سفرنامه مشهد

و اینجا همه رضا می شوندسفرنامه مشهد <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

شب سه شنبه بود . مثل همیشه کتاب نوحه ام را برداشتم و راهی دعای توسل شدم . فکر نمی کردم قرار باشد آنروز، دعای دهمین فراز دعای توسلمان برآورده شود . دعای زیارت علی ابن موسی الرضا المرتضی . اولین کسی را که دیدم «آوحید » بود . اتفاقا اولین حرفی هم که بعد از سلام و احوالپرسی زدیم حرف رفتنشان به «مشهد» بود . یه دفعه «آوحید» گفت چرا تو نمی آیی ؟ من که کمی شوکه شده بودم گفتم : اه بابا . نمیشه من عضو گردان نیستم . گفت بزار یه زنگ به مسئول گردان بزنم . تا من بیام و حرفی بزنم «آوحید » زنگ را زده بود . مسئول گردان گفت : که شاید بشود . صبح روز بعد با هم رفتیم گردان . ولی اونجا گفتن که تقریبا محاله بری . عصر اونروز هم «نرفتنم» کاملا قطعی شد . من دیگر منتظر یکشنبه بودم تا امتحان دیفرانسیلم را بدهم . داشتم دیفرانسیل نگاه می کردم که گوشی داداشم زنگ خورد . «آوحید» بود . ولی فکر نمیکردم با من کاری داشته باشد . چون آنوقت به خودم زنگ میزد . یکدفعه «هادی» گفت : «مشهد»؟ من دویدم و گوشی را گرفتم که آوحید گفت : حل شده است ....

**************

روز شنبه سوار ماشین شدیم . اول راه داستان همان شوخی های راه را داشت . «سلام ، خوبی» واژه ی اول سفرمان بود که با لحن خاص «الیاس» خیلی حال می داد . با همین احوال بود که خوابیدیم . نزدیکای اذان صبح که از خواب پا شدیم تقریبا با مشهد 5 ساعت فاصله داشتیم . دیگر کم کم همه چیز بوی حرم می داد . حتی نام اکثر مسافرخانه ها ، مسجد ها و سوپر مارکت ها «رضا» بود . اولین نوحه را در نزدیکیای سبزوار در اتوبوس خواندیم که توسط پلیس سبزوار 20 هزار تومان هم جریمه شدیم . دیگر کم کم به مشهد می رسیدیم . چشم همه «گنبد حرم» را جستجو می کرد ولی نتیجه ای نبود . به محل اقامتمان رفتیم و منتظر بعد از ظهر شدیم .

**************

بعد از ظهر بود . هوای ملایمی در مشهد می گشت . با دوستان تسوجیم (آقای ایلخانی ، آوحید صادقی ، توحید و پیمان ) راهی حرم شدیم . فاصله ی میدان بسیج تا حرم تقریبا زیاد بود . ما پیاده به راه افتادیم . تقریبا تمام مسیر را هیچ کس حرفی نمیزد . یعنی نمیتوانست حرف بزند . همه گنبد را جستحو می کردیم که یک دفعه پیمان گفت : اه گنبد اونجاست . من سراسیمه به طرف خیابان رفتم . چه باشکوه بود گنبد باصفایش . واقعا زیبا بود . دیگر ندانستم تا حرم چطور رفتیم . کم کم می شد بخوانی : «باب الرضا» . با دلهره و اضطراب وارد صحن جامع رضوی شدیم و به یکی از شبستان های صحن جمهوری رفتیم . میتوانستیم اولین تصویر گنبد را در حرم ببینیم یعنی تصویر زیر .

بعد از خواندن نماز ، روضه ای از حضرت رقیه خواندم . حس و حال عجیبی در دوستانم بود . کم کم به حال و هوایشان حسودی ام می شد . تپش قلبم زیاد شده بود . برخاستیم به سوی ضریح به راه افتادیم . بعد از گذشتن از کفشداری ، وارد فضای جالب ضریح شدیم . من که فکر می کردم ضریح آن طرفتر باشد به راه افتادم . همین که داشتم می گذشتم و بر خلاف انتظارم چشمم به ضریح افتاد . شوکه شده بودم از آن همه عظمت . دیگر کاری نمیکردم . فقط نگاه می کردم . ضریحی به وسعت آسمان . ضریحی زیباتر از همه ی وعده و وعید های بهشتی . امامی رئوفتر از آنچه که فکرش را می کردم .

خودمونی ...............................................................................................................................

+ اولا محرم رو تسلیت میگم . ما رو از دعای خیرتون فراموش نکنید .

+ دوما تشکر از «آوحید صادقی» که وسیله ی وصال شدند .

+ سوما که اگر زبان قاصری بود ببخشید . وسعمان همین بود . باشد که قبول افتد . حرف دل بود .

+ انشاالله سفرنامه کربلا .

سفرنامه مشهد

مطالب مشابه :

اوقات شرعی به وقت مشهد مقدس

دانلود ربنای استاد شجریان

اوقات شرعی

سفر به مشهدالرضا ع (پنج سال و سه ماهگی طاها و یک سال پنج ماهگی محدثه )

اوقات شرعی

سفرنامه مشهد

روز نوشته ها: دوشنبه 31/1/88

اوقات شرعی چناران بامشهد حدود دودقیقه تقاوت دارد!