سفرهای برون مرزی (آخرین قسمت): خاطرات سفر لبنان (آخرین قسمت) - غار جعیتا

غار جعيتا

سلام دوستاي خوب و مهربونم

سلام دخترها و پسرهاي گل و عزيزم

خيلي جالب است كه آخرين قسمت از خاطرات سفرهاي برون مرزي هم با آخرين روز سفرم در لبنان، مصادف مي شود. اين توفيق خداوند بزرگ و متعال است كه تعطیلی موقت اين وبلاگ پايان خوشي دارد و به همين خاطر او را سپاسگزارم.

بخش سفرهاي برون مرزي را با معرفي غار زيبا و بي نظير جعيتا به پايان مي رسانيم با اميد به اين كه در آينده اي نزديك با توفيق خداوند بزرگ بتوانم خاطرات سفرهاي سوريه (سه سفر كه يكي بصورت هوايي و يك سفر با قطار و ديگري با اتوبوس)، سفر به كشور عربستان به منظور انجام اعمال حج تمتع، سفر به امارات متحده عربي (دبي)، خاطرات گذر از كشور تركيه در دو مرحله و نيز سفرهاي متعدد به كشور لبنان (يك سفر ۶ ماهه و دو سفر ۱۵ روزه) را در همين وبلاگ و يا وبسايت "تارنماي مهندس حسين كرباسي" خدمت عزيزان دلم ارائه دهم.

پنج شنبه 6/12/88

قرار بود امروز را به غار جعيتا و كليساي حضرت مريم (س) برويم، باز هم طبق معمول مدرسه امان دير شد، البته دير رفتنمان طبيعي بود، اول اينكه خواهر آقا رضا مسموميت غذايي پيدا كرده بود و از طرفي قرار بود مادر آقا رضا زحمت خريد شيريني هاي لبناني را از صور بكشند (به نظر مي رسد بهترين مركز عرضه فروش شيريني هاي لبناني در صور است) و از آنجا كه تهيه و آماده سازي شيريني در شيريني فروشي هاي لبنان وقت گير است ايشان حدود ساعت 10:00 آمدند و صبحانه كه خورديم ساعت 11:00 از منزل خارج شديم، با توجه به ترافيك آن ساعت از روز در بيروت ساعت 12:00 به غار جعيتا رسيديم. بوسيله تله كابين به قسمت فوقاني غار رفتيم و حدود 750 متر از غار را به صورت پياده طي كرديم و از انواع قنديل ها و مخروطي هايي كه به شكل بسيار زيبايي يا از سقف آويزان بودن و يا از كف سربرآورده بودند بازديد كرديم، به استناد مدارك موجود در غار هر 700 سال 8 سانتي متر و 9 ميلي متر از اين قنديل ها بوجود مي آيند، واقعا غار زيبايي بود و من تاكنون در ايران چنين غاري را نديده بودم، (البته براي دست يابي به چنين غار زيبايي امكان سرمايه گذاري در غار كتله خور زنجان وجود دارد)، بعد از بازديد از قسمت فوقاني با قطار به قسمت تحتاني غار حركت كرديم، غاري كه 7800 متر طول داشت و 500 متر آن را بايد با قايق شارژي طي مي كردي، قسمتي كه با قايق طي شد مانند غار عليصدر آبي بود كه به يقين بسيار بهتر از غار جعيتا است. از نكات جالب اين مجموعه استفاده از قايق هاي شارژي به منظور جلوگيري از آلودگي محيط زيست بود!!! حدود ساعت 14:00 بازديد از غار به پايان رسيد و تا چند عكس از محوطه بيرون غار انداختيم ساعت 14:30 شده بود و با توجه به مسموميت خواهر آقا رضا و بستري بودن وي در بيمارستان و لزوم حضور حاج خانم در بيمارستان براي بودن در كنار دخترش بايد از رفتن به كليساي حضرت مريم (س) صرفنظر مي كرديم و به منزل برمي گشتيم (در دومين سفرم به بيروت از كليساي حضرت مريم (س) بازديد به عمل آورده بودم).

امروز بيروت با همه ي شلوغي و ترافيكش هواي خييييييييلي دلپذيري دارد. بارش باران همراه با وزش نسيم بهاري، دلپذيري هوا را دو چندان نموده است. در اينگونه هواي بهاري دل مي طلبد پياده روي در كنار ساحل را اما متاسفانه كمبود وقت اجازه نمي دهد.

ساعت 16:00 به منزل رسيديم و پس از اداي نماز و صرف ناهار و استراحتي كوتاه و از آنجايي كه امشب آخرين شبي است كه در لبنان و در كنار آقا رضا، دخترم و مهدي كوچولو هستم، بعد از نماز مغرب و عشا براي تكميل خريدهايمان از منزل خارج مي شويم. بعد از مقداري خريد از جمله يك دستگاه لب تاب و ملزومات آن ساعت 21:00 به منزل برگشته و پس از رسيدگي به حساب و كتاب ها آقا رضا مشغول تنظيمات ابتدايي لب تاب گرديد و بقيه مشغول مشاهده يك فيلم سينمايي شدند و من هم ضمن بازي با مهدي به جمع و جور كردن قسمتي از وسايلم پرداختم، وقتي تصميم به استراحت شبانه گرفتيم ساعت 2:30 روز جمعه 7/12/88 را نمايش مي داد.

غارجعيتا

اين غار از جذاب ترين مكان هاي تفريحي لبنان است. در اين غار مناظر زيبايي از سنگ هاي فسيلي و قنديل هاي مخروطي كه از سقف غار آويزان است و همچنين سنگ هاي كاني كه به شكل زيبايي درآمده اند چشم بازديدكنندگان را خيره مي كند.

غار جعيتا در سال هاي 1836 و 1946 ميلادي توسط باستان شناساني از كشورهاي فرانسه، آمريكا، انگليس و لبنان (تا عمق 2000 متري) كشف شد.

اين غار داراي دو طبقه سفلي و عليا مي باشد و تحت نظارت وزارت جهانگردي با امكانات رفاهي شامل قطار و تله كابين و راه اندازي سيستم نورپردازي در داخل غار آماده پذيرايي بازديد كنندگان مي باشد.

     غار جعیتا (Jeita Grotto ) در 18کیلومتری شمال بیروت و در مسیر شهر زیبای جونیه واقع شده است.
     غار جعیتا در میان کوههای سرسبز و چشم اندازهایی قرار گرفته است که شما را محسور زیبایی های شگفت انگیز خود می کند. غار جعیتا در دو طبقه با نام غار علیا و غار سفلی یا غار آبی است. غار علیا در سال 1958م کشف و در سال 1969 جهت استفاده بازدیدکنندگان آماده گشته است. این غار بزرگ دارای استلاگمیت و استلاکتیت های بزرگ و زیبایی است. و با نصب چراغهای روشنایی و نورپردازی، دیدن و طی کردن مسیر 750 متری آن را برای بازدید کنندگان جذاب نموده اند.
     از نکات جالب وجود چشمه ای در غار است که بدان چشمه آرزوها نام نهاده اند و بازدیدکنندگان بر اساس اعتقادی معتقدند این چشمه همچون چشمه ای که در روم وجود داشته است آرزوهایشان را بر آورده می سازد و برای بر آورده شدن آرزوویشان به داخل چشمه سکه می ریزند.
     غار آّبی که در 1836 میلادی کشف و از سال 1958 برای بازدید کنندگان گشوده شده است رودخانه ای با نام الکلب در حال جریان است و بازدید از این غار با قایق صورت می گیرد و از این جهت شبیه غار علی صدر همدان می باشد.
     برای رفتن به غار علیا باید سوار تله کابینی شد که از میان جنگلی زیبا میگذرد که عبور رودخانه ای از میان این جنگل تله کابین سواری را برای شما جذاب و دل انگیز می کند.

بعد از بازدید از غار علیا شما به سالن سینمایی می روید و به تماشای فیلمی از تاریخچه غار می نشینید. رفتن شما از غار علیا به غار سفلی با قطاری است که این مسیر را می پیماید.
در کنار این غار رستورانها و مراکز بازی و سرگرمی برای بچه ها و مراکز فروش صنایع دستی، کتاب و سی دی و... به فعالیت مشغولند. همچنین یک باغ وحش و یک روستای کوچک ( ساخته شده از ماکت خانه های روستایی در میان جنگل ) نیز برای بازدید وجود دارد.(۲)

غار جُعیتا و غار علیصدر:

در این کوتاه سخن، بنا نداریم که دو غار را به مقایسه در کشیم ، که هر دو، بشر را هدیه ایست زیبا و عبرت آموز از خلقت پروردگار و از دیدار هر کدام می توان لذت برد، تعجب کرد، لختی درنگ کرد. در خود فرو رفت و از نظم طبیعت و کائنات و فلسفه هستی به قدر درک خود چیزی آموخت و در تسبیح خالق یکتا آرام زمزمه کرد، بلکه قصد داریم، شرحی از مدیریت غار جعیتا بر آوریم. و آن را با مدیریت خودمان در غار علیصدر و دیگر جای ها و بنا های نظیر آن قیاس کنیم، تا مدیرانمان را قضاوتی باشد. صادقانه و منصفانه، توشه ای بر گیرند تا از ضایع شدن حقوق مردم بیش از این در نگهداری میراث طبیعی، فرهنگی و معنوی این سرزمین جلوگیری شود.

امری که حکم آرزو پیدا کرده، آرزویی که هر ایرانی را در مواجهه با چنین مکان ها و بناها و آثار فرهنگی و معنوی در خارج از کشور حسرت به دل می کند. حسرت از اینکه حفظ چنین ثروت های خدادادی، الفبای مدیرت در اصول گردشگری، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و غیره است،که ما از آن غافل مانده ایم وسال هاست آن کشور ها این راه را پیموده اند. کشورهایی به کوچکی لیختن اشتاین و لبنان تا بزرگی امریکا، روسیه، چین و غیره، وآثاری به تازگی هتل ها و قمار خانه های لاس وگاس تا دیرینگی اهرام ثلاثه مصر، از دالما باغچه استامبول تا دیوار چین از قونیه تا معابد فراوان کشور هزار معبد و ....

جمهوری لبنان، پس از جنگ جهانی اول در پی شکست و فروپاشی امپراتوری عثمانی پدید آمد. لبنان 4/10 هزار کیلومتر مساحت دارد. یعنی حدود صد و پنجاه برابر از ایران کوچکتر است. این کشور در سواحل خاوری دریای مدیترانه قرار دارد و جمعیت 5 میلیونی آن از مسلمانان( اعم از سنی و شیعه) و مسیحی و کرد و چر کسی و غیره تشکیل شده است.

غار جعیتا، در حومه بیروت پایتخت لبنان قرار دارد و از دو بخش خشک و آبی با دو ورودی جداگانه تشکیل یافته است، این غار در دامنه کوهی پوشیده از درخت در نزدیکی مدیترانه جای دارد.

با حدود نیم ساعت راندن در جاده ای فرعی و مسیری مار پیچ وار در دامنه کوه های مشرف به دریای مدیترانه به کوه سر سبزی می رسیم، که در دامنه آن دهانه غار جعیتا پیداست.

غاری با این مشخصات:

1-در نقطه پایانی جاده، تله کا بینی بازدید کنند گان را به مقابل ورودی غار خشک می رساند.

2-مبلغ ورودیه غار برای هر نفر 12 دلار (سال2007م.)امریکا ست.

3-در جایی که بازدید کنندگان از تله کابین پیاده می شوند، ایستگاهی ساخته شده، که دارای دستشویی و توالت کافی و بسیار تمیز، فروشگاه های فروش اجناس تبلیغاتی و محل نظارت بلیط بازدیدکنندگان می باشد.

امتیاز دیگر این ایستگاه در این است، که بازدیدکنندگان در مسیری که طراحی شده به راحتی و بدون سر در گمی و بی آن که نیاز به راهنما باشد پس از طی مسافتی به ورودی غار هدایت می شوند.

4-در مدخل غار، قفسه ها ی فراوانی قرار دارد تا مردم دوربین عکاسی و فیلمبرداری خود را قبل از ورود به غار داخل آن امانت بگذارند.

5-ورود دوربین عکاسی و فیلمبرداری داخل غار ممنوع است. لمس کردن دیواره ها و قسمت های مختلف غار و کشیدن سیگار و ...ممنوع است.

6-از لحظه ورود به غار تا نقطه پایانی معبر کلیه مسیر از بتون مسلح دست ساز می باشد. عرض مسیر حدود 2 متر و در حاشیه آن، نرده فلزی از پرت شدن مردم در پرتگاه و خروج آنان از راه به محوطه غار در جاهای هم سطح جلوگیری می کند. در حقیقت با این کار از پا گذاشتن مردم بر سطح غار و فرسایش آن مُمانعت می کنند.

7-راه ساخته شده جدا از بدنه غار و مانند پل است و تنها با پایه و شفت هایی به بدنه غار متصل شده است.

8-در طول مسیر به فواصل کوتاه سطل زباله تعبیه شده است.

9-در محل های مناسب مسیر، مأمورین نظارت غار با لباس متحدالشکل مردم را هدایت می کنند.

10-در نقطه ای از غار که مسیر وسیع تر شده، تابلویی بزرگ و ویترینی شیشه ای، که در داخل آن تکه ای برش خورده از استلا کمیت دارد، اطلاعاتی علمی از آخرین تحقیقات زمین شناسان از غار و رسوبات تشکیل شده به مردم می دهد.

11-ضخامت بتون مسلح عریان (بتن آرمه اکسپوز) مسیر حدود 8 سانتی متر است و ارتفاع پله های راه حدود 14 سانتی متر، به طوری که صعود از آن ها خسته کننده نیست. پله های محدب و مقعر هلالی با لبه فلزی از بتون ساخته شده است.

12-اعماق پنهان پشت رسوبات در ارتفاع یا قعر غار با نور پردازی های زیبا آشکار شده جلوه های با شکوهی را به نمایش گذاشته است.

13-طول غار بلند است، اما بازدیدکنندگان تنها در مسیر ی کوتاه مجاز به ورود هستند.

14-در مسیر مردم، تابلوهای متعددی آنان را از سیگار کشیدن و لمس غار برحذر می دارد.

15-در خروج از غار، صاحبان دوربین ها آن ها را از قفسه ها بر می گیرند.

16-مسیر برگشت مردم با لوکوموتیوی که شبیه قطار های شهر بازی بچه هاست، انجام می شود.

17-در محل پایانی مسیر لوکوموتیو، میدان کوچکی است، که مجسمه بزرگی از مرد نیمه برهنه غار نشینی که زیبایی متناسبی با فضا و محیط دارد در وسط آن تعبیه شده است.

18-از این میدان به قسمت دوم غار، که آبی است، وارد می شوند.

19-در غار آبی، سه قایق برقی بدون آلودگی محیط، بازدید کنندگان را فقط حدود 200 متر داخل غار، گردش می دهند، در حالی که مسیر آب گویا 12 کیلومتر است.

20-آب غار را چنان به لحاظ بهداشتی حفاظت می کنند که در خروج از آن وارد کارخانه بسته بندی آب آشامیدنی می شود و برای فروش آماده می گردد.

21-هنگام خروج، از غار مردم از فروشگاه محل، مشخصات علمی غار و عکس های آن جا را به صورت کتاب، سی دی و غیره خریداری می کنند.

22-پیش از رسیدن مردم به توقف گاه خودروها در طول راه در فضای سبز و با طراوتی که با مجسمه های سنگی تزیین شده، استراحت می کنند و از قفس پرندگان رنگارنگ و زیبا دیدن می نمایند.

23-زمان توقف بازدیدکنندگان داخل هر دو غار بسیار کوتاه است و تا جمعی که وارد شده اند خارج نشده افراد دیگری وارد نمی شوند.

حال که توصیفی از غار جعیتا و شرحی از مدیریت آن جا را در یافتیم. مروری بر وضعیت غار علیصدر می کنیم (که خود مشتی است نمونه خروار از مدیریت تخت جمشید، پاسارگاد، سی سه پل، و هزاران بناهای گرانقدر و آثار فرهنگی و معنوی این سرزمین) و مدیریت اجرایی آن را یا د آور می شویم:

1-به سبب اهمیت موضوع خارج از ترتیب ابتدا به قهوه خانه داخل غار علی صدر اشاره می کنیم، که به طور وحشتناک برای غار زیان آور و مخرب است و به قدری این عمل غیر علمی و غیر عقلانی است، که ادامه حیات آن به طور قطع به وجهه ملی ما در مجامع علمی بین المللی و در مباحث گردشگری لطمه خواهد زد، قهوه خانه ای که در آن پخت و پزمی شود، با آن زباله و فاضلاب و ... و توقف بیش از حد مردم داخل غار که همگی در جای خود زیان آور و غیر علمی و غیر اصولی است.

2-مسیر طولانی غار علیصدر جاده ایست بد و فاقد ایستگاه رفاهی.

3-ایستگاه پایانی جاده در جوار غار برای چنین مکانی به صورت علمی طراحی نشده بلکه بازار مکاره ایست که در هر گوشه ای از آن کلبه ای، اتاقکی، بقالی و یا خرده فروشی بی هیچ همگنی با یکدیگر ساخته شده که هر کدام به فعالیت صنفی خاص مشغول است. چیزی شبیه جمعه بازار،که هر روز در گوشه آن دکه ای افزوده شده و یا می شود.

4-دستشویی و توالت ها تکاپوی خیل عظیم بازدید کنند گان را نیست، به طوری که مدت زیادی مردم را وا می دارد، در فضای متعفن آن جا در صف بایستند. و از نظر بهداشت بسیار آلوده و کثیف است.

5-مقابل ورودی غار، سالن بزرگی ساخته شده که در تابستان ها با گنجایش جمعیت زیاد، فاقد تهویه و خنک کننده مناسب است که رطوبت زیاد غار توامان با گرما در آن سالن، مردم را بسیار آزارمی دهد.

6-مردم در غار آزادند نه تنها عکس بگیرند و فیلم بردارند، که با چاقو یا وسیله ای دیگر تکه ای از رسوبات را جدا کنند و با خود ببرند، و هر مدت که بخواهند در غار بمانند، و سیگار بکشند، تنقلات بخورند و زباله تولید کنند و آنجا بیندارند.

7-مردم مجازند که مسیر طولانی را بپیمایند و در انتها با قایق راه طولانی تری را سپری نمایند. طوری که ورود تا خروج هر نفر شاید حدود یک ساعت و نیم طول می کشد، در صورتی که 10 دقیقه توقف کافی است.

8-داخل غار مامور آموزش دیده ناظر بر اعمال و رفتار مردم نیست و مقررات و قوانینی ناظر بر این امر وجود ندارد.

9-تمام مدت که فردی وارد کار می شود تا لحظه خروج روی سطح غار حرکت می کند و هیچ مسیر دست سازی برای حفاظت از بدنه غار ساخته نشده است.

10-غذا خوری های ایستگاه مجاور غار به لحاظ بهداشت و کیفیت غذا و قیمت، نظارت مستمر و پیگیری را طلب می کند.

به طور قطع کاستی ها در این فهرست خلاصه نمی شود. بدین سبب مدیریت این هدیه خداوندی را وظیفه ایست خطیر تا مشاوره و همکاری کارشناسان خبره را به مشارکت طلبد. تا از کاروان علم و تمدن جهانی عقب نمانده و در نیل به خدمت به مردم مرز و بوم خود گامی برداشته باشد.

بواقع حیف است غاری که میلیون ها سال طول کشیده تا با تشکیل رسوبات آن مناظر بدیع و دلنشین و حیرت آور را طبیعت یکجا در اختیار ما قرار داده چنین مفت و کودکانه از دستش بدهیم.(۱)

جمعه 7/12/88

ساعت 5:45 از خواب بيدار شدم بعد از نماز صبح به جمع و جور كردن بقيه وسايلم پرداختم، بعد يه دوش حسابي گرفته و بعد از صبحانه، حدود ساعت 10:30 منزل را به مقصد فرودگاه ترك كرديم، باران خوبي از ديروز تا حالا آمده است، مستقيما به فرودگاه رفتيم، پس از تحويل وسايلم به سالن انتظار برگشتم، مدتي را ضمن بازي با مهدي كوچولو با بقيه اعضاي خانواده به گپ و گفت گذراندم و تعدادي عكس گرفتم، ساعت 12:00 بود كه به سالن ويژه سوار شدن هواپيما رفتم، هواپيما راس ساعت 12:50 از فرودگاه بيروت برخاست و ساعت 16:35 به وقت بحرين در فرودگاه منامه بحرين به زمين نشست، بعد از اداي نماز ظهر و عصر تا موقع نماز مغرب و عشا در فرودگاه قدم زدم و از اينترنت فرودگاه استفاده نمودم، پس از نماز مغرب و عشا مدتي را به بازديد از فروشگاه هاي موجود در سالن تجاري فرودگاه پرداختم، ساعت 19:30 به وقت بحرين بود كه وارد سالن ويژه سوارشدن هواپيما شدم و ساعت 20:30 وارد هواپيما شدم، از آنجايي كه هواپيماي پرواز لندن – بحرين با يك ساعت تاخير به زمين نشسته بود، هواپيماي پرواز بحرين – شيراز نيز با 40 دقيقه تاخير از زمين برخاست ساعت 22:30 دقيقه به وقت ايران وارد فرودگاه شيراز شديم و تا كارهاي مربوط به ورود به ايران را انجام دادم ساعت 23:35 شده بود. دخترانم و پسرم زحمت كشيده و با دسته گل به استقبالم آمده و در فرودگاه منتظر بودند. ساعت حدود 00:15 دقيقه از نيمه شب شنبه 8/12/88 گذشته بود كه به منزل رسيديم، پس از باز كردن وسايل و صرف شام حدود ساعت 1:15 به استراحت پرداختم. با توجه به دلتنگي هايي كه براي فرزندانم دارم و حرف هاي بسياري كه براي گفتن با هم داريم برخلاف برنامه ريزي قبلي امروز را به اداره نمي روم و تقاضاي مرخصي مي كنم. خدا را شاكرم كه سفر لبنان هم با موفقيت و خير و خوشي به پايان رسيد، با آرزوي سفر خوش ديگري و سلامتي در مسافرت بعدي.

تشکر و سپاسگذاری:

لازم مي دانم از آقا رضا داماد عزيزم، دختربزرگم آرزو خانم، خانم غزال مادر آقا رضا، به خاطر زحمات فراواني كه متحمل شدند و در اين سفر مرا با مكان هاي جديد و زيبا آشنا نمودند تشكر كنم، از فرزندانم آزاده خانم، آرامه خانم و پسرم اميد آقا كه در غيابم سختي هاي فراواني را به همراه دوري ام تحمل نمودند تشكر و قدرداني كنم. از خانواده فرحي بخصوص پدرشون به خاطر محبت هاي بيدريغشون صميمانه تشكر مي كنم و از خداوند متعال سلامتي آنها را خواستارم، همچنين لازم ميدانم از دايي فرزندانم سيد اكبر كمال تشكر رو داشته باشم كه در رفع همه ي سختي ها و مشكلات پيش قدم است، انشاء الله خداوند سلامتي عطايش نمايد، نيز از زن داداشم و صاحب خانه امان (خانم بويري) به خاطر تمام زحماتي كه در غيابم كشيدند و از سركشي به فرزندانم دريغ نكردند متشكرم.

و در پايان بايد بگويم كه مهدي كوچولوي عزيزم، مهدي كوچولوي نازنينم خييييييييلي دوست دارم و قربونت برم كه تحمل اين همه رنج سفر به خاطر توست، فقط به خاطر تو!! (پايانش با خنده!!!).

متن برگرفته از:

۱ - داریوش شهبازی

۲ - http://www.abrazavi.blogfa.com/post-24.aspx

سفرهای برون مرزی (آخرین قسمت): خاطرات سفر لبنان (آخرین قسمت) - غار جعیتا

مطالب مشابه :

روز دهم( همدان - غار علیصدر - دورود)

اندکی در مورد همدان و سنندج

عار علیصدر همدان

غارعلیصدر......

صدای تیشه فرهاد

سفرنامه همدان قسمت آخر(طبیعت گردی در نخستین پایتخت)

سفرهای برون مرزی (آخرین قسمت): خاطرات سفر لبنان (آخرین قسمت) - غار جعیتا

واقعیت های خنده دار و تلخ