت دندان را بهبود می بخشد.

مواد سفیدکننده در چه تغییر رنگهایی تجویز می گردد؟
برخی از ضایعات و نواقص دندانی مثل بد ساخته شدن مینا و عاج به آن جواب نداده و نیاز به درمانهای تکمیلی مثل لامینیت دارند. دندانهایی که بسیار حساس می باشند نیز کاندید خوبی نمی باشند و در زنان باردار و شیرده نیز توصیه نمی گردند. از نظر نوع رنگ دندانهایی که رنگشان در گزوه زرد و نارنجی و قهوه ای است، به درمان بهتر پاسخ داده و دندانهایی که رنگ زمینه ای آنها خاکستری یا آبی است در برابر درمان مقاومت داشته و نیاز به درمانهای تکمیلی مثل لامینیت و روکش های چینی دارند.

آیا استفاده از مواد سفیدکننده بدون تجویز پزشک مجاز است؟
استفاده از این مواد بدون نظر و تجویز دندانپزشک توصیه نمی گردد و ترکیب شیمیایی و درصد مواد متشکله فعال آنها متفاوت است و برای هر بیماری نحوه مصرف و مقدار مواد مورد نیاز فرق می کند.

قبل از درمان چه مواردی باید رعایت شود؟
دندانپزشک با معاینه دندانها پرکردگی هایی را که ترک و نشتی دارند شناسایی و مجدداً ترمیم می نماید. ضمناً دندانهای پوسیده نیز باید ترمیم شوند. اگر قرار است ترمیمی زیبایی و یا روکش چینی و همرنگ با دندان صورت گیرد، این درمانها در جهت هماهنگی رنگ آنها با دندانهای دیگر به بعد از درمان سفید کردن موکول شوند.

چه مدت طول می کشد تا دندانها سفیدتر شوند؟
مدت درمان بستگی به چند عامل دارد:
- رنگ زمینه ای دندان و میزان تیرگی آن
- همکاری بیمار و زمان استفاده
- نسبت و درصد ماده فعال ژل سفیدکننده

دندان ها به مرور زمان وبا گذشت سن دچار تغییر رنگ می شوند.این تغییر رنگ در اثر تغییر مواد معدنی مینا وعاج صورت می گیرد به این معنی که تخلخل مینا به مرور کم می شود وشفافیت خود را از دست می دهد.دندان ها هم چنین ممکن است به علت مواد رنگی غذاها باکتری ها وتنباکو دچار تغییر رنگ شوند.از آن جائی که سفیدی دندان ها به سور ناخود آگاه نشانه ای از جوانی بر شمرده می شودهمواره سفید کردن دندانها مورد درخواست مردم بوده است.

در عمل سفید کردن دندانها از مواد اکسید کننده مثل پر اکسید هیدوژن برای روشن تر کردن دندان استفاده می شود.مواد اکسید کننده به داخل ساختار کریستالی میله مانند مینا نفوذ کرده و رنگیزه های رسوب کرده در بین هرم های مینائی را اکسید می کنند.با گذشت زمان نفوذ مواد اکسید کننده به داخل عاج دندان که در لایه زیرین مینا قرار داردنیز صورت گرفته و رنگ آن نیز روشن تر می شود.

دو روش اصلی برای سفید کردن دندانها وجود دارد در روش اول که سفید کردن در مطب نامیده می شود مواد بلیچینگ با غلظت بالا به مدت کوتاهی بر روی دندان قرار می گیرد.در این روش سفیدی دندان به سرعت پدیدار می شود ولی در صورتی که به درستی استفاه نشود ممکن است باعث آسیب به لثه ومخاط دهان شود.در این روش برای جلوگیری از تماس مواد اکسیدکننده با لثه ها از لایه محافظ مخصوصی استفاده می شود که با مهارت بر روی لثه قرار می گیرد وبا نور مخصوص محکم می گردد.ماده مورد استفاده در بلیچینگ مطب یا پراکسید هیدروژن ویا کاربامید پراکسید است.ماده دوم نیز در دهان پراکسید هیدروژن ایجاد می نماید.ژل بلیچینگ در این موارد معمولا حداکثر معادل 35% پر اکسید هیدروژن غلظت دارد.

از روش های دیگر بلیچینگ سفید کردن در منزل می باشد که در این روش دندان پزشک یک تری مخصوص پلاستیکی بر روی مدل دندانهای شخص ساخته وژل های بلیچینگ را در اختیار بیمار قرار می دهد.بیمار هر روز چند ساعت ژل ها را بر روی تری قرار داده و آن را در دهان بر روی دندان ها می گذارد.پس از گذشت چند هفته دندانها به سفیدی مورد نظر می رسند.ژل مورد استفاد ه در این روش بین ده تا شانزده درصد غلظت دارد.

در سال های اخیر محصولات زیادی نیز برای سفیدکردن در داروخانه ها وسوپرمارکت ها ارائه می شوند که غلظتی کمتر از ده درصد دارند وبه علت نظارت نداشتن دندانپزشک بر مراحل درمان استفاده از آن ها توصیه نمی گردد.

به طور معمول پس از بلیچینگ بهبود مناسبی در زیبائی دندانها در اثر سفید شدن آن ها مشاهده می شود.ولی باید دانست این روش بر تمامی رنگیزه های دندانی موثر نیست ودر برخی موارد بدرنگی شدید دندان ها نیاز به درمان های طولانی مدت بلیچینگ ویا استفاده از درمان ونیر لامینیت می باشد.

از عوارض درمان بلیچینگ می توان به حساس شدن دندانها سوختگی لثه ها(در موارد استفاده نادرست ویا سفیدشدن بیش از حد دندانها ) اشاره کرد.این عوارض در تعداد کمی از مراجعین ممکن است به وجودآید و پس از چند روز بهبود می یابد.مدتی پس از سفیدکردن ممکن است تا حدودی از سفیدی دندان کاسته گردد.

رنگ دندانهای طبیعی متغیر است و به عواملی چون ضخامت مینا بستگی دارد.در این متن به بررسی شایع ترین اختلالاتی که موجب تغییر رنگ دندانها می شوند می پردازیم.
به طور کلی عواملی را که باعث تغییر رنگ دندان می شوند،به دو دسته تقسیم می کنیم: 1- عوامل خارجی 2- عوامل داخلی.
شایع ترین عوامل خارجی شامل سیگار،مصرف زیاد چای و قهوه،باکتریهای کروموژن ( رنگ زا) و برخی داروها می باشند.باکتریهای کروموژن رنگ هایی را تولید می کنند که از سبز یا قهوه ای تا سیاه متغیر هستند.این نوع تغییر رنگ اغلب در کودکان و در دندانهای قدامی انها دیده می شود.البته بسیاری از ترکیب رنگهای قهوه ای –سیاه به احتمال زیاد منشا باکتریال ندارند ،بلکه در اثر سولفید اهن حاصل از واکنش بین سولفید هیدروژن باکتری و اهن بزاق یا مایع شیار لثه ایجاد می شوند.در مورد تنباکو،ماده ی قیری درون ان در بزاق حل می شودو به راحتی در فرورفتگی ها و شیارهای سطح دندان نفوذ می کند.در افراد سیگاری غالبا تغییر رنگ در سطح لینگوال ( زبانی ) دندانهای قدامی فک پایین مشاهده می شود.رنگهای ناشی از نوشیدنی ها منتشرتر هستند و شدت کمتری دارند.
تغییر رنگ حتی می تواند مربوط به ماده ی ترمیمی باشد.برخی مواد ترمیمی نظیر امالگام می توانند موجب تغییر رنگ خاکستری- سیاه در دندانها شوند.تعداد زیادی از داروها نیز می توانند موجب تغییر رنگ دندان شوند.شدت تغییر رنگ، به دورز دارو و مدت زمان مصرف بستگی دارد.یکی از معروف ترین داروها در این زمینه تتراسایکلین است که موجب تغییر رنگ زرد روشن تا قهوه ای تیره می شود.از انجا که این دارو قادر به عبور از جفت می باشد باید از تجویز ان در دوران حاملگی جدا خودداری کرد.مصرف ان در کودکان زیر 8 سال هم ریسک تغییر رنگ را افزایش می دهد. بد نیست بدانید تحقیقات ثابت کرده است که حتی برخی دهان شویه ها ( نظیر دهان شویه ی کلر هگزیدین ) می تواند موجب تغییر رنگ دندانها شود.
و اما عوامل داخلی:
این گروه از عوامل شامل طیف نسبتا وسیعی از بیماریها هستند. از جمله :
• بیماریهای کبدی نظیر هپاتیت موجب افزایش مقدار بیلی روبین و بیلی وردین خون می شوند. این مواد در زمانی که دندان در حال تکامل است می توانند به راحتی جذب ان شوند و تغییر رنگ ایجاد نمایند.
• بیماری ارثی پورفیریای اریتروپویتیک.در این بیماری در سنتز پورفیرین که خود در سنتز گلبولهای قرمز نقش دارد اختلال ایجاد می شود.ترکیبات حاصل در بافتهای سخت نظیر دندان نفوذ کرده و موجب تغییر رنگ ان می شوند.
• سایر بیماریهایی که با شیوع کمتر موجب تغییر رنگ درونزای دندان می شوند عبارتند از :
• تولد زودرس
• ناسازگاری خونی
• خونریزی داخلی قابل توجه
• دیسترس تنفسی نوزادان
• هپاتیت نوزادی و ....
در پایان باید گفت که تغییر رنگهای خارجی به راحتی و با درمانهایی از قبیل جرم گیری و ...قابل درمانند،در حالیکه درمان تغییر رنگهای داخلی به این سادگی نیست و روشهای پیچیده تری را می طلبد

سفید کردن دندانها

مطالب مشابه :

اندو (2)

ايمپلنت دندان چیست

روت كانال تراپي- اندو – درمان ريشه وسئوالات مردم

دندانپزشكي كودكان

همه چیز در باره ی پرستودنتيكس(تخصص پروتزهاي دنداني)

زیبایی خنده و دندان.ونیر دندان.اصلاح طرح لبخند

طرز تهیه کاغذ

سفید کردن دندانها

نخ دندان