اظهارنظرهای جنجالی موسس «هتل داریوش» و «پارک دلفین‌ها»ی کیش پس از 15 سال سکوت/ حسین ثابت: جز کارشکنی

اظهارنظرهای جنجالی موسس «هتل داریوش» و «پارک دلفین‌ها»ی کیش پس از 15 سال سکوت/ حسین ثابت: جز کارشکنی چیزی ندیدم

اظهارنظرهای جنجالی موسس «هتل داریوش» و «پارک دلفین‌ها»ی کیش پس از 15 سال سکوت/ حسین ثابت: جز کارشکنی چیزی ندیدم

حسین ثابت گفت: در تمام دنیا، نوار ساحلی تنها مختص اماکن گردشگری و خدمات مسافری است اما اینجا تمام برج‌های مسکونی بدون توجه به زیبایی جزیره در نوار ساحلی ساخته شده‌اند. 15 سال است که در کیش فعالیت می‌کنم ولی جز کارشکنی چیزی ندیده‌ام.

حسین ثابت بکتاش، سرمایه‌گذار خوشفکر ایرانی است که هنوز با همان ته لهجه زیبا و شیرین مشهدی و نگاه امیدوارانه و تلاشگرش از گلایه‌های چندساله در عرصه سرمایه‌گذاری گردشگری ایران و کیش می‌گوید. وی که علاوه بر هتل معروف داریوش در سایر نقاط ایران و جزایر قناری نیز موفقیت خود را به اثبات رسانده است با خوشرویی همیشگی گفت که پس از 15 سال گلایه می‌کند چرا که دیگر کارد به استخوانش رسیده است.  حسین ثابت بکتاش متولد ۱۳۱۳ در مشهد است. از عناوین او، کارآفرین ثروتمند ایرانی، تاجر فرش، و صاحب گروه هتل‌های ثابت است. ثابت تا در جزایر قناری ۵ هتل (۵ هزار تخت) داشته و در ایران نیز هتل بزرگ داریوش را به سبک تخت جمشید در کیش ساخته است. وی، غیر از این هتل، چهار هتل دیگر نیز در کیش دارد و شرکت تجارت بین‌المللی ثابت و مجموعه پارک دلفین‌های کیش (دلفیناریوم و باغ پرندگان با مساحت بیش از ۶۵ هکتار) متعلق به اوست. آنچه می‌خوانید گفت‌و‌گویی خبرنگار «نامه» است با ثابت به بهانه دلتنگی‌هایی که پشت لبخندهای تلخ و نگاه‌های امیدوارنه‌اش:


پس از 15 سال قصد گلایه کرده‌اید؛ چرا پس از این همه سال می‌خواهید از موانعی که در راه سرمایه‌گذاری گردشگری داشته‌اید برایمان بگویید؟
من 11 هتل در نقاط مختلف دارم و با افتخار می‌گویم که به تنهایی نیز آنها را اداره می‌کنم و هتل‌هایم نیز همیشه پر از مهمان است اما دلیل اینکه می‌خواهم گله کنم این است که عاشق کشورم هستم. در واقع گلایه من به این خاطر نیست که نگران خودمم بلکه برای آینده بزرگ این مملکت نگرانم و این نخستین بار است که حرف می‌زنم برای اینکه دلم پر است و احساس می‌کنم کارد به استخوان رسیده.

بزرگ‌ترین عاملی که باعث شده اینقدر نگران شوید چیست؟
من ایرانی و صد البته شیعه‌ام. من در مشهد به دنیا آمده‌ام و بچه کوی امام رضا(ع) هستم. آنجا متولد شدم و درس قرآن خوانده‌ام. مسئله اینجاست که من در کشورهای دیگر مباحث خوبی را یاد گرفته‌ام که امروز کشور من نیازمند آن است اما هیچ وقت ادعایی نکردم. شاید به همین خاطر هرگز هیچکدام از مسئولان سوالی از روند فعالیت‌های من نکردند. من چیزی از مسئولان نمی‌خواهم و هرگز یک ریال از کسی دریافت نکردم و به جایی وابسته نبودم انتظار هم ندارم که کسی چیزی به من ببخشد، اما دلم برای این همه سرمایه که در جزیره کیش به هدر می‌رود می‌سوزد و برای این جزیره که باید نگین خلیج فارس باشد و بدرخشد غصه می‌خورم.

چه عاملی باعث شده که نگران آینده جزیره باشید و یا شرایط گردشگری در آن را مناسب ندانید؟
جزیره کیش 4 سرمایه اصلی دارد که با پول نمی‌توان آن را خریداری کرد. آب زلال و مرجانی جزیره، ساحل زیبای شنی و آفتاب درخشان و بی‌نظیر این منطقه در کنار هوا و اکسیژن فراوانش منحصر به فردند اما سازمان گردشگری کیش و سیستم مدیریت در کشور به این بخش توجهی ندارد این در حالی است که در اروپا اکسیژن تراپی 2 هزار یورو برای هر فرد هزینه دارد اما اینجا اکسیژن رایگان است و ما قدر این برلیان را نمی‌دانم و در حال نابودی ساحل‌های زیبای آن هستیم.

چه فعالیت یا روالی باعث شده که ساحل کیش از نگاه شما قابلیت گردشگری خود را از دست بدهد؟
وقتی در ساحل دریا با سیمان مکان ورزشی برای آقایان آن هم مقابل یک هتل بین‌المللی تاسیس می‌شود، فاتحه این طبیعت خوانده است. وقتی یک گردشگر زن کنار پنجره با منظره مردان عریان و نیمه برهنه رو‌به‌رو می‌شود چطور می‌توان از جذب گردشگر سخن گفت؟ روزی که زمین هتل داریوش را خریدم از مسئولان خواستم که مسیر دوچرخه‌سواری را تغییر دهند و منظره زیبای دریا و ساحل شنی را با جاده آسفالته خراب نکنند اما تنها قول‌هایی شنیدیم که هرگز عملی نشد. چرا باید کنار دریا یک جاده آسفالته داشته باشیم تا سبب شود بسیاری از گردشگران با ماشین به حریم دریا وارد شوند و یا شاهد راه انداختن بساط آتش و قلیان باشیم؟ درتمام دنیا، نوار ساحلی تنها مختص اماکن گردشگری و خدمات مسافری است اما اینجا تمام برج‌های مسکونی بدون توجه به زیبایی جزیره در نوار ساحلی ساخته شده‌اند. 15 سال است که در کیش فعالیت می‌کنم ولی جز کارشکنی چیزی ندیده‌ام. بگذارید بگویم که بهترین دوره مربوط به مدیریت آقای یزدان‌پناه بود و من به خاطر ایشان وارد جزیره شدم نه اینکه وابستگی سیاسی درکار باشد اما اینکه این مدیر هر روز صبح وضعیت پروژه‌ها را بررسی می‌کرد برای من به عنوان یک سرمایه‌گذار ارزشمند بود. البته تمام مدیران جزیره شریف و بزرگوار هستند اما مسئله اینجاست که مقوله گردشگری را نمی‌شناسند و اگر چنین است چرا از تجربیات دیگران بهره‌مند نمی‌شوند و یا مشاوران زبده برای این امر استخدام نمی‌کنند؟

به عنوان یک کارشناس و سرمایه‌گذار فکر می‌کنید بزرگ‌ترین مشکل سیاستگذاری مسئولان در جزیره چیست؟ 
در یک جزیره توریستی که نگاه گردشگری وجود دارد، باید هتل بسازیم نه آپارتمان. در یک پروژه گردشگری تمام تلاش بر این است که مسافر پول خرج کند و لذت دریافت کند اما امروز به یمن وجود آپارتمان‌هایی که اغلب خالی هستند، چندین نفر با حداقل هزینه به جزیره سفر می‌کنند این در حالی است که این ساختمان‌های به ظاهر مسکونی هیچ مسئولیتی در قبال پاسخگویی به اداراتی نظیر اماکن یا نیروی انتظامی را ندارند و صد البته از پرداخت مواردی مانند مالیات نیز معاف هستند و جای هتل‌ها را گرفته‌اند، پس هتل‌ها برای چه ساخته شده‌اند؟ سوال من این است که چرا اینقدر ساخت و ساز در جزیره رونق دارد در حالیکه 20 یا 30 هتل نیمه‌کاره وجود دارد؟ اغلب این ساختمان‌ها برای کسانی است که تنها سالی یکبار به جزیره سفر می‌کنند و در بقیه موارد از این آپارتمان‌ها بهره می‌برند و به اجاره دادن می‌پردازند ضمن اینکه زمینه اقتصادی جزیره را از گردشگری به تجارت تبدیل کرده‌اند.

فکر می‌کنید چه چیزی باید در دیدگاه مسئولان تغییر کند تا شاهد روند درستی در جزیره برای رشد گردشگری باشیم؟
به نظر من چیزی از گردشگری در کیش نمانده است چرا که ابتدا باید تعریف درستی از مقوله گردشگر و گردشگری داشته باشیم. من به عنوان نخستین هتل‌دار وارد جزایر قناری شدم و امروز 174 هتل در این جزیره وجود دارد چرا که طبق سیاست‌های دولت ساخت و ساز به جز برای پرسنل در آنجا ممنوع است اما وقتی در کیش به هتلدار به عنوان فعال در زمینه گردشگری کمک نمی‌شود چه انتظاری می‌توان داشت؟ گردشگر در گام اول باید به هتل برود، باید مسئولان بفهمانند که اینجا جای ساخت و ساز نیست. مسئله ساخت و ساز تا جایی پیش رفته که جلوی هتل‌ها را نیز گرفته است. عده‌ای به دنبال بهره‌مندی اقتصادی هستند و زمین را تکه تکه و به صرف پول می‌فروشند در حالی که اینجا جزیره شادی مردم ایران است و ما حق نداریم دریا را به عنوان سرمایه ملی و بیت‌المال به دست عده خاصی بسپاریم.

این مشکلات درباره پارک دلفین‌ها نیز برای شما وجود دارد؟
پارک دلفین‌ها امروز در بسیاری از مواقع ضرر می‌دهد اما ما نمی‌توانیم شادی را از مردم بگیریم. این پارک تنها جایی است که وقتی از گوشه‌ای، شادی مردم را می‌بینم اشک از چشمانم جاری می‌شود. شاد بودن هنر است و من سعی کردم که این شادی را به جزیره بیاورم ضمن اینکه ما نخستین کشوری بودیم که پستاندار دریایی را به جزیره آوردیم و بقیه کشورهای منطقه از ما یاد گرفتند و این افتخار ماست اما مسئله ساخت و ساز در ساحل روی این پارک نیز تاثیرات منفی داشته است به نحوی که امنیت پارک دچار مشکل شده است. بارها پروژه داشتیم که ساحل را به خرج خودمان زیبا کنیم اما جلوی ما را گرفتند تا جایی که 400 درخت نخل را که کاشته بودیم برای ساخت یک بازار، شبانه به دریا ریختند. از نگاه من هر موجود زنده‌ای ارزشمند است و زدن این نخل‌ها نیز دست کمی از کشتار نداشت اما سوالم این است که آیا ما بازار کم داریم؟ این در حالی است که گاهی اینقدر برای مجوز آزارمان می‌دهند که ما خودمان دست به کار شدن می‌شویم اما باز هم جلوی ما را می‌گیرند. ماندن در انتظار مجوز آن هم در یک پروسه یکساله و چند ساله خیلی آزار دهنده است در حالی که دیده‌ام برای ساختمان‌سازی برخی اشخاص شبانه شرایط را مهیا کرده‎‌اند و یک هفته‌ای مجوز صادر شده است این مسائل آزار دهنده است چرا که نیمی از این توجهات برای گردشگری و پروژه‌های ملی نمی‌شود. 

پروسه مجوزی که اشاره کردید برای چه مواردی تا امروز وجود داشته است؟
من 640 هزار متر زمین دارم آیا نمی‌توانستم ساخت و ساز کنم؟ من سه نقش هتل آماده ساخت دارم اما شش ماه است که منتظر مجوز هستیم. جالب اینجاست که برای 150 هزار متر زمین مجوز ساخت تنها چهار طبقه صادر می‌شود اما برای ساخت یک برج مسکونی 5 هزار متری که جلوی دریاست مجوز 25 طبقه داده شده، آیا این درست است؟ این چه گردشگری است؟ مسئولان باید بدانند کسی که اینجا سرمایه‌گذاری می‌کند عاشق است وگرنه او هم ساختمان می‌سازد. دولت باید بداند که با ساخت هتل می‌توانیم گردشگر خارجی جذب کنیم و من معتقدم که پتانسیل این مسئله وجود دارد اما نیازمند حضور کارشناسان گردشگری در بخش‌های اجرایی دولتی هستیم. 

اگر مسئولان همین امروز از شما برای اصلاح روند جزیره کمک بخواهند، چه پیشنهادی دارید؟
مدت‌ها پیش ما پیشنهاد کردیم 200 هزار درخت نخل وارد جزیره شود چرا که به واسطه این اقدام 5 درجه دمای جزیره کاهش می‌یابد که به واسطه آن رطوبت کم می‌شود و باد شکل می‌گیرد و به نوعی جزیره با شکل‌گیری سایه درختان بهشت می‌شود اما کسی به این نظر توجهی نکرد. 

با توجه به سخنرانی‌های مکرر دولت مبنی بر جذب سرمایه‌گذار، چقدر این صحبت‌ها از نگاه شما تحقق یافته؟
در شرایطی که جزیره آب نداشت، ما روزی 2 هزار مترمکعب آب تولید کردیم و برای این امر ماهی 150 میلیون پول برق می‌دهیم این در حالی است که شنیده‌ام از ماه دیگر قرار است 50 درصد هزینه برق افزایش یابد، با وجود چنین خدماتی ما باید در هتل را ببندیم اما این شرط دلجویی از یک سرمایه‌گذار است؟ در همین هتل 600 نفر کار می‌کنند و آیا بسته شدن آن کار درستی است؟ اینها تجربه 35 سال زمین خوردن و بلند شدن من است. کشورهای دیگر ایران را جهان سوم می‌دانند اما ما جهان اول هستیم چرا که ما یک تاریخ 2500 ساله را پشت سر داریم. من به 5 زبان زنده دنیا صحبت می‌کنم اما عاشق زبان فارسی هستم و سوال من اینجاست که برای زنده نگه داشتن این فرهنگ چه کرده‌ایم؟ امروز ما در حال ساختن پیکر فردوسی هستیم. این پیکره 12 متر طول دارد و این به خاطر عشق من به این شخصیت بزرگوار است. مشکل سرمایه‌گذاری ایران بی‌احترامی است که به این افراد می‌شود. ماندن پشت درهای بسته و طولانی شدن دریافت مجوز عواملی هستند که انگیزه کار کردن را از افراد می‌گیرد و سخنرانی‌های دولت را در حد شعار نگاه می‌دارند.

آیا شخص شما با وجود تمام مشکلاتی که ذکر کردید هنوز انگیزه فعالیت در کیش را دارید؟
امروز گردشگری بعد از نفت دومین اولویت درآمدزایی است که تا چند سال آینده به پله نخست می‌رسد. مسئله اینجاست که هتل‌های تهران هم در حال از بین رفتن است اما دولت حاضر نیست پیشنهادات سرمایه‌گذاران را بپذیرد. از نگاه من مشکل اصلی گردشگری امروز ما جذب توریست خارجی نیست بلکه مردم ما هستند چرا که با افزایش قیمت ارز امکان سفرهای خارجی برای اغلب آنان کم شده است لذا باید به جذابیت‌های داخلی بیاندیشیم و به شادی مردم فکر کنیم. اگر دولت هتل‌ها را می‌‎ساخت و به بخش خصوصی اجاره می‌داد الان گردشگری رونق بیشتری داشت. ما سعی کردیم نگذاریم ساحل کیش به درد سواحل شمال دچار شود اما ساخت و سازهای امروز به همان سمت می‌رود با این وجود من ناامید نیستم و امیدوارم این سیستم روزی اصلاح شود به قول شاعر: با همه غم که از این گردش دوران دارم/ من به زیبایی این زندگی ایمان دارم/ جویباری است گل آلود، صاف خواهد شد/ این نقش به چشمان دارم/ گو اگر ، گرد غم از هر طرفی می‌بارد/ باز من چشم به سبزی بهاران دارم/ می‌شوم زرد ولی هیچ نمی‌پوسم من/ چونکه در خاک وطن ریشه فراوان دارم


مطالب مشابه :


هتل داریوش کیش نماد تاریخی کشور با معماری یکتای جهانی

رزرو هتل - هتل داریوش کیش نماد تاریخی ویلاهای ساحلی هتل داریوش جهت اسکان و اقامت




اظهارنظرهای جنجالی موسس «هتل داریوش» و «پارک دلفین‌ها»ی کیش پس از 15 سال سکوت/ حسین ثابت: جز کارشکنی

وبلاگ روستای بزرگ رکنکلا - اظهارنظرهای جنجالی موسس «هتل داریوش» و «پارک دلفین‌ها»ی کیش پس




هتل داریوش کیش | هتل داریوش جزیره کیش | سایت هتل داریوش کیش | هتل 5 × داریوش کیش

هتل داریوش کیش جنب میدان داریوش و بلوار داریوش جزیره کیش واقع شده و جزو هتل های لوکس ۵




از آقای ثابت صاحب هتل داریوش

والیبال ساحلی (برادران صالحی نژاد) - ستار صالحی نژاد از آقای ثابت صاحب هتل داریوش




جسد نخبه دانشگاه تهران در هتل داریوش کیش

به گزارش البرز پنجشنبه هفته گذشته درحالی جسد الف- ک 20ساله در آبهای ساحلی هتل داریوش پیدا شد




هتل های کیش

خاطرات سیاحت - هتل های کیش - سفرنامه - عکسهای در سفر - خاطرات و تجربه های شخصی من - خاطرات سیاحت




سفرنامه کیش

کلاً هم از جاده ساحلی حرکت میکنه و همش شام هتل داریوش بصورت بوفه سرو میشه و تقریباً همه




۶ هتل لوکس و گران قیمت ایرانی + عکس

هتل داریوش کیش هتل بزرگ داریوش هتلی ۵ ستاره با الهام از تخت جمشید و به صورت (ساحلی): ۳۳۵




پارک ساحلی مرجان – جزیره کیش

پارک ساحلی مرجان – جزیره هتل بزرگ داریوش هتل




نصب مبلمان شهری در معابر کیش

(حدفاصل هتل داریوش تا ساختمان همچون کلبه هور، فاز یک پارک ساحلی میرمهنا و کشتی




برچسب :