درباره ی هندبال

مقدمه

ورود ورزش هندبال به کشور که مربوط به دهه های اخیر می باشد نسبت به سایر رشته ها از گسترش خوبی برخوردار بوده است این رشته در همان اوایل بخاطر سادگی و جذابیتش بعنوان یک ورزش آموزشگاهی مورد توجه دانش آموزان پسر و دختر قرار گرفت. بطوریکه بزودی دامنه توسعه آن به رده های سنی دیگر گسترش یافت. در طول این مدت که حدود 30 سال می شود افراد زیادی به شکلهای مختلف برای شناسائی – دوام و رونق آن تلاش کرده اند که ذکر اسامی تمامی آنها در محدوده این تحقیق نمی گنجد. تجربه نشان داده تلاش و خدمات افراد به خاطر اینکه بیشتر جنبه تجربی و شخصی دارند و مکتوب نیستند .بعد از مدتی فراموش و یا بطور کلی از یاد می روند. در صورتیکه ثبت رویدادها و وقایع علمی و تحقیقی بصورت تألیف ترجمه ، مقاله ، فیلم ، اسلاید... ماندگار و قابل استفاده هستند و بسادگی قابل دسترسی ومراجعه می باشند بطوریکه می توان از کم و کیف کارها ی انجام شده مطلع شد با این دیدگاه در فصل دوم کوشش می شود به پیدایش ورزش هندبال در دنیا و سیر تحول و رواج آن ، وکشورهایی که درتوسعه و گسترش هندبال بشکل مدرن امروزی نقش داشته اند، اشاره گردد.

همچنین به تاریخچه هندبال درایران و روند پیدایش و توسعه آن پرداخته می شود درقسمت بعد عناوین نوشتاری که در ورزش هندبال کشور تا کنون بصورت تألیف – تحقیق – ترجمه و مقاله انجام گرفته است معرفی می شوند. در پایان این فصل به تحقیقات ویژه عنوان تحقیق که در دسترس بوده اشاره و نتیجه گیری می گردد.

اطلاعات عمومی

هندبال یک بازی تیمی است که اساس آن با اقتباس از بازی فوتبال پایه ریزی گردیده و نحوه ترکیب تیم و حتی تعیین فصلهای مناسب برای مسابقات بر مبنای بازی فوتبال تنظیم شده است. در این بازی هر تیم سعی می‌کند توپ را با دست به دروازه تیم مقابل پرتاب کند و در عین حال از دروازه خود در مقابل حملات تیم مقابل دفاع نماید . هر تیم دارای 10 بازیکن و دو دروازه بان است که در داخل زمین فقط 6 بازیکن و یک دروازه بان بازی می‌کنند . بازیکنان از تکنیکهای مختلف در جهت پاس دادن توپ به یکدیگر و شوت کردن آن و یا انجام انواع حمله و ضد حمله استفاده می‌کنند و با سد نمودن راه بازیکنان تیم مقابل ، مانع موفقیت آن تیم می‌گردند. بازی هندبال در فضای باز توسط دو تیم که هر تیم از 11 بازیکن تشکیل شده است ، انجام می‌گیرد .

با توجه به استقبال جوانان از این رشته ورزشی ، پیش بینی حداقل 1000 نفر تماشاچی در سالنهای هندبال توصیه می‌شود . تماشاچیان در این سالنها در دو سمت طولی سالن استقرار می‌یابند و حداقل فاصله آنها از خطوط اطراف زمین باید 2 متر در نظر گرفته شود .

هندبال که به مادر ورزش های توپی شهرت دارد به اشکال زیر بازی می شود:

1. هندبال هفت نفره

2. مینی هندبال

3. هندبال نشسته

4. هندبال با ویلچر

5. هندبال ساحلی

توپ : توپ هندبال کره‌ای شکل و یک رنگ بوده و از جنس چرم طبیعی و یا مصنوعی است . سطح توپ نباید برق و لیز باشد . محیط توپ برای مردان 58 الی 60 سانتیمتر و وزن آن 425 الی 475 گرم می‌باشد . در بازیهای زنان محیط توپ 54 الی 56 سانتیمتر و وزن آن 325 الی 400 گرم است .

قوانین کلی هندبال

1- بازی هندبال توسط دو تیم و در یك تیم رسمی ، هندبال با 12 نفر بازیكن انجام می شود .

2- زمین هندبال دارای 40 متر طول و 20 متر عرض می باشد و در هر نیمه از زمین یك دروازه وجود دارد .

3- وقت بازی برای بازیكنان زن و مرد 16 سال به بالا عبارت است از دو نیمه 30 دقیقه ای با 10 دقیقه استراحت بین آن .

4- هدف از انجام این بازی عبور دادن توپ از خط دروازه با استفاده از شوت كه با رعایت قوانین مربوط توسط دستها انجام می شود ، می باشد .

5- توپ را می توان با پاسهای مختلف ( بالای سر ، سینه و ...) ، دریبل ، سه گام و ....... با رعایت قوانین در زمین حركت داد تا منجر به زدن گل شود ، هر گل در این بازی یك امتیاز محسوب می شود .

فواید اختصاصی هندبال

در سال 1344 شمسی ((دكتر علی محمد امیرتاش )) پس از پایان تحصیلات دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از كشور فرانسه به ایران مراجعت كرده و گفتگو ها و اقدامات اولیه را جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق كمیته ملی المپیك شروع نمود.

{گویا در کنار این فعالیت در ارتش هم گروهی هندبال 11 نفره را می شناخته اند . که آن را بصورت تفریحی و برای آمادگی جسمانی سربازان انجام می داده اند.}

مدارك لازم نیز از فدراسیون بین المللی هندبال گرفته شد تا از این طریق ، مقدمات پیدایش ورزش هندبال هفت نفره در ایران فراهم شود. اما با تغییرات اداری در یك سال بعد ، در جلسه كنگره روسای تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های كل ایران كه هم زمان با برگزاری مسابقات ورزشی آموزشگاه های كشور در خرداد ماه سال 1345 در شیراز تشكیل شد ، (( دكتر امیرتاش )) طی شرح مبسوطی ، تصویب و اجرای هندبال در آموزشگاه های كشور را به كنگره پیشنهاد كرد ، لیكن به علت آشنا نبودن شركت كنندگان در كنگره با ورزش هندبال ، متاسفانه این پیشنهاد به تصویب نرسید و بررسی بیشتر درباره آن به آینده موكول شد.در سال 1347، تغییرات و سازماندهی جدیدی در اداره كل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش پدید آمد كه تصویب بازی هندبال را همانند یكی از ورزش های رسمی آموزشگاه های كشورممكن ساخت.

مسئولان وقت كه از افراد با تجربه بودند و با ورزش های جدید نیز آشنایی داشتند، این پیشنهاد را با احتیاط و به طور غیر رسمی پذیرفتند ، و بنا شد (( دكتر امیرتاش )) برای آزمایش ، دو تیم در دبیرستان البرز تهران تشكیل و تمرین دهد تا بتواند ورزش هندبال را در عمل به روسای ادارات و مدیران فنی تربیت بدنی كشور كه بار دیگر در تهران گرد می آمدند، نشان دهد.

هم زمان با تمرین این دو تیم ، اولین نشریه هندبال هفت نفره در ایران كه شامل خلاصه مقررات بازی و مقدماتی از مهارت های انفرادی و دسته جمعی بود، در 27 صفحه تهیه و در اختیار مسئولان و دست اندركاران تربیت بدنی آموزش و پرورش گذاشته شد.

به همت اداره كل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ، در بهمن سال 1347، سمینار بررسی مسایل و مشكلات تربیت بدنی و ورزش آموزشگاههای كشور ، با شركت روسای اداره های تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های كل در تهران تشكیل شد و در ضمن یك مسابقه كامل بین دو تیم هندبال دبیرستان البرز ترتیب یافت و نشریه 27 صفحه ای كه به همین منظور تهیه شده بود در دسترس شركت كنندگان سمینار گذاشته شد، در جلسه بعدی این سمینار تصمیم گرفته شد ، با توجه به امتیازات تربیتی و ورزشی كه هندبال هفت نفره دارد، به عنوان یكی از رشته های ورزشی به آموزش و پرورش ، پیشنهاد شود. پس از چهار سال انتظار ، این اولین پیروزی بود. پیش از پایان سال 1347 ، پیشنهاد مذكور تصویب شد و فدراسیون هندبال آموزشگاه های كشور شكل گرفت. ریاست فدراسیون به (( جعفر گلبابایی)) كارمند عالی رتبه وزارت آموزش و پرورش و مشاور فنی آن به (( دكتر امیرتاش)) واگذار شد.به منظور آشنایی معلمان و مربیان ورزش كشور با ورزش هندبال هفت نفره و آماده كردن مقدمات لازم مسابقات هندبال در چهار چوب مسابقه های آموزشگاه های كشور كه در دهه اول تیر ماه سال 1348 در تهران برگزار شد ، دو كلاس فشرده آموزش مربی و داوری هندبال ، جهت شركت مربیان استان تهران در دهه دوم اسفند ، و برای مربیان ورزش منتخب از سایر نقاط كشور در دهه سوم اسفند 1347 ، به همت اداره كل تربیت بدنی آموزش و پرورش و با سرپرستی و تعلیم (( دكتر امیرتاش)) در تهران تشكیل و آموزش های لازم داده شد.

سرانجام تیم های تعلیم یافته به كمك مربیانی كه در كلاس های فشرده شركت كرده بودند ، از شهرستان های تهران ، اهواز ، مشهد ، اصفهان، شیراز و كرمان در این مسابقات شركت كردند كه به همین ترتیب مقام های اول تا ششم را به دست آوردند.مقررات كامل ورزش هندبال كه از فدراسیون بین المللی هندبال تهیه و ترجمه شده بود به نام (( فدراسیون هندبال آموزشگاه های كشور)) تكثیر و در همین كلاس ها در اختیار شركت كنندگان گذاشته شد. اكنون زمانی بود كه عده بسیاری از دانش آموزان كشور ، ورزش هندبال را می شناختند و مربیان با علاقمندی بسیار در پی تكمیل معلومات خود در این زمینه بودند. دست اندركاران اداره كل تربیت بدنی آموزش و پرورش نیز كه بر این امر واقف بودند، پیشنهاد (( دكتر امیرتاش)) را مبنی بر دعوت از یك مربی خارجی ، پذیرفتند و پیرو آن بلافاصله از ((لامیشل پائولینی)) فارغ التحصیل دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش فرانسه و مربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو كمیته فنی فدراسیون هندبال آن كشور ، به طور رسمی دعوت شد تا برای تدریس در كلاس هندبال به ایران مسافرت كند . در مدت ده ماه اقامت وی در ایران ، با همكاری ((دكتر امیرتاش )) یك كلاس تكمیلی برای مربیان استان مركزی ، در دهه دوم مرداد ماه سال 1348 در تهران و یك كلاس تكمیلی دیگر در شهرستان اصفهان برگزار شد.در شهریور ماه 1349 نیز كلاس دیگری برای مربیان هندبال كشور در منظریه تهران تشكیل شد و طی آن ((دكتر امیرتاش)) آخرین تحولات هندبال تا آن زمان را برای شركت كنندگان تشریح كرد. تاسیس فدراسیون هندبال در سال 1352 با توجه به پشتوانه ای كه از نظر تعداد بازیكن و مربی در كشور ایجاد شده بود ، سازمان تربیت بدنی وقت به این ورزش توجه پیدا كرد و سرانجام در سال 1354 فدراسیون هندبال تاسیس و (( مهندس هارون مهدوی )) عهده دار امور آن شد.

اسامی روسای انجمن هندبال از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون:

آقایان

1. سعید امیر حسینی

2. علیرضا فرجاد

3. محسن جهان پناه

4. علیرضا فرجاد

5. محسن جهان پناه

در مسابقات آموزشگاهی سال 1349 برای اولین بار تیمهای دختران دانش آموز نیز در مسابقات هندبال شرکت کردند .

اولین مسابقه خارجی تیم ایران ازتیم منتخب آموزشگاههای تهران با تیم منتخب دانش آموزان کویت که نتیجه آن 14 بر 18 به نفع تیم کویت بود .

از سال 1355 تا سا ل 1361 مسابقات قهرمانی کشور بطور مرتب انجام گرفته درسالهای 69-68-67 مسابقات برگزار نشد و مجدداً این بازیها از سال 1370 دوباره از سر گرفته شد . مسابقات جوانان کشور در دسته مردان از سال 63 آغاز شد اما سالهای 64 و 67 برگزار نشد. ازسال 67 این مسابقات بصورت جشنواره فرهنگی ورزشی هندبال جوانان شهرها برگزار می گردد. هندبال در آموزشگاهها از سال 48 تا کنون انجام گرفته البته بعضی از سالها در آن وقفه داشته است.

تاریخچه هندبال در جهان

طبیعی است که انسان مهارتهای دست را بیشتر از مهارتهای پا به نمایش می گذارد .

گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند.. درمقبره ای مربوط به سال 600 ق. م در شهرک تاریخی «دیپلون» نزدیک به آتن جملاتی درمورد توپ بازی با دست به چشم می خورد. در کاوش های باستان شناسی در تمدن های اولیه که در کرانه های رود نیل انجام گرفته نشان می دهد بازیهای توپی منحصراً با دست انجام می شده است .

در جهان (( هومر)) تاریخ نویس مشهور یونان در كتاب معروف خود (( اودیسه )) از ورزش هندبال با نام (( اورانیا)) یاد كرده است و تصاویر مربوط به این بازی نیز كه در سال 600 قبل از میلاد روی یكی از دیوراهای آتن قدیم حجاری شده بود ، در سال 1926 كشف شد. در قرن سیزدهم میلادی این بازی بنام « کچ بال » شهرت داشته و مسابقات آن بین شوالیه ها متداول بوده است اما به نظر می رسد که این بازیها که با توپ و توسط دست انجام می شده با هندبال کنونی متفاوت بوده است.

در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی خانم های درباری و شوالیه های به این بازی كه تغییر مختصری یافته بود می پراختند و شاعران وقت ، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند. ((كنراد كخ)) كه یك معلم ورزش آلمانی بود، در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام (( رافابل اشپیل)) معرفی كرد كه از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می كردند كه شباهت زیادی به یكی از بازی های محلی چكسلواكی به نام ((هازنا)) داشت. پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحكیم این ورزش بسیار كوشش كرد. در کشور آلمان یک معلم ورزش زن بنام «ماکس هایزر» در شهر برلین تیم هندبال دختران را تشکیل داد. البته دكتر((كارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین كه او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین كرده و آن را در كلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. این بازی در زمین فوتبال انجام می شد و به همین روال برخی از مقررات فوتبال بر روی این بازی اثر گذاشته است . اولین مسابقه بین المللی هندبال در شهر «هال-سال» بین تیمهای اتریش و آلمان برگزار شد که اتریش 3 بر صفر برنده شد.

در كشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شكل تازه ای به آن داده شد كه این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، ((فوتبال)) اثر بسیاری بر آن گذاشته است. قبل از تشكیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیك و دو و میدانی اداره می شد، اما ((كارل دیم)) برای یكنواختی آن اقداماتی انجام داد كه بعدها به نتیجه رسید.

تا سال 1928 از نظر تشكیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد. اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین كنگره خود كه در سال 1926 برگزار شد ، كمیسیونی برای مستقل كردن آن به وجود آورد و سرانجلم در اوت 1928 فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده كشور عضو در آمستردام تشكیل شد و ((اوری براندرج)) عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش كمك های بسیاری كرد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، كمیته بین المللی المپیك اجازه داد كه هندبال جزو بازی های المپیك درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 كشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیك سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و كشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد كه آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شركت كشورهای آلمان ، دانمارك، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چكسلواكی در كشور آلمان انجام شد كه در هر دو رشته كشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، كشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به این ترتیب ، فدراسیون بین المللی هندبال در ماه اوت سال 1928 با حضور 11 کشور ( آمریکا – کانادا –دانمارک- فنلاند- فرانسه- یونان- ایرلند- اتریش – سوئد –چکسلواکی – آلمان) در آمستردام تشکیل گردید. فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این كه در ژوئیه سال 1946 با پیگیری كشورهای فرانسه و سوئد و با شركت كشورهای دانمارك فنلاند،فرانسه،هاند،نروژ،لهستان و سوییس ، كنگره ای در اسن شهر تشكیل گردید كه به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال IHF در این شهر منجر شد.

پس از جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی منحل شد و فدراسیون جدید که تا کنون نیز پایدار است تاسیس شد که البته مقر اول آن در دانمارک و سپس در1950 به استکهلم سویس انتقال یافت . در استكهلم یك كمیسیون فنی بین المللی تشكیل شد كه هدف از تشكیل آن بررسی مقررات هندبال بود. در سال 1947 اولین دوره داوری هندبال در دانمارك تشكیل شد كه آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.در سال 1948 فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان ((جام صلح)) برگزار كرد و كشورهای سوئد ، دانمارك،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد كه كشورهای آلمان ، سوئد، سوییس اتریش، دانمارك،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را كسب كردند.

علاوه بر آن ، هندبال در بیش از 30 كشور دیگر نیز علاقه مندانی دارد كه به این ورزش می پردازند. به طور كلی تا سال 1952 هندبال یازده نفره كه در زمین فوتبال بازی می شد بر هندبال هفت نفره كه در زمین كوچكتری ، در داخل سالن بازی می شد، اما از آن پس هندبال هفت نفره به ویژه در كشورهای اسكاندیناوی ، به سرعت رشد كرد و در دیگر كشورها نیز جای هندبال یازده نفره را گرفت.

در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این كشور به مقام اول رسید و كشورهای آلمان و چكسلواكی به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز كه در سال 1955 در آلمان برگزار شد، كشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد كه كشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند .

سال بعد ، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در كشور یوگسلاوی برگزار شد كه كشورهای چكسلواكی ، مجارستان و یوگسلاوی به مقام های اول تا سوم رسیدند.در سال 1958 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در آلمان برگزار شد و كشورهای سوئد ، چكسلواكی و آلمان مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در حال حاضر فدراسیون بین المللی هندبال 129 عضو دارد كه 23 عضو آن در كنگره بارسلون پذیرفته شده اند.

درکشور دانمارک آقای «هولگرنیلسن» که یک معلم ورزش بود هندبال ابتکاری خود را به جامعه معرفی کرد بطوریکه توسعه این ورزش درکشور دانمارک باعث شد در سال 1954 پنجاهمین سالگرد تشکیل فدراسیون خود را جشن بگیرند. این ورزش بصورت بگیرند. این ورزش بصورت 7 نفره بازی می شد ولی طبق اطلاعات موجود این بازی شبیه هندبال کنونی نبوده است.

در همان زمانی که هندبال در زمین روباز انجام می شد. در اروپای شمالی به علت سردی هوا و نامساعد بودن شرایط جوی در بیشتر فصول سال این ورزش را بداخل سالن کشانده در این زمینه دانمارکی ها و سوئدی ها موفق تر از دیگران بودند زیرا نبود ( باد و باران- سردی و گرمی – تابش تند آفتاب – رطوبت و لغزندگی توپ ) در فضای محدود سالن باعث کم شدن تعداد بازیکنان در زمین شد و امکان هر تحول و تغییری را در تکنیکها و تاکتیکهای هندبال بوجود آورد این تغییرات و تحولات موجب پیدایش بازی جدیدی بنام «هندبال سالنی» شد. مدتها هندبال سالنی و هندبال در فضای باز دربیشتر کشورهای اروپایی متداول بود تا اینکه هندبال سالنی جزو بازیهای المپیک بیستم 1972 (مونیخ ) قرار گرفت.

در اگوست سال 1993 نوزاد دیگر این ورزش بنام «هندبال ساحلی» کارائی و ویژگیهای بیشتر این ورزش را حتی در کنار ساحل و درمیان شن و ماسه نشان داد.

بطور کلی درتوسعه و تعمیم هندبال بشکل کنونی سه کشور آلمان- دانمارک- چکسلواکی نقش مهمی داشته اند.

رویدادهای مهم

. اولین مقررات در سال 1917 توسط ماکس هایزر «Max- Heiser » تدوین شد.

2. اولین المپیک برای هندبال 1936 برلین برای مردان د ررشته هندبال 11 نفره بود.بعد از یک توقف طولانی دومین المپیک برای هندبال 1972 مونیخ در رده مردان و برای زنان اولین المپیک 1976 مونترال بود این رویداد مهم در رده زنان بطور مرتب ادامه دارد.

3. مسابقات قهرمانی جهان: هر چهار سال یکبار برگزار می شود.

4. مسابقات برندگان جام اروپائی هندبال : از سال 1957 برای مردان واز 1961 برای زبان شروع شده و همه ساله ادامه دارد.

5. مسابقات جام فدراسیون بین المللی هندبال: در رده زنان و مردان همه ساله انجام می گیرد.

6. سوپر جام فدراسیون بین المللی هندبال: همه ساله فقط برای مردان برگزار می شود .

7. مسابقات قاره آسیا : در رده جوانان و بزرگسالان هر دو سال یکبا ر در دو منطقه(شرق و غرب ) آسیا برگزار می گردد.

8. در سال 1972المپیک مونیخ اولین دوره مسابقات هندبال 7 نفره مردان

9. در سال 1976المپیک مونترال اولین حضور زنان در هندبال 7 نفره

کارهای پژوهشی در هندبال ایران

در تیرماه سال 1372 ، دکتر علی محمد امیر تاش تحقیقی بر روی ویژگیهای بدنی و آمادگیهای جسمانی قهرمانان هندبال بزرگسالان در تهران انجام داد. (5 )

2. پایان نامه آقای خسرو نصیری در بهمن سال 1373 تحت عنوان «شناخت و بررسی علل و میزان گسترش آسیب های ورزشی مفصل شانه بازیکنان زبده هندبال». این تحقیق در خصوص شناخت و عوامل مستعد کننده بروز آسیبهای ورزشی در مفاصل شانه بازیکنان هندبال انجام گرفته . بطوریکه بازیکنان پست خط 80% بیشترین آسیب دیدگی را متحمل شده اند. شرایط مسابقه 78% باعث بروز آسیب – زمینهای روباز و سطح سخت مثل آسفالت 65% عامل آسیب دیدگی می شوند. از طرفی دیگر عدم آمادگی جسمانی 86% - گرم نکردن 62% از عوامل بروز آسیب دیدگی هستند. همچنین 30% آسیبهای مفصل شانه مربوط به دررفتگی ضمنا 50% افراد بروز آسیب در این ناحیه را گرم نکردن ذکر کرده اند. (21 )

3. در پاییز سال 1373 آقای شهرام عروف زاد در پایان نامه خود تحت عنوان «بررسی انواع و میزان شیوع آسیبهای ورزشی و ارتباط آن با آمادگی عمومی جسمانی در بازیکنان هندبال باشگاههای استان اصفهان، چنین نتیجه می گیرد که آسیبهای وارده 26% کوفتگی – 4/22 % کشیدگی – 19 % به پیچ خوردگی – دراین بازیکنان 4/51 % کل آسیبهای به اندام تحتانی و 36% به اندام فوقانی و 6/12 % مربوط به آسیبهای تنه – سرو گردن بوده است در تستهای آمادگی جسمانی (ایفرد) این بازیکنان در دو 45 متر و 540 متر عملکرد بهتری داشتند . ضعیف ترین نمرات آنها در بارفیکس و دراز نشست بوده. ضریب همبستگی بین میزان بروز آسیب با سطح آمادگی جسمانی میزان بالای (61/0-= r ) است که ارتباطی منفی و قوی را نشان می دهد. (16 )

دراین تحقیق بیشترین آسیب مربوط به دروازه بانان و کمترین آن مربوط به بازیکنان بغل و گوش می باشد.

4. آقای علیرضا اسماعیل در سال 1374 در یک کار پژوهشی تحت عنوان « توصیف نوع و سرعت مسافتهای طی شده و شوتهای بازیکنان در مسابقات بین المللی هندبال دهه فجر- اراک 1372 » نتیجه گرفته که میانگین کل دویدنها و راه رفتن های بازیکن در طول یک مسابقه 4829 متر است و میانگین راه رفتن 1462 متر می باشد. سرعت متوسط بازیکنان در نیمه دوم نسبت به سرعت متوسط در نیمه اول کاهشی معادل 108 متر را نشان می دهد. همچنین سرعت دوهای سریع و کوتاه تیمها در نیمه دوم کاهش داشته که دلیل عدم آمادگی کافی بازیکنان شرکت کننده بوده است . در 17 مسابقه جمعاً شوت به دروازه شده که 5/64 % آنها گل شده و از بین شوتهای گل شده 89 % پس از برخورد با زمین وارد دروازه شده است. (6

5. «ارتباط بین قد و جنبه های ارزشمند فیزیکی و بیومکانیکی بازیکنان زبده هندبال ایران» عنوان پاین نامه آقای ابراهیم بیاتانی در تابستان سال 1375 است. ایشان 94 بازیکن زبده را برمبنای 30 متغیر انتخابی ارزیابی نموده ونتیجه گرفته که قد بازیکنان با متغیرهای انتخاب شده ( بیومکانیکی و اندازه های آنتروپومتری و کسب نتیجه در شوتهای هندبال) ارتباط معنی دار می باشد. لیکن با متغیرهای (آمادگی عمومی حرکتی) ارتباط معنی دار به جز در مواردی مشاهده نشد.

به نظر می رسد که نتیجه در شوت ارتباط معنی داری بین قد با فاکتورهای ( بیومکانیکی، آنتروپومتری ) داشته باشد. اساسی ترین ویژگی بازیکن هندبال قد است که از نظر اهمیت در راس هرم خصوصیات بدنی بازیکنان قرار دارد و عامل مهمی در اجرای مهارتهای تدافعی و تهاجمی دارد و باعث افزایش کارائی تیم می شود. نهایتاً ایشان نتیجه گرفته اند که قابلیتهای بازیکنان زبده هندبال قد- وزن – قدرت- سرعت و اندازه های وجب دست راست می باشند و بقیه متغیرها یک مکمل ضعیف هستند(9 )

6. تحقیق آقای شهرام آهنجان در قالب پایان نامه در شهریور سال 1375 ارائه گردیده این تحقیق که «بررسی تغییرات طول ستون فقرات ورزشکاران تیمهای ملی هندبال و بدمینتون» می باشد تغییرات طول ستون مهره ها در سه نوبت صبح بعد از بیدار شدن – قبل از فعالیت ساعت 30/4 و بلافاصله بعد از تمرین فعالیت اندازه گیری شده نتایج نشان می دهد تحت فشار بودن بازیکنان بدمینتون به لحاظ انفرادی بودن نسبت به ورزش هندبال که دارای پستهای مختلفی است بیشتر است . تحقیقات خارجی نشان می دهد که فعالیت این دو رشته برکاهش طول ستون فقرات تاثیر زیادی دارند و چون از ارتفاع ستون مهر ها کاسته می شود و باعث کاهش انعطاف پذیری شخص می شود توصیه می گردد فعالیت های که توام با دویدن و پریدن است صبحها که مایع بین دیسک و انعطاف پذیری وضعیت مطلوب تری دارد انجام شود . در صورت محدودیت برای انجام تمرین در صبح ورزشکاران می بایست قبل از تمرین استراحت نمایند ضمناً تقویت عضلات پشتی و حرکات کشتی در فواصل استراحت توصیه شده. (7 )

7. طرح پژوهشی آقای دکتر علی محمد امیر تاش در بهمن سال 1375 تحت عنوان «ویژگیهای پیکرشناسی و آمادگی های عمومی قهرمانان هندبال جوانان در دسته مردان و تهیه نورمهای استاندارد » این تحقیق انواع منتخبی از ویژگیهای پیکر شناسی و آمادگیهای جسمانی هندبالیستهای ملی پوش جوان کشور را مورد توصیف و تحلیل قرارداده و در پایان نورمهایی ارائه می دهد که به میزان ده درصد افزایش داده شده تا مدتها مورد استفاده قرار گیرند. این تحقیق عمدتاً از روشهای انتشارات FEGS ماکولین 1981 و دوفور 1984 فرانسه و لاکومی 1981 لهستان استفاده شده است تعداد آزمونها 33 و آزمودنیها در اکثر موارد 40 نفر بوده اند. (8 )

8. پایان نامه خانم فرح سلیمی در سال 75 تحت عنوان «مقایسه ویژگیهای پیکر شناسی و آمادگی های عمومی بدنی بازیکنان پستهای مختلف بازی هندبال، همبستگی بین آنها و تهیه نورم های استاندارد برای بازیکنان ورزیده بانوان» این تحقیق که بر روی 62 نفر از هندبالیستهای شرکت کننده در مسابقات لیگ دسته یک قهرمان کشوری و اردوی تیم ملی بانوان انجام گرفته نشان می دهد که بین همه ویژگیهای پیکر شناسی با هم بجز ویژگی سن همبستگی معنی دار می باشد. همچنین بین آمادگی های عمومی بدنی همبستگی معنی دار مشاهده شده .(14)

در پایان معرفی تحقیقات ویژه هندبال در داخل کشور به دو تحقیق دیگر که بعضی از نتایج آنان در ارتباط با هندبال است اشاره می شود.

1. آقای رضا قراخانلو در پایان نامه خود علل بروز آسیب های ورزشی را عدم آمادگی جسمانی- گرم نکردن- ضعف تکنیکی – ماهیت رشته ورزشی عنوان می کند و بیشترین صدمات نزد مردان هندبالیست 17 % شانه ها – 15% مچ دست – 15% زانو – 12 % انگشتان پا و 12 % انگشتان دست بوده. (16 )

2. در تحقیق آقای رضا رجبی شایع ترین صدمات ورزشکاران هندبال دانش آموزان پسر سراسر کشور ضرب خوردگی انگشتان 91/4 % - زخم در ناحیه زانو 89/4 %- آسیب تاندونی 7/6 % - ضرب خوردگی و آسیب های استخوانی 2/18 % بوده که در مجموع ضرب دیدگی – زخم و جراحات سطحی و پیچ خوردگی را شایع ترین آسیبها در هندبال معرفی می کند.(16 )

پژوهشهای خارجی ویژه عنوان این تحقیق

یک محقق برزیلی بنام پروفتا – جی – دبلیو در سال 1983 میانگین بدنی 6 تیم از 8 تیم هندبال برزیلی را که در یک تحقیق پیکر سنجی که به روش (هیث- کارتر) انجام گرفت شرکت کردند. وی نتیجه گرفت که اکثر بازیکنان تیپ مزومورف (عضلانی) دارند و اندومورف ها (چاق) بیشتر بازیکنان مسن تر هستند.(9 )

2. در تحقیقی که توسط سوبرال – اف در سال 1983 در خصوص مشخصات فیزیکی ورزشکاران جوان انجام گرفت. در اطلاعات آنتروپومتری جمع آوری شده از ورزشکاران مرد پرتغالی در بعضی از رشته های ورزشی با دامنه سنی 13 تا 17 سال وررشکاران جوان بطور مشخصی دارای تیپ بدنی مزومورف بودند و بازیکن هندبال درجات بالاتری از اندومورفی را دارا می باشند. ژیمناست ها میزان بالائی مزومورف و درجه پایینی اندومورف هستند. شناگران درجه بالائی اکتومورفی را دارا هستند.(42 )

3. به نقل از طرح پژوهشی دکتر امیر تاش آقایان هلال و دوتر – شه شزنی و کازورلا در سال 1984و دوفور و همکاران در سال 1978 در زمینه هندبال تحقیقاتی انجام داده اند.(8 )

4. در فینال جام جهانی هندبال1986 میانگین قد بازیکنان هندبال 190 سانتیمتر بوده که نشان دهنده رابطه میانگین قد و حضور ورزشکاران در فینال می باشد.(9 )

5. در تحقیقی که آقای پایرس- ن – سی .اس در سال 1986 با عنوان مقایسه انتروپومتریکی بازیکنان جوان هندبال برزیلی ازنظر جنس و پست بازی انجام داده است. نتیجه گرفت متغیرهای آنتروپومتریکی 79 بازیکن پسر جوان با میانگین سنی 8/17 سال و 44 بازیکن زن جوان با میانگین سنی 4/17 درمتغیرهای وزن- قد – درصد چربی – خالص و نسبی بدن – توده خالص بدن دانسیته – چربی زیر پوست عضله سه سر بازو – تحت کتفی – شکم – لگن خاصره – زیر بغل- سینه – ساق پاوران. نتایج حاصله نشان می دهد تفاوتهای مشابهی بسته به پشت بازی وجود دارد . (38 )

6. محققین فرانسوی بنانمهای دوفور - روآرد – پونتیر - در سال 1987 اندازه گیری طولی اندام ورزشکاران فرانسه را بشرح زیر اعلام کردند.

ارتباط زیادی بین خصوصیات بدنی و اندام بازیکنان و اجرای مهارت وجود دارد . عرض و ارتفاع دست پرتاب دراین عمل نقش موثری دارد. هر پست بازی ویژگی بدنی خاصی می خواهد . این موفقیت تیم رابطه مستقیمی با خصوصیات بدنی ورزشکاران دارد. مشخصات بدنی مثل قد و وجب دست پرتاب از ویژگیهای بارز برای ورزشکاران این رشته به حساب آمده است.

7. تحقیق سال 1988 آقایان دکار- بریکی و هانیفی نشان می دهد که ورزشکاران هندبال الجزایر قد بلندتر و سنگین تر از گروههای معمولی هستند ولی اندازه ها و ابعاد بدنی شان با بازیکنان هندبال خارجی تفاوت زیادی دارد. (9 )

8. استاو یارسکی در سال 1989 در لهستان نتیجه تحقیق خود را چنین بیان می کند اندازه های قد و جثه تعدادی از ورزشکاران هندبال شرکت کننده در مسابقات قهرمانی جهان- المپیک و بازیهای دسته اول بین سالهای 87-1963 نشان می دهد بین شکل و ساختمان بدنی و اجرای بازیکنان ارتباط معنی دار وجود دارد. که بیانگر اهمیت مشخصه های بدنی با اجرای مهارتها است ولی سن غالباً رابطه کمتری با اجرای حرکات بازیکنان نشان می دهد. (9 )

9. آقای دنگ پیلینگ در سال 1990 در چین طی تحقیقی که بر روی بازیکنان برتر هندبال انجام داد پیشنهاد کرد. بهتر است بازیکنان مرد دارای قدی بلند بدنی عضلانی نیرومند باشند.

10. آقای مهر علی همتی نژاد در ترجمه مطلبی در ماهنامه ورزش و ارزش شماره 103 در سال 1372 به نقل از برخی محققین که مشخصات بدن سنجی و آمادگیهای جسمانی دو یا چند کشور را که دارای عناوین قهرمانی در مسابقات مهم جهانی ، المپیک و قاره ای هستند، مقایسه می کنند. در مقایسه ای بین آمادگی جسمانی بازیکنان هندبال تیم ملی یوگوسلاوی و آلمان غربی که بترتیب دارنده عناوین اول و دوم المپیک لوس آنجلس هستند با تیم ملی هندبال ژاپن به این نتیجه رسیده اند که ساختمان بدنی و ظرفیت حیاتی ورزشکاران دو کشور دیگر ضعیف تر می باشد. به همین لحاظ پیشنهاد می نماید ژاپنیها به موارد ذیل توجه کنند. (13 )

1- با بکار گرفتن بازیکنان قد بلند و قوی هیکل سطح اجرای مهارتهای خود را بهتر کنند.

2- بهبود افزایش حجم و توده عضلات برای رسیدن به قدرت بیشتر از طریق تمرین.

درباره ی هندبال

مطالب مشابه :

درباره ی هندبال

اطلاعات عمومي در مورد هندبال

همه چیز درباره ی ورزش هندبال

اینم یه تحقیق درباره هندبال

مختصري درباره هندبال

هندبال

هندبال

آشنايي با هندبال

هندبال