همسایه

من بودم و همسایه ی دیوار به دیوار
یک عاشـق و دیـوانه و بیمار به دیوار

تو آن طـــرفِ فاصــِــله ی آجری و من
یک قاب که چسبیده ام انگار به دیوار

وقتی که تو یک ضربه زدی وقت قرار است
من ضـربه و تو ضـربه و دیدار به دیوار

پشت سر هم ضربه و موزیـک نوازی
انگار که مـیـخـی زده نـجّـار به دیـوار

هربار سرم شانه و آغوش تو را خواست
من تـکـیه زدم جای تو هـربار به دیوار

انگشت تو رقاصه ی این محشر کبری
مــن گوش به دیوار و تو گیتار به دیوار

خوب است میان من و تو واسطه ای بود
عاشق شدم و کردمـش اقرار به دیوار

هرچـند که تو رفتی و دیوار ترک خورد
من ، گوشه ی دیوار و وفادار به دیوار ...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مــ نــ و ر ه ســ ا د ا ت نــ مــ ا ئـ ـی

همسایه

مطالب مشابه :

شعر مخصوص رژه حماسی(ضربه چهار)

ضربه ی کاری

نقدی روی شعر رضا باب المراد

تفکر و شعر (۵) : مايا آنجلو، در حسرت خواب

احمد امیری:خودباوري‌هاي بي‌جا ضربه‌هاي مهلكي به پيكره شعر نو فارسي زده است

معرفی 25 فیلم + نقد آبگوشتی

آموزش دفاع شخصی-نقاط حساس بدن

شعر عاشقانه 2

همسایه