آموزش تزریقات

هر روش تزريقي براي نوع بافتي كه دارو در آن تزريق مي‌شود روش واحدي است مشخصات هر بافتي ميزان جذب دارو را معين مي‌كند قبل از تزريق ، پرستار بايد حجم داروي تجويزي مشخصات و غلظت دارو و ساختمان آناتوميكي محل تزريق را بشناسند
ناتواني پرستار در تزريق صحيح دارو ممكن است نتايج منفي به بار آورد. اشتباه در انتخاب محل مناسب تزريق از نظر منطقه آناتوميكي بدن ممكن است منجر به صدمه رسيدن به عصب و استخوان شود بسياري از مدد جويان خصوصا كودكان از تزريق وحشت دارند اگر پرستار فراموش كند قبل از تزريق دارو به داخل بافت سرنگ را آسپيره كند ممكن است دارو وارد شريان يا وريد شود. تزريق حجم زيادي از دارو در يك محل ممكن است منجر به بروز درد زياد يا صدمه بافتي گردد.
تزريقات: Administration of   injection
يك روش رساندن دارو به بدن تزريقات است كه حتما بايد از تكنيكهاي آسپتيك استفاده شود.
پرستار تزريقات را به 4طريق انجام مي‌دهد:
1ـ زير جلدي    SC                                         subcutaneous
2ـ داخل عضلهIM                                           intramuscular
3ـ داخل جلديID                                               intradermal
4ـ وريدي      IV                                                 intravenous
5ـ تزريق بصورت پانسيون مانند پانسيون مايع نخاعي          SCF
براي اطمينان از اينكه دارو در محل مورد نظر تزريق شود هر كدام از روش‌هاي فوق احتياج به مهارتهاي بخصوصي دارد. اثرات دارو در تزريقات بستگي به ميزان جذب دارو به سرعت توسعه مي‌يابد و پرستار مي‌تواند بدقت عكس العمل مريض را بعد از تزريق مشاهده كند.

وسايل تزريقـات :
سرنگ‌ها و سوزن‌هاي متنوعي وجود دارند، هر كدام براي تزريق حجم معيني از دارو به يك بافت مخصوص طرح ريزي شده‌اند. پرستار بايد تشخيص دهد كه كدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است.
سرنگ‌ها syrings
سرنگ‌ها داراي يك قسمت استوانه‌اي و يك انتهاي كوچك مي‌باشد كه سوزن به آن وصل مي‌شود داخل اين قسمت استوانه‌‌اي plunger يا پيستون حركت مي‌كند. در بيشتر بيمارستانها
از سرنگ‌هاي Disposuble «پلاستيكي يكبار مصرف»استفاده مي‌شود. سرنگ‌هاي پلاستيكي يكبار مصرف ارزان بوده و پيستون آنها بخوبي قابل كنترل است. سرنگ‌هاي شيشه‌اي گرانتر هستند و قبل از مصرف بايد استريل شوند.
پرستار محلول را بوسيله آسپيره كردن داخل سرنگ مي‌كند . به اين صورت كه پيستون را بطرف بيرون كشيد در حالي كه سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع كشيدن محلول مورد نظر پرستار بايد سرنگ را طوري دردست بگيرد كه قسمت خارجي سرنگ و دسته پيستون در دست او باشد .براي رعايت استريليته پرستار بايد از هرگونه برخورد احتمالي نوك سرنگ به سوزن يا قسمت داخلي سرنگ و تنه پيستون با هر نوع جسم غير استريل
جلوگيري كند.
سرنگ ‌ها در اندازه‌هاي مختلف كه ظرفيت‌هاي 1سي سي تا5 سي سي رادارند. استفاده از سرنگ هاي بزرگتر از 5سي سي غير متداول تر است. سرنگ‌هاي 2تا3 ميلي ليتري براي تزريق عضلاني وزير جلدي مورد نياز است. سرنگ‌هاي بزرگتر موجب ناراحتي بيمار ميگردد.
ميكرودرپ براي تزريق مثلا پني سيلين كريستال بكار برده مي‌شود و بجاي
آن در سرنگها20cc تا50ccاستفاده مي‌شود.
سرنگ‌هاي هيپودرميك 5/2تا3 ميلي ليتري معمولا بصورت بسته بندي با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهي اوقات ممكن است پرستار بر حسب احتياج شماره سوزن را عوض كند. سرنگ‌هاي هيپودرميك دو نوع مقياس اندازه گيري در طول سرنگ دارند. يكياز اين مقياس‌ها بر حسب «minims» و ديگري بر حسب ميلي ليتر است. هر ميلي ليتر نيز
به ده قسمت تقسيم مي‌شود.
سرنگ‌هاي انسولين يك ميلي ليتر را در خود جاي مي‌دهند و به واحدهايي درجه بندي مي‌شوند بيشتر سرنگ‌هاي انسولين صد واحدي «100ـU» هستند كه براي استفاده از صد واحد انسولين هستند. هر ميلي ليتر از محلول محتوي 100واحد انسولين است.
همين طور سرنگ‌هاي 40 واحدي «40ـ U» و «80ـU» براي انسولين ها با اين غلظت‌ها وجود دارد.

«قسمت هاي مختلف سرنگ و سوزن»
سرنگ‌هاي توبركولين يك استوانه باريك دارند كه سوزن كوچكي به آن وصل است . اين سرنگ ها به   و   ميلي ليتر درجه بندي ميشوند و ظرفيت آنها 1سي سي است، پرستار اين سرنگ ها را براي استفاده از مقادير كم از داروهاي غليظ بكار ميرود: مثل براي انجام تست هاي داخل جلدي استفاده مي‌شود سرنگ توبركولين همچنين براي آماده كردن مقادير كمي از محلول موردنظر براي كودكان و نوجوانان بكار ميرود. از سرنگ‌هاي بزرگ براي تزريق داروهاي داخل وريدي، يا اضافه كردن مواد دارويي به محلولهاي تزريقي و همچنين براي شستشوي زخم ها يا درناژ لوله‌ها استفاده مي كنند.
سوزن‌ها : NEEDLES
سوزن ها در بسته بندي جدا وجود ندارند كه بتوان سوزن مورد نظر را انتخاب كرد. بعضي سوزن‌ها همراه با سرنگ استاندارد بصورت بسته بندي شده وجود ندارد . مثل سرنگ‌‌هاي انسولين و تويركولين. جنس بيشتر سوزن‌ها STainless است .اگرچه بعضي از كاتترهاي وريدي پلاستيكي هستند. سوزن ها يكبار مصرف هستند به جز آنهايي كه ازsteel فولاد جراحي ساخته مي‌شوند كه به سرنگ‌هاي شيشه‌اي متصل مي‌شوند.
هر سوزن سه قسمت دارد:
1ـHUb يا قسمتي كه به سرنگ متصل است.
2ـ shaft يا تنه سوزن كه به قسمت Hub متصل مي‌شود
3ـ BeVel نوك تيز سوزن .
پرستار ممكن است براي متصل كردن سوزن به سرنگ ، Hubرا دردست بگيرد تا مطمئن شود به سرنگ وصل شده است . با وجود اين قسمت تنه و نوك سوزن در همه حال استريل باقي مي‌ماند.
هر سوزن سه ويژگي دارد:
1ـ نوك تيز سوزن       2ـ طول تنه سوزن          3ـ شماره سوزن يا قطر
سوزن هائي كه BeVel آنها كوتاه است براي تزريقات وريدي مناسب هستند چون كه اين سوزن‌ها در مجاورت ديواره‌داخلي وريد با آساني بسته نمي‌شوند. سوزن هايي BeVel,s بلندتري دارند تيز تر هستند كه در تزريقات زير جلدي و عضلاني براي مريض ناراحتي كمتري ايجاد مي‌كنند.
طول سوزن ها از اينچ تا 5 اينچ متغير است اگر چه بيشتر سوزن هائي كه توسط پرستار كاربرد دارد. وزن هايي با طول 5/1اينچ است. پرستار بر حسب اندازه و وزن مريض و نوع بافتي كه مايع بايد در آن تزريق شود نوع سوزن را انتخاب مي‌كند. در بچه‌ها و افراد لاغر سوزن‌هاي كوتاه تر به كار برده مي‌شود.
پرستار از سوزن‌هاي بلند معمولا «1تا5/1اينچ » براي تزريقات عضلاني و از سوزن هاي كوتاه معمولاً   تا    اينچ براي تزريقات زير جلدي استفاده مي‌كند.
انتخاب نوع سوزن بر حسب قطر با شماره سوزن ، بسته به غلظت مايعي دارد كه قرار است تزريق شود يك سوزن با شماره 18ـ16براي تزريق خون و فرآورده‌هاي آن مناسب است. سوزن درشت. در تزريق خون و فرآورده‌هاي آن به خاطر اين است كه صدمه كمتري به گلبولهاي قرمزي مي‌رسد. براي تزريقات عضلاني از سوزن هاي شماره 23ـ20استفاده مي‌شود كه باز بستگي به غلظت ماده تزريقي دارد. تزريقات زير جلدي احتياج به سوزن هايي با قطر كمتري دارند (مثلا سوزن شماره25 )، و براي تزريق داخل جلدي سوزن ريزتري مثل سوزن شماره 16 احتياج است.
آماده كردن داروهاي تزريقـي
1ـ آمپول‌ها يا پوكه‌ها: آمپول‌ها شامل دوزهاي انفرادي دارويي به شكل مايع هستند و به اندازه‌هاي مختلف موجود هستند. حجم آنها از 1سي سي تا10 سي سي و يا بيشتر را شامل مي‌شوند يك آمپول معمولا از يك شيشه شفاف كه به يك قسمت تنگ بنام گردن محدود شده و براي كشيدن مايع آمپول اين قسمت بايد جدا شود. خط رنگي كه اطراف گردن آمپول است محلي است كه بدون استفاده از تيغ اره و به آساني شكسته مي‌شود. در صورتي كه آمپول خط رنگي نداشته باشد پرستار بايد از تيغ اره استفاده كند، در هنگام كشيدن مايع آمپول پرستار بايد دقت لازم را رعايت تكنيك آسپتيك بكند و دقت نمايد كه نوك سوزن با سطح خارجي آمپول تماس پيدا نكند. كشيدن مايع بداخل سرنگ به آساني صورت مي‌گيرد.
2ـ ويال‌ها: ويال‌ها ظرف هاي شيشه‌اي يك دوزي يا چند دوزي هستند. يك درپوش لاستيكي در قسمت بالا دارند . اين قسمت پلاستيكي قبل از مصرف بر ميله يك روپوش فلزي پوشيده شده است ويال‌ها ممكنست شكل جامد يا مايع دارو را داشته باشند. داروهايي كه در صورت محلول ماندن خواص خود را از دست مي‌دهند بصورت پودر ويال قرار مي‌گيرند. اتيكتهاي ويال‌ها نوع حلال و مقدار آنرا مشخص مي‌كنند.
نرمال سالين و آب مقطر استريل حلالهايي هستند كه بطور معمول در حل كردن ويال‌ها استفاده مي‌شوند. بر خلاف آمپول‌ها كه به آساني در سرنگ كشيده مي‌شوند ويال ها داراي سيستم بوده كه براي بهتر كشيدن مايع درون آن بايد اول مقداري هوا بداخل آن با سرنگ وارد نمود. عدم وارد نمودن هوا به داخل ويال بعلت خلاء موجود بيرون كشيدن دارو را شكل مي‌كند
براي آماده كردن داروهايي كه بصورت پودرهستند پرستار حلال مورد نظر و مقدار آن را بر حسب برچسب ويال تهيه كرده و بداخل آن تزريق مي‌كنند. بعضي از پودرها به آساني در حلال ، حل مي‌شوند ولي گاهي لازمست كه براي بهتر حل شدن آن، سوزن را بيرون كشيده و آنرا كاملا مخلوط كرد.
عموما تكان دادن و چرخش ويال در حل كردن دارو مؤثر است. بعد از تهيه ويال‌هاي چند دوزي maltidose پرستار برچسبي تهيه كرده كه زمان تهيه و غلظت آن را در هر ميلي ليتر روي آن مشخص مي‌كنند .ويال ‌هاي چند دوزي معمولا احتياج به نگهداري در يخچال دارند.

انجام تزريقـات Administering injections
هر راه تزريقي ، بسته به نوع بافتي كه تزريق در آن صورت مي‌گيرد بطور خاصي انجام مي‌شود ويژگيهاي بافتها ميزان جذب داروها و شروع اثر آنها را تحت تأثير قرار مي‌دهد و قبل
از تزريق يك دارو ، پرستار بايد حجم دارو، خواص دارو (براي مثال مواد محرك ، غلظت) و موقعيت آناتوميكي محل تزريق را بداند (مثلا وضعيت عروق و اعصاب بزرگ). عدم توانايي يك پرستار در انجام تزريقات به نحو احسن، مي‌تواند نتايج معكوس داشته باشد. انتخاب نامناسب محل تزريق ممكنست باعث صدمه يا استخواني در آن ناحيه شود اگر پرستار قبل از تزريق مايع داخل عضله را آسپيره نكند امكان دارد كه سوزن بطور تصادفي در شريان ياوريد قرار گيرد و ايجاد اشكال نمايد. تزريق حجم زيادي از يك محلول باعث درد شديد ناحيه شده و ممكن است
به ضايعه بافتني موضعي ختم شود. بسياري از بيماران بخصوص بچه‌ها از تزريقات مي‌ترسند . بعضي از بيماران مزمن ممكنست روزانه‌چند تزريق داشته باشند .
پرستار به چند طريق مي‌تواند ناراحتي بيمار را كاهش دهد.
1ـ انتخاب يك سوزن نوك تيز با طول و قطر مناسب.
2ـ انتخاب محل مناسب تزريق و استفاده از مناطق آناتوميك مناسب.
3ـ قبل از تزريق محل تزريق را يخ بگذاريد تا ايجاد بي حسي موضعي كند و از شدت درد بكاهد.
4ـ سوزن را به نرمي و سريع داخل بافت كنيد.
5ـ سرنگ را در حيني كه سوزن در بافت است نگهداريد.
6ـ براي كم كردن سفتي ، عضلات مريض را در وضعيت مناسب قرار دهيد.
7ـ توجه مريض را با صحبت كردن با او يا معطوف كردن فكرش به چيزهاي خوش آيند از تزريق برگردانيد.
8ـ محل تزريق را بعد از تزريق براي چند ثانيه ماساژ دهيد مگر ماساژ دادن ممنوع باشد

آموزش تزریقات

مطالب مشابه :