مراقبتهای چست تیوب

در فرایند تنفس، وجود کمی مایع در فضای بین ریه ها و قفسه سینه، به حرکت ریه ها بدون سایش در حین تنفس کمک می کند اما ورود کمی از هوا، خون و یا چرک ناشی از آسیب و یا در حین عمل جراحی ، به فضای جنب، میتواند از اتساع کامل ریه ها جلوگیری نماید.کلاپس کامل و یا نسبی ریه ها تنفس را با مشکل مواجه کرده و میتواند منجر به ارست تنفسی شود و قرار دادن یک چست تیوب به سرعت به راحتی بیمار کمک می کند.

تحت شرایط عادی، فشار intrapleural زیر فشار اتمسفر است.هنگامی که بدلیل فشار بیش از حد هوا و یا مایع تغییرات فشار در ریه رخ میدهد، گذاشتن چست تیوب اجازه می دهد تا تخلیه مایعات از فضای جنب صورت گیرد و فشار intrapleural ، به فشار نرمال برگردد و در نتیجه تبادل گاز مناسب صورت گیرد و تنفس بیمار راحت شود.

* لوله قفسه سینه یا چشت تیوب و یا تراکئوستومی تیوب یک لوله پلاستیکی انعطاف پذیر است که از طریق یک ست دارای کلمپ وصل به یک باتل میشود که هیچ ارتباطی بین درون این لوله و هوای بیرون وجود ندارد و درون این باتل باید آب مقطر استریل و یا نرمال سایلین ریخته شود طوری که قسمت انتهایی یا دیستال لوله 2cm زیر سطح آب قرار گیرد در باتل یک ارتباط دیگر با بیرون دارد که در هنگام تنفس بیمار حباب های هوای ایجاد شده از طریق این راه به بیرون می رود. (در واقع مانند قلیان عمل می کند)

کاربردهای چست تیوب:

1- پنوموتراکس : تجمع هوا در فضای جنب

2- هموتراکس: تجمع خون در فضای جنب

3- پیوتراکس یا empyema : تجمع چرک در فضای جنب

4- چیلوتراکس: تجمع لنف ناشی از مجرای توراسیک

5- هیدروتراکس: تجمع مایع سروزی غیر التهابی

6- pleural effusion: تجمع انواع دیگر مایع در فضای جنب

موارد منع مصرف:

موارد مقاوم به درمان مانند اختلالات انعقادی، عدم همکاری بیمار، فتق دیافراگم، زخم های قبلی در فضای پلور

که باعث چسبندگی های شدید شود.

اندازه لوله قفسه سینه:

بزرگسالان و نوجوانان پسر: 28 – 32 fr

بزرگسالان و نوجوانان دختر : 28 fr

کودکان : 18 fr

نوزادان : 12- 14 fr

شرح: بسته به وضعیت بیمار، گذاشتن چست تیوب ممکن است در کنار بستر بیمار رخ دهد.در بخش اورژانس و یا در اتاق عمل . در هر صورت قرار دادن لوله قفسه سینه یک روش استریل باید انجام شود و اکسیژن، ساکشن وE.Box و سینی پانسمان و ست تراکس که شامل تمامی وسایل لازم است، باید در اختیار پزشک قرار گیرد.

در شرایط بدون بیهوشی پزشک با استفاده از داروی بی حسی موضعی منطقه موردنظر در قفسه سینه را بی حس و با استفاده از یک برش کوچک، لوله قفسه سینه را وارد فضای جنب می نماید که این کار باید gentle و در عین حال سریع باشد و بعد لوله به جای خود بخیه میشود که در تمام مدت لوله به سیستم تخلیه وصل شده است (چست باتل) گاز وازلین در محل قرار گرفتن چست تیوب قرار داده میشود تا محل کاملا" مهر و موم شود و بعد با گازهای استریل و لوکوپلاست کاملا" محل مزبور پانسمان میگردد.قبل از انجام پروسیجر چون بیمار نگران است پرستار باید با توضیح روش به آرامش بیمار کمک کند و مراقب حریم خصوصی بیمار باشد و به حمایت عاطفی وی بپردازد و همچنین حتما" رضایت عمل درصورتی که بیمار قادر به انجام آن است توسط وی امضاء شود.

همچنین علائم حیاتی بیمار را چک و بعنوان پایه ارزیابی های بعدی مدنظر داشته باشد.پرستار باید به دستورات دارویی تجویز شده جهت بیمار (premedication) توجه و به آن عمل کند.در طول انجام پروسیجر باید به بیمارآموزش داد که از حرکت های ناگهانی و سرفه و تحرک بپرهیزد.

گاهی اوقات دادن داروهای آرامبخش دستور داده میشود که بیمار را آرام و خواب آلود می کند.قبل از انجام

پروسیجر باید از بیمار یک chest XRay پایه داشت وبعد از پروسیجر هم از بیمار یک chest XRay دیگر

گرفته میشود و پزشک محل چست تیوب و نتیجه کارش را ارزیابی می کند و معمولا" برای جلوگیری از عفونت یا درمان عفونت از داروهای آنتی بیوتیک استفاده میشود.پرستار باید تمامی شرایط و حالات بیمار را در گزارش و نت پرستاری ثبت نماید.

عوارض و خطرات:

قرار دادن چست تیوب به مدت طولانی تر از 7 روز خطر عفونت را افزایش میدهد.

عفونت، خونریزی، مشکلات تنفسی و عکس العمل ها به داروها، ادم ریوی، تامپوناد پریکارد، صدمه به کبد،

طحال و یا دیافراگم و حتی آئورت و قلب (اگر لوله پایین تر از حفره جنب گذاشته شود) عوارض جرئی شامل یک هماتوم زیرجلدی یا seroma، تنگی نفس، اضطراب و سرفه (پس از حذف حجم زیادی از مایع) آمفیزم زیرجلدی نشان می دهد.backpressure یا فشار منفی ایجاد شده جهت تخلیه کافی نیست.

توجه و مواظبت در مرحله نقاهت:

1- آموزش به بیماران برای جلوگیری از دراز کشیدن روی لوله و پرستار باید مطمئن شود که هیچ گرفتگی یا

Kink در طول لوله رخ نمی دهد و در طول لوله نشت هوا وجود ندارد.

2- توجه به مقدار و رنگ و نوع و درناژ و اندازه گیری و ثبت آن و گزارش به شیفت بعدی

3- توجه به وضعیت تنفسی بیمار و تشویق بیمار به انجام سرفه و تنفس عمیق

4- درصورت جدا شدن لوله از سیستم تخلیه حتما" باید لوله قفسه سینه کلمپ گردد بنابراین در همه حال کلمپ بایدکنار بستر بیمار نگهداری گردد.

5- در هنگام OOB شدن و یا انتقال و جابجایی بیمار برای احتیاط چست تیوب باید کلمپ شود.

6- درصورت وجود لخته در طول لوله تخلیه که منجر به جلوگیری از تخلیه میشود باید چست باتل عوض شود که پس از کلمپ کردن انتهای چست تیوب باید چست باتل جدید را به آن وصل کرد و حتما" قبلا" در درون آن نرمال سایلین ریخته شده باشد که ناحیه دیستال لوله درون باتل 2 cm در درون آن باشد.

7- برای جلوگیری از عفونت روزانه پانسمان سایت لوله قفسه سینه تعویض و اطراف لوله تمیز گردد.

8- باید توجه داشت که سیستم درناژ قفسه سینه (چست باتل) درست و در سطح پایین تر از محل گذاشتن لوله باشد.

9- پرستار باید به fluctuation محلول در درون لوله توجه داشته باشد که نشان دهنده کارکردن لوله است.

10- طول لوله را از نظر وجود ترک و یا احتمال نشت هوا مدنظر داشته باشد.

شاخصهای کلینیکی برای خروج چست تیوب:

1- بهبود در وضعیت تنفسی (طولانی نبودن تنفس وعدم سختی انجام آن)

2- شنیده شدن صداهای تنفسی وبالا آمدن قرینه قفسه سینه

3- ریت تنفس کمتر از 24 تا در دقیقه

4- در هیدروتراکس درناژ کمتر از 200 میلی لیتر در ساعت

5- در هموتراکس ترشح کمی خون و یا تغییر از ترشح خونی به سروزی

6- در پنوموتراکس توقف بالا و پایین رفتن مایع در ظرف درناژ در حین بازدم و سرفه

اقدامات پرستاری قبل از خروج چست تیوب:

هدف: جلوگیری از ایجاد عفونت در پرده جنب لوله های درناژ را کلمپ کنید.یک عکس قفسه سینه بگیرید.

1- برای بیمار توضیح دهید که خروج چست تیوب فقط چند ثانیه زمان می برد.برای بیمار توضیح دهید که دارو درمانی از قبل به کاهش درد در او کمک خواهد کرد (مورفین، کتورولاک) که درصورت لزوم 30 دقیقه قبل از انجام پروسیجر آنرا تزریق کنید.

2- دستها را شسته و سپس ست استریل را برای کشیدن بخیه و پانسمان مجدد باز کنید.

3- بیمار را در پوزیشن مناسب قرار داده و از نظر جسمی و عاطفی مورد حمایت قرار دهید.

4- بعد از کشیده شدن بخیه ها از بیمار بخواهید یک نفس عمیق بکشد و تا زمان خروج لوله ها توسط پزشک نفس خود را نگهدارد. (مانور والسالوا)

5- با قرار دادن چند عدد گاز وازلین و گاز در محل کشیده شدن چست تیوب با چسب، پانسمان را فیکس کنید.

6- پانسمان قفسه سینه را بررسی کرده ، مقدار و نوع مواد درناژ شده از قفسه سینه را بررسی و مراقبتهای

پرستاری لازم را بعمل آورید.

7- بیمار را از نظر وجود آمفیزم بعد از خروج چست تیوب بررسی کرده و تمام موارد انجام شده را در گزارش پرستاری ثبت کنید.

آموزش به بیمار:

1- به بیمار آموزش دهید خروج هر نوع مایع چرکی و خیس شدن پانسمان را گزارش دهد.

2- به بیمار آموزش دهید پانسمان محل چست تیوب را تا معاینه مجدد توسط پزشک باز نکند.

*طبق دستور بیمارستان، چست تیوب، دستکشها و دیگر تجهیزات را دفع کنید.

اقدامات پرستاری بعد از خروج چست تیوب:

1- یک عکس قفسه سینه بگیرید تا مطمئن شوید لوله در زمان نامناسب خارج نشود و یا ورود تصادفی هوا به

داخل فضای جنب صورت نگرفته است.

2- ظرفیت اشباع اکسیژن را با پالس اکسیمتری کنترل کنید.

3- صداها و عملکرد تنفسی را بررسی کنید.

4- درصورت وجود بخیه، پوست را از نظر وجود نکروز بررسی کنید.

5- وجود نشانه های عفونت را بررسی کنید.

6- علائم حیاتی بیمار و سطح راحتی او قبل و بعد از خروج چست تیوب را کنترل کنید.

7- اطلاعاتی مانند خارج کردن سوچر، نوع پانسمان بکار برده شده، نوع درناژ و اینکه آیا بخیه سر کیسه ای در محل بکار رفته است یا خیر و انجام عکس قفسه سینه و اطلاعات حاصل از آن

منبع : برونر و سودارث

مراقبتهای چست تیوب

مطالب مشابه :

مراقبتهای چست تیوب

آشنایی با کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال ( Pilonidal sinus )

اصول گزارش نویسی در پرستاری

گزارش نویسی در پرستاری

نحوه گزارش نویسی پرستاری

نوشتن گزارش پرستاری3

آموزش بزرگسالان 1