تروماهاي گوش خارجي

لاله گوش ممكن است در هنگام نزاع ، تصادفات اتومبيل و يا در ميادين ورزشي بريده شده و يا حتي از سر جدا شود . از آنجايي كه خون رساني به گوش بسيار خوب است ، اين ضايعات را مي توان به خوبي ترميم نمود . اگر لاله گوش كنده شده باشد ، با قرار دادن آن در سرم فيزيولوژيك سرد و تجويز مواد ضد انعقادي در دوران بعد از جراحي ، ممكن است بتوان آن را با موفقيت پيوند زد . پارگيهاي لاله گوش را كه پوست ، پري كندريوم و غضروف را در بر گرفته اند ، ميتوان لايه به لايه دوخت . به علت خطر پري كندريت، غضروف نبايد بخيه زده شود .

هماتوم :

هماتوم ساب پري كندريوم ممكن است در اثر ضربه به گوش كه بيشتر از همه در كشتي گيران رخ مي دهد ، به وجود آيد . اين هماتومها اغلب در سطح قدامي لاله گوش قرار دارند و محل آ نها بين غضروف و پري كند ريوم است . در اين موارد يك برجستگي ارغواني رنگ در گوش ايجاد مي شود . خطر اصلي اين هماتومها، نكروز آواسكولرا غضروف و تغيير شكل لاله گوش است ، زيرا خون رساني غضروف از طريق عروق پري كند ريوم تامين مي شود . هماتومها همچنين محلي شايع براي عفونت هستند . اگر اسكار يا تخريب غضروف شديد باشد ، گوش گل كلمي ايجاد مي شود . شايعترين علت اين حالت ،وارد آمدن آسيبهاي مكرر به گوش است . خون بايد با يك سر سوزن و در شرايط استريل آسپيرده شود. سپس بايد يك پانسمان فشاري به نحوي كه خود را با خميدگيهاي گوش تطبيق دهد انجام شود . در عرض 12 تا 24 ساعت بعدي بايد لاله گوش معاينه شود و اگر هماتوم دوباره تشكيل شد، انسيزيون و قرار دادن درن ضروري خواهد بود . برشهاي ايجاد شده در لاله گوش براي تخليه هماتوم بايد به موازات خميدگي هليكس و يا زير چينهاي آنتي هليكس باشد تا اسكار حاصل از برش مشخص نباشد.

سرمازدگي لاله گوش :

روشي كه براي درمان سرمازدگي لاله گوش توصيه مي شود ، گرم كردن تدريجي لاله گوش در حرارت بدن است . برداشتن تاولها در هنگام پيدايش آنها و اجتناب از گرما و يا سرماي شديد، توصيه مي شود . از استفاده از استروييدها دردرمان اين حالت پيشنهاد نمي شود . از ماساژ دادن گوش با برف و همچنين از هر گونه دستكاري ديگر بايد خودداري نمود . بايد از پانسمان گوش پرهيز شود ، زيرا پانسمان باعث اختلال بيشتر گردش خون گوش ( به ويژه بازگشت وريدي آن ) مي شود . در موارد شديد يا طولاني مدت سرمازدگي گاهي مصرف هپارين براي پيشگيري از انعقاد داخل عروقي توصيه نمي شود .آنتي بيوتيك ها تنها در حضور عفونت ثانويه تجويز مي شوند .

هماتوم مجاري شنوايي خارجي ‚

ايجاد هماتوم درقسمت استخواني مجرا بسيار آسان است و حتي با محكم كشيدن يك آپليكاتور پنبه اي حين پاك كردن گوش ممكن است هماتوم ايجاد شود . از طرف ديگر مخاط پوشاننده قسمت غضروفي مجرا ضخيم بوده و نسبت به تروما حساس نمي باشد . معمولا“ هماتوم مجراي گوش نياز به درمان ندارد، مگر اينكه درد شديد باشد كه در اين صورت مي توان هماتوم را آسپيره كرد و يك مش داخل مجرا قرار داد.

شكستگي هاي مجراي شنوايي خارجي :

معمولا“ شكستگي هاي مجراي شنوايي خارجي تنها در شكستگي هاي شديد جمجمه رخ ميدهد ، اما گاهي دررفتگي خلفي كنديلهاي فك تحتاني در اثر ضربه باعث مي شود . ديواره قدامي قسمت استخواني مجرا به سمت خلف فشرده شده ، بشكند . درمان اين حالت شامل انجام دادن بي حسي موضعي و جا انداختن شكستگي با اسپكولوم ظريف بيني است . بعد از اصلاح كردن وضعيت مجرا، بايد يك مش يا Stent براي باز نگهداشتن مجرا در محل قرار داد.

تروماهاي پرده صماخ و گوش مياني :

علل تروماهاي پرده صماخ عبارتند از :

پاك كردن گوش : لايه فيبروي پرده صماخ استحكام قابل توجهي به آن ميدهد . حين پاك كردن گوش ، احتمال آسيب اپي تليوم قسمت استخواني مجراي شنوايي بيشتر از احتمال آسيب پرده صماخ مي باشد .

ضربانات وارده به گوش : يك انفجار و يا يك سيلي محكم ممكن است به سادگي پرده صماخ را پاره كند و باعث درد شديد و كاهش شنوايي شود . شيرجه به داخل آب نيز ممكن است باعث اين حالت شود . گاهي سرگيجه و وزوز گوش نيز بروز مي كند. پارگي پرده صماخ با قراردادن يك پنبه استريل درمنفذ گوش درمان مي شود . هيچ گونه شستشو و يا دستكاري گوش لازم نيست ، مگر در صورتي كه پارگي وسيع بوده ، نزديك شدن لبه هاي پارگي امكان پذير نباشد . در موارد فوق يك قطعه gelfoam درون گوش مياني قرار داده مي شود و لبه هاي پارگي روي آن به هم نزديك مي شوند . 90 درصد پارگي هاي تروماتيك پرده صماخ بعد از چند روز تا چند هفته خودبخود بهبود مي يابد.

تروماي فشاري : يكي از علل شايع آسيب پرده صماخ تروماي فشاري است . نمونه اين نوع تروما ممكن است در هنگام فرود سريع هواپيما رخ دهد . در اين موارد معمولا“ پرده صماخ سوراخ نمي شود ، اما گاهي اكيموز شديد بر روي آن ايجاد مي شود . خونريزي به داخل حفره تمپان كه يكي ديگر از نتايج نسبتا“ شايع تروماي فشاري است ، سبب آبي رنگ شدن پرده صماخ مي شود .

شكستگي جمجمه : شكستگي هايي كه از قاعده جمجمه عبور مي كنند مي توانند موجب پارگي پرده شوند . اگر خط شكستگي از شيار تمپانيك عبوركند ، ممكن است پس از ترميم يك حالت پله مانند در آنولوس ايجاد شود .

قطعات فلزي داغ : گاهي در هنگام جوشكاري ،‌يك قطعه فلزي داغ به داخل گوش پرتاب مي شود . در اين موارد فرد دچار درد شديدي مي شود و تقريبا“ در تمامي موارد عفونت رخ ميدهد كه به دشواري قابل درمان است . بطور شايع براي درمان عفونت و ترميم پرده صماخ، اعمال جراحي تمپانوپلاستي و گاهي ماستوييدكتومي ضرورت پيدا مي كند . بعلت وجود سوختگي و اسكار ناشي از آن و همچنين احتمال باقي ماندن جسم خارجي ، اعمال جراحي هميشه با موفقيت همراه نمي باشد ( برخلاف ساير انواع تروما ) .

تروماي گوش مياني :

در موارد زيادي پارگي هاي پرده صماخ همراه با شكستگي يا دررفتگي استخوانچه هاي گوش مياني است . شايعترين فرم ضايعات تروماتيك گوش مياني ، در رفتن استخوان سنداني از مفصل آن با استخوان ركابي است. دومين حالت شايع نيمه در رفتگي استخوان ركابي و يا شكستگي استخوان ركابي به داخل وستيبول ( كه معمولا“ با سرگيجه و كاهش شنوايي ازنوع حسي – عصبي همراه است) مي باشد . در صورت عدم وجود آسيب حسي – عصبي ، نتايج حاصل از ترميم جراحي اختلالات تروماتيك عموما“ عالي خواهد بود .

كاهش تروماتيك شنوايي در اثر صدا:

صداي انفجار ممكن است موجب يك كاهش شنوايي حسي – عصبي شديد شود . اين نوع كاهش شنوايي معمولا“ برگشت ناپذير است ، اما چند هفته بعد از آن ممكن است مقداري بهبودي رخ دهد.

شكستگي هاي استخوان تمپورال :

هشتاد درصد از شكستگي هاي استخوان تمپورال از نوع طولي هستند. يعني شكستگي درسطح طولي هرم پتروس رخ مي دهد . 20 درصد باقيمانده ازنوع عرضي هستند و در آنها خط شكستگي از وستيبول و حلزون عبور ميكند . عوارض ناشي از شكستگي هاي طولي كمتر از نوع عرضي است . درنوع طولي معمولا“ كاهش شنوايي انتقالي وجود داردو تنها در يك سوم موارد كاهش شنوايي حسي – عصبي رخ مي دهد . اين نوع شكستگي ها بطور شايعي باعث پارگي پرده صماخ و خونريزي به داخل گوش مياني ميشوند . در بسياري از موارد مايع مغزي- نخاعي از فضاي ساب آراكنوييد به داخل گوش مياني نشت مي كند . يكي از علايم شكستگي هاي طولي ايجاد اكيموز در پشت لاله گوش (Battle’s sign) است . ضايعات عصب فاسيال در شكستگي طولي كمتر از نوع عرضي مي باشد .

شكستگي هاي عرضي معمولا“ باعث كاهش شنوايي حسي – عصبي شديد مي شوند و در 50 درصد از موارد همراه با ضايعات عصب فاسيال هستند. اين نوع از شكستگي هاي تمپورال اغلب موجب اختلال در كار وستيبول و سرگيجه شديد مي شوند . به دليل احتمال نشت مايع مغزي – نخاعي ، معاينات مجراي شنوايي خارجي بايد در شرايط آسپتيك انجام شود . آنتي بيوتيك بصورت پروفيلاكتيك به مدت 7 تا 10 روز، تجويز مي شود . معمولا“ پارگي سخت شامه و نشت مايع مغزي- نخاعي خودبخود بهبود مي يابد .

عمل جراحي در دو مورد انديكاسيون دارد :

1- كاهش شنوايي دايمي بدنبال تروما كه در آن فعاليت حلزون طبيعي باشد.

2- آسيب عصب فاسيال كه در آن عصب فاسيال قطع شده يا يك قطعه استخوان به داخل آن فرو رفته باشد.

معمولا“ ترميم گسيختگي زنجيره استخوانچه ها نتايج موفقيت آميزي دارد، اما كاهش شنوايي حسي – عصبي و ضايعات وستيبولي حاصل از شكستگي غالبا“ دايمي هستند .

تروماهاي گوش خارجي

مطالب مشابه :

مپانوپلاستي

پارگی پرده گوش

استثناعات بیمه

تروماهاي گوش خارجي

عمل جراحی گوش