رمان پناهم باش2

چرا هر چي اتفاق بده سر من مياد روي تخت دراز کشيدم و بامشت به بالشت کوبيدم لعنتيها حالا من چکار کنم اگه عمو واقعا ديگه نذاره با استاد پويان کار کنم تمام آرزوهام نابود ميشن .....ديگه هيچ وقت نمي تونم يه وکيل درست و حسابي بشم خنديدم خنده اي که تلختر از گريه بود نياز تو چي خيال مي کني فکر مي کني عمو محمد بذاره ديگه ادامه بدي...عمرا بذاره ادامه بدي اما من عاشق اين کارم ........آخه مگه تقصير منه که شاهد يه قتل شدم اگه نميرفتي دنبال صدا که شاهد قتل نمي شدي چه فرقي مي کرد اون مرد که آخرش کشته مي شد سرم رو توي بالشت فشار دادم و گفتم چرا من توي اون لحظه به فکرم نرسيد که به پليس زنگ بزنم خوب معلومه از بس کله شقي دوست داري خودت همه کارا رو بکني ..فکر کردي الان تونستي به اون مرد کمک کني.....نه فقط خودت رو هم توي هچل انداختي چشام از بس گريه کرده بودنم ديگه داشتن مي سوختن ........چشمام رو بستم و نفهميدم کي خوابم برد *************** سه روز از اون شب مي گذره توي اين سه روز عمو بهم اجازه نداد که از خونه بيرون برم منم مجبور بودم توي خونه بمونم......... عمو ديشب مي گفت که هم شماره و هم گوشيم رو دارن رديابي مي کنن اما هم شماره خاموشه و هم از گوشي هيچ تماسي برقرار نشده به نظرم که عمو چون پليسه زيادي قضيه رو بزرگ مي کنه والا اون قاتلا اينقدر بيکار نيستن که بيان منو بکشن خب نياز از بس خلي اين حرف رو ميزني مثل اينکه يادت رفته که تو شاهد قتلي پس کجان چرا نميان منو بکشن راحتم کنن همونجور که روي مبل نشسته بودم دستم رو زير چونه ام گذاشتم و به تلويزيون خيره شدم با صداي تلفن به خودم اومدم به طرف تلفن رفتم ....اول نمي خواستم جواب بدم چون شماره رو نمي شناختم بعد گفتم شايد با عمو کار دارن بهتره جواب بدم -الو ..... -الو -سلام صداي يه مرد بود به نظر جوون ميومد -سلام بفرماييد -ببخشيد خانم من يه گوشي پيدا کردم که يکي از شماره هايي که توش بود اين شماره است مي خواستم ببينم مال شماست پس دست قاتلا نيفتاده.....خدا رو شکر ...با خوشحالي گفتم بله آقا مال خودمه -پس من آدرس ميدم که امروز بياين بگيرينش -بفرماييد ياداشت مي کنم آدرسي بهم داد که اصلا تا حالا من اونجا نرفته بودم........خداحافظي که کرد با تعجب گفتم اين از کجا مطمئن بود مال منه .......چرا نشونيهاش رو ازم نخواست..........تازه فقط شماره اينجا که توي گوشي نبود چرا به اينجا زنگ زد نياز چقدر فوضولي مي کني تو ....خوب حتما مي خواسته از دست گوشي راحت بشه به آدرس نگاه کردم بهتره قبل از اينکه عمو بياد برم گوشي رو بگيرم و برگردم اما عمو گفت خطرناکه نبايد برم بيرون.......نياز تو چقدر خنگي ....خطرناک مال زماني بود که عمو فکر مي کرد گوشي دست قاتلاست نه الان که دست يکي ديگه است و دست اونا نيافتاده ما با اين حال بايد به عمو خبر بدم....براي همين گوشي رو برداشتم و شماره عمو رو گرفتم گوشيش خاموش بود چکار کنم الان....براش ياداشت ميذارم روي برگه اي ياداشت رو نوشتم و تو ادامه اش اضافه کردم که من براي گرفتن گوشيم به اين آدرس ميرم خوب الان مي تونستم با خيال راحت برم چون من که به عمو زنگ زدم اما گوشيش خاموش بود ************** به ساعت نگاه کردم ساعت دوازده بود بايد هر چه زودتر گوشيم رو بگيرم و برگردم خونه به آدرس که نگاه کردم ديدم همينجاست جايي که من تا به حال نيومده بودم و بعد از دو ساعت تونستم اينجا رو پيدا کنم به کوچه هاي تنگ و کثيف روبروم نگاه کردم کوچه هاي وسط شهر ..........چقدر اينجا شلوغه.. .معمولا اينجور جاها شلوغ اند وارد کوچه شدم از وسط جويي که وسط کوچه بود پريدم به دو نفري که داشتن از روبرو ميومدم نگاه کردم به من که رسيدن با چشماي هيز به من زل زدن از قيافه اشون که تابلو بود معتاد اند بدون اينکه بهشون نگاه کنم از کنارشون رد شدم اي کاش پارکي جايي بهش مي گفتم قرار بذاره چون هنوز صبح بود و به ظهر نرسيديم همه مغازه ها باز بودند و مردم در حالا رفت و آمد بودند چند قدم جلوتر چندتا پسر بچه داشتن وسط کوچه فوتبال بازي مي کردند و مسلما راه رو بند آورده بودند به برگه آدرس نگاه کردم به يکي از پسر بچه ها که توپ رو دستش گرفته بود تا من رد شم نگاه کردم و گفتم آقا پسر ميشه يه لحظه بياي پسرک اول به دوستاش نگاهي کرد بعد به سمتم اومد -چيه آبجي چي مي خوايي -از لحن حرف زدنش خنده ام گرفت -چيز خنده داري گفتم آبجي خنده ام رو جمع کردم و گفتم نه مي خواستم بپرسم ميدوني اين آدرس ميشه کدوم خونه -چکارش داري -تو بگو خونه اش کجاست نگاهي با شک نگاهم کرد و گفت بريم نشونت بدم دستي روي سرش کشيدم که خودش روعقب کشيد و گفت آبجي من بچه نيستم که سرم رو ناز مي کني اي واي اين چقدر گير بودااا -حالا ميشه بگي خونه اشون کجاست -بريم نشونت بدم بعد به سمت دوستاش برگشت و گفت بچه ها من الان ميام....بريم آبجي با هم به سمت يکي از خونه ها ي همون کوچه رفتيم به در کوچيکي اشاره کرد و گفت اونجاست تو ديگه خودت برو من مي خوام برم الان نيمه دوم بازي شروع ميشه سرم رو تکون دادم و گفتم مرسي بعد دستم رو توي کيفم گذاشتم و اسکناسي جلوش گرفتم که گفت آبجي اين کارا چيه پولت رو بذار توي جيبت اين لحن حرف زدنش واقعا بامزه بود براي همين ديگه نتونستم جلوي خنده ام رو بگيرم -باز که خنديدي چون هنوز لبخند روي لبم بود اخمي کرد و به سمت دوستاش برگشت نگاهي به در کردم .... نميدونم چذا الان مردد بودم که برم تو يا نه نياز تو چرا اينقدر احمقي .....اين چکاريه کردي ....براي چي اومدي اينجا بايد برگردم ....آره ....بايد برگردم سرم رو برگردوندم که از چيزي که ميديم خشکم زد.... خودشه مطمئنم خودشه من ميشناسمش....همونه ....با اين که اون شب تاريک بود اما مطمئنم خودشه.... به سه نره غولي که چند متري من ايستاده بودم نگاه کردم....من فقط بهشون زل زده بودم و اونا هم بدون اينکه از جاشون تکون بخورن نگاهم مي کردند بايد يه کاري بکني نياز نبايد گير بيفتي اگه اينبار گير بيفتي کارت تمومه..........تمام قدرتم رو توي پاهام جمع کردم و پا به فرار گذاشتم مردمي که توي کوچه بودن با تعجب به من نگاه مي کردن...آخه اونا چه ميدونستن من شاهد يه قتل بودمو الان قاتلا دنبالمن هر چي جلوتر ميرفتم کوچه خلوتتر و باريکتر مي شد ديگه داشتم از نفس مي افتادم اما هي به خودم مي گفتم نياز نبايد کم بياري والا کارت تمومه سرم رو برگردوندم که ببينم بهم رسيدن يا نه که ديدم کسي دنبالم نيست خدا رو شکر پس گمم کردن....به ته کوچه رسيدم کوچه بن بست بود .......کنار يکي از خونه ها نشستم تا حالم جا بياد نفسم بزور بالا ميومد و قلبم به تندي خودش رو به قفسه سينه ام مي کوبيد .. سرم پايين بود و نگاهم به کف کوچه بعد از چند دقيقه که حالم جا اومد بلند شدم که برم.....اما با اون چيزي که ديدم چهار ستون بدنم لرزيد تو دلم گفتم نياز فاتحه ات خونده است...تو اين موقعيت هم هنوز داشتم چرت و پرت مي گفتم... پس ميدونست کوچه بن بسته که دنبالمو ندوييدن هر سه تاشون با يه لبخند چندش آور که روي لبهاشون بود به من نگاه مي کردن...از نگاهشون مور مور شدم مثل نگاه يه گرگ به بره اي بود که به چنگال گرفته بود ....انگار داشتن به يه غذا نگاه مي کردند اوني که اونشب ديده بودمش فاصله اش رو با من کم کرد و آروم آروم شروع کرد به نزديک شدن به من کرد ***************با هر قدمی که به جلو برمی داشت من یه قدم به عقب برمی داشتم صدای قهقه هاشون به گوشم می رسید فریاد زدم : خدایا به دادم برس صدای خنده های وحشتناکشون .صدایی که انگار زنگ تلفن یا ساعت بود ..صدای خفه من که هر چی سعی میکردم نمیتونستم از گلوم خارج کنم . همه همه توی گوشم میپیچید احساس کردم چیز تیزی تو دستم فرو رفت صدای جیغ خودم دوباره تو گوشم پیچید ......... انگاری از یه پرتگاه به پایین پرت شدم و بعد ..... با گنگی به اطرافم نگاه کردم .این جا که اتاق خودمه !!! به دستم نگاه کردم .خراش افتاده بود!! نگاهم رو به سمت میز کوچک شیشه ای که کنار تختم بود امتداد دادم .حتما دستم به گوشه شیشه اش که لب پر شده بود کشیده شده بود . خدایا خواب میدیدم ..کابوس ...خدایا شکرت شکرت موهایم رو که بخاطر عرقی که کرده بودم و به پیشونیم چسبیده بود رو کنار زدم و نفس حبس شده ام رو با شدت بیرون دادم . صدای ممتد تلفن سبب شد که موقعیت فعلیم رو به دست بیارم دوباره روی تخت دراز کشیدم و قلت زدم تا تا به تلفن رسیدم . تلفن رو برداشتم و گذاشتم در گوشم و گفتم : بفرمایید ولی صدایی جز بوق ممتد توی گوشم پیچید .. اگه یه موقعیت دیگه بود و یه مزاحم تلفنی من رو از خواب بیدار میکرد به باد فحش میکشیدمش اما الان ازش متشکر هم شدم روی تخت دراز کشیدم به خوابم فکر کردم به اون مرد - آه ه ه ه ... خداااا ... ای کاش هیچ وقت اون اتفاق نیفتاده بود و زندگی من روال همیشگی خودش رو داشت .. خدایا یعنی میشه همه چیز مثل اولش بشه از روی تخت که بلند شدم لبا سهام رو در آوردم و به حمام رفتم شاید یه دوش آب گرم میتونست اعصابم رو سر جاش بیاره *** همین جور که حوله رو دور موهام می پیچیدم به ساعت دیواری نگاهی انداختم . - اگه عمو به استاد پویان حرفی زده باشه چی ؟ نباید این همه زحمتی رو که کشیدم به این راحتی به حدر بره . همین جوری که تلفن بی سیم رو توی دستم نگه داشته بودم شماره ی دفتر استاد پویان رو گرفتم به سمت آشپزخونه رفتم و در یخچال رو باز کردم و توش سرکی کشیدم منشی استاد جواب داد : - دفتر حقوقی بفرمایید ؟! - سلام خانم کیانی خسته نباشید یه دونی سیب از یخچال برداشتم و درش روبستم و روی اوپن نشستم - سلام ممنون ... شما ؟ - نیازم - آه سلام نیاز جان .. ببخشید به جا نیوردم - خواهش می کنم .. استاد هست ؟ - از بودنش که بله .. ولی الان با یکی از موکلینش جلسه داره نفسم رو با شدت بیرون فرستادم و با ناامیدی بهش گفتم : - حالا بهش بگووو ... آخه کارم واجبه ! - باشه .. گوشی دستت . . . - الو .. یفرمایید - سلام استاد - به به به نیاز خانم ... پارسال دوست امسال آشنا با خنده عذر خواهی کردم و گفتم : - می دونم که کار دارید خیلی مزاحم نمی شم - بگو گوش می دم - استاد قرض از مزاحمت این بود که قراره بعدی رو برای ملاقات با قاتل برای ... استاد وسط حرفم پرید و گفت : - نه نیاز جاان تا همین جاش هم واسه خاطر بابات کوتاه اومدم - آخه چراااا ؟ - سردار باهام تماس گرفته بود آهی کشیدم و گفتم : - عمو داره شلوغش می کنه - من شرمندم نیاز. کاری از دستم بر نمیاد ! - آخه استاد من نمی خوام از پرونده کنار برم .. ! با التماس اضافه کردم : - خواااااهش ! با تحکم گفت : - تمومش کن نیاز ! - پس لااقل اجازه بدید من توی جلسه ی دادگاه حضور داشته باشم استاد با کمی مکث گفت : - خوب دیر یا زود خودت می فهمی .. جلسه ی دادگاه علنیه پس تو هم می تونی اونجا باشی ... با سردار حرف می زنم اگه از نظر اون مشکلی نبود من حرفی ندارم و خودم میام دنبالت. باخوشحالی جیغی کشیدم و با صدای بلند گفتم : - استاد من عااااشقتم ... میمیرم برات ! استاد با صدایی که رگه هایی از خنده داشت گفت : - خیلی خوب دیگه ، یکم یواشتر .. تازه من یه بار ازدواج کردم ..خیال اینکه دوباره تجدید فرش کنم رو هم ندارم . - اا ا.. استاد . - شوخی کردم دخترم .میخواستم یه کم از حال و هوای فعلی در بیایی . با سرخوشی خندیدم و گفتم : - میدونم استاد - به سردار سلام برسون ... خدانگه دارت - باااای *** ساعت از 10 شب گذشته بود که صدای ماشین عموو اومد ... صدای تلویزیون رو کم کردم و به سمت درب حال رفتم در و باز کردم ... عمو داشت بند کفشاش رو باز می کرد با سرخوشی لبخندی زدم و گفتم : - سلام بر سردار رشید و عموی عزیزم عمو با لبخند نگام کرد و گفت : - سلام عمو جوون ... چی شده کپکت خروس می خونه ؟ درحالی که می خندیدم کت و پلاستیکی که توی دستش بود رو گرفتم پریدم توی بغلش و لپش رو بوسیدم ... از بغلش اومدم بیرون و به صورت خندونش نگاه کردم .. دستش رو کشیدم داخل عمو با خنده گفت : - یواش دختر جان !! نشوندمش روی مبل و رفتم کتش رو روی چوب لباشی آویزون کنم که گفت : - نیاز کتم رو بده که یه چیز جالب برات دارم - عمو جون ..من چند بار باید بگم که هر وقت میاید اول دستتون رو بشورید .بعد هم پاهاتون رو که بوش داره کلافه ام میکنه .و بعد من هم میرم یه چایی تازه دم میارم که خستگی رو از تنتون به در کنه و بعد مشتاقانه منتظر اون چیز جالب هستم عمو همونطور که به طرف دستشویی میرفت خندید و گفت: من از پس این زبون تو هیچ وقت بر نمیام *** سینی چای رو جلوی عمو گذاشتم و روی زمین کنار میز وسط سالن نشستم و مشتاقانه به عمو نگاه کردم عمو با لبخند از توی پلاستیک یه جعبه در اورد و گرف طرف : - بیا عمو جان فضولی شما راه به راه واسه من خرج می تراشه ... این گوشی جای اونی که نیست و نابودش کردی با خنده ازش تشکر کردم و در حالی که جعبه رو با ذوق باز می کردم عمو یه پلاستیک کوچیک از توی جیب کتش در اورد و گذاشت روی میز . جعبه ی گوشی رو گذاشتم روی پام و پلاستیک رو برداشتم و چیزایی که توش بود رو روی میز خالی کردم .... با گیجی به صورت عمو نگاه کردم که توضیح داد : - بچه ها وقتی داشتن خرابه رو می گشتن گوشی خورد شدت رو پیدا می کنن از قراره معلوم خودت موقعی که داشتی فرار می کردی پات رفته روش .... در هر صورت به درد ما که نمی خورد اوردم برای خودت عمو از جاش بلند شد و گفت : - پس تا من میرم لباسام رو عوض می کنم و دست و روم رو بشورم تو هم میز شام رو بچین . یعنی به دست اونها نیوفتاده .با خوشهالی که بیشتر شبیه جیغ بود گفتم : باورم نمیشه .! یه دفعه یاد فیلم اون شب افتادم -عمو جون از فیلم چیزی دستگیرتون شد سرش رو تکون داد و گفت : متاسفانه این گوشی دیگه قابل استفاده نیست .. آه از نهادم بر خواست یعنی همه چیز از بین رفته ..یعنی دیگه مدرکی برای اثبات جرم اونها نیست ..لعنتی هاصدای بسته شدن در اتاق عمو من رو از تو فکر دراورد. لاشه ی متلاشی شده ی گوشیم رو توی دستام گرفتم به سمت اتاق رفتم تا خودم کامل نگاش نمی کردم خیالم راحت نمی شد ****** (( دادگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران )) نگاهی به سر در دادگاه کردم و پشت سر استاد وارد شدم. همهمه و شلوغی اونجا بیداد می کرد. استاد اسم شعبه ی مربوط رو از روی کاغذ خوند وبه سمت درهای باز شعبه رفت. ردیف های زیادی از صندلی، میز بزرگتر از همه بود مربوط به قاضی ، میز سمت راست و چپش مربوط به دادستان و شخصی که صورت جلسه ی دادگاه رو می نوشت.! من و استاد به ردیف اول سمت چپ رفتیم و نشستیم استاد داشت با شاکی پرونده (( همون خانواده ی مقتول )) حرف می زد. صندلی ها کم کم پر می شد از خانواده های درجه 1 و2 مقتول، مردمی که مشتاق بودن تا اخر این ماجرا را بدونن و تعداد کمی خبرنگار ..... زمان شروع دادگاه داشت می رسید. همهمه ای توی دادگاه برپا شد . قاتل با دست های دستبند زده شده همراه 2تا سرباز و چندتا پلیس درجه دار وارد دادگاه شد . از جام بلند شدم داشتم با دقت به ا5فرادی که تازه وارد دادگاه می شدن نگاه می کردم پشت سر پلیس اه وکیل قاتل و 4 تا مرد قوی هیکل وارد شدن صورتاشون و با عینک افتابی پوشونده بودن استاد اشاره کرد که بنشینم. درهای باز دادگاه پر شد از خبرنگارهایی که با دوربین هاشون درحال عکس گرفتن بودن . نورل فلش دوربین هاشون همه جای دادگاه بود. همه ی مردهایی که اخرین لحضه همراه پلیس ها وارد شدن ردیف اول نشستن. قاضی ، دادستان و شخصی که صورت جلسه ی دادگاه رو می نوشت نیز وارد دادگاه شدن بعد از جند دقیقه جلسه ی دادگاه رسمی شد . سکوت کاملی که اونجا بود تنها با صدای فلش زدن های خبرنگارا شکسته می شد. قاضی شروع کرد به صحبت کردن و بعد از اون از وکیل شاکی خواست عرایض خودش رو به سمع و نظر دادگاه برسونه بعد از استاد پویان نوبت به شهود رسید که بعد از دست گذاشتن روی قرآن و قسم به صداقت گفته هاشون شروع کردن به شهادت دادن ، نوبت به وکیل متهم رسید که دفاعیه ی خودش رو به سمع و نظر دادگاه برسونه . بعد از اون متهم به جایگاه میره تا اگر حرفی داره بزنه . بعد از 50 دقیقه قاضی 10 دقیقه تنفس اعلام کرد ... داشتم با استاد در باره ی روند دادگاه حرف می زدم و استاد برام داشت بعضی چیزا رو توضیح می داد که یک دفعه چشمم خورد به ردیف اول سمت راست .. یکی از مردایی که وارد دادگاه شده بود زل زده بود بهم ... نفسم بند اومد و فکر می کنم رنگم پرید ... عینکش رو از روی چشماش برداشت خودش بود اشتباه نمی کنم یه دفه عینکش رو روی چشماش گذاشت و سرش و برگردوند و بین جمعیت که وسط دادگاه ایستاده بودن گم شد. نگاهم رو برگردوندم سمت استاد و گفتم : - ببخشید استاد من الان میام - باشه ... ولی زود بیا کولم رو از رو صندلی برداشتم و رفتم تو راهرو از وسط جمعیت رد می شدم تا شاید بتونم پیداش کنم ولی هیچ خبری نبود. کولم رو روی شونم جا به جا کردم وای چقدر خسته شدم پس کجاست این غول بیابونی .! فکر کنم توهم زدم ! صدای زنگ گوشیم منو از تو فکر دراورد شروع کردم به گشتن توی کولم دنبال گوشیم. - اه پس این گوشیم کجاست ؟! ..... ایناهاش - بله ؟ - نیاز کجایی تو؟ بیا دیگه. - چشم استاد الان میام. - زود باش منتظرم. و گوشی رو قطع کرد. گوشیم رو گذاشتم تو کولم و رفتم سمت شعبه دادگاه. بعد از 20 دقیقه که از جلسه دادگاه گذشت قاضی رأی نهایی رو به جلسه ی بعد موکول کرد . استاد چند دقیقه ای با موکلینش صحبت کرد . از اونا خدافظی کرد و با هم رفتیم بیرون . سوار ماشین شدیم ... اصلا حوصله ی حونه رفتن و نداشتم چرخیدم سمت استاد. استاد یه نگاهی بهم کرد و گفت : - چیه ؟ - خیلی وقته با تو و مریم نرفتم بیرون .... دوست داری بریم ؟ با لبخند گفتم : - بله .. البته. کیه که از نهار مجانی بگذره ! استاد با صدای بلند خندید و گفت : - زبون دراز **** از رستوران که اومدیم بیرون مریم جون ( زن استاد ) چادرش رو جمع کرد و گفت : - علیزضا بهتر نیست نیاز رو برسونیم خونه ؟! ... ساعت 11 شبه ... سردار نگران می شه استاد نگاهی بهم کردوگفت : - مریم راست میگه واسه امروز گردش و تفریح بسه **** استاد ماشین رو دم در خونه نگه داشت - مرسی استاد امروز خیلی خوش گذشت ... خدافظ دستم رو گذاشتم روی شونه ی مریم جون و گفتم : - خداحافظ مریم جون - خداحافظت عزیزم از ماشین که پیاده شدم براشون دست تکون دادم. استاد با دستش اشاره کرد که بیام نزدیک ماشین - راستی سردار کجاس ؟ رفتی خونه بهش بگو فردا با من تماس بگیره کارم واجبه - عمو که الان نیست رفته مأموریت ... ولی فکر کنم فردا پس فردا بیاد بهش می گم - باشه ... پس تو برو تو خونه ، ما اینجا هستیم تا تو بری - نه بابا چه کاریه ... شما برو من میرم دیگه - نمی ترسی که ؟ - استاد ؟ ! من و ترس ؟! - باشه ... پس مراقب خودت باش استاد یه بوق زد و رفت ... برگشتم سمت در خونه و شروع کردم گشتن توی کولم دنبال کلیدا - زپرشک ... پس این کلیدا کجان ؟! یه دفعه یادم اومد مرجان خانم امروز قرار بود بیاد خونه رو جمع و جور کنه شبم چون عمو خونه نیست پیشم بمونه ! ریپ کولیم رو بستم و گذاشتمش رو شونم ... دستم رو بردم سمت زنگ در خونه که یه دفعه یه نفر مچ دستم رو محکم گرفت و دستم و چرخوندم سمت کمرم تا اومدم جیغ بزنم و کمک بخوام یه دستمال گذاشت روی بینی و دهنم ... بوی تندی پیچید توی بینیم و یه دفعه چشمم سیاهی رفت و دیگه چیزی نفهمیدم بوی نم میومد .صدای چک چک آب ..صدای قدم زدن کسی که دور میشد .سر درد و حالت گیجی داشتم .تمام بدنم کوفته بود و درد میکرد .به نظرم صورتم روی زمین سرد بود. صدای باز و بسته شدن در اومد .سعی کردم چشمهام رو باز کنم . آهسته چشمم رو باز کردم .همه جا تاریک بود .چند بار پلکهام رو باز و بسته کردم .یه کم چشمام به تاریکی عادت کرد .اما هنوز هم چیزی معلوم نبود . خواستم بلند بشم اما دستم ار پشت بسته شده بود .هنوز هم بوی داروئی توی بینیم پیچیده بود که حالم رو دگرگون میکرد. کمی تقلا کردم اما بیفایده بود .نمیدونم چقدر اونجا بی حرکت افتاده بودم که در باز شد.اول یه نور کمرنگ به خاطر باز شدن در به چشمم افتاد و بعد کلید برق زده شد که باعث شد چشمام بسته بشه .اما بعد هم سعی نکردم بازشون کنم . نمی دونم شاید به خاطر اینکه ترسیده بودم جرات باز کردن چشمهام رو نداشتم . صدای مردی گفت:این که هنوز بهوش نیومده . صدای قدمهایی که به من نزدیک میشد و ناگهان درد شدیدی که به شکمم وارد شد .از درد فریادی کشیدم که اون شخص بالای سرم گفت : دیدی فیلمش بود. با همون حالت ناتوانی چشمم رو باز کردم .دو مرد درشت اندام و قوی هیکل بالای سرم بودن . یکی از اونها خم شد و یقه من رو گرفت و بلندم کرد .صورتش رو به صورتم نزدیک کرد و گفت:همیشه یادت بمونه که حرف گوش کن باشی و سعی نکنی سر ما رو کلاه بذاری . از بوی تعفن سیگاری که دهنش میداد سرم رو عقب بردم . انگاری خیلی بهش بر خورد یقه ام رو به طرف خودش کشید و گفت : خانوم کوچولو بدت اومد ؟ بعد هم یه خنده بلند کرد که رعشه به تنم انداخت. سعی کردم نشون ندم که چقدر ترسیدم .برای همین بلند گفتم :شما ها کی هستید؟چی از جونم میخواین کثافتا . یقه ام رو ول کرد و من رو محکم به عقب هول داد .که محکم به دیوار پشت سرم خوردم .یه درد وحشتناک توی دستم پیچید .اونقدر بد که نفسم بند اومد . اون یکی گفت : چکار میکنی ؟مگه رائیس نگفت هیچ آسیبی بهش نرسونید -آخه زبونش درازه اون یکی به طرفم اومد وگفت : بلند شو دختر .به نفع خودته زبون به دهن بگیری . دستش رو به طرفم دراز کرد و بلندم کرد .اما درد شدیدی که توی مچ دستم پیچید سبب شد که لبم رو محکم گاز بگیرم . مرد با صدای بلندی گفت: خودت رو به موش مردگی نزن ..همکاری کنی کاریت نداریم داد زدم : چی از جونم میخواین شما ها کی هستید ؟ -ما اون فیلم رو میخوایم باید حدس میزدم . اینها باید کی باشن -من هیچ فیلمی ندا .. هنوز حرفم تموم نشده بود که یکی خوابند تو گوشم .لامصب دست سنگینی هم داشت . جیغ زدم : چرا میزنی زورت به یه زن که دستاش بسته اس میرسه دستم و کشید پرتم کرد اونطرف که اون یکی از افتادن احتمالیم جولگیری کرد و رو به اون گفت:احمد چه خبرته ..؟آروم تر -ببین قاسم من حوصله ندارم ..یا درست جواب بده یا بد میبینه .دختره زبون نفهم سعی کردم روی پاهام باستم .قاسم گفت:دختر ...بهتره راستش رو بگی این احمد عصبانی بشه رحم و این چیزها حالیش نیستا -من که گفتم من فیلمی ندارم .. اگرم داشتم حتم داشته باش که به شما ها نمی دادمش ناگهان موهام از پشت به شدت کشیده شد و احمد سرش رو به من از پشت نزدیک کرد و گفت: جوجو نانازی فکر کردی من با تو بازی دارم ..زود میگی با اون فیلم چه کار کردی وگرنه ایقدر میزنمت که به گه خوردن بیوفتی .. دوباره موهام رو محکمتر کشید و گفت : حالیت شد از درد جیغ نشیدم وگفتم : آآآییی ..ولم کن ...نامرد .. از عقب با موهام کشیده شدم و روی زمین پخش شدم .. داد زدم :حیون عوضیه کثافت ... آخ...آخ.. با پاهاش چند بار به شکمم ضربه های پی در پی زد و بلند بلند ناسزا مگفت.ضربه هاش نفسم رو گرفته بود احساس میکردم تک تک استخونهام خرد میشه و میشکنه قاسم اون رو از پشت گرفت و گفت : احمد ولش کن ..اگه آقا بفهمه ... به میون حرفش اومد و گفت:اگه یه کلمه به آقا بگی با من طرفی -آقا که کور نیست .صورتش رو نگاه کن ..تازه.... با صدای سرفه شدید من حرفش رو قطع کرد ..حتی سرفه باعث میشد دردم به اوج برسه .احساس کردم توی گلوم چیزی گیر کرد .تنفس برام غیر ممکن شده بود و من سعی در بلعیدن هوا بودم . قاسم به طرفم اومد و من رو دمر کرد و محکم چندین بار به پشتم زد ..در لحظه آخر احساس کردم راه تنفسم باز شد و بعد طعم شور خون توی دهنم رو مزه کردم.و بعد صدای نامفهوم قاسم وبعد سیاهی محض وبعد خاموشی و سکوت ..... ************** یه بوی خوبی می اومد .بوی تازگی .دیگه از اون بوی نم و متفعن خبری نبود .دیگه سردم نبود .به آهستگی چشمهام رو باز کردم . این جا کجاس؟! یه اتاق بزرگ که جز یه تخت یه نفره که من روش خوابیده بودم و یه صندلی چیز قابل توجه ای نداشت .مانتو و روسریم تنم نبود .به اطراف نگاه کردم .نگاهم به پنجره افتاد سریع از روی تخت بلند شدم .اما دردی توی شکمم پیچید که باعث شد برای لحظه ای متوقف بشم .چند بار نفس کوتاه کشیدم و به طرف پنجره رفتم . خدای من چقدر از سطح زمین فاصله داره ! این ساختمون چند طبقه اس ؟ انگاری ساختمون وسط یه باغ بزرگ بود اما درختها از ساختمون دور بودن . باید یه کاری کنم .باید بفهمم اینجا کجاس با احتیاط به طرف در رفتم و گوشم رو روی اون گذاشتم تا بتونم بشنوم بیرون چه خبره اما هیچ صدایی نمی اومد .دولا شدم .با اینکه شکمم و بقیه اجزای بدنم درد میکردن اما به کارم ادامه دادم .از سوراخ در نگاه کردم .انتظار داشتم کلید روی در باشه و یا سوراخ در گرفته باشه .اما اینطور نبود! خدا یا چکار کنم ؟دارم دیوونه میشم . به در تکیه دادم .بغضی توی گلوم بود اما از اونجا که سرتق بودم نمی خواستم گریه کنم . کلافه دستم رو به دستگیره در بردم و خیلی آهسته چرخوندمش با کمال تعجب در باز شد . در رو به آهستگی باز کردم و اومدم بیرون یه راهرو طویل که چند تا در رو در خود جا داده بود !.. یواش یواش قدم بر داشتم تا به پله ها ی مارپیچ رسیدم .یکی یکی اومدم پایین و همینطور به اطراف و دکور خونه ویا بهتر بگم اون قصر نگا میکردم که نگاهم به یه زن مسن افتا که سینی غذا دستش بود و پشت به من به سمت دری میرفت . خودم رو به پایین رسوندم که از صدای پای من برگشت .گفتم : اینجا کجاس؟ شما کی هستید ؟من اینجا چه میکنم ؟ خیلی خونسرد گفت: من چیزی نمیدونم . به طرفش رفتم و گفتم : یعنی چی؟ ..رئیست کجاس ؟ .چرا من رو زندانی کردین ؟ -زندانی؟اگه زندانی بودی که الان باید دست و پات بسته باشه و توی همون دخمه باشی. به طرف صدا برگشتم .مردی حدود 29 ساله بسیار شیک با موهای مشکی و صورت جذاب پشت سرم بود. ناخودآگاه دستم رو روی سرم گذاشتم .قهقه ا ی زد و گفت : راحت باش اینجا همه یه جورائی به هم محرمن . گفتم: تو کی هستی ؟ به سمتم اومد و گفت : فعلا" من اینجا رئیسم -رئیس ؟ .. ..خب ..خب..چی از جونم میخوای ؟ همونطور که وقیحانه هیکل من رو برانداز میکرد گفت : خیلی چیزها ... از نگاهش چندشم شد و کمی خودم رو جمع کردم. نگاهش رو به چشمهام معطوف کرد و گفت: اما اول اون فیلم رو می خوام خواستم حرفی بزنم که گفت:آ آ آ ...من از دروغ خیلی بدم میاد خانوم کوچولو ..اما اهل خوشونت هم نیستم .الان اون قاسم و احمدِ پدر سوخته هم برای اینکه دست رویه همچین عروسکی بلند کردن جریمه شدن ..اونهم یه جریمه سخت که دیگه یادشون نره از فرمان من سریچی کنن.حالا هم برای اینکه به تو ثابت کنم چقدر برام عزیزی و بهت اطمینان دارم آزادت گذاشتم که هر جا دوست داری توی این خونه بچرخی ..فقط یادت باشه شیطونی نکنی و جای اون فیلم رو هم بگی. با عجز نیشخندی زدم و گفتم : مطمئن باش هیچ وقت دستت به اون فیلم نمی رسه ! به صدای آهسته تری ادامه دادم: چون فیلمی وجود نداره ابروهاش رفت بالا : چرا ؟ - چون دیگه فیلمی دست من نیست ...لبخندی زدم و گفتم : می تونی از عموم پسش بگیری یه لبخند زد و سرش رو تکون داد . - آوردمت اینجا که تو این کارو بکنی !..به غیر از اون یه کار دیگه ای هم باید انجام بدی ... پسر عموی اون بالاییا دست عموت و زیر دستاش اسیرِ . -اونا دیگه کین ؟ - کم کم با همشون آشنا میشی ... و اما راجع به پسر عموش چطور ممکنه نشناسیش عزیزم . اون استاد بی همه چیزت داره رو پرونده اش کار میکنه که بفرستتش بالای دار .. عزیزم ما حالا حالا ها با هم کار داریم ملوسک و باز نگاه حریصش رو به من دوخت دستام رو جلوی خودم جمع کردم و گفتم:کثافت قیافه اش جدی شد و رو به اون زن که هنوز اونجا ایستاده بود گفت: اون غذا رو عوض کن و برای عروسکمم ببر . زن چشمی گفت و دور شد . مرد به من گفت : بهتره فکر فرار به سرت نزنه . چون اگه فرار کنی مطمئن باش چیزِ خوبی در انتظارت نیست کوچولو .هر چند که راه فراری هم وجود نداره .پس اون مخ کوچولوت رو بی خود خسته نکن .. بعد همونطور که میخندید از پله ها بالا رفت . قطره اشکی که از گوشه صورتم سر خورد و به لبم رسید نشون از بیچارگی و درموندگی و بی پناهی من بود .........چشام رو آروم باز کردم روي تخت دراز کشيده بودم دوباره چشام رو بستم و به اين فکر کردم که الان عمو داره چکار مي کنه يعني فهميده منو دزديدن يا نه؟ فکر کنم دو روزيه که اينجا هستم ....حتي نميدونم چند روز که اينجام ...خب از بس خنگي ديگه...اه يعني ممکنه من از دست اينا خلاص بشم ...من حتي نميدونم اينا کي اند....فقط ميدونم که دنبال فيلم اون شب اند....نبايد بفهمن فيلمي وجود نداره چون مطمئنم اگه بفهمن فيلم از بين رفته منو زنده نميذارن....چون مطمئنا ديگه به دردشون نمي خورم آروم از روي تخت بلند شدم به سمت در رفتم ...دستم رو روي دستگيره گذاشتم و اونو پايين آوردم پس چرا باز نشد مگه اون نگفت که من مي تونم توي خونه آزاد باشم....دوباره دستم رو روي دستگيره گذاشتم و اونو پايين آوردم ....اه پس چرا قفلش کردند يکي دوبار ديگه هم امتحان کردم اما باز نشد مثل اينکه واقعا قفل شده بهتره برم از پنجره بيرون رو نگاه کنم ببينم چه خبره يکي دوقدم که جلو رفتم درد شديدي توي شکمم پيچيد که باعث شد خم شم و دستم رو روي شکمم فشار بدم تا شايد دردش آرومتر شه کثافتاي احمق اينقدر محکم زدن که معلوم نيست چه بلايي سرم اومده....دوباره راست ايستادم و شکمم رو فشار دادم بعد از چند دقيقه درد شکمم ارومتر شد اروم آروم به سمت پنجره قدم برداشتم به کنار پنجره که رسيدم چشام رو به بيرون دوختم اينجا شبيه يه باغ بود که ساختموني توش بنا کردند...البته ساختمون از درختا يک مقدار دورتر بود به ارتفاع ساختمون نگاه کردم ........واي چقدر هم ارتفاع اينجا زمين زياده يعني ميشه يه جوري از اينجا خلاص شم دوباره به زمين نگاه کردم دستم رو به چونه ام کشيدم بايد يه چيزي پيدا کنم که بتونم باهاش اين ارتفاع رو پايين برم ارتفاع اينجا تا زمين يه چند متري بود الان من توي طبقه دوم قرار داشتم ....خب هر کسي هم از ارتفاع مي ترسه من هم از اين قاعده مستثني نيستم ....اما براي فرار مي تونم بر ترسم غلبه کنم چون اونقدر ها هم ترسو نيستم همونجور که داشتم نقشه اي براي فرار خودم مي کشيدم چشمم به چهار مرد افتاد خودم رو به کنار پنجره کشيدم و دوباره بهشون نگاه کردم اگه نميدونستم خلافکاراند فکر مي کردم اينا يگان ويژه اند چهار تاشون لباسهايي يه شکل و رنگ پوشيده بودند مثل لباسايي پليساي رزمي و دست هر کدومشون هم يه کلاشينکف بود ...هر چهارتاشون هم صورتشون رو با کلاهايي مشکي پوشونده بودند دو تا دو تا با هم حر کت مي کردند و هر دو تا در جهت مخالف همديگه دور ساختمون رژه ميرفتن يعني اينا براي اين اينجان که من فرار نکنم نه حتما بايد اينجا خبرايي باشه که اينا اينجان و الا هيچ عاقلي به خاطر يه دختر اينجور آدمايي رو نميذاره که نگهباني کنن بايد سر از کار اينا دربيارم آروم از کنار پنجره کنار ميرم که صدايي از پشت در مياد ....به سمت در رفتم سرم رو به در چسبوندم تا بتونم بهتر صداها رو بشنوم صداها زياد واضح نيست ولي انگار دو نفر در حال مشاجره اند يکي از صداها يه جوري به گوشم آشنا اومد انگار قبلا يه جايي شنيده بودمش با اينکه توي اين چند روز اولين بار بود که اين صدا رو مي شنيدم حالا صداها يکم واضحتر شدن صداي همون مردي که چند روزه توي اين خونه با اونم به گوشم رسيد که مي گفت اين دختره اصلا" حرف نمي زنه ... يا واقعا" چيزي نمي دونه ياخيلي سرسخته ... تنها راه باقي مونده اعتراف از راه برخورده فيزيکيه نامرد زورت به يه دختر رسيده ...چقدر عوضيه اين دوباره همون صداي آشنا رو شنيدم که گفت حق نداري دست روش بلند کني فهميدي -اگه بخوايم اينجوري پيش بريم و باهاش مدارا کنيم هيچي دستمون نمياد چقدر دروغ ميگي اگه مدار کردن اينه پس کتک زدنتون چه جورين ....خدايا منو از دست اينا خلاص کن -به موقعش من ميدونم چه جوري به حرفش بيارم تو کاريت نباشه دوباره صداها نامفهموم شد فکر کنم صداي رفت و آمدي که توي اون حوالي بود باعث مي شد صداها نامفهم شن دوباره همون صداي آشنا گفت قراره تا چند روز ديگه يه محموله رو جا به جا کنيم براي اين که يکم رفت و آمد ها کم بشه بايد اين دختر رو همراه با محموله منتقل کنيم ... خودم به دستور بالايي ها تمام مدت باهاشم و براي اين که کسي بهمون شک نکنه بايد چند هفته اي رو با يه گريم متفاوت با من باشه هم مراقبشم که فرار نکنه و هم تا زماني که معاوضه صورت بگيره جاش تغيير کرده يه دفعه سکوت شد يا شايد هم من چيزي نشنيدم اما نه صداي پايي داشت ميومد که هر لحظه بيشتر و بيشتر داشت به اتاق نزديک مي شد ترسي توي دلم نشست سريع به طرف تخت دويدم و خودم و زير پتو پنهان کردم در اتاق آروم باز شد و بعد هم صداي قدمهايي که آروم داشتن به تخت نزديک مي شدند از ترس داشت قلبم تو دهنم ميومد....ديگه واقعا حوصله کتک خوردن رو نداشتم.... صداي قدمها قطع شد حس مي کردم که بالايي سرم ايستاده.... چند دقيقه اي به سکوت گذشت ....انگار بالاي سرم در حال فکر کردن بود البته من اينجوري فکر مي کردم توي افکار خودم بودم که يکدفعه پتو با شدت از روم کشيده شدپشتم به کسی بود که پتو رو از روم کشیده بود برای همین چشمام رو بستم و تکون نخوردم ... دست شخصی رو روی بازوم حس کردم یه دفعه دست دور بازوم حلقه شد و به شدت کشیده شدم بالا. چشمام رو باز کردم و بلند گفتم : هووووی دیوانه ... مگه مریضی ؟ ... وحشی . چرخیدم سمتش و بازوم رو از توی دستش کشیدم بیرون و ماساژش دادم . یکی از اون مردایی که لباسای یه شکل و یه رنگ پوشیده بودن بود. خیلی درشت اندام بود و همین بود که وحشتناکش کرده بود حداقل دو ، سه برابر من طول و عرض داشت. ! روی شون سمت راستش یه کلاشینکف بود . با صدای بم و خشنی گفت : زود باش راه بیفت. از روی تخت پا شدم و رفتم سمت در ... یه لحظه برگشتم سمتش .. اسلحه رو از روی شونش برداشته بود و به حالت آماده باش گرفته بود سمتم . با لوله ی اسلحه زد به پهلوم و گفت : برو دیگه . در رو باز کردم و رفتم بیرون که اون مرده با فشار اسلحش به کمرم بهم فهموند که از کدوم طرف برم از پله ها پایین رفتم . رفتم سمت پذیرایی . دو تا مرد که کت و شلوار پوشیده بودن نشسته بودن روی مبل . یکیشوش صاحب این خونه بود و اون یکی رو نمی شناختم . احتمال می دادم همونی باشه که صداش برام آشنا بود. دوتاییشون گیلاس مشروب دستشون بود. پشت سر مردی که واسه اولین بار میدیدمش دوتا مرد وایساده بودن که هر دوتاشون پیراهن سفید و شلوار لی پوشیده بودن و به حالت آماده باش یکی از پاهاشون جلوتر بود و یکی از دستاشون پشت سرش و اون یکی دستشون هم روی کلت کمری که به پهلوشون بود گذاشته بودن. پشت سر مردی هم که صاحب خونه بود یه بادیگارد بود عین همونایی که توی حیاط دیدم. مرد صاحب خونه رو به اون یکی مرد کرد و گفت : شاهین خودشه. شاهین تکیه داد به مبل پاشو انداخت روی اون یکی پاش و با تمسخر گفت : منظورت این جوجس ؟ . آروم زیر لب گفتم : جوجه عمته با تنفر صورتم رو بر گردوندم گیلاس رو توی دستش تکون داد و ادامه داد : میدم قیافه ای براش بسازن که تو هم نشناسیش. سپس رو به همون مرده که پشت سرم وایساده بود کرد و گفت : ببرش تو اون اتاق . با اشاره یکی از اون مردای مسلح به طرف اتاق مورد نظر رفتم من وارد یه اتاقی شدم که روبه روی در اتاق یه میز تولت بود و یه خانم هم کنارش ایستاده بود منو روی صندلی جلوی اینه نشوندن که شاهین بود وارد شد و به اون خانمه گفت : همون جوری که بهت گفتم درسش کن یادت نره که فقط 2 ساعت وقت داری اگه اشتباه کنی می دونی که چی میشه پس به خاطر خودت هم که شده درست کارت و انجام بده. خانمه : خیله خوب من کارمو بلدم در ضمن مگه بار اولمه ؟شاهین یه نگاه به من انداخت نگاهش برام آشنا بود چشمام رو ریز کردم تا بیشتر بهش دقت کنم که سریع نگاهش رو از من گرفت و بیرون رفت . اون زن به من نزدیک شد و گفت چشمات رو ببند و تا موقعی که نگفتم چشمات رو باز نکن. با خشم بهش نگاه کردم و گفتم : چه غلطی میخوای بکنی انتظار داشتم عصبانی بشه اما خیلی ریلکس در کیف وسایلش رو باز کرد و گفت : میخوام از تو یه نفر دیگه بسازم..لطفا همکاری کن چون من وقت زیادی ندارم. چاره ای نبود ..خودمم میدونستم مقاومت کردنم بی فایده اس سرم رو تکیه دادم به صندلی و چشمام رو بستم .. حس بدی داشتم یه دفعه یه قطره اشک از گوشه ی چشمم اومد پایین .. حس کردم دست خانم آرایشگر از کار وایساده. صداش رو نزدیک گوشم شنیدم که گفت : نترس .. با تعجب چشمام رو باز کردم و زل زدم بهش و گفتم : چی ؟ لبخند زد و گفت : چشمات رو ببند.دستش رو اورد جلوی صورتم .. با شدت دستش رو پس زدم و گفتم : به من دست نزن . خواستم از روی صندلی بلند شم که در باز شد و یکی از اون مردای مسلح وارد اتق شد ..یه دفعه اون زن شونه های من رو محکم گرفت و فشار داد و گفت : سر جات بشین ..هنوز کارم تموم نشده چشم غره مرد مسلح وادارم کرد که بی حرکت روی صندلی بشینم و تا موقعی که اون زن کارش تموم نشه چشمام رو باز نکنم .هرچند که بعضی وقتا اذیت میشدم مخصوصا وقتی که موهایم رو رنگ میکرد ..حتی موقع شستن سرم هم چشمام رو باز نکردم ..دلم نمیخواست چشمم به هیچ کدوم از اونا بخوره ویا شایدم از این که تو آینه خودم رو ببینم که نیاز رو چگونه تغییر میدن متنفر بودم . نمی دونم چقدر گذشته بود که اون زن گفت : چشمات رو باز کن انگاری دلم نمیخواست چشمام هیچوقت باز بشه ...از رویارویی با نیازی دیگر میترسیدم .با تلنگری که بهم زد آهسته چشمام رو باز کردم وای خدای من چی میدیدم ... پوست گندمیه روشنم برنزه شده ... موهای صاف و مشکیم تبدیل شده بود به موهای فر دار درشت که و به رنگ بلوند زیتونی تبدیل شده بود... به لبام حجم دهنده زده بود ... صورتم رو تمیز کرده بود و ابروهام رو برداشته بود و یه آرایش متناسب با رنگ برنزه روی صورتم انجام داده بود. با این که از تغییر خودم شوکه شده بودم اما این تغییر زیبا به نظرم اومد . زن با لبخند نگاهم کرد دستم رو گرفت و گفت : بلند شو باید لباستم عوض کنی . نگاهم رو از آینه گرفتم و مثل مسخ شده ها از روی صندلی بلند شدم و با او به طرف رختکن که یه اتاق کوچک با چندین دست لباس و کفشهای جورواجور بود حرکت کردم . اون زن هر چی که خودش میخواست انتخاب میکرد و از من میخواست که اونها رو بپوشم من هم همون کار رو میکردم ..دیگه باورم شده بود باید خودم رو به دست سرنوشت بسپارم ..چاره ای هم جز این نبود .خودم رو توی آیینه ی قدیه اتاق نگاه کردم ... یه شلوار برمودای توسی تیره ، یه چکمه ی بلند مشکی رنگ به پاشنه های 5 سانتی ، یه مانتوی توشی ، مشکی که یه بند انگشت بالاتر از زانو ... با یه شال سفید که موهای فر دارم توش معلوم بود. اون زن من از اتاق بیرون رفت و لحظه ای بعد شاهین و مرد صاحب خونه وارد اتاق شدن . از نگاه اونها روی خودم معذب شدم شاهین فقط نگاهم میکرد.اما نگاه صاحبخانه همراه با یه لبخند معنی دار و مسخره بود .نگاهم رو از اونها باحرص گرفتم و به گوشه اتاق نگاه کردم . صدای خنده صاحبخانه به هوا رفت و گفت : شاهین این زنت خوشگله ها فقط خیلی بداخلاقه . منظورش چی بود ؟!!!! شاهین خیلی بی تفاوت گفت:غصه نخور اردلان به راهش میارم . اون زن در حالیکه وسایلش رو جمع میکرد گفت : من کارم رو تموم کردم پول رو بریزید به حسابم ..باید برم جایی دیگه وقت دارم . شاهین به طرفم اومد و گفت : دستت طلا هنگامه .مثل همیشه بازم گل کاشتی.اما خدایش این یکی کارت از همه بهتر در اومد هنگامه: چون این یکی مشتریمم بهتر از همه بود.فقط یه کم رنگ و لعاب میخواست تا خودی نشون بده مثل طلای زیر خاکی با عصبانیت به طرفشون برگشتم و گفتم : معلوم هست اینجا چه خبره نمیخواین توضیح بدین این مسخره بازیها یعنی چی ؟! شاهین به طرفم اومد وگفت : فقط این رو بدون که از حالا به بعد باید نقش همسر من رو بازی کنی . و بعد بازوی من رو گرفت . به شدت دستم رو از بین انگشتاش بیرون کشیدم و گفتم: فکر میکردم من رو دزدید و به گروگان گرفتید . شاهین :همینطوره -پس این مسخره بازی چیه که میخوای من نقش همسرت رو داشته باشم .دستام و چشمام و دهنم رو ببندید خلاص .من اهل فیلم بازی کردن نیستم حالا میخواد به هر دلیلی باشه . اردلان بلند خندید و در حالیکه به ما نزدیک میشد گفت : شاهین اگه تونستی این رو رام کنی مُشتلُق خوبی پیش من داری . شاهین پوزخندی زد و گفت : رامش میکنم ...سر چی شرط ببندیم؟ دیگه داشتم کلافه میشدم اردلان از سر تا پای من رو نگاه کرد و گفت : اگه را م شد که هیچ ...هر چی بخوای میدم ..اما اگه رام تو نشد و جای اون فیلم رو لو نداد .... دوباره به من نگاه کرد .منتظر چشم به دهنش دوختم . شاهین گفت: خب اردلان : اونوقت یه شب باید به من قرضش بدی .اونوقت ببین چطوری رامش کنم. چنان بدنم از از این حرفش و طرز نگاهش لرزید که احساس کردم توان ایستادنم نیست . شاهین قهقه ای زد و گفت : پس از حالا بگم که شرط رو باختی ...به من میگن شاهین .اینو هیچ وقت یادت نره اردلان که همیشه من بردم . بعد به طرفم اومد و خیلی محکم بازوم رو گرفت و به جلو هدایتم کرد . سعی در این داشتم که بازوم رو از دستش رها کنم اما خیلی محکم تر اون رو فشار داد و گفت : چموش بازی در نیار... مطمئن باش با من باشی بیشتر بهت خوش میگذره تا اون اردلان که هیچی حالیش نیست . اردلان قهقه ای زد و گفت : شاهین هنوز نفهمیدی که زنا دوست دارن هیچی حالیت نباشه چون ... هنوز حرفش تموم نشده بود که شاهین گفت : اردلان میشه اون دهن گالتو ببندی؟ همونطور که هنوز صدای خنده کریح اردلان تو گوشم میپیجید از اتاق مورد نظر بیرون اومدیم دونفر مسلحی که کنار در ایستاده بودن پشت سر ما حرکت کردن تا موقعی که به بیرون رفتیم .بعد از چند روز زندانی بودن این اولین بار بود که بیرون میومدم . هوا کاملا سرد بود و ابری ..صدای چندتا کلاغ که روی شاخه های درختا نشسته بودن احساس بدی به آدم دست میداد. برای لحظه ای حس کردم چقدر تنها و بی پناهم .چقدر درمونده وبیچاره ام . این بازی مسخره به کجا ختم میشد؟؟؟ هنوز به دنبال شاهین که بازوی من رو محکم گرفته بود کشیده میشدم ..برگشتم و به نیم رخ صورتش نگاه کردم.همون لحظه برگشت و نگاهم کرد. دوباره همون چشمهای آشنا ! شاهین:به چی خیره شدی .؟ به خودم جرات دادم و گفتم : تو کی هستی ؟ خیلی خشک و جدی گفت : شاهین -اما من .... هنوز حرفم تموم نشده بود که فشار محکم دستاش دور بازوم باعث شد چهره ا م توهم بره . دستم رو روی دستش گذاشتم و گفتم : اوی ..چته ؟..دستم شکست . ایستاد .اما فشار دستش کم نشد فقط خیلی جدی نگاهم کرد .من که دلم از درد ضعف رفته بود چشمام رو ریز کردمو لبم رو گاز گرفتم خیلی دلم میخواست منم زور بازو داشتم و حالش رو جا میآوردم وقتی دیدم هنوز داره منو نگاه میکنه و فشار دستش رو کم نمیکنه گفتم : اگه دستم رو ول نکنی کاری میکنم از کرده خودت پشیمون بشی. دهنش رو باز کرد تا حرفی بزنه که سه تا ماشین بنز سیاه رنگ جلوی پامون نگه داشتن . یکی از اون مردهای مسلح که همراه ما بود در رو باز کرد تا ما سوار بشیم اگر توی اون موقعیت نبودم حتما از سوار شدن همچین ماشین مدل بالا و شیکی ذوق میکردم .اما در اون لحظه تنها به این فکر کردم که عاقبت من چه خواهد شد ؟!!! شاهین فشار دستش رو کمتر کرد و دوباره من رو با خودش کشید و اشاره کرد که سوار بشم . دوباره به اون اتومبیل سیاه نگاه کردم و گفتم: منو کجا میبرین؟!! دوباره چرخش اون نگاه من رو به یاد یک نفر انداخت . اون چشمها فقط اشاره کرد که سوار بشم و من نمیدونم چرا رام نگاهش شدم و بدون هیچ اعتراضی سوار شدم. وقتی شاهین هم سوار شد راننده به راه افتاد. با کنجکاوی زیاد اطراف رو نگاه میکردم .هیچ کدوم از مسیر برایم آشنا نبود .این اولین باری بود که اون جاده رو که فقط هر دو طرفش رو باغهای بزرگ در بر گرفته بود میدیدم. اون دوتا اتومبیل هم به دنبال ما می اومدن که مطمئنا اردلان هم با یکی از اونها همراه ما میومد. نمی دونم چرا از اردلان واهمه داشتم و برعکس از شاهین نمیترسیدم .هر چند که شاهین جدی تر بود و مرموز ! نگاهم رو به آینه جلو سوق دادم .چشمان خوش حالت شاهین توی قاب آینه نقش بسته بود ..دوباره این چشمها من رو به یاد کسی انداخت. چشمهای که یک بار بیشتر ندیده بودم اما توی ذهنم خوب نقش بسته بود . خدای من خودشه ..باورم نمیشه یعنی اون هم جز ایناس ..وای ..نه ! چطور عمو محمد به این اعتماد کرد؟چطورعمو محمد پی به وجود کثیفش نبرده ؟ نگاهش که با نگاهم توی آینه جلو ماشین منطبق شد کنترل اعصابم رو از دست دادم و به طرفش چرخیدم . با اعصبانیت گفتم : کثافته پست فطرت . چطور تونستی همچین کاری بکنی ..خیا نتکا... در یک آن به شدت من رو به طرف خودش کشید و لبهام رو کامل توی دهنش گرفت و محکم لبهام رو فشار داد.برای لحظه ای از این حرکت کثیفش شوکه شدم و بیحرکت موندم ! هرگز تصور همچین حرکت قبیحی رو ازش نداشتم .با کف دستام به شدت به قفسه سینه اش فشار آوردم اما هیچ نتیجه ای نداد ...هنوز هم به شدت لبهام رو میفشرد انگاری که میخواست اونها قفل بمونن. سعی کردم خودم روعقب بکشم که دستاش رو دو طرف صورتم گذاشت .بعد از چند ثانیه فشار لبهاش رو کمتر کرد.اما لبهاش رو از روی لبهام بر نداشت . با دستاش سرم رو محکم گرفته بود و من قادر به هیچ حرکتی نبودم .توی اون لحظه اون نفرت انگیز ترین فرد برای من بود .لبهاش آ