کارگران قرار داد دائم پالایشگاه آبادان - کار و کارگر 3

وضعیت کار و اشتغال

کارگران قرارداد دائم ( پروژه ای سابق )

پالایشگاه آبادان

پس از پایان جنگ تحمیلی 1

در سالهای پایانی دهه شصت و با خاتمه یافتن جنگ تحمیلی ، نوسازی و بازسازی خرابی های ناشی از جنگ ، در سایر سطوح آغاز شد و آنزمان که رونق دوباره اقتصاد مملکت و شاهرگ اصلی آن که همانا تولید نفت اجتناب ناپذیر بود بازسازی و نوسازی پالایشگاه ها از اهمیت بسزایی برخوردارگردید.

باز سازی و نو سازی ویرانی های صنعت نفت به ویژه پالایشگاه آبادان باید از شتاب بیشتری برخوردار می گردید. مردانی با غیرت و جوانمرد، جوانان و پیشکسوتانی بازنشسته و دعوت بکار شده درکسوت کارگرانی کار آزموده و بدون نیاز به کارشناسان خارجی جان تازه و حیاتی دوباره را در رگ های صنعت نفت و اقتصاد مملکت تزریق کردند.

واینچنین بود که پالایشگاه آبادان شعله هایش پس ازهشت سال خاموشی توسط آن غیرتمندان روشن ونقش مهمی در تولید نفت ، نیاز مملکت و صادرات ایفا نمود.

اما هنوز عرق تن کارگران خسته قرارداد دائم پالایشگاه آبادان (پروژه ای سابق) هزاران حرف دارد ، که از سالهای بازسازی و نوسازی پالایشگاه به یادگار مانده است .

سالهای 68-67 و آن زمان که ابادان در محاصره خاکریزها بود. در آستانه بازسازی و نوسازی ، پالایشگاه در اثر جنگ تحمیلی کوهی از آهن آلات سوخته زمان جنگ را در خود جای داد. صدها جوان (گارگران قرارداد دائم) در کنار کارگران قدیمی و مجرب در امر مهم بازسازی و نوسازی پالایشگاه سهیم شدند و نقش بسزایی در راه اندازی واحدهای تخریبی ناشی از جنگ ایفا نمودند.

متأسفانه شروع به کار در پالایشگاه برای آن جوانان ، دوره ای نزدیک به بیست سال نابرابری ، ، زحمت زیاد و درآمد اندک ، انواع و اقسام فشارهای روحی و روانی در اثر تضیقات را برای آنان رقم زد.

پس از دو دهه اشتغال فقط به لحاظ استخدام رسمی نبودن ، تفاوت فاحشی بین کارگران و کارکنان رسمی پالایشگاه حکمفرما می باشد.

در سال های 69 -68 پس از پایان جنگ تحمیلی مسئولین جمهوری اسلامی ایران و وزارت نفت نسبت به بازسازی و نوسازی پالایشگاه آبادان اقدام نمودند . در این راستا از کلیه نیروهای مجرب وزارت نفت همچنین کارکنان پالایشگاه آبادان که به شهر های دیگر مهاجرت نموده بودند خواسته شد در جهت بازسای پالایشگاه به آبادان بازگردند . با توجه به اینکه بازسازی و احد های مختلف پالایشگاه می بایست در تاریخ های تعیین شده به اتمام می رسید نیروهای وزارت نفت کافی نبوده و بکارگیری کارگران پیمانکار ی اجتناب ناپذیر بود.

در نتیجه تعداد بسیاری کارگر در پالایشگاه مشغول بکار شدند تعدادی از آنان در همان سال ها به عنوان کارگر رسمی به استخدام وزارت نفت ( پالایشگاه ) در آمدند ، تعدادی هم تا کنون تحت عنوان قراردادی مشغول به کار می باشند همزمان هم نزدیک به 1800 کارگر تحت نام پروژه ای در قالب شرکت های پیمانکاری در پالایشگاه آبادان مشغول به کار شدند .

اما لازم به توضیح است وضعیت جامعه کارگری پالایشگاه آبادان و وزارت نفت در اوائل دهه هفتاد دچار دگرگونی عظیمی گردید .

وزارت نفت طی یک اقدام بی سابقه با پیشنهاد به کارگران رسمی از ایشان خواست چنانچه تمایل داشته باشند می توانند با اعلام توافق و قبول شرایط وزارتخانه ، به تغغیر رابطه استخدامی و وضعیت شغلی از سمت کارگری به پست کارمندی اقدام نمایند .

معنا و مفهوم این عمل ، قطع هرگونه ارتباط با وزارت کار ، حمایت های قانون کار و پوشش بیمه تامین اجتماعی بود .

طرح فوق در پالایشگاه آبادان مورد استقبال کارگران رسمی قرار گرفت و به تعبیری حدود 98 درصد کارگران رسمی تحت پوشش این طرح قرار گرفتند .

تعداد باقی مانده کارگران شاغل شامل : گروه معدودی کارگر رسمی ، زیر پوششی و تعداد بسیاری کارگر قراردادی و پروژه ای گردید .

در سال 70 هیئت اجرایی پالایشگاه آبادان با نظر به اینکه کارگران پروژه ای در یکی دو سال کار دارای تجربه کافی و کار آزموده شده اند مقرون به صرفه است که آنان را از زیر نظر پیمانکار خارج نموده و تحت قرارداد هیئت اجرایی طرح افزایش ظرفیت پالایشگاه در آورند ، کلیه کارگران را به عنوان کارگر پروژه ای و عقد قرارداد با هیئت اجرایی طرح افزایش ظرفیت بکار گماردند . طی سالهای 71و 72 که فازهای اول و دوم بازسازی پایان یافت پروژه ها هم به پایان رسید و قانونا دیگر نمی توانستند کارگران را تحت نام پرو ژه ای بر سر کار ابقاء نمایند و حتما می بایست نسبت به عقد قرارداد جدید ، تاریخ شروع به کار ، محل کار و پایان عقد قرار داد اقدا م می شد . اما مسئولین پالایشگاه علی رغم اینکه کلیه ی پروژه پایان پذیرفته بود کماکان به اشتغال کارگران ادامه داده و از خدمات آنان در عملیات جاری استفاده نمودند .

غافل از اینکه پس از پایان پذیرفتن پروژه ها و اتمام قراردادها بکارگیری کارگران در عملیات های جاری در آینده تعهداتی را برای پالایشگاه و وزارت نفت بوجود خواهد آورد .

در آن مقطع مسئولین پالایشگاه چنین امری را که ابقا کارگران حقی قانونی طبق ماده 7 تبصره 2 قانون کار را برای آنان ایجاد می نماید مد نظر نداشتند و از خدمات و تجربیات آنان در راه اندازی واحد های مختلف سود می جستند.

در سال 72 پس از 4 سال که ازاشتغال کارگران می گذشت اولین نشان های خاتمه کار واخراج کارگران از جانب پالایشکاه بروز کرد .

با وساطت اداره کار محل و مسئولین شهر این امر بوقوع نپیوست و این امر برابقاء آنان صحه گذارد .

در سال های 75-74و 76 هر از گاهی زمزمه اخراج شنیده می شد ولی با تلاش کارگران ، اداره کار و مسئولین شهر بر سر کار ابقاء می شدند . در اواخر سال 76و سال 77 پالایشگاه آبادان از جانب وزارت نفت در خصوص کارگران پروژه ای مورد پرسش جدی قرار گرفت . مسئله اخراج کارگران در دستور کار قرار گرفت تا جاییکه چند نفر از کارکنان وزارت نفت مامور شدند تا اتمام وخاتمه کار کارگران با در اختیار گرفتن کلیه امکانات در آبادان مستقر شوند .

اما در سال 77نزدیک به 8 سال از اشتغال کارگران پروژه ای می گذشت .

کارگران قرار داد دائم پالایشگاه آبادان - کار و کارگر 3

مطالب مشابه :

پالایشگاه نفت آبادان

آزمون استخدامی پالایشگاه آبادان ابطال شد

کارگران قرارداد دائم پالایشگاه آبادان - کار و کارگر6

پالایشگاه خوزستان بعد از 53 ماه همچنان در نقطه صفر

کارگران قرار داد دائم پالایشگاه آبادان - کار و کارگر 3

شایعه آدم ربایی های متمادی. در آبادان. صحت دارد

فضای سبز معابر آبادان بسیار ضعیف است

آیا تغییرات مدیریتی در روابط عمومی منطقه آزاد اروند ضروری است

گله مندی بعضی از نشریات ار روابط عمومی منطقه آزاد اروند

جدیدترین عکس های نیکی کریمی و بیوگرافی