پرسپکتیو

پرسپکتیو به سه دسته یک نقطه ای، دو نقطه ای و سه نقطه ای تقسیم می شود:

پرسپکتیو یک نقطه ای (موازی): اگر خطوط موازی جسم، یکدیگر را فقط در یک نقطه (نقطه گریز) قطع کنند پرسپکتیو یک نقطه ای تشکیل می شود. تعداد نقاط گریز را می توان برحسب نیاز برروی خط افق افزایش داد، اما در پرسپکتیو یک نقطه ای نباید از تقاطع خطوط موازی ای که به این نقاط میرسند برای رسم یک جسم کمک بگیریم و طرح را بین آنها محاط کنیم. درغیراینصورت پرسپکتیو چند نقطه ای داریم. ازاین نوع پرسپکتیو می توان برای طراحی داخلی ساختمان یا خودرو، طبیعت، طراحی بدنه خودرو از نمای جانب و یا بطور کلی، مواردی که از یک جهت به مدل نگاه می کنیم استفاده کرد.

پرسپکتیو دو نقطه ای (گوشه ای): اگر خطوط موازی یک جسم، در دو نقطه روی خط افق بهم برسند، پرسپکتیو دو نقطه ای تشكيل مي شود. یکی از مشخصه های پرسپکتیو دو نقطه ای، عمود بودن حداقل یکی اضلاع جسم بر دید ناظر می باشد، که ازین مشخصه برای طراحی مکعب محاطی استفاده می کنیم.

در پرسپکتیو چند نقطه ای باید به فاصله ی نقاط گریز، زوایای بین خطوط و فاصله طرح از نقاط گریز(رعایت فاصله طرح از نقطه گریز را در بخش مکعب محاطی مطالعه کنید) بسیار توجه کرد. توجه کنید که نقاط گریز می توانند خارج از کاغذ قرار گیرند ولی حتماً باید روی خط افق باشند. زوایا در پرسپکتیو با سطح دو بعدی متفاوت است. برای مثال، ممکن است زاویه ای در پرسپکتیو 90 درجه باشد اما اگر با نقاله آن را اندازه بگیریم 40 درجه نشان دهد! برای درک این مطلب به تصاویر زیر توجه کنید.

پرسپکتیو سه نقطه ای: طرح بین خطوطی موازی که به دو نقطه گریز برروی افق و یک نقطه گریز در بالا (یا پایین) آن میرسند، محاط می شود. در این نوع پرسپکتیو، خطوطِ عمودی برخلاف دو نوع دیگر دارای نقطه گریز هستند. استفاده از پرسپکتیو سه نقطه ای، بیشتر برای نشان دادن ارتفاع و یا عمق مدل است. به عبارت ساده تر، هنگامی که ارتفاع یا عمق مدل برایمان مهم باشد از این نوع پرسپکتیو کمک می گیریم. در نتیجه می توان از آن برای طراحی ساختمان های بلند، بار تریلرو... استفاده کرد.

پرسپکتیو معکوس: همانطور که از نامش پیداست، فاصله بین خطوط موازی با فاصله گرفتن از ناظر، برعکس پرسپکتیو معمولی زیادتر می شود! بدیهی ست که این نوع پرسپکتیو از نظر علمی امکان پذیر نیست اما گاهی استفاده از آن به زیبایی برخی از انواع طراحی یا نقاشی کمک میکند. پرسپکتیو معکوس برای طراحی صنعتی کاربرد ندارد.

پرسپکتیو و نـحوه طراحـی از تصاویر: اگر قصد طراحی از تصویر یک مجله یا کتاب را داریم ابتدا بایستی خط افق را پیدا کنیم. برای این منظور، خطوط موازی - که محیط تصویراند - را امتداد می دهیم تا نقاط گریز را پیدا شوند، سپس با کشیدن خطی راست بین نقاط، خط افق بدست می آید. توجه کنید که تمامی این خطوط کمکی هستند و باید بصورت کمرنگ ترسیم شوند. پس از پیدا کردن نقاط گریز، خط افق، اضلاع عمود بر دید ناظر(پرسپکتیو دو نقطه ای) و...اقدام به کشیدن تصویر میکنیم.

اگر در تصویر بجای خطوط راست و موازی، منحنی هایی وجود داشت، آن جسم را کاملاً در جعبه ای محاط می کنیم و خطوط موازی جعبه را امتداد می دهیم.

اصول فاصله در پرسپکتیو: همانطور که گفته شد،درپرسپکتیو بایستی تصویر را بصورت سه بعدی کشید و عمق آن را به بیننده نشان داد. برای نشان دادن عمق، بایستی خطوط را حول محور عمود بر آن ها چرخاند و به سمت نقطه گریز هدایت کرد. بدیهی ست که این عمل موجب کوتاه تر دیده شدن خط می شود. برای مثال ممکن است فاصله ای که در سطح دو بعدی 10 سانتی متر است، در پرسپکتیو به 8، 5 و یا 1سانتی متر تبدیل شود! این تقلیل فاصله با زاویه رابطه عکس دارد. به عبارت دیگر، هرچه خط را بیشتر بچرخانیم و زاویه آن را با افق بیشتر کنیم، طول خط کوتاه تر بنظر می رسد. برای درک بهتر این موضوع به تصویر زیر دقت کنید.

فاصله بین اجسام مشابه و متوالی: تیرهای چراغ برق، تراورسهای(خطوطی عمود بر ریل که از جنس چوب، بتن، فلز و...ساخته میشوند.) ریل راه آهن و موارد مشابه، که بصورت متوالی و در فاصله های مساوی ازهم قرار گرفته و می توان آنها را تا دوردست ادامه داد، مدلی خوب برای نمایش پرسپکتیو بشمار می روند. براي رعايت فاصله آن ها و یا تعیین فاصله چرخهای خودرو از يكديگر، از روش زیر استفاده میکنیم. بعنوان مثال در تیرهای چراغ برق، ابتدا تير را در مکان دلخواه و دربين خطوط كمكي محاط مي كنيم، تیر دوم را با توجه به مقیاس و اصول فاصله در پرسپکتیو میکشیم. خطی کمکی را از وسط تیرها به سمت نقطه گریز رسم میکنیم. سپس از گوشه تير اول به مرکز تیر دوم (محل تقاطع خط میانی با تیر) خطی راهنما می کشیم و آن را ادامه می دهیم. تقاطع این خط با زمین، مکان تیر سوم را نشان می دهد و تكرار اين عمل مكان قرارگيري تيرهاي بعدي را مشخص مي كند. در این روش دقیق تمامی فاصله ها و اندازه ها حفظ خواهد شد.

رسم صفحه شطرنج در پرسپکتیو یک نقطه ای: صفحه شطرنج، صفحه ای ست مربع شکل که درون آن از مربع های کوچک و هم انداره پوشیده شده. از این مطلب بیشتر دانشجوهای رشته معماری استفاده می کنند. اما آموختن آن به اطلاعات شما در بخش پرسپکتیو می افزاید و شما را تواناتر می کند.

ابتدا صفحه مربع شکل اصلی را رسم می کنیم، که برای رسم آن میتوان از اصول فاصله در پرسپکتیو کمک گرفت. ضلع نزدیکتر را - توسط نقاطی راهنما- به اندازه های دلخواه و مساوی تقسیم کرده (حساس ترین قسمت کار، تقسیم ضلع توسط نقاطی راهنما ست) و آن ها را به سمت نقطه گریز هدایت می کنیم. در گام بعد، یکی از قطرهای صفحه اصلی (مربع) را می کشیم. سپس در محل تقاطع قطر مربع با خطوط رسم شده، خطوطی عمود بر آن ها رسم می کنیم. بدین ترتیب صفحه شطرنجی شکل می گیرد.

رسم صفحه شطرنج در پرسپکتیو دو نقطه ای: رسم صفحه شطرنج در پرسپکتیو دو نقطه ای ساده تر از بخش قبلی ست. برای این منظور، پس از رسم صفحه مربع شکل اصلی، مانند بخش قبل، توسط نقاطی راهنما یکی از اضلاع - نزدیک - مربع را به فاصله های دلخواه و مساوی، تقسیم می کنیم (در این بخش باید به تقسیم کردن ضلع توسط نقاط راهنما دقت کرد.) و آن ها را تا نقطه گریز مقابلش ادامه می دهیم. سپس، قطر صفحه اصلی را رسم کرده و محل تقاطعِ این قطر با خطوط رسم شده را به سمت نقطه گریز دیگر امتداد می دهیم.

پرسپکتیو

مطالب مشابه :

سیستم های پرسپکتیو نوین

پرسپکتیو

پرسپکتیو 1

پرسپکتیو سه نقطه ای ... مبحث تکمیلی کلاس

پرسپکتیو

آموزش ترسیم پرسپکتیو سه نقطه ای

پرسپکتیو سه نقطه ای