مقاله در مورد فوائد ورزش دو و میدانی:


فواعد ورزش دو و میدانی

 دووميداني يک ورزش طبيعي است زيرا با رفتار و حرکات طبيعي انسان مطابقت دارد. بنابراين مي‌توان گفت دووميداني از زمان پيدايش بشر وجود داشته است و اولين اسلحه انسان در برخورد با محيط و خطرهاي آن به حساب مي‌آمد.بشر اوليه براي دفاع از خود محتاج به فرار کردن بود تا اينکه در محلي خود را مخفي کرده به زندگي خود ادامه دهد. ليکن اشخاصي که ضعيف بوده و قدرت دويدن نداشتند بدون شک طعمه حيوانات قرار مي‌گرفتند.بدين جهت پدرها بچه‌هاي خود را تشويق به دويدن کرده و به آنها طرز فرار از مقابل حيوانات را مي‌آموختند چرا که دويدن، حد فاصل بين زندگي و مرگ براي آنها بود. انسانهاي اوليه ضمن دويدن و فرار، براي عبور از موانع طبيعي از جهيدن و پريدن استفاده مي‌کردند و اگر لازم مي‌شد که بين آنها و حيوانات مبارزه‌اي صورت گيرد از پرتاب سنگ يا ديگر اشيا کمک مي‌گرفتند اين کار معمولاً زماني انجام مي‌گرفت که انسان از فرار کردن خسته و کوفته مي‌شد. در تنگناي مرگ و زندگي، انسان مجبور بود از قدرت بازو و پنجه و عضلات خود هم حداکثر استفاده را نمايد. به اين ترتيب انسان اوليه پي برد که اگر تندتر بدود، بيشتر بپرد و محکم‌تر پرتاب کند، بهتر خواهد توانست با مشکلات و خطرات پيرامون خود مبارزه کند. از بين ملتهاي دنياي باستان فقط يونان بود که با عشق و علاقه، مردان غيور و با شهامت خود را به بهترين شکل، تشويق مي‌کرد. در يونان باستان به مرداني که بهتر دويده و شي‌اي را بيشتر پرتاب کرده و از مرتفع‌ترين محل مي‌پريدند به چشم عظمت نگاه مي‌کردند و براي آنها احترام و افتخار زيادي قائل بودند. اما نکته مجهول براي همه دانشمندان علم ورزش اين است که به چه علت قهرمانان پرتاب ديسک در مرتبه اول قرار مي‌گرفتند و ورزشکاران ديگر در درجه دوم اهميت قرار داشتند. در اساطير يونان باستان، به موجودي پرشور و شر به نام «مرکور» بر مي‌خوريم. اين موجود افسانه‌اي، جواني است بلند بالا و سرشار از شادماني و حرکت و حرارت. او در دو طرف کلاه و مچ پاي خود بالهايي کوچک دارد و با همين بالها و گامهاي تيز و چابک، سفرهاي بسيار پرماجرايي را در کوهها و جنگلها و سرزمينهاي مختلف انجام مي‌دهد. وجود چنين اسطوره‌اي حکايت از علاقه و توجه مردم به تيزپايي، چابکي و دويدن دارد. در دوران امپراطوري روم باستان، لژيونرها (سربازان عضو ارتش) با پرداختن به انواع دوها و پرتاب‌ها، خود را براي مسابقات شمشيرزني و نبردهاي تن به تن آماده مي‌کردند .در مصر باستان نيز، نوعي ورزش «دوميداني» شامل دويدنهاي انفرادي و جمعي اجرا مي‌شد. المپيک باستانالمپيک باستان اولين اجراي سازمان يافته و قانون‌دار دووميداني بود. اين بازيها از سال 776 قبل از ميلاد آغاز شد و 12 قرن ادامه داشت. دووميداني در المپيک باستان در رأس ديگر ورزشها قرار داشت. مسابقه دو با شرکت دوندگان چابک به مسافت يک اِستاد (182 متر) انجام مي‌شد. واژه استاديوم از اين کلمه گرفته شد. در اين دوره حتي دويدن با يک پا هم وجود داشته و از آنجا که بشر اسلحه‌اي به نام نيزه اختراع کرده بود و در جنگ از آن استفاده فراواني مي‌کرد، پرتاب نيزه هم به عنوان ورزش شناخته شد. در المپيادها دو نوع مسابقه با نيزه وجود داشت: يکي پرتاب نيزه و ديگري نبرد با نيزه توأم با شمشيربازي.«کوروبوس» احتمالاً اولين قهرمان رسمي دو در نخستين المپيک باستاني بوده است. بنا به مدارک تاريخي، پرش طول در چهارمين دوره به مواد مسابقه اضافه شد و کرونوس از کشور اسپارتا نخستين رکورددار اين ماده بود که حدود 7 متر پريد. در دوره‌هاي بعدي رشته‌هاي ديگر مانند پرتاب وزنه و پرتاب ديسک به فهرست مسابقات دووميداني اضافه شد. يونانيها، براي پرتاب ديسک از يک صفحه مدور فلزي استفاده مي‌کردند که آن را هاترس مي‌ناميدند.بازيهاي المپيک در قرن چهارم ميلادي به دستور امپراطور روم تئودوزيوس اول تعطيل شد و همزمان مسابقات دووميداني هم از رونق افتاد. از آن زمان تا زنده شدن دوباره المپيک شکلهايي از انواع دوها و پرشها و پرتاب‌ها در اقوام و ملل دنيا ديده شده که بيشتر به خاطر آماده شدن جنگجويان و سربازان بوده است. در قرن دوازدهم ميلادي، مسابقات ميداني و مخصوصاً دو در انگلستان رواج يافت. اين رواج در اواخر قرن پانزدهم و اوايل قرن شانزدهم شدت يافت و به ورزش اول جامعه تبديل شد. علت اين شکوفايي علاقه هنري هشتم پادشاه انگلستان بود که خود مهارت فراواني در پرتاب چکش داشت. در قرن 17 و 18 ميلادي، در انگلستان نوعي شرط‌بندي مرسوم شد که در آن دوندگان با هم شرط مي‌بستند و انبوه مردم به تماشا مي‌ايستادند. در سالهاي 1820 تا 1860 دووميداني به دانشگاه‌ها و مدارس انگلستان راه يافته بود و دانشجويان علاقه فراواني به اين ورزش پيدا کرده بودند.در سال 1849 ارتش انگلستان يک مسابقه بزرگ براي اهميت دادن به دو و جلب توجه نظاميان به آن ترتيب داد و علاوه بر اين، دوهاي سرعت و استقامت را جزء دروس رسمي دانشکده افسري قرار داد. در سال 1866 اولين باشگاه دوندگان با نام «کلوپ اتلتيک آماتور» در لندن تاسيس شد و بعد از آن باشگاه‌ها و کلوپهاي ديگري به وجود آمدند. بعد از انگلستان، دومين کشوري که دووميداني در آن رونق بسيار يافت آمريکا بود. اولين باشگاه دووميداني آمريکا «کلوپ اتلتيک نيويورک» بود که در سال 1868 تاسيس شد. در اولين دوره المپيک نوين در سال 1896 دووميداني در رديف مهم‌ترين رشته هاي ورزشي بازيها قرار داشت.در هفدهم ژوييه 1912 کنگره‌اي در سوئد با حضور نمايندگان سازمانهاي دووميداني کشورهاي بلژيک، اتريش، کانادا، شيلي، دانمارک، مصر، فنلاند، آلمان، انگلستان، يونان، مجارستان، نروژ، شوروي، آمريکا، سوئد و استراليا برپا شد و براي ايجاد يک سازمان بين‌المللي دوميداني مشورت کردند. اين سازمان، سرانجام در ماه اوت سال 1913 با نام «فدراسيون بين‌المللي دووميداني» تأسيس شد. فعاليت‌هاي اين سازمان باعث شد که اين ورزش در سراسر دنيا گسترش يابد. در حال حاضر تقريباً هيچ کشوري نيست که عضو فدراسيون دووميداني نباشد و از قوانين آن پيروي نکند.دووميداني در ايران ورزش دو و ميداني در ايران، به ويژه در دوران باستان و روزگاران قديم به اندازه سوارکاري، چوگان بازي، تيراندازي، کشتي و شمشيربازي رايج نبوده است. اما بي‌ترديد جنگاوران و سربازان ايراني در هر دوره از تاريخ، براي آماده‌سازي و تقويت جسم خود از اين ورزش هم غافل نبوده‌اند. شاطرها را شايد بتوان نخستين افرادي به شمار آورد که ورزش و تمرين اصلي آنها از دوران کودکي دويدن بوده است.در دوره صفويه و پس از آن چنين رسم بود که مرداني چابک و تيزرو در پيشاپيش اسب بزرگان مي‌دويدند و راه را براي عبور آنها باز مي‌کردند. اين دوندگان را شاطر مي‌ناميدند. شاطرها، دويدن و تندرفتن را از کودکي تمرين مي‌کرند و چون در اين کار مهارت مي‌يافتند، در يک آزمون مانند مسابقه دو نيز شرکت مي‌کردند تا اگر قبول شوند، حکم شاطر دواني يا استادي بگيرند. در دربار پادشاهان صفوي و بعد از آن، همواره تعدادي شاطر آماده به خدمت بودند و رئيس شاطرها را شاطر باشي مي‌گفتند. شاطرها در اوقات فراغت به تمرين دو مي پرداختند و از آنجا که افرادي تيز پا و تندرو بودند، براي رسانيدن پيامها نيز مورد استفاده قرار مي گرفتند. اما، از عهد مشروطيت به بعد و به دليل رواج کالسکه و اتومبيل ردايرانف کار و بار شاطرها هم به تدريج از رونق افتاد و اين پيشه از ميان رفت.پيدايش ورزش «دو و ميداني» در ايران، به صورت نوين حدود سال 1300 هجري شمسي است. در اين سال، ميرمهدي ورزنده(معلم ورزش) دووميداني را در ايران معرفي کرد و به شاگردان مدارس آموزش داد. در سال 1303 در ميدان مشق تهران، مسابقه‌اي به نام المپيک ايران ترتيب داده شد که در آن ورزشکاران سفارتخانه‌هاي خارجي و ورزشکاران ايراني شرکت کردند. مهمترين رشته اين رويداد ورزشي «دو و ميداني» بود. در آن سالها وزارت معارف ايران هه ساله جشنواره‌اي ورزشي براي دانش‌آموزان ترتيب مي‌داد که بيشتر بر پايه دووميداني، شمشيربازي و حرکات ژيمناستيک بود. احمد ايزدپناه -که او را پدر دو و ميداني ايران مي خوانند- از سال 1303 به بعد، به کمک شمس‌الدين شايسته و شعاع معتمد شيرازي در مسجد سپهسالار آن زمان تشکيلاتي به راه انداختند که هدف آن برگزاري مسابقات دو و ميداني بين ورزشکاران محلات و مدارس تهران بود. در سال 1311، کانون ورزش ايران به همت اين کانون در کالج تهران برگزار شد. در آن سالها (13 - 12 - 11 - 1310) بيشتر مسابقات دو و ميداني با وسايل معمولي و ابتدايي انجام مي‌شد و دسته بيل و ريسمان و سنگ ترازو براي پرش با نيزه و پرش ارتفاع و پرتاب وزنه به کار مي‌رفت.در سال 1313 هجري شمسي از سوي وزارت معارف يک اردوي ورزشي در باغ منظريه تهران ترتيب يافت که اولين سمينار دووميداني هم در آنجا تشکيل شد تا اين رشته از ورزش را درايران پاريه‌ريزي کند و گسترش دهد. به اين ترتيب رشته‌هاي مختلف دووميداني به تدريج در شهرهاي بزرگ و کوچک ايران رواج يافت.اولين حضور بين المللي ايران در بازيهاي آسيايي 1951 دهلي نو بود که علي باغبانباشي در آن سال موفق شد در 5 هزارمتر مدال طلا و در 3 هزارمتربامانع مدال نقره به دست آورد. باغبانباشي هفت سال بعد در بازيهاي آسيايي 1958 که دومين حضور ايران در اين بازيها بود که موفق شد در رشته هاي 10 هزارمتر و 5 هزارمتر دو مدال برنز به دست آورد. از قهرمانان بزرگ تاريخ دو و ميداني ايران مي‌توان به باغبانباشي، خليل رضوي، تميور غياثي، احمد ميرحسيني، جلال کشميري، فرامرز آصف، سلمان حسام، رضا انتظاري، حميد سجادي، جعفر باباخاني، سجاد مرادي، عباس صميمي و احسان حدادي اشاره کرد. احسان حدادي تنها ورزشکار ايران بوده است که به مدال طلاي جهاني در دو و ميداني دست يافته است. حدادي در مسابقات جهاني جوانان در سال 1383 به مدال طلاي پرتاب ديسک دست يافت. تاريخچه دووميداني در جهانركوردهاي جهاني در سال 1914 اولين ليست ركوردهاي جهاني دووميداني انتشار يافت . در سال 1987 ركوردهاي جهاني براي جوانان ، همچنين اولين صورت اسامي دارندگان ركوردهاي جهاني داخل سالن انتشار يافت . نامهاي بياد ماندني تاريخ دووميداني جهان  در طي سالها مسابقات دووميداني ، چهره هاي برجسته اي در اين ورزش ظهور كرده اند . كه بدليل كسب نتايج استثنائي و فوق العاده و يا تكرار پيروزيها نامشان بر سر زبانها افتاده است .  پاوو نرمي فنلاندي بين سالهاي 1920 تا 1928  9 مدال طلاي المپيك در دوهاي استقامت بدست آورد . اميل زاتوپك چكسلواكي كه به ” لكو مو تيو بشري “ معروف شد . ديگر دونده استقامتي بود كه نامش بلند آوازه شد . آبب بيكيليا دونده اتيوپي در سال 1960 همه را غافلگير كرد و مدال طلاي رشته ماراتن را برد . او اين پيروزي را در المپيك بعد نيز تكرار كرد . پاري دو براين براي پرتاب وزنه روشي نو ابداع كرد و بارها ركورد جهاني را بهبود بخشيد . باب ماتياس در 17 سالگي در رشته دشوار دهگانه مدال طلاي المپيك را از آن خود كرد و جوانترين قهرمان المپيك شناخته شد .جس اونز قهرمان دوهاي سرعت و پرش طول با كسب پيروزيهاي متعدد المپيك 1936 بارها هيتلر رهبر نازي ها را به خشم آورد .ژوزف اشميت لهستاني كه بارها ركورد پرش سه گام جهان را بهبود بخشيد و ويژگيهاي اجرائيش مكتب لهستان را در اين رشته به جهانيان معرفي كرد .ردلف هاربيك آلماني محصول سيستم تمرينات اينتروال و مربي ابداع كننده آن والدمار گرشلر.آل اورتر قهرمان 4 دوره المپيك . اورتر تا 50 سالگي به تمرينات خود و حضور در ميادين رقابتهاي دووميداني ادامه داد و توانست ديسك را بيش از 60 متر پرتاب كند .كارل لوئيز سلطان دوهاي سرعت و پرش طول .ميكيو اودا اولين آسيائي و اولين ژاپني كه برنده مدال طلاي المپيك شد.محمد ال كوفي متولد الجزيره اولين آفريقائي كه به مدال طلاي المپيك در پرش سه گام دست يافت .چارلز داماس اولين كسي كه در سن 19 سالگي بيش از 7 فيت ( 13/2 متر ) پريد . او در مسابقه انتخابي تيم ملي آمريكا براي اعزام به المپيك ملبورن از فراز مانع 15/2 متر گذشت . در مسابقات المپيك نيز با 12/2 متر مدال طلا گرفت .مايكل جانسون اولين كسي كه در هر دو رشته 200 و 400 متر مدال طلاي المپيك دريافت كرد (1996 آتلانتا ) او در اين سال 2 بار ركورد 200 متر جهان را بهبود بخشيد و آنرا به عدد افسانه اي 32/19 ثانيه رسانيد .باب بيمون كه به ركورد استثنائي 90/8 متر در پرش طول دست يافت .سرگي بوبكا قهرمان افسانه اي پرش با نيزه كسي كه در كليه دوهاي برگزاري مسابقات قهرماني جهان به مقام اول اين رشته دست يافته و بيش از 20 بار ركوردهاي پرش با نيزه ( داخل سالن و هواي آزاد ) را بهبود بخشيده و اولين كسي كه مرز 6 متر را شكست ....... و بسياري از قهرمانان ديگر كه اقدام به كاري برجسته نموده و نامشان در صفحات زرين ورزش دووميداني به ثبت رسيده است .  رشته دووميداني ، محور اصلي بازيهاي المپيک محسوب مي شود که از اولين دوره بازيها جز جدايي ناپذير آن بوده است و در حال حاضر رونق بازيهاي المپيک تا حد زيادي مديون ورزشکاران مرد و زن دووميداني است.تعداد رشته هاي دووميداني در بازيهاي المپيک 24 رشته براي مردان و 22 رشته براي زنان است.البته لازم به يادآوري است که زنان ، سال 1928 شانس شرکت در بازيهاي المپيک را در رشته دووميداني نداشتند.فدراسيون بين المللي دووميداني  در سال 1912 تاسيس شد که در حال حاضر يکي از قوي ترين و فعالترين فدراسيونهاي زير پوشش کميته بين المللي المپيک است و داراي 209 عضو مي باشد. فدراسيون دووميداني جمهوري اسلامي ايران يکي از اين اعضاست که در سال 1936 رسما به عضويت قدراسيون بين المللي دووميداني درآمده است.درباره دو و ميداني دوها1- دوهاي سرعت، شامل 100 متر، 200 متر، 400 متر2- دوهاي نيمه استقامت، شامل 800 متر، 1500 متر3- دوهاي استقامت، شامل 5000 متر، 10000 متر4- دوهاي امدادي، شامل 4X100 متر، 4X400 متر5- دوهاي با مانع، شامل 110 متر، 400 متر، 3000 متر6- دو مارتن به مسافت 42195 مترماراتن دروغ بزرگ تاريخدر بازيهاي المپيک نوين، اين ماده از ورزش به ياد يک سرباز يوناني، به نام «فيدي پيدس» برگزار مي‌شود که به نوشته مورخان يوناني جان خود را در راه شاد کردن هموطنانش فدا کرد. به نوشته مورخان يوناني در سال 490 قبل از ميلاد، جنگي بزرگ ميان ايرانيان و يونانيان در «دشت ماراتن» به وقوع پيوست که در آن، سربازان يوناني توانستند با تعداد بسيار کمتر از ايرانيان، جنگ ماراتن را فتح کنند. در اين حال، فيدي پيدس، سرباز يوناني، چون مي‌ دانست که اهالي آتن به شدت نگران سرنوشت خود هستند، فاصله 42 کيلومتري ميان دشت ماراتن و آتن را يک نفس دويد و پس از دادن مژده پيروزي به هموطنانش، از نفس افتاد و مرد.بي‌ترديد چنين ماجرايي يک دروغ محض است که مورخان يوناني نوشته‌اند تا خود را بزرگ و ايرانيان را کوچک جلوه دهند. اين در حالي است که بسياري از تاريخ‌نويسان بي‌طرف، واقعه ماراتن را به دلايل بسيار رد کرده و اصولاً قبول ندارند که در دشت ماراتن چنان جنگ بزرگي بين ايران و يونان در گرفته باشد.راهپيماييراهپيمايي يکي ديگر از مسابقات دووميداني است که شامل دو ماده به مسافتهاي 20 و 50 کيلومتر انجام مي‌شود. شرکت‌ کنندگان به هيچ وجه حق دويدن يا پريدن ندارند و طبق مقررات بايد چنان گام بردارند که قبل از جدا شدن پاي عقب از زمين، پاي ديگر بر روي زمين قرار گيرد.پرشها1-  پرش ارتفاع: از روي مانع افقي و عموماً با دورخيز صورت مي‌گيرد.2- پرش طول: شخص پرنده با سرعت زياد پيش مي‌آيد و پس از کوبيدن پا بر روي تخته پرش و پريدن به هوا، در چاله پرش فرود مي‌آيد. 3- پرش سه گام: شخص پرنده دورخيز مي‌کند و به سرعت جلو مي‌آيد و به هنگام رسيدن به تخته پرش، با يک پا از زمين مي‌جهد و در دو گام با يک پا فرود مي‌آيد و در گام سوم با هر دو پا به چاله پرش فرود مي‌آيد. 4- پرش بانيزه: که به کمک نيزه‌اي بلند از روي مانع افقي انجام مي‌شود پرنده در اين پرش با نيزه به طرف مانع مي‌دود، هنگام رسيدن به مانع، نوک نيزه را در گودال مخصوصي که زير مانع قرار دارد جاي مي‌دهد و با فشار پا بر زمين، بدن خود را به سوي بالا مي‌کشد. پس از قرار گرفتن نيزه به طور عمود بر زمين نيزه بايد رها شود و پرنده از روي مانع عبور کند.پرتاب‌ها1- پرتاب وزنه: پرتاب کننده در وسط دايره‌ اي به قطر 213 سانتي‌ متر که به وسيله باند آهني يا چوبي محصور است مي‌ ايستد، يک گوي آهني به وزن 257/7 کيلوگرم براي مردان و نصف آن براي زنان را با يک دست در بالاي شانه مي‌گيرد و بي‌آنکه پا را از دايره پرتاب بيرون بگذارد، وزنه را با تمام قدرت پرتاب مي‌کند. 2- پرتاب نيزه: پرتاب کننده بايد يک نيزه به وزن 800 گرم (براي زنان 600 گرم) و به طول 7/2 متر (براي زنان 3/2 متر) را با يک دست بگيرد و در فاصله‌اي از پشت خط شروع- که يک تخته باريک است- قرار ‌گيرد و پس از دورخيز کردن و دويدن، نيزه را از پشت خط شروع پرتاب کند. 3- پرتاب چکش: چکش، گلوله‌ اي سنگين و فلزي است به وزن 7/25 کيلوگرم با يک قلاب و مفتول بلند و دستگيره‌اي در انتها. پرتابگر چکش را با دو دست مي گيرد و در داخل دايره پرتاب به قطر 420 سانتي‌متر مي‌ايستد. در شروع کار، پرتابگر چکش را به دور سر خود از بالاي سر مي‌چرخاند و پس از آنکه نيروي جانب مرکز به حد کافي رسيد، آن را رها مي‌کند. 4- پرتاب ديسک: ديسک صفحه‌ اي است مانند بشقاب و دايره‌ اي شکل به قطر 21/9 سانتي‌ متر که 2 کيلوگرم وزن دارد و از چوب محکم و يک لبه فلزي ساخته شده است. پرتاب از داخل محوطه دايره‌ اي به شعاع 2/5 متر صورت مي‌گيرد. پرتاب کننده در مرکز دايره مي‌ايستد و در حالي که ديسک را در کف دست خود گرفته است، چند بار به دور خود مي‌چرخد و پس از آنکه به حد کافي نيروي جانب مرکز ايجاد کرد، ديسک را به سمت جلو رها مي‌کند.توان بخشي و آسيب هاي ورزش دو ميداني آسيب ورزشي در « دو » عبارت است از شرايطي که بازيکن را مجبور به کاهش طي مسافت موردنظر در هفته مي نمايد . عوامل مؤثر در افزايش خطر آسيب در ورزش « دو » به دو گروه تقسيم مي شوند : ۱- مشکلات آناتومي ۲- خطاهاي آموزشي که شايع ترين آنها شامل تغيير زمين ورزش « دو » به نوع سخت تر ، افزايش ناگهاني مسافت تا بيشتر از ۱۰٪ در هفته ، افزايش ناگهاني شدت دويدن - دو سربالايي - « دو » در جاده هاي ناهموار ، استراحت ناکافي ، آسيب قبلي ، شايع ترين محل آسيب در ورزش دو ، زانو است . ساق پا ، مچ پا جزو آسيب پذيرترين نواحي در ورزش دو مي باشند . نواحي هيپ ، لگن و کمر حدود ۲۰٪ کل آسيب ها را تشکيل مي دهد . گرفتن شرح حال دقيق کمک به تشخيص آسيب و مکانيسم آن مي نمايد . بنابراين توجه به نکات زير مورد نظر مي باشد . 1. زمان شناسي آسيب : شروع حاد يا تدريجي درد ، طول مدت درد و زمان شروع آن 2. ماهيت درد : مداوم يا متناوب ، عوامل تشديد کننده و تسکين دهنده آن ، وجود التهاب همراه درد 3. ملاحظات سني : مثلاً در ورزشکار جوان با درد استخوان ران به شکستگي استرسي استخوان ران يا التهاب کششي آپوفيز آن  و در ورزشکار مسن تر به شکستگي يا تنگي مهره هاي ستون فقران فکر مي کنيم . 4. ويژگي هاي دو : مسافت ، سرعت ، انجام يا عدم انجام تمرين هاي کشش عضلاني قبل و بعد از دويدن ، نوع عضلات تحت کشش ، وجود افزايش ناگهاني در مدت ، شدت و تعداد تمرين ها ، داشتن تمرين فردي يا جمعي5. تجهيزات ورزشي : نوع کفش دونده ، مدت استفاده از آن و استفاده از لوازم طبي يا ارتوپدي 6. زمين ورزش : سطح سخت ، ناهموار ، سربالايي ، سطح هموار دايره اي و ريل متحرک . انتخاب نامناسب ترين نوع زمين عدم تعادلي در سطح پا و مچ ايجاد مي نمايد و به زنجيره بيومکانيک اندام هاي فوقاني منتقل مي گردد . 7. بررسي سلامت سيستم هاي مختلف بدن : و ديگر عواملي که سلامت کلي ورزشکار را به شدت تحت تأثير قرار ميدهد . 8. تاريخچه آسيب : تعداد آسيب هاي قبلي ، محل آسيب  و نوع درمان انجام شده . 9. توانايي تسلط : تحمل استراحت مطلق يا نسبي ، تحمل کنارگذاشتن ورزش « دو » براي مدت نامعلوم و ... برخي از ورزشکاران اختلالات روحي قابل ملاحظه اي را در پاسخ به آسيب تجربه مي کنند که نيازمند حمايت رواني - احساسي مي باشند . « براي انجام توان بخشي موفق مشاوره با روانپزشک يا روانشناس ورزشي بسيار ضروري است . » معاينه فيزيکي : معاينه کمر ، هيپ ، زانو و مچ پا بايد به طور معمول در همه دوندگان آسيب ديده توسط پزشک انجام شود و يک دونده در سه وضعيت استراحت راه رفتن ، دويدن با سرعت هاي متفاوت با کفش و وسايل ارتوپدي و بدون آن مورد بررسي قرار گيرد.

بر طبق مطالعات صورت گرفته دويدن براي مغز هم نوعي ورزش به حساب مي آيد. اشخاصي که ورزش دو انجام مي دهند در تستهاي ذهني و هوشي که از آنها گرفته مي شود نمرات بالاتري کسب مي کنند. دکتر کيسوکوباتا سرپرست مطالعات دانشگاه فوکوشي ژاپن اعلان کرد : پيشرفت حاصل موقعي مورد قبول واقع شد که دونده ها ورزش را قطع کردند و با کاهش اثرات سودمند آن مواجه شدند . اين يافته در اجلاس علمي سنديگو مورد بررسي قرار گرفت مطالعات اخير نشان داده که فوائد اينگونه ورزش هم عضلاني و هم مغزي است محققان دانشگاه اورهام ، اوايل امسال گزارشي ارائه دادند مبني بر اينکه دانشجويان سال آخري که ۴ ماه برنامه ورزشي دو انجام داده بودند پيشرفت چشمگيري در حافظه و ديگر مهارتهاي فکري و عملکردي نشان دادند همچنين مطالعات نشان داده که ورزشهاي منظم و مداوم به کاهش افسردگي نيز کمک مي کند.

تيم کوباتا در مطالعات خود ۷ جوان سالم انتخاب کردند آنها براي مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۲ الي ۳ بار براي مدت ۳۰ دقيقه ورزش دو انجام دادند. براي مقايسه مهارتهاي حافظه از دونده ها هم قبل از برنامه دويدن و هم در طي سه ماه و هم بعد از سه ماه دويدن، يک سري تست که اساس کامپيوتري داشت گرفته شد .بعد از ۱۲ هفته ورزش دو ، واکنش آنها طي تکميل فعاليتها افزايش نمره بود که در خاتمه ۳ سه ماه ، افزايش قابل ملاحظه اي مشاهده شد.

کوباتا گفت اين تستها نشان داده که دونده ها در عملکردهاي پيشين خود هم پيشرفت داشته اند ، همينطور وقتي آنها دويدن خود را قطع کردند ، نمرات افت کرد .

دقيقاً اينکه ورزش چطور به قويتر شدن قواي فکري کمک مي کند ، مشخص نيست .اما تحقيقات قبلي نشان داده که جريان سالم خون و اکسيژن از مغز محافظت مي کند ، محققان ژاپني متذکر شدند همانطور که نمرات تست دونده ها در طول دوره ورزش بالاتر مي رفت ، اکسيژن دريافتي آنها نيز افزايش مي يافت .

يافته هاي اخير ممکن است در مسن تر ها نيز صادق باشد در گزارش انجمن علمي ، کوباتا اظهار کرد : اين تحقيق ممکن است براي دکترها سودمند باشد و آنها با کمک ورزش و دويدن روشي براي درمان بيماري آلزايمر و بالا بردن عملکرد فکري پيدا کنند.

● دويدن روزانه ، مانع آلزايمر مي شود

ورزش به مغز در پاسخ به محرکهاي خارجي کمک مي کند و در سلامت سلولهاي مغزي اثر مي گذارد

بر اساس ادعاي محققان داروسازي ايروين ، هر روز دويدن قبل از آنکه در حفظ تناسب اندام کمک کند ،از خرابي سلولهاي مغز که از عوارض آلزايمر است جلوگيري مي کند . محققان اعلام کردند که ورزش مداوم ، وضعيت ژن هايي که در قسمتي از مغز به حافظه و حفاظت سلولهاي مغزي مرتبط مي شود را کنترل مي کند .حفاظت از اين قسمت توسط بيماري آلزايمر از بين مي رود .

محققان انيستيتو مغز دکتر کارل کتمن و نيکل برکتولد بعد از سه هفته آزمايش که چرخش گردونه توسط موشها بود دريافتند که وضعيت سلولهاي مغزي آنها در بعضي از ژنها افزايش يافته و در ديگر ژنها کاهش يافته است .خيلي از اين ژنها مسئول پاسخ مغز به فشار رواني ، يادگيري و عمده آنها به واکنش هاي خارجي مربوط مي شد .

بر طبق مطالعات کوتمن ، جلوگيري از بيماري آلزايمر جز فوائد ورزش ذکر شده است اما مشخص نشده که چرا و چگونه ورزش از نابودي سلولهاي مغز که منجربه آلزايمر مي شود جلوگيري مي کند وي همچنين افزود مطالعات ما براي اولين بار ارتباط بين ژنهايي که کنترل هورمون هاي رشد را بر عهده دارند را با ژنهايي که توانايي تحريک پذيري توسط ورزش را دارند نشان داده است . وي گفت : ما فکر مي کنيم با اين ارتباط روشي براي کاهش خطرات تضعيف حافظه و بيماري آلزايمر مي توان پيدا کرد .

بيش از ۴ مليون آمريکايي به بيماري آلزايمر مبتلا هستند که نوعي ناتواني و آشفتگي عقلي پيشرونده است که با از بين رفتن حافظه و عملکرد مغزي همراه است. دليل بيماري آلزايمر مشخص نيست و محققان موارد معالجه و جلوگيري از بيماري را بررسي مي کنند .

دانشمندان کتمن و برکتولد اخيرا متذکر شده اند که ورزش ممکن است مانع آلزايمر شود.

با استفاده از تکنيکهاي بسيار پيشرفته "gene chip," آنها يافته اند که بعد از ۳ هفته چرخ راني موش ها در قفس وضعيت و فعاليت ژنها ، در يک منطقه از مغز به نام هيپوکامپ که با عملکرد مغز مثل حافظه ، فکر ويادگيري در ارتباط است عوض شد. اين تغيير واضح در وضعيت ژنها ، توانايي هيپوکامپ براي پاسخ به واکنش هاي خارجي را افزايش داد و مغز را قادر ساخت تا بيشتر با شرايط تغيير کرده مطابقت کند .

وي گفت : ما از اينکه فعاليت در هيپوکامپ متمرکز شده بود متعجب شديم و احتمال مي داديم که ورزش عمدتاً روي منطقه حرکتي اثر گذارد نه روي عملکردهاي والاي مغز . همچنين انواع مختلف ژنهاي تنظيم کننده فعاليت هاي مغز را يافتيم که تحت تاثير ورزش قرار گرفته بودند.

همچنين مطالعات نشان داده که دويدن عامل رشد را در مغز موشها افزايش داده و قدرت يادگيري موش ها را در بازي مارپيچ بالا مي برد .

آسيب ورزشي در « دو » عبارت است از شرايطي که بازيکن را مجبور به کاهش طي مسافت موردنظر در هفته مي نمايد . عوامل مؤثر در افزايش خطر آسيب در ورزش « دو » به دو گروه تقسيم مي شوند :

1) مشکلات آناتومي

2) خطاهاي آموزشي که شايع ترين آنها شامل تغيير زمين ورزش « دو » به نوع سخت تر ، افزايش ناگهاني مسافت تا بيشتر از ۱۰٪ در هفته ، افزايش ناگهاني شدت دويدن دو سربالايي « دو » در جاده هاي ناهموار ، استراحت ناکافي ، آسيب قبلي ، شايع ترين محل آسيب در ورزش دو ، زانو است . ساق پا ، مچ پا جزو آسيب پذيرترين نواحي در ورزش دو مي باشند . نواحي هيپ ، لگن و کمر حدود ۲۰٪ کل آسيب ها را تشکيل مي دهد .

گرفتن شرح حال دقيق کمک به تشخيص آسيب و مکانيسم آن مي نمايد . بنابراين توجه به نکات زير مورد نظر مي باشد .

1) زمان شناسي آسيب : شروع حاد يا تدريجي درد ، طول مدت درد و زمان شروع آن

2) ماهيت درد : مداوم يا متناوب ، عوامل تشديد کننده و تسکين دهنده آن ، وجود التهاب همراه درد

3) ملاحظات سني : مثلاً در ورزشکار جوان با درد استخوان ران به شکستگي استرسي استخوان ران يا التهاب کششي آپوفيز آن و در ورزشکار مسن تر به شکستگي يا تنگي مهره هاي ستون فقران فکر مي کنيم .

4) ويژگي هاي دو : مسافت ، سرعت ، انجام يا عدم انجام تمرين هاي کشش عضلاني قبل و بعد از دويدن ، نوع عضلات تحت کشش ، وجود افزايش ناگهاني در مدت ، شدت و تعداد تمرين ها ، داشتن تمرين فردي يا جمعي

5) ءتجهيزات ورزشي : نوع کفش دونده ، مدت استفاده از آن و استفاده از لوازم طبي يا ارتوپدي.


مطالب مشابه :


قوانين و مقررات مسابقات دو سرعت

امروزه پيست دو و ميداني به صورت بيضي شكل در 8 بان ( مسير ) تجهيزات دوندگان : 1




دو.....دو سرعت وقوانين مربوطه

امروزه پيست دو و ميداني به صورت بيضي شكل در 8 باند ( مسير ) تجهيزات دوندگان : 1




معرفی یک رشته ورزشی: "سه گانه"

بسيار دخيل است و ورزشكاران بايد تجهيزات سه رشته ورزشي ورزشي دو و ميداني، شنا و دوچرخه




دستگاه­هاي غيرمخرب تعيين دانسيته روسازي-1

وضعيت آزمايشگاهي و ميداني تحت شرايط توسط هر دو اين تجهيزات، كمك به تشخيص




مقاله در مورد فوائد ورزش دو و میدانی:

از قهرمانان بزرگ تاريخ دو و ميداني ايران مي‌توان به باغبانباشي، خليل رضوي تجهيزات ورزشي




•برنامه ريزي و طراحي اماكن ايمن (بي خطر)

خطرناكي را پديد آورد ؛ زمين هاي فوتبالي است كه در پيرامونش پيست دو و ميداني و تجهيزات




ماراتن و اسكيت

لوازم یدکی و تجهيزات




برچسب :