سیاست و جوانان

وقتی سخن از ارتباط سیاست و جنسیت، سیاست و وضعیت مالی و رفاهی، سیاست و پایگاه اجتماعی در میان است، وارد حوزه «جامعه شناسی سیاسی» شده ایم.

جامعه شناسی سیاسی در مقام شاخه ای از علوم انسانی جدید كه رنگ و لعاب پوزیتیویستی دارد، به رابطه سیاست و جامعه به صورت جزئی، آماری و مستند نگاه می كند تا در پی این رویكرد راهی به پیش بینی و برنامه ریزی برای آینده باز نماید. وقتی در سخنرانی ها ، اظهارنظرها و نوشته ها و داوری های سیاسی سخن از مردم می گوییم، یك مفهوم بسیار عام و كلی را به كار می بریم و در این واژه هیچ تفكیك دقیقی از تفاوت های سنی، موقعیت های مالی، شغلی، فرهنگی و تحصیلی انسان هایی كه مردم را شكل داده اند صورت نمی دهیم.

درحالی كه رویكرد جوانان با میانسالان و كهنسالان به امور سیاسی متفاوت است و این گروه های سنی سیاستگذاری های خاص خود را نیز می طلبند و نادیده انگاشتن این ظرائف به ناكامی های سیاسی و ناكارآمدی سیستمی می انجامد. در این نوشته كوتاه چند ملاحظه جدی در خصوص سیاست و جوانان را متذكر می شویم:

۱) جامعه جوان مدیریت جوان می طلبد. جامعه ای با ۳۰ میلیون جوان با مدیریت و نظامی همسویی، تعامل و همدلی می كند كه مدیران آن هم درد، هم نسل و همراه آنان باشند، نه مردمانی متعلق به زمانی و نسلی و دورانی دیگر كه با سرعت تحولات امروزی به كلی متفاوت از اكنون است. جوان گرایی و انتصاب جوانان در مصادر حساس در شیوه مدیریت امام(ره) با این ملاحظه صورت می گرفت.

۲)بدون تردید اولویت نخست تصمیم گیری ها در جامعه باید منافع و مصالح جوانان باشد. یعنی اگر رضایت مردمی را جستجو می كنیم مهمترین طیف سنی ۱۵ تا ۳۵ سال است. باید در هر تصمیم گیری، قانون گذاری، بخشنامه و... خود را به جای جوانان گذاشت و بازخورد تصمیم را به محك داوری قرار داد. به ویژه كه جوانان امروز در خانواده های ایرانی تفوق كمی و كیفی دارند یعنی اغلب در اكثریت عددی اند و هم نظرات ثاقب و موثری دارند.

۳ ) جوانان به مقتضای جوانی بیشتر به آینده می اندیشند تا به گذشته . به دیگر سخن بیش از خاطرات پیشین به آرزوهای پسین می اندیشند، از این رو تحرك زیادی دارند و آرمان گرایی در تار و پود وجودشان تنیده است. از این رو بدنه اصلی همه انقلاب ها جوانان بوده اند؛ زیرا كمتر محافظه كارند یعنی كمتر خواهان حفظ وضع موجود هستند. نظام هایی كه تنوع و تكثر را به ویژه در جوانان نمی پذیرند، عملاً با جوانان در افتاده اند.

۴ ) روحیه آرمان خواه جوانان موجب می شود نگرش انتقادی به همه چیز داشته باشند. یعنی هر پدیده ای را با شكل مطلوب ذهنی آن می سنجند و سپس از ضعف ها و كمبودها گله می كنند. بسیاری از انتقادهای جوانان به وضعیت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی كشور نه به خاطر لاابالی گری، خامی، تهاجم فرهنگی و... است بلكه به علت آرمان طلبی و البته بالارفتن انتظارات آنان از حاكمیت است ، كه امری ممدوح و امیدوار كننده است نه مذموم و مأیوسانه.

۵ ) پاسخ به هرم نیازهای جوانان باید مهمترین استراتژی رفاهی نظام باشد تا ضمن بسترسازی برای سازندگی كشور با تكیه بر جوانان از تهدیدهای بالقوه در این نسل پیشگیری شود. معضلاتی مثل اعتیاد، بزهكاری، بیكاری، فساد و فحشا، مهاجرت مخرب و ... بیشتر پیش پای جوانان است. نتیجه اینكه جوان گرایی در سیاست نه یك شعار تبلیغاتی و تاكتیك كوتاه مدت بلكه یك ضرورت اجتناب ناپذیر است كه غفلت از آن پرهزینه خواهد بود.

امیر دبیری مهر

سیاست و جوانان

مطالب مشابه :

ایران یا پرشیا؟

اسامی دانشگاه هایی که مهندسی صنایع در آن ها تدریس می شود

سیستم ارسال پستی کتاب به تمام نقاط جهان

سیاست و جوانان

دانلود خلاصه کتاب و نمونه سوالات تمام رشته ها از جمله علوم اجتماعی

GRAPHIC WORKSHOP،دوره های آموزشی فناوری طراحی گرافیک

تصویب موضوع پایان‌نامه پیام‌نوری‌ها از طریق سیستم گلستان

اصلاحیه لیست منابع درسی نیمسال دوم ۹۲-۹۱ دانشگاه پیام نور

لیست کامل دانشگاه های دولتی شماره تلفن نشانی سایت اینترنتی کتاب منابع درسی نمونه سوال امتحانی

فروش تلفنی کتاب به تمام نقاط جهانTelephone book sales worldwide