متن سخنرانی 11

متن سخنرانی 11

در این جلسه سبک سخنرانی وهابیت را نقد می کنیم. در تفسیر قرآن وهابیت سبکی دارند که هیچ فرقه ای چنین سبکی ندارند. سبک آن ها این است که یک آیه را برمی دارند و آیات دیگر را که تفسیرکننده ی همان آیه هستند را رها می کنند و تفسیر خودشان را مقدم بر تفسیر خود آیه می دانند. در اینجا 2 نمونه از آیاتی را اشاره می کنیم که وهابیت از این دو آیه تفسیر نادرست ارائه کرده اند:

خداوند در قرآن می فرماید: «و ما أنت بمُسمع من فی القبور: پیامبر کسی که در قبر است سخنت را نمی شنود» پس چرا شما می روید و به پیامبر سلام می دهید؟ پیامبر طبق این آیه چیزی نمی شنود؟ چرا به سراغ قبر انبیا و اولیا می روید و حاجت می خواهید؟ آیه دوم که برداشت نادرستی می کنند:«إنک لا تسمع الموتی: پیامبر تو نمی توانی سخنت را به یک مرده بشنوانی» وهابیون می گویند که مرده، ماتَ فاتَ است و ارتباط ما با مرده و مرده با ما کاملا قطع است و اگر به آن ها خطاب کنیم فایده ندارد و این مرده هر چه قدر هم آدم بزرگی باشد ولو پیامبر هم باشد هیچ فرقی نمی کند .

سوال) شما که می گویید مرده چیزی نمی شنود پس خطاب قرار دادن مرده لغو محسوب می شود نه شرک، می پرسیم که به خاطر لغو که این همه خون نمی ریزند!

سوال) این ها می گویند که پیامبر در زمان حیاتش می شنود نه در زمان وفات. می پرسیم که مگر شرافت پیامبر به بدنش بوده؟ این که یک اهانت به پیامبر است؟

در این 2 آیه ، ظاهر آیات مراد نیست. همان طور که در سخنرانی های قبل اشاره شد روایات و آیاتی را نقل کردیم دال بر اینکه صحبت با مرده شرک نیست. مثلا گفتیم که جناب ابوبکر با جنازه ی پیامبر صحبت کرده اند؛ در نماز به پیامبر سلام می دهیم؛ روی ضریح پیامبر هم نوشته شده:«السلام هنا علی رسول ا...» ؛ در قبرستان بقیع تابلوهایی است که نوشته های رویشان خطاب به مرده هاست (6 تا خطاب به مرده هاست) و در صحیح بخاری نوشته شده است؛ مرده صدای کفش تشییع کنندگان را می شنود (المیت یسمع نعال)؛ در صحیح بخاری آمده است که «وقتی میت را به قبر می برند، روح مرده می داند که این جسد مال اوست، اگر آدم خوبی باشد می گوید «قدّمونی، قدّمونی: زود مرا ببرید» ولی اگر آدم خوبی نباشد می گوید:«أین تذهبون بی: مرا به کجا می برید؟» اگر مرده با این عالم ارتباط ندارد پس همه ی این روایات کذب است؟ یا در قرآن در مورد حضرت شعیب و حضرت صالح آمده است که با مرده های امت خود صحبت کرده اند (به سوره ی اعراف مراجعه شود) اگر تفسیر قرآن انجام می دهید، همین آیات هم جز قرآن هستند، چرا این آیات را در تفسیر خود لحاظ نمی کنید؟ مگر تقطیع قرآن می تواند تفسیر جامعی ارائه دهد؟ تقطیع قرآن از مشخصه های بارز تفسیر وهابیت از قرآن است. این ها آیاتی که به سود آنها نیست را کنار می گذارند. حضرت صالح به قومش گفت:«یا قوم قد أبلغتکم رسالة ربی، و نصحتُ لکم و لکن لا تحبون: ای قوم مگر من سخن خدایم را به شما نرساندم و به شما نصیحت و خیرخواهی نکردم، شما خیرخواهی خیرتان را هم نخواستید بپذیرید» پیامبر وقتی جنازه مشرکان را در گودال بدر ریخت ، با آن ها شروع به صحبت کرد (شما که می گویید مرده نمی شنود! پس پیامبر در آن جا داشت(نعوذبالله) مسخره بازی می کرد!)

چرا به آیاتی که که می گوید: شهدا زنده اند و از حیات شهدا به ما خبر می دهد، نگاه نمی کنید؟ خداوند می فرماید:«ولا تهذبّن: اصلا به فکر خود راه ندهید». اگر می گویید که مراد از زنده بودن یعنی نام نیک به جای گذاشتن است، آن وقت که مثل کمونیست ها حرف می زنید؟ آن هایی که به آخرت اعتقاد ندارند. آیا مراد از این آیه این است که آن ها حیات برزخی صرف دارند؟ اگر این طوری باشد که مشرکان هم چنین زندگی برزخی دارند و اگر زنده بودن در این معنی باشد که دیگر فخر محسوب نمی شود؟ شهدا نه علمشان از بین می رود ونه عملشان، خون شهید حسنه جاریه است و علم اش از این جهان قطع نیست و می داند که در این عالم چه می گذرد. از روایات اهل سنت چنین برمی آید که ارتباط با میت 2 طرفه است؛ گاهی آن ها صحبت می کنند (زمانی که به ما می گویند«قدّمونی،قدّمونی یا أین تذهبون بی») و گاهی هم ما با آن ها صحبت می کنیم (پیامبر به مشرکان داخل گودال گفت که «ما وعده ی خدا را حق یافتیم آیا شما هم حق یافتید؟) همه ی این گفته ها از کتاب های خود اهل سنت است. حتی شیعه هم همین ها را نقل کرده که اگر عمل میت خوب باشد فریاد می زند:«عجّلونی» و اگر عملش بد باشد می گوید «اجّلونی: به من مهلت دهید»

همان طور که گفتیم مراد ازاین 2 آیه :«و ما أنت بمُسمع من فی القبور: پیامبر کسی که در قبر است سخنت را نمی شنود» و «إنک لا تسمع الموتی: پیامبر تو نمی توانی سخنت را به یک مرده بشنوانی» ظاهر آیات، مراد نیست.بلکه منظور این است که ای پیامبر کسانی که دلشان ،روحشان و قلبشان مرده است، حرف های تو در مورد این ها تاثیر ندارد. در آیه ی دیگری هم خدا می فرماید:«إن الذین کفروا سواء علیهم أأنذرتهم ام لم تنذرهم لا یومنون: به این ها إنذار کنی یا نکنی فرقی نمی کند.»

کفر انسان 2 نوع است یا فرد، جاهل کافر است و یا عنود کافر. پیامبران آمده اند تا انسان های جاهل را هدایت کنند، اما کسی که عناد می ورزد و نمی خواهد قبول کند این از نوع عنود کافر است. کفر ابوجهل و ابولهب از این نوع است. در مورد این نوع کافران است که خداوند به پیامبر می فرماید:«ای پیامبر خودت را خسته نکن». کل آیه را می خوانم: «اگر من یک طوفان بفرستم و این ها بدانند که این طوفان همه جا را خراب می کند، فورا کافر می شوند، ای پیامبر مگر تو می توانی حرفت را به مرده بشنوانی؟ ای پیامبر مگر کر می تواند بشنود؟ تو کور را از ظلالتش نمی توانی برگردانی؟ نمی شنود، مگر کسی که به آیات ما ایمان دارد.» سوره زمر،آیه 52- (مگر اینجا پیامبر در قبرستان بود؟ مگر پیامبر کورها را جمع کرده بود و داشت برای آن ها صحبت می کرد؟ باید کل آیات را بخوانید چرا بقیه آیات را نمی خوانید!)

اگر دقت کنید متوجه می شوید که پیامبر به قبرستان نرفته بود و با نابیناها و کرهای ظاهری صحبت نمی کرد. اگر در مورد مرده این طور می گویید باید طبق این آیه در مورد کورها و کرها هم این جمله را بگویید که ارتباطشان با دنیا قطع است. باید تفسیر را با آیه قرآن انجام دهید نه طبق خواسته خودتان.

در آیه 40 سوره زخرف آمده است که:«فأنت تسمع الصم أو تحت العون» در این آیه منظور کور و کر ظاهری نیست بلکه امثال ابوجهل و ابولهب که سخن را قبول نمی کنند را می گوید که مصداق «صم بکم عمی فهم لا یرجعون» هستند. پس چرا ظاهر این آیه را قبول نمی کنید؟

بچه نابالغ هم می داند که کر سخن را نمی شنود ولی پیامبر با آن عظمتش کرها را جمع کرده بود و داشت برای آن ها صحبت می کرده!! پس قطعا این آیات ناظر به غیر ظاهر هستند ولی وهابیت آیات را تکه تکه می کند و به قرآن ظلم می کند. در واقع اساس تفسیر وهابیت، «نومن ببعض و نکفر ببعض» است.

می گویند که میت نمی شنود ولی ما دلایل زیادی از قرآن و روایات نقل کردیم که مرده می شنود. و چون این ها می بینند که دارند محکوم می شوند سخنانشان را عوض می کنند و می گویند که که خب درست، مرده نمی شنود ولی مرده که قدرتی از دستش برنمی آید و به ما شیعیان اعتراض می کنند که چرا حاجتتان را از مرده می خواهید؟ وهابیت این آیه را زیاد تکرار می کنند «و مِن ورائهم برزخ إلی یوم یبعثون: خدا خودش گفته که بین شما و مرده ها برزخ است» برزخ، حائلی است که باعث قطع ارتباط است و مرده ها نه می شنوند، و نه احسان ما به دست آن ها می رسد و هیچ قدرتی ندارند که برای ما زنده ها کار انجام دهند. زمانی که وهابیت این آیه را برای شما خواندند از آن ها بخواهید که کل آیه را برایتان بخوانند. ما در جلسات قبل آیات و روایات زیادی را نقل کردیم که مرده ها می شنوند. کل آیه این است که: وقتی انسانی که دارای اعمال بد است بمیرد، اولین چیزی که می گوید این است:«رب إرجعونی: پروردگارا مرا برگردان» خداوند می گوید:«کلّا، إنّها کلمة هو قائلها و مِن ورائهم برزخ إلی یوم یبعثون» معنی برزخ در اینجا این است که بازگشتی در کار نیست. در این آیه مرده از خدا می خواهد که او را برگرداند ولی خدا جواب می دهد که به برزخ می روی. هم شیعه و هم سنی می گویند که برزخ یعنی قبر، یعنی عالم بین دنیا و آخرت. پیامبر فرمود «هرکسی تفسیر به رای بکند پیامبر او را نفرین می کند»

وهابیت این آیه را هم تکرار می کنند:«یوم یجمعوا الله رسل فیقول ماذا أجبتم قالوا لا علم لنا إنک أنت علام الغیوب: خداوند یکروز همه پیامبران را جمع می کند و به آن ها می گوید وقتی که من شما را به سوی امت فرستادم، امت ها به شما چه گفتند؟ و پیامبران جواب می دهند که ما هیچ چیز نمی دانیم» این جاست که وهابیت می گوید که طبق این آیه، کسی که به دنیای دیگری وارد شود ازهیچ چیز این دنیا خبر نخواهد داشت و می گویند که وقتی پیامبران هیچ چیز نمی دانند پس چرا به قبر آن ها می روید و از آن ها حاجت می خواهید؟ پیامبران خودشان می گویند که هیچ چیز نمی دانیم وای به حال دیگر کسانی که مردند. جواب) منظور از «لا علم لنا» یعنی اینکه پروردگارا، علم ذاتی مختص توست و هیچ کس در مقابل علم تو هیچ چیز نمی داند و اگر علمی است از آن خود توست. این آیه بیانگر ادب عبودی است و جواب نهایی نیست که به خدا پاسخ دهند بلکه قبل از شروع سخنانشان ادب را رعایت می کنند.

علامه طباطبایی می گوید که در این آیه به 3 دلیل، معنی «ادب عبودی» مراد است و بس:

1- زیرا خدا خودش می فرماید که من پیامبران را شاهد فرستاده ام، پس این چطور شاهدی می تواند باشد که نمی داند من چه کار کرده ام؟ روایت است که پیامبر در آخرت هم له و هم علیه امتش شهادت می دهد و خدا خودش گفته که من تمامی شاهدان را به صحنه آخرت می کشانم.

2- خدا ازعده ای از بندگان مقرب در قرآن خبر داده که از این دنیا باخبرند، چه طور ممکنه بنده ی مقرب از این عالم خبر داشته باشد ولی پیامبران نه؟ «وقال الذین اوتوا العلم والایمان لقد لبثتم فی کتاب الله إلی یوم البعث: پس از آمدن به محشر از هم می پرسند که چه قدر در دنیا بوده ایم و بندگان مقرب ما جوابشان را می دهند» (چرا در آیات قرآن خیانت می کنید؟ چه طور در قیامت می خواهید جواب خیانت های خود را در محضر خدا بدهید؟) خداوند می فرماید:«و علی اعراف رجال یعرفون کل بسیماهم: جایی به نام اعراف است که در آنجا مردانی هستند که چون به سیمای افراد نگاه کنند، از اعمال اشخاص خبردار می شوند.»

«ولا یملکوا الذین یدعون من دون شفاعة إلّا من شهد بلحق وهم یعلمون: مالک نخواهند بود کسانی که غیر از خدا را به شفاعت می گیرند مگر کسی که به حق، شهادت بدهد و علم داشته باشد به اینکه شفاعت چه کسی را دارد انجام می دهد.» ولی وهابیت ادعا می کند که کسی که در دنیای دیگری قرار دارد از احوال این ور بی اطلاع است. در حالی که پیامبر در محشربه خدا می گوید که:«و قال الرسول یا ربی إنّ قومی إتخذوا هذا القرآن محجورا: خدایا امتم قرآن را محجور کردند.» (پس ببینید پیامبر خبر دارد، وقتی خدا می گوید که مقرب ها خبر دارند پس پیامبر از همه بهتر می داند که در دنیا چه خبر است)

3- خداوند می فرماید:«ولنسئلن الذین أرسل إلیهم و نسئلن المرسلین: من هم از پیامبران و هم از امت ها می پرسم (اگر نمی دانستند که امت شان چه کار کرده اند در این صورت این پرسش خدا لغو بود!) که امت ها با شما چه کردند و از امت ها هم می پرسم که با پیامبرانتان چه کردید؟» (اگر می گویید که این ها چیزی نمی دانند پس چرا خدا سوال می پرسد؟)

اصلا سوال، به چه چیزی دلالت می کند؟ مرحوم طباطبایی جواب می دهند که:«الجواب یستزلم العلم کما أن السوال یقرر: هم جواب و هم سوال دلالت به علم آن شخص می کند» یعنی وقتی که خدا از کسی سوال می پرسد می داند که او جوابش را می داند و ما هم از جواب می فهمیم که آن شخص واقعا می داند.

باز وهابیت سوالش را عوض می کند و می گوید که باشه مرده از سوالاتی که از او می شود، آگاه است ولی به هیچ چیز قادر نیست. و چون قدرت ندارد درخواست از او شرک محسوب می شود!!! (باید به عقل کسی که این جمله را می گوید، شک کرد) این ها باید بگویند که لغواست نه اینکه شرک است. می پرسیم که مرادتان از اینکه می گویید «مرده قدرت ندارد» چیست؟ الف) مطلقاً کاری از دستش برنمی آید (که طبق آیات و روایات این گفته کاملا مطرود است) ب) قادر نیست کاری برای من انجام دهد.

باز هم علت مطرود بودن جمله ی الف را بیان می کنم: قرآن در مورد شهدا که در برزخ هستند می گوید:«فرحین بما آتاء هم الله من فضله و یستبشرون بالذین لم یتقوا به من قبلهم الله ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون و یستبشرون بنعمت الله و فضل و إن الله لا یضیع أجر المومنین: از آنچه خدا به آن ها عطا کرده، شاد و مسرورند و به کسانی که هنوز به آن ها نپیوسته اند، مژده می دهند که هیچ غم و اندوهی برای آن ها نیست و .... » ( مگر شاد بودن و مژده دادن کار نیست؟)

خداوند به پیامبر فرموده است که: «فکیف إذا جئنا مِن کل امة بشهید و جئنا بک علی هولاء شهیدا: برای هر امت شاهد می آوریم و تو را هم برای این امت شاهد می آوریم » پس پیامبر شاهد اعمال ماست و «یشهد لهم و علیهم: و له و علیه ما شهادت می دهد». پیامبر الان از همه کارها و اعمال ما خبر دارد و هم در حق ما کار می کند و از کار ما نسخه برداری می کند.

أنس بن مالک از پیامبر ما نقل می کند که پیامبر وقتی که به برزخ رفته بود، حضرت موسی را در حال نماز خواندن دیده بودند (صحیح مسلم،جلد7،ص102)

«الانبیاء أحیاء فی قبورهم یصلون: پیامبران زنده اند و در برزخ نماز می خوانند» (مجمع ضواعط هیثمی،جلد8، ص211- فیض القدیر مُناوی، جلد2،ص239- سلسلة الأحادیث صحیح البانی،جلد2،ص187)

ابوهُریره از پیامبر نقل می کند که: «ما مِن احد یسلم علیّ إلّا رد الله علیّ روحی حتی أرد علیه السلام: در دنیا یک نفر نیست که به من سلام کند مگر اینکه خدا روحم را به بدنم برگرداند تا جواب سلامش را بدهم » (سنن ابی داوود،جلد1،ص453- مجموع نبوی،ص8،ص272- فتح الباری ابن حجر،جلد6،ص352)

ابن عباس از پیامبر نقل می کند: هر کسی از کنار قبر فردی که در دنیا می شناخته رد شود وبه او سلام دهد، خدا روح آن مرده را به بدنش بر می گرداند تا جواب سلام آن فرد را بدهد.

احمد بن حنبل از پیامبر نقل کرده:«تمام اعمال شما در برزخ،به عشیره تان عرضه می شود، اگر اعمالتان خوب باشد، خوشحال می شوند ولی اگر اعمالتان خوب نباشد،می گویند که خدا فامیل ما را نمیران تا اینکه هدایتش کنی، همان طور که ما را هدایت کردی » (تفسیر إبن کثیر،جلد2،ص401)

روایت دیگر از ابوهُریره:«پیامبر می فرماید:قسم به خدایی که جانم در دستش است، عیسی به این دنیا نازل می شود به صورت امام عادل و صلیب مسیحیان را می شکند و تمامی خوک ها را از روی زمین برمی دارد و تمامی کینه و کدورت ها را از دل ها رفع می کند و آن قدر پول پخش می کند که دیگر کسی نمی گیرد و اگر کنار قبرم بیاید و بگوید «یا محمد» من به او جواب می دهم» مجمع ضواعط هیثمی، جلد8،ص211 (پس چه طور می توانید بگویید که پیامبر نمی شنود، شما آیات،و حتی روایات خودتان را هم قبول نمی کنید!)

جالب این جاست که ابن تیمیه هم می گوید که مرده ها می توانند برای زنده ها کار انجام دهند، معتقد است که تمامی حاجات در کنار قبور انبیا و اولیا برآورده می شود (او که دیگر بنیانگذار خودتان است، چرا به حرف او گوش نمی دهید؟) ابن تیمیه نوشته است که جناب سعیدبن مصیب،صدای اذان را از قبر می شنید. (اقتضا الصراط المستقیم ابن تیمیه،ص373) ابن تیمیه موارد زیادی را نقل کرده است که افراد زیادی در کنار قبور انبیا و اولیا حاجت روا شده اند ولی در نهایت می گوید که این چیزها به ما مربوط نمی شود. وی می گوید که من کرامات و خوارق عادات را قبول دارم که در کنار قبر پیامبر اتفاق می افتد و می گوید در کنار قبور انبیا و صالحین آن قدر کرامات و رحمت است که اصلاً در افکار نمی گنجد.

مستحب است که اموات، در کنار بزرگان دفن شوند مثلاً جناب ابوبکر و عمر وصیت کرده بودند که در کنار پیامبر دفن شوند، چرا که روایاتی وجود دارد که خدا به خاطر همسایگی با یک شخص بزرگ و خوب، گناهان مرده را نیز می بخشد.

وهابیت به مرده های خود تلقین نمی دهد، سنی نشین های استان ما، مرده های خود را به وهابیون نمی دهند، زیرا آن ها به مرده ها تلقین و یس نمی خوانند، چرا که آن را بدعت می دانند! و می گویند که مرده ادراک ندارد و در برزخ است.

پایان

متن سخنرانی 11

مطالب مشابه :

نمونه

متن سخنرانی امام (ره)در بهشت زهرا

جعفر صابری : قسمتی از متن سخنرانی و نمونه سئوال ها...

متن سخنرانی 11

متن سخنرانی استاد پناهیان - انقلاب ما مقدمه ساز ظهور است!

متن سخنرانی بوش

متن کامل سخنرانی وزير آموزش و پرورش در مراغه

روش ساختن پاورپوینت پایان نامه و چگونگی سخنرانی در روز جلسه دفاع

متن سخنرانی اقای خاتمی در دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو

نمونه