اطلاعات در مورد خرگوش ها

خرگوش ها جزء پستانداران خونگرم با گوش های بلند ، دم کوتاه و موهای نرم می باشند. خلق وخو خرگوش ها فعال ، بازیگوش و دست آموز هستند. تماشای آنها سرگرمی جالبی است و اصولاً حیوان خانگی مناسبی می باشد. ساکت است و به رسیدگی خیلی زیاد نیاز ندارد. خرگوش هایی که به خوبی دست آموز می شوند آرامند و از بودن در کنار انسانها لذت می برند. می توان مانند گربه ها آنها را بری دفع مدفوع آموزش داد.
خرگوش ها به جویدن علاقه دارند و بهتر است که همیشه مقداری اشیاء جهت جویدن در اختیارشان قرار داد تا مانع از جویده شدن پرده ها ، فرش و مبلمان شد. خرگوش ها اکثر ساعات روز را می خوابند و برخی نیز می توانند با چشم باز بخوابند. هنگامی که سرحال باشد می پرد ، جفتک می اندازد و سر خود را تکان می دهد. اگر احساس ناراحتی ، ترس و خطر کند پاهای عقبیش را تپ تپ به زمین می کوبد. خرگوش های عقیم شده غالباً آرامتر می باشند. اندازه وزن آنها بسته به نژادشان از 1- 7.5 ک.گ متغیر می باشد. ما 50نژاد خرگوش داریم که کوچکترین آنها به اندازه یک خوکچه هندی و بزرگترین به اندازه یک سگ اسپانیل کوچک می باشد. محل نگهداری خرگوش ها را باید در قفس بزرگ نگهداری کرد.
اکثراً خرگوش ها را در خارج از خانه نگهداری می کنند که البته ساختن یک قفس و لانه که آنها را از باد و باران و آفتاب محافظت کند ، الزامی است. با استفاده از اِلِمِنت می توانند زمستان را نیز در خارج از خانه سپری کنند. تمیز کردن باید قفس و لانه خرگوش ها را هر چند روز یکبار تمیز نمود که البته این بستگی به میزان کثیف شدن بستر دارد. یونجه و پوشال بهترین انتخاب برای بستر حیوان می باشد. اگر خرگوش داخل خانه نگهداری می شود می توان جای ادرار او را با سرکه تمیز نمود تا بوی تند آن از بین برود. آراستن باید ناخن های آنها را بطور منظم کوتاه نمود.
خرگوش ها دارای چهار نوع پوشش متفاوت می باشند: معمولی ، رِکس ، ساتَن و پشمی ، که نوع رِکس مو کوتاه و نوع پشمی آن مو بلند و در خروش های آنقوره دیده می شود. معمولاً صاحبان آنها ترجیح می دهند تا موهای آنقوره ها را کوتاه نگه دارند. اما از آنجا که این پوشش آنها را در مقابل سرما و گرما محافظت می کند نباید از 2.5 س.م کوتاه تر شود. خرگوش ها مانند گربه خود را تمیز می کنند و برس کشیدن یکبار در هفته مناسب می باشد. تقریباً هر سه ماه ریزش مو دارند و در این ایام به آراستن بیشتری نیازمندند. شستن خرگوش باعث مضطرب ساختن حیوان می شود بنابر این باید تا جایی که ممکن است از شستن آن خودداری نمود.
تغذیه می توان برای تغذیه خرگوش از میوه ، علف تازه ، سبزیجات ، یونجه و یا غذای مخصوص جوندگان استفاده کرد. آب را باید در ظروف مخصوص آبخوری جوندگان قرار داد. معمولاً خرگوش ها فضله خود را می خورند که این امر در آنها طبیعی می باشد چراکه بخش زیادی از گیاهان در معده او هضم نشده و دوباره در فضله ظاهر می شود و خرگوش با خوردن مدفوع سعی در هضم دوباره آن مواد دارد. خرگوش ها قادر به جذب ویتامین از طریق میوه ها نیستند و ویتامین ها را را با خوردن فضولاتشان جذب می کنند.
فعالیت بدنی خرگوش ها به فعالیت بدنی روزانه و بازی کردن بیرون از قفس نیاز دارند. این عمل به تناسب اندام و سلامت ماندن حیوان کمک می کند. به خاطر داشته باشید که خرگوش ها وسایل را می جوند و به آسانی از سوی سایر حیوانات آسیب می پذیرند بنابراین قبل از آزاد نمودن آنها از قفس از امنیت مکان اطمینان حاصل نمائید. می توان از اسباب بازیهایی نظیر رول توالت یا جعبه های چوبی برای پریدن حیوان بهره برد. طول عمر از 5- 15 سال. بسته به نوع نژاد متغیر است.
معمولاً خرگوش های متوسط و بزرگ طول عمر بیشتر دارند. مشکلات سلامتی اصولاً خرگوش ها حیوانات سالمی هستند. اسهال ، عفونت باکتریایی ، مشکلات روده و بیماریهای تنفسی قابل ذکر می باشد. بارداری دوران بارداری 28-32 روز می باشد (حدود 1 ماه). تعداد بچه ها معمولاً بین 3-8 عدد می باشد. هنگام تولد نابینا ، ناشنوا و بی مو هستند. تنها چند ساعت بعد از زایمان حیوان ماده قادر به جفتگیری مجدد می باشد. بلوغ در سن 9 ماهگی رخ می دهد. معمولاً مادر قبل از زایمان موهای شکمش را می کند و شروع به لانه سازی می کند. منشأ خرگوش ها دارای نژادهای زیادی می باشند و در سراسر دنیا یافت می شوند. نژادهای مختلف دارای مبدأ های متفاوت می باشند.

اطلاعات در مورد خرگوش ها

مطالب مشابه :

اطلاعاتی جامع در مورد خرگوش

داروهای مورد استفاده در خرگوش و همستر

طرح درس بازی بازی خرگوش بی لانه

اطلاعات در مورد خرگوش ها

اطلاعاتی در مورد وینکس

اصول‌ نگهداري‌ از خرگوش

درد دل دانشجو (پايان نامه خرگوش)