آموزش زبان بدن
شاید فکر کنید اگر زبان کشوری را بدانید و یا با لهجه مردم یک شهر آشنا باشید، کار تمام است. اما باور کنید همیشه واژه‌ها برای رساندن منظور‌تان کافی نیستند. در این دنیا برای ارتباط برقرار کردن، علاوه بر کلمات به یک زبان دیگر هم نیاز دارید؛ «زبان بدن». زبانی که اگر خوب آن را ندانید و آگاهی نداشته باشید كه کجا و چطور باید از آن استفاده کنید، بزرگ‌ترین سوء تفاهم‌ها را باعث می‌شوید. برای اینکه بتوانید از امروز به بعد، کمی دقیق‌تر به اطرافیان‌تان و زبان بدنشان توجه کنید و برای اینکه بدانید هر گوشه از جهان، به چه آداب پیچیده‌ای احترام می‌گذارند، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. در این مطلب تنها به آداب برخی کشورهای جهان و شهرهای ایران بسنده می‌کنیم. آدابی که از امروز به بعد، باید کمی بیشتر مراقب رعایت شدنشان باشید.
به چشم من نگاه کن/ نکن
در ایالات متحده، چشم‌درچشم بودن، معمولا نشانه توجه به صحبت‌های گوینده است. اما در کشورهای آسیای میانه، این موضوع می‌تواند در میان افراد هم‌جنس نماد صداقت باشد و در میان افراد غیرهمجنس (به‌ویژه در جوامع مسلمان) چندان مودبانه به نظر نمی‌رسد. زیرا در این کشورها، معمولا به‌جای نگاه مداوم و مستقیم، از نگاه‌های کوتاه و بریده بریده برای نشان دادن توجه دو فرد غیرهمجنس به هم استفاده می‌شود. اما در کشوری مثل ژاپن، حتی یک نگاه گذرا هم می‌تواند گوینده را معذب کند.
اگر هم کمی به عقب برگردیم، می‌بینیم که چنین فرهنگی در همین ایران خودمان هم تغییرات زیادی کرده است. نگاه کردن در نسل پدرانمان، معنایی شبیه امروز نداشت. اگر نسل ما توجه‌مان به صحبت‌های یک بزرگ‌تر را با زل زدن در چشمانش نشان می‌دهیم، جوانان یک نسل قبل، توجه و احترام‌شان به یک بزرگ‌تر را هرگز به این شیوه نشان نمی‌دادند. خیره شدن در چشم یک بزرگ‌تر برای آنها معنایی کاملا متفاوت با امروز داشته است و آنها با پایین انداختن سر و تنظیم نگاه‌شان با زاویه‌ای پایین‌تر از چشم‌ها، احترام‌شان را نشان می‌دادند.
دست مهربان؛ دست عصبانی
دست دادن در بسیاری از کشورها به نمادی برای خوشامدگویی تبدیل شده‌است. اما همه کشورهای جهان این نماد را نپذیرفته‌اند یا حداقل به یک شکل از آن استفاده نکرده‌اند. معانی دست دادن در گوشه‌گوشه جهان آنقدر متفاوت است که گاهی می‌تواند نشانه تحقیر و تمسخر باشد و گاهی هم شوخ‌طبعی یا حتی احترام تلقی شود. انگلیسی‌ها، استرالیایی‌ها، اهالی زلاندنو، آلمان و ایالات‌متحده، معمولا در شروع جلسات و ملاقات‌هایشان و همچنین هنگام خداحافظی دست می‌دهند. اغلب اهالی اروپا، چند بار در روز به بهانه‌های مختلف با هم دست می‌دهند اما در کشورهای عربی و آسیایی، معمولا بعد از یک دست دادن ساده، چند ثانیه دست طرف مقابل، در دست گرفته می‌شود. اگر مسافر ترکیه هستید، یادتان نرود دست دادن محکم در این کشور می‌تواند نماد خشمگینی یا نوعی بی‌ادبی تلقی شود.
یک بوسه؟ دو بوسه؟ سه بوسه؟
برای خوش‌آمد گفتن به یک مهمان، در هر فرهنگی هزار و یک راه وجود دارد اما روبوسی هم یکی از عادات خوشامدگویی در کشورهای مختلف است. کشورهای اسکاندیناوی، معمولا به یک بوسه اکتفا می‌کنند درحالی که فرانسوی‌ها، مهمان‌شان را دوبار می‌بوسند. هلندی‌ها و عرب‌ها معمولا سه بوسه را نماد خوشامدگویی می‌دانند. استرالیایی‌ها معمولا از بوسیدن طفره می‌روند یا به شیوه اروپایی‌ها از دو بوسه استفاده می‌کنند. اگر هم مسافر استان‌های جنوبی یا غربی در كشورمان باشید و یک پیرزن مهربان میزبان‌تان باشد، نباید از شیوه بوسیدنش شوکه شوید. او برای نشان دادن محبتش چهره شما را در دو دستش می‌گیرد و حداقل سه بار شما را می‌بوسد. لرها و بختیاری‌ها هم آداب و رسوم جالبی دارند. اگر با یک لر روبه‌رو شوید و او در زمان احوال‌پرسی یا خداحافظی با شما، بخواهد محبتش را نشان دهد، انگشت اشاره خود را می‌بوسد و روی پیشانی‌اش می‌گذارد. آنها با این کار، می‌خواهند بگویند برایشان عزیز و مهم هستید و احترام‌شان را به شما نشان می‌دهند.
آرزوی برکت به زبان بی‌زبانی
اگر تصمیم گرفته‌اید در یک شهر کردنشین زندگی کنید، باید با آداب و رسوم سنتی آن شهر بیشتر آشنا شوید. یکی از سنت‌هایی که کرد‌ها به آن احترام می‌گذارند، ریختن نمک در ظرف برای آرزوی پربرکت شدن است. اگر شما برای همسایه کرد‌تان یک ظرف غذا، میوه یا شیرینی ببرید، آنها وقت برگرداندن ظرف، در آن نمک می‌ریزند تا با این کار آرزو کنند که برکت همیشه در خانه و سرسفره شما باشد.
یک فنجان و یک دنیا حرف
اگر می‌خواهید مهمان عرب‌های خوزستان و سوسنگرد شوید، باید با آداب پذیرایی آنها بیشتر آشنا شوید. این اعراب از شما با فنجان‌های قهوه پذیرایی می‌کنند و تا وقتی که فنجان را در دست‌تان بگیرید، آن را برایتان دوباره پرمی‌کنند. گرفتن فنجان در دست برای آنها نشانه میل شما به قهوه است و اگر واقعا میلی به نوشیدن آن ندارید، باید آن را در زیر فنجانی برگردانید. اگر هم به هتل‌های سنتی عرب‌ها در جنوب کشور بروید نیازی نیست که برای پرسیدن هر سؤالی، مقابل میزبان بروید. کافی‌است فنجان‌تان را روی زمین بگذارید. این کار در فرهنگ آنها به معنای این است که شما سؤالی دارید و بعد از آن، میزبان برای پاسخ دادن به سؤال شما مقابل‌تان خواهد آمد.
به «سر» من دست نزن
در انگلستان، کشورهای اسکاندیناوی و ژاپن، لمس کردن سر اتفاق شایعی نیست. اما در فرهنگ لاتین، یک اتفاق رایج و قابل قبول است. اگر به کشوری می‌روید که زیاد با فرهنگش آشنا نیستید، در یک فاصله متعادل با افراد بنشینید و هیچ وقت هم سرشان را لمس نکنید، زیرا این اتفاق از نظر مذهبی می‌تواند برای آنها ناراحت‌كننده باشد. برای مثال «سر» برای شرق آسیایی‌ها معنایی روحانی دارد. اگر مسافر چین هستید، هرگز برای نشان دادن دوستی‌تان، پیشانی کسی را نبوسید. برای آنها سر، بخشی روحانی در بدن است و تماس داشتن با سر و موها، می‌تواند به معنای ورود غیرمجاز شما به حریم خصوصی یک فرد باشد و باعث یک سوء تفاهم بزرگ شود.
نه گفتن هم آداب دارد
بسیاری از ما وقت بی‌حوصلگی، خیلی راحت این صوت را برای جواب دادن به‌کار می‌بریم: «نچ!» اما نباید فراموش کرد «نه» گفتن با این کلمه، برای همه خوشایند نیست. مردم کشورهای دیگر حتی اگر با زبان ما آشنا باشند، این پاسخ منفی را نوعی بی‌ادبی تلقی می‌کنند. برای آنها این آوا، نشانه بی‌توجهی گوینده و توهین به شنونده است. شاید شنیدن آن برای یک ایرانی هم چندان خوشایند نباشد، اما یک آفریقایی، هرگز نمی‌تواند چنین بی‌توجهی‌ای را فراموش کند و شما را به‌خاطرش ببخشد. پس پاسخ منفی‌تان را با کلمات کامل ادا کنید و در مقابل خارجی‌ها، از یک صوت برای رساندن منظور‌تان استفاده نکنید.
چند وجب فاصله؟
شاید اگر کسی درست در کنار شما بنشیند و به عبارت دیگر به شما بچسبد، کمی آشفته شوید و تلاش کنید که از او فاصله بگیرید. اما در خیلی از کشورها، چنین برخوردی کاملا عادی است و به عنوان نشانه‌ای برای شروع یک ارتباط به شمار می‌آید. رعایت کردن فاصله درست آنقدر پیچیده و از فردی به فردی متفاوت است که بهتر است در برخورد اول، با رعایت یک فاصله عادی اوضاع را محک بزنید و بعد به فرد مقابل‌تان نزدیک شوید یا از او فاصله بگیرید.
با دست حرف بزن
بختیاری‌ها هنگام حرف زدن از دست‌هایشان خیلی استفاده می‌کنند. آنها مثل ایتالیایی‌ها، با حرکات مداوم دست، هیجان را به حرف‌هایشان می‌آورند و تلاش می‌کنند منظور‌شان را بهتر برسانند. اگر از دور به صحبت کردن یک بختیاری نگاه کنید، گمان می‌کنید که بیهوده دست‌هایش را مدام روی صورتش می‌چرخاند. اما نباید فراموش کنید حرف زدن بدون این تکان دادن‌های دست برای این قوم معنایی ندارد.
به ترتیب سن بنشینید
اگر مهمان عرب‌ها می‌شوید، حواستان بیشتر از هر جای دیگری باید به نشستن‌تان باشد. آنها سن را اصلی‌ترین اولویت انتخاب جا می‌دانند و اگر شما مسن‌ترین فرد جمع نیستید، هرگز نباید بالای اتاق را برای نشستن انتخاب کنید. گذشته از این، خوابیدن در خانه آنها هم آداب خودش را دارد. یک عرب برای شما رختخواب پهن می‌کند، اما هرگز نباید انتظار داشته باشید که خودش آن را جمع کند. پس صبح بعد از بلند شدن، حتما جایتان را جمع کنید و گوشه اتاق بگذارید.
مطالب مشابه :
آموزش زبان بدن در فرهنگ های مختلف
در ایالات متحده، چشم‌درچشم بودن، معمولا نشانه توجه به صحبت‌های گوینده است. اما در کشور
زبان بدن (فهمیدن افکار ,رفتار و احساسات دیگران از روی حرکات)
یکی از تفاوت ها در زبان بدن در کشور های انگلیسی زبان به لطفا در کشورهای مختلف در
علامت دستشویی در کشور های مختلف
علامت دستشویی در کشور های مختلف. من تیـــــــنا لیسانس زبان و تنظیم سیستم دفاعی بدن.
آموزش زبان بدن
آموزش زبان بدن اما در کشورهای اغلب اهالی اروپا، چند بار در روز به بهانه‌های مختلف
زبان بدن/انواع دست دادن /بازی کردن با موها/دست به سینه شدن/پا/چانه/چشم/سر/شغل و خواستگاری
در کشور های انگلیسی زبان مختلف در استفاده از نشانه ها دقت لازم را به عمل آورید! زبان بدن در
قسمت های مختلف بدن گوسفند در ترکی استانبولی (قصابی)
قسمت های مختلف بدن گوسفند در ترکی سایت نمایش رایگان فیلم به زبان نظام اداری کشور;
زبان بدن ( Body Language )
زبان بدن در بین فرهنگ ها و کشورهای مختلف به جز اختلافات در کشور های انگلیسی زبان به
آموزش زبان بدن
های زبان بدن در مورد زبان بدن در کشور و موانع یاد گیری آن مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس
زبان بدن ( Body Language )
زبان بدن در بین فرهنگ ها و کشورهای مختلف به جز اختلافات در کشور های انگلیسی زبان به
دانستنیها ی جالب از کشور های مختلف
دانستنیها ی جالب از کشور های مختلف شده و در نه کشور دیگر از زبان رایج در
برچسب :
زبان بدن در کشور های مختلف