چگونه روی چرم نقاشی کنیم؟ (قسمت سوم)

روش چرم کشی :
ابتدا فیبر را به اندازه مورد نظر بریده و یک طرف فیبر را چسب می زنیم و بر روی آن ابر نیم سانتی قرار می دهیم. ابر زیر را به اندازه فیبر می بریم . سپس با قیچی اطراف آن را پیرایش می کنیم ، تا زمانیکه چرم بر روی ابر کشیده می شود، با شیب ملایمی به پشت فیبر بچسبد .

چرم را به هر اندازه که مورد نظر باشد 5/1 سانت از اطراف اضافه می بریم ، سپس پشت فیبری که قبلا روی آن را ابر چسبانیده بودیم با قلم موی پهن چسب می زنیم ، و فیبر را به پشت گذاشته چرم را از یک طرف به آن می چسبانیم سپس چرم را کشیده به قسمت بالای فیبر می چسبانیم .

انتقال طرح بر روی چرم :
ابتدا یک کاغذ کاربن به پشت کاغذ اولیه که طرح بر روی آن می باشد می چسبانیم و طرح را مجددا از روی تمام خطوط با خودکار می کشیم حال طرح به قسمت پشت کاغذ انتقال یافته و آماده انتقال بر روی چرم می باشد .

پس از اینکه طرح توسط کاربن به پشت کاغذ انتقال یافت کاغذ را بر روی چرم گذاشته و با هر وسیله ای که می شود بر روی کاغذ فشار وارد می کنیم مثل دسته قیچی یا هر چیز دیگر روی تمام خطوط را به صورت یکنواخت مالش می دهیم تا طرح بر روی چرم منتقل شود .

طرحی که بر روی چرم منتقل شده ، بسیار کم رنگ می باشد ، باید حتما قلم گیری شود تا طرح زیباتر جلوه کند،اینکار را با قلم مو یا با راپید انجام می دهیم .

رنگ آمیزی طرح :
برای رنگ آمیزی طرح رنگ های پودری موجود را در الکل حل کرده و در شیشه های کوچکی می ریزیم، پس از آن طرح را رنگ آمیزی می کنیم. اگر تابلو احتیاج به خطاطی داشته باشد پس از اتمام مراحل نقاشی خط مورد نظر را با قلم و مرکب معمولی روی تابلو می نویسند.

در کارگاه هایی که به صورت تولید انبوه نقاشی می کنند، اکثراً زمانی که رنگ آمیزی در وسط تابلو تمام می شود اطراف آن را با یک رنگ تیره به وسیله دستگاهی بنام پیستوله که رنگ را بصورت پودر بر روی تابلو پخش می کند، زده می شود و معمولاً از چهار طرف به سمت داخل رنگ را می باشند، به نحوی که ایجاد خط با زمینه نشود و اطراف کار تیره تر و هرچه به سمت داخل نزدیک می شویم زمینه روشنتر می شود، تا زمانی که در زمینه محو شود. برای استحکام بیشتر تابلو، محلول رزین و ورونی برروی تابلو با دستگاه پیستوله زده می شود.
( رزین محلولی است بی رنگ و مانند روغن جلاکمی براق )
پس از اتمام کار برای دوام بیشتر تابلو محلول ورنی به آن زده می شود. (ورنی ماده ایست مانند روغن جلا که بصورت آماده در بازار موجود می باشد.)

انواع رنگها :
رنگها، معمولاً به دو دسته تقسیم می شوند: 1-رنگهای اصلی 2- رنگهای فرعی رنگهای اصلی شامل: زرد-آبی-قرمز
رنگهای فرعی شامل: سبز- بنفش-نارنجی که ازترکیب رنگهای اصلی بدست می آید . از ترکیب رنگهای اصلی با رنگهای فرعی رنگهای زیر بدست می آید:
(سبز زرد- سبز آبی ) ( بنفش قرمز - بنفش آبی ) ( نارنجی زرد - نارنجی قرمز )
ترکیب سه رنگ اصلی با هم رنگ خاکستری را تشکیل می دهد که به این ترکیب، ترکیب کاهشی می گویند.

ترکیب نورهای رنگی با هم نور سفید را تشکیل می دهد که به این ترکیب، ترکیب افزایشی گویند.
رنگدانه یا پیگمنتها شامل : رنگ روغن- گواش-آبرنگ- پاستل-مداد رنگی و... می باشد.
از دیدگاه روانشناسان رنگها به دو دسته تقسیم می شوند .

1-رنگهای سرد مثل: آبی-سبز - سبز روشن- سبز زمردی- آبی آسمانی- آبی تیره -آبی لاجوردی- بنفش آبی
2- رنگهای گرم مثل: قرمز سرخابی- قرمز رناسی- قرمز معمولی- نارنجی زرد و سبز مایل به زرد - بنفش قرمز- نارنجی قرمز

سه رنگ سفید -خاکستری- مشکی را رنگهای خنثی گویند.
رنگهای متضاد: رنگهایی هستند که از یک خانواده رنگی نمی باشند مثل: قرمز-آبی
هارمونی: ترکیب رنگهای مختلف که از یک خانواده رنگی می باشند مثل: نارنجی-قرمز
(تنالینه) رنگمایه: درجات مختلف تیرگی و روشنایی یک رنگ را تونالیته گویند یا به عبارت دیگر عبور از یک رنگ گرم تیره به یک رنگ گرم روشن و بر عکس از یک رنگ سرد تیره به یک رنگ سرد روشن را نیز تونالیته می گویند. (مانند قرمز تیره به قرمز روشن یا آبی تیره به آبی روشن)

والور یا ارزش رنگی: به تونهای چند رنگ مختلف گفته می شود یا به پیوندی اطلاق می شود که ما بین درجات تیرگی و روشنایی 2 یا چند رنگ وجود دارد.

واریاسیون : به پرده های رنگی مختلف از یک رنگ را گویند.

بشر اولیه به احتمال زیاد اول پوستها را به وسیله پیه و مغز حیوانات نرم کرده و موها و چشمها را با سنگهای تراشیده شده از روی پوست بر می داشتند و برای راحتتر انجام دادن این کار پوستها را به تنه درخت آویزان می کردند شاید این روشی بوده که بشر اولیه بوسیله آن توانست پوستهای سخت و قابل فساد حیوانات را به چرمی نرم و دباغی شده تبدیل کند.

در سرزمینهای امپراطوری ایران باستان حداقل 5 هزار سال پیش، روشهای کاملی برای ساخت چرم بکار می رفته که از آن زمان تا به امروز در اصل روش تغییرات جزئی داده شده است قبل از اینکه استفاده از ظروف گلی عمومیت پیدا کند، از پوست به عنوان قالبی برای شکل دادن به گل استفاده می شد. در گذشته های دور دیگهای چرمی بود که برای درست کردن غذا سنگها را داغ می کردند و داخل دیگ می گذاشتند.

با وجود هفتاد سال قدمت هنر نقاشی روی چرم این هنر هنوز به ثبت نرسیده است هنر نقاشی روی چرم هنری است که تنها با دست انجام می گیرد.

هنر نقاشی روی چرم در استان تهران دارای قدمت است و تنها صنعت بومی انسان تهران است، که از دوره قاجاریه در تهران رواج یافته .

تهران مهمترین مرکز تولید محصولات چرمی است و کارگاههایی ارزشمند در زمینه محصولات چرمی و نقاشی روی چرم خطاطی و حکاکی روی چرم با استفاده
از چرم های سبک مثل گوسفند و بومی پردازند.

در زنجان بیشتر نقوش نقاشی روی چرم سنتی و زینتی است.
در زمینه تولید فرآورده های پوستی شهرهایی مثل مشهد، شاندیز، بجنورد، قوچان ، نیروان ،خراسان و اصفهان مشهورند.

انواع پوست مورد مصرف در ایران:
پوست بز : پوست بز به دلیل مجعد بودن و کوتاهی الیاف و چون اکثراً دارای موهای زبر و بدون خز واقعی است در حال حاضر از بازار مناسبتری برخوردار است. در تمام مناطق آسیا بویژه هند و ایران، پاکستان، چین و کشورهای آفریقای غربی بز فراوان یافت می شود.

نژادهای چین و آفریقای غربی و هند از نظر کیفیت شهرت بیشتری دارند.
« پوست قَره گل » معروفترین پوست ایران است. رنگ آن خاکستری و دارای شفافیت خاصی است این پوست بنام« کبودشیراز» معروف است.

در منطقه شمال غرب خراسان در گذشته مهمترین مرکز تهیه چرم و پوست ایران به شمار می آمد در حال حاضر گروه کمتری از ترکمنان و سایر مردم بومی به پرورش گوسفند مشغول هستند.
« مهمترین نژاد گوسفند » قره گل- مشکی کبود یا خاکستری که در ردیف بهترین پوستهای بره دنیا قرار گرفته است پرورش این بره بسیار رایج است.

منبع : http://www.seemorgh.com

چگونه روی چرم نقاشی کنیم؟ (قسمت سوم)

مطالب مشابه :

چگونه روی چرم نقاشی کنیم؟ (قسمت سوم)

دانلود کتاب آموزش حکاکی و نقاشی روی چرم

چگونه روی چرم نقاشی کنیم؟ (قسمت چهارم)

نقاشی روی چرم توسط آفاق امیریان

الگو چرم دوزی برای حکاکی روی چرم

نقاشی روی پارچه