اتوبوس

اتوبوس نوعی وسیله نقلیه عمومی است. اتوبوس شهري Ultra LowFloor

- اتوبوس Low Floor " اولين بار در سال 1960 اتوبوس های low-floor به عنوان اتوبوس های فرودگاهی در اروپا پا به عرصه وجود نهادند . تقريباً 30 سال بعد در اروپا از اتوبوس های low-floor در سيستم حمل و نقل عمومی استفاده شد . در اوايل 1992 اتوبوس New Flyer D40LF اولين اتوبوس سايز استاندارد و بادوامی بود که توسط شرکت های حمل و نقل ايالات متحده امريکا و کانادا به کار گرفته شد . تعدادي از شرکت های حمل و نقل آمريکاي شمالی استفاده از اتوبوس های low-floorرا به عنوان راهی برای دسترسی آسان تر تمامی مسافرين – اعم از بزرگسال، توانجو، کهنسال، کودک، والدينی که با کالسکه اند و افرادی که زنبيل يا بسته دارند- برگزيده اند . دلايل انتخاب اتوبوس low-floor از شرکتی به شرکت ديگر متفاوت است . شرکت های حمل و نقلی که اين شيوه را انتخاب کرده اند، دلايل زير را برشمرده اند :

تامين نياز آمريکايی های توانجو و دسترسی- دسترسی آسان برای تمام مسافرين. - تامين سرويس های حمل-آنان به اتوبوس با استفاده از تکنولوژی رمپ برای سوار شدن . کاهش-و نقل ثابت برای تعداد کثيری از افراد پير و کهنسال به جای سرويس های ويژه . مدت زمان توقف در ايستگاه . در اروپا نيز سرعت استفاده از اتوبوس های low-floor بدون هيچ قاعده و قانونی در حال افزايش است . در تحقيقات به عمل آمده از سوی نيروهای بازار در مورد راه حلی برای حرکت و دستيابی افراد توانجو به اتوبوس، اروپايي ها به اين نتيجه رسيده اند که اتوبوس low-floor و رمپ آن بهتر از اتوبوس high-floor و ليفت( بالابر) است . آنها دريافتند که اتوبوس low-floor يک راه حل بهتر برای همه افراد جامعه خواهد بود . اغلب توليدکنندگان اتوبوس در اروپا اتوبوس low-floor عرضه می کنند . اين اتوبوس ها اساساً از ارتفاع ورودی 320 ميلی متر ( 6/12 اينچ ) برخوردارند و توانايي زانوزدن تا 250 ميلی متر ( 8/9 اينچ ) را دارند . اداره حمل و نقل آلمان در گزارش سالانه خود در سال 1992 اعلام کردند که از سال 1988 تا 1992، تعداد 3905 دستگاه اتوبوس شهری low-floor توسط توليدکنندگان آلمان توليد شده است ؛ البته مناطقی که جاده های چندان پيشرفته ای ندارند هنوز اتوبوس های معمولی درخواست می کنند.

- تعريف اتوبوس های شهری low-floor

در گزارشی که در چهل و نهمين کنگره بين المللی اتحاديه بين المللی حمل و نقل عمومی( UITP ) ارائه شد، تعريف زير از يک اتوبوس low-floor مطرح گرديد :

" اتوبوس شهری low-floor اتوبوسی است که بين درهای اول و دوم، کف خودرو کاملا پايين آمده و سطح آن به اندازه کافی پايين است به نحوی که در راهرو و بين درها و در مجاورت درها هيچ پله ای لازم نيست. به منظور دسترسی به کف اتوبوس بدون استفاده از پله در درب ورودی، فاصله کف از زمين می بايست 380 ميلی متر (15 اينچ ) و يا کمتر باشد ( اين در حالی است که فاصله کف از زمين در اتوبوس های معمولی تقريباً 890 ميلی متر- 35 اينچ – است ) . Level کف در قسمت عقب اتوبوس می بايست بيشتر باشد . تا کنون از دو شيوه عمومی برای افزايش ارتفاع کف در انتهای اتوبوس استفاده شده است . يک شيوه استفاده از پله از قسمت کف سازه تا برجستگی انتهاي اتوبوس و روش ديگر استفاده از رمپ ما بين اين دو سطح ." در اتوبوس های low-floor از اکسل drop.center استفاده می شود.

از لحاظ تاريخي ، تعداد اتوبوس های low–floor در اروپا بيشتر از اتوبوس های موجود در بازارهای امريكا وكانادا بوده است . بعضی می گويند كه اتوبوس های اروپايی low-aisle بودند نه low–floor زيرا صندلی های آنها همه بر يك سكو قرار داشتند . از اين شيوه معمولاً در امريكای شمالی استفاده نمی شود . با اين وجود ، بيشتر مدل های جديد اتوبوس های low–floor اروپايی كفی صاف و هموار بين درهای اول و دوم دارند ( بعضی از آنها در قسمت درب ها دارای سراشيبی هستند ) . طرح نهايی خانواده اتوبوس low–floor ، اتوبوسUltra Low Floor است . در اين اتوبوس نه تنها همانند اتوبوس های low–floor كف حد واسط دو درب صاف و بدون پله است بلكه تا انتهای اتوبوس نيز اختلاف سطح ندارد ؛ لذا در اين خودرو نصب درب سوم بدون پله امكان پذير است . مزايای اين اتوبوس از اتوبوس low–floor به مراتب بيشتر اس

تسريع در پياده و سوار شدن کليه مسافران ( اعم از بزرگسال-- مزايای اتوبوس ULF ، توانجو ، کهنسال ، کودک ، والدينی که با کالسکه اند و افرادی که زنبيل يا بسته مدت زمان سوار شدن يك معلول بين 2/0 تا 7/0 ثانيه و پياده شدن بين 3/0-دارند) . تا 7/2 ثانيه سريعتر می شود (مدت زمان سوار شدن با ويل چير نصف سوار شدن با ليفت کاهش زمان توقف در- پايداری بيشتر به علت پايين بودن مركز ثقل اتوبوس . -است). فرمان پذيری خيلی خوب- كاهش حادثه در پياده و سوار شدن مسافر . -ايستگاه ها . اتوبوس . "

- چكيده يكي از انواع اتوبوس هاي شهري ، اتوبوسUltra Low Floor است. در اين اتوبوس نه تنها همانند اتوبوس های low–floor كف حد واسط دو درب صاف و بدون پله است بلكه تا انتهای اتوبوس نيزاختلاف سطح ندارد ؛ لذا در اين خودرو نصب درب سوم بدون پله امكان پذير است . مزايای اين اتوبوس از اتوبوس low–floor به مراتب بيشتر است . تسريع در پياده و سوار شدن کليه مسافران ( اعم از بزرگسال ، توانجو، کهنسال، کودک، والدينی که با کالسکه اند و افرادی که زنبيل يا بسته دارند) ، كاهش مدت زمان سوار شدن يك معلول (مدت زمان سوار شدن با ويل چير نصف سوار شدن با ليفت است) ، پايداری بيشتر به علت پايين بودن مركز ثقل اتوبوس ، کاهش زمان توقف در ايستگاه ها ، كاهش حادثه در پياده و سوار شدن مسافر و فرمان پذيری خيلی خوب اتوبوس از مزاياي اتوبوس ULF است.

اتوبوس

مطالب مشابه :

مشهد به تهران مسير اول 880 كيلومتر، مسير دوم935كيلومتر

مقایسه BRT مشهد با تهران

اتوبوس

سامانه اتوبوس های تندرو - BRT در تبریز

تهران امروز

تاریخچه ی حمل و نقل شهری

اولین بار که به تهران رفتم

کاروان زیارتی مشهد مقدس

پل طبیعت در آستانه بازگشایی به روی شهروندان تهرانی