کاراته 3
با توجه به تاثیر ورزش بر روی جسم و روان انسان این سوال برایمان مطرح خواهد شد که سن مناسب شروع ورزش و ورزش مناسب برای هر سن کدام است؟ با توجه به توانایی کودک و نوجوانان به فراگیری سریع فنون و تکنیکهای ورزشی آموزش داده شده، امکان بدست آوردن عملکرد ورزشی کودک در حد فعالیت های حرفه ای بسیار بیشتر و سریع تر از بالغین می باشد ولی این موضوع دلیلی بر موفقیت کودک و نوجوانان در فعالیت های حرفه ای کوتاه مدت و دراز مدت نمی باشد. مطالعات متعدد نشان داده است پرداختن زود هنگام به فعالیت های حرفه ای باعث عدم موفقیت کودک در تداوم فعالیت ورزشی می باشد.. این سوال یکی از مسایل مورد اختلاف گروه پزشکی و جامعه ورزشی می باشد.
از دیدگاه سلامت اگر هدف از ورزش ارتقا سلامت عمومی جامعه باشد و از دیدگاه ورزشی اگر حضور طولانی تر ورزشکار و عدم غیبت در میادین ورزشی به علل مختلف از جمله ترس و نگرانی، آسیب و … مورد نظر باشد پرداختن حرفه ای به ورزش در کودکان ونوجوانان تا سن ۱۴ سالگی توصیه نمیشود. زودترین سن برای شروع ورزش سن ۷-۶ سالگی می باشد و قبل از آن باید فعالیت های فیزیکی کودک جنبه بازی داشته باشد و القا کننده مفهوم ورزش نباشد .
پنج سالگی:
نشستن یا ایستادن و بی حرکتی بیش از اندازه (بیش تر از ۵ تا ۱۰ دقیقه) برای کودکان سبب کسالت و خستگی و یا حالات عصبی می شود. فعالیتهایی که برای کودک تنظیم می شود باید به گونه ای باشد که او را به تحرک وادار سازد.دویدن پریدن سه چرخه سواری فعالیتهای موزون همراه با صدای طبل ، سوت، زدن دو چوب بر یکدیگر و یا درصورت امکان استفاده از نوارهای موسیقی مناسب که به هماهنگی اعصاب و عضلات و کنترل و تعادل بیش تر بدن منجر خواهد شد.
آب بازی تحت نظارت بازی با توپ سبک می تواند بازی های مناسبی باشد. پس از این سن نیز فعالیت ورزشی نباید به یک رشته خاص محدود شود و باید دارای تنوع مناسب از کلیه فعالیتهای ورزشی مناسب برای سن و خصوصا ورزشهای پایه را شامل شود.
کودکان زیر ۸ سال :
باید در بازی، کشف و یادگیری مهارتهایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پایین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل میشود، کاملا آزادانه رفتار کنند و این مهارتها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.
8 تا ۱۰ سالگی :
فعالیت هایی چون پیاده روی، دوهای کوتاه، ژیمناستیک، شنا، تنیس و تنیس روی میز توصیه می شود، کودکان ۸ تا ۱۰ ساله، بسته به میزان رشد خود میتوانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند. (مانند مسابقات داخلی در مدارس)
کودکان کم سال نباید به ورزشهایی بپردازند که موجب اخلال در کار رشد استخوانها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندامها صدمه وارد کند. بهترین روش پرداختن به ورزشهای متنوعی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند. بدن سازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچ وجه توصیه نمیشود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد.
بهترین حالت در بازی و ورزش کودک زمانی است که او با همسالان یا کودکان هم قد و قواره خود باشد.
آنها هنوز برای توسعه مهارتهای خود به کمک نیاز دارند و باید کنارآمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند. فعالیت تخصصی آنها باید تنها۴۰-۳۰% کل زمان فعالیت ورزشی را تشکیل دهد و بتدریج این میزان افزایش می یابد
۱۱ تا ۱۳ سال:
کودکان و نوجوانان میتوانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارتهای تازه بپردازند.
بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش به خصوص نشان میدهند و میتوانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرف نمایند.
این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزشهای مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست. یک مهارت بسیار مهم در این سنین، آموختن رفتار صحیح در زمان بازی، بردن و باختن است.
پرداختن به ورزش در این سنین میتواند شامل سفرهایی با تیم ورزشی و فرصتهایی برای رهبری گروه هم باشد. نکته مهم در اینجاست که نباید نوجوان را بیش از حدود آمادگی و توانایی جسمی روحی او به انجام کاری "وادار" کرد.
نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزشهای رقابتی تیمی ندارند میتوانند با راهنمایی مربیان و والدین خود به ورزشهایی چون کـــاراتـــه ،اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.
سنین ۱۵-۱۴ سالگی :
۵۰% فعالیت ورزش برای فعالیت تخصصی در نظر گرفته می شود و درنهایت نیز در سنین جوانی و ورزش بزرگسالان باید همواره ۲۰% فعالیتهای ورزشی غیر اختصاصی و فعالیتهای عمومی و پایه ورزشی باشد. از دیگر نکات مهم در زمینه ورزش کودکان و نوجونان شرکت کودک در ورزشهای گروهی و در گروه متناسب با کودک از لحاظ سن، جنس و جثه بدنی بصورت توام می باشد.
همچنین تعیین نقش ورزشی توسط مربی متناسب با توانایی های کودک و به بازی گرفتن وی توسط سایر هم تیمی ها نقش مهمی در تداوم انگیزه کودک به شرکت در فعالیتهای ورزشی دارد. از لحاظ نوع ورزشهای توصیه شده برای سنین مختلف, ورزشها را می توان به سه دسته بدون برخورد, ورزشهای با برخورد کم و ورزشهای بسیار پربرخورد تقسیم بندی نمود. تقسیم بندی دیگر بر حسب میزان فشار وارد بر بدن در حین ورزش می باشد.
بطور کلی برای در سنین ۱۴-۱۱ سالگی ورزشهای مانند کــــاراتــــه، والیبال، بدمینتون، بسکتبال، فوتبال و دوچرخه سواری توصیه می شود و نهایتا" ورزش های بسیار پر برخورد و یا ورزش هایی که فشار وارده بر بدن بیش از حد متعارف می باشد مانند وزنه برداری، کشتی، فوتبال آمریکایی، هاکی و بوکس بعد از سنین بلوغ و ۱۵ سالگی توصیه می شود .
برچسب :
لولمان نیوز
از دیدگاه سلامت اگر هدف از ورزش ارتقا سلامت عمومی جامعه باشد و از دیدگاه ورزشی اگر حضور طولانی تر ورزشکار و عدم غیبت در میادین ورزشی به علل مختلف از جمله ترس و نگرانی، آسیب و … مورد نظر باشد پرداختن حرفه ای به ورزش در کودکان ونوجوانان تا سن ۱۴ سالگی توصیه نمیشود. زودترین سن برای شروع ورزش سن ۷-۶ سالگی می باشد و قبل از آن باید فعالیت های فیزیکی کودک جنبه بازی داشته باشد و القا کننده مفهوم ورزش نباشد .
پنج سالگی:
نشستن یا ایستادن و بی حرکتی بیش از اندازه (بیش تر از ۵ تا ۱۰ دقیقه) برای کودکان سبب کسالت و خستگی و یا حالات عصبی می شود. فعالیتهایی که برای کودک تنظیم می شود باید به گونه ای باشد که او را به تحرک وادار سازد.دویدن پریدن سه چرخه سواری فعالیتهای موزون همراه با صدای طبل ، سوت، زدن دو چوب بر یکدیگر و یا درصورت امکان استفاده از نوارهای موسیقی مناسب که به هماهنگی اعصاب و عضلات و کنترل و تعادل بیش تر بدن منجر خواهد شد.
آب بازی تحت نظارت بازی با توپ سبک می تواند بازی های مناسبی باشد. پس از این سن نیز فعالیت ورزشی نباید به یک رشته خاص محدود شود و باید دارای تنوع مناسب از کلیه فعالیتهای ورزشی مناسب برای سن و خصوصا ورزشهای پایه را شامل شود.
کودکان زیر ۸ سال :
باید در بازی، کشف و یادگیری مهارتهایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پایین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل میشود، کاملا آزادانه رفتار کنند و این مهارتها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.
8 تا ۱۰ سالگی :
فعالیت هایی چون پیاده روی، دوهای کوتاه، ژیمناستیک، شنا، تنیس و تنیس روی میز توصیه می شود، کودکان ۸ تا ۱۰ ساله، بسته به میزان رشد خود میتوانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند. (مانند مسابقات داخلی در مدارس)
کودکان کم سال نباید به ورزشهایی بپردازند که موجب اخلال در کار رشد استخوانها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندامها صدمه وارد کند. بهترین روش پرداختن به ورزشهای متنوعی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند. بدن سازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچ وجه توصیه نمیشود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد.
بهترین حالت در بازی و ورزش کودک زمانی است که او با همسالان یا کودکان هم قد و قواره خود باشد.
آنها هنوز برای توسعه مهارتهای خود به کمک نیاز دارند و باید کنارآمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند. فعالیت تخصصی آنها باید تنها۴۰-۳۰% کل زمان فعالیت ورزشی را تشکیل دهد و بتدریج این میزان افزایش می یابد
۱۱ تا ۱۳ سال:
کودکان و نوجوانان میتوانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارتهای تازه بپردازند.
بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش به خصوص نشان میدهند و میتوانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرف نمایند.
این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزشهای مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست. یک مهارت بسیار مهم در این سنین، آموختن رفتار صحیح در زمان بازی، بردن و باختن است.
پرداختن به ورزش در این سنین میتواند شامل سفرهایی با تیم ورزشی و فرصتهایی برای رهبری گروه هم باشد. نکته مهم در اینجاست که نباید نوجوان را بیش از حدود آمادگی و توانایی جسمی روحی او به انجام کاری "وادار" کرد.
نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزشهای رقابتی تیمی ندارند میتوانند با راهنمایی مربیان و والدین خود به ورزشهایی چون کـــاراتـــه ،اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.
سنین ۱۵-۱۴ سالگی :
۵۰% فعالیت ورزش برای فعالیت تخصصی در نظر گرفته می شود و درنهایت نیز در سنین جوانی و ورزش بزرگسالان باید همواره ۲۰% فعالیتهای ورزشی غیر اختصاصی و فعالیتهای عمومی و پایه ورزشی باشد. از دیگر نکات مهم در زمینه ورزش کودکان و نوجونان شرکت کودک در ورزشهای گروهی و در گروه متناسب با کودک از لحاظ سن، جنس و جثه بدنی بصورت توام می باشد.
همچنین تعیین نقش ورزشی توسط مربی متناسب با توانایی های کودک و به بازی گرفتن وی توسط سایر هم تیمی ها نقش مهمی در تداوم انگیزه کودک به شرکت در فعالیتهای ورزشی دارد. از لحاظ نوع ورزشهای توصیه شده برای سنین مختلف, ورزشها را می توان به سه دسته بدون برخورد, ورزشهای با برخورد کم و ورزشهای بسیار پربرخورد تقسیم بندی نمود. تقسیم بندی دیگر بر حسب میزان فشار وارد بر بدن در حین ورزش می باشد.
بطور کلی برای در سنین ۱۴-۱۱ سالگی ورزشهای مانند کــــاراتــــه، والیبال، بدمینتون، بسکتبال، فوتبال و دوچرخه سواری توصیه می شود و نهایتا" ورزش های بسیار پر برخورد و یا ورزش هایی که فشار وارده بر بدن بیش از حد متعارف می باشد مانند وزنه برداری، کشتی، فوتبال آمریکایی، هاکی و بوکس بعد از سنین بلوغ و ۱۵ سالگی توصیه می شود .
مطالب مشابه :
شهرلولمان کجاست؟
لــولــمــان نــیـوز - شهرلولمان کجاست؟ - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
فولکلور یعنی چه ؟
لــولــمــان نــیـوز - فولکلور یعنی چه ؟ - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
قهرمانان کاراته لولمان
لــولــمــان نــیـوز - قهرمانان کاراته لولمان - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
شهدا ، شرمنده ایم
لــولــمــان نــیـوز - شهدا ، شرمنده ایم - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
کاراته 3
لــولــمــان نــیـوز - کاراته 3 - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
انتخابات شورای شهرستان رشت
لــولــمــان نــیـوز - انتخابات شورای شهرستان رشت - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
گلشیفته فراهانی به قتل رسید+عکس
لــولــمــان نــیـوز - گلشیفته فراهانی به قتل رسید+عکس - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی
اثبات ولایتمداری
لــولــمــان نــیـوز - اثبات ولایتمداری - اجتـمـاعـی، ورزشـی، مذهبـی، ادبــی
کــــــــاراتــــــــه 7
لــولــمــان نــیـوز کاراته لولمان, کاراته 7. تاريخ : پنجشنبه ۹ خرداد۱۳۹۲ | 22:48 | نویسنده :
برچسب :
لولمان نیوز