فورد موستانگ

موستانگ به طور قطع یکی از محبوب ترین و زیبا ترین ماشین های دنیاست. سرخ پوستان آمریکایی به نژادی از اسب های استالیون ها که هرگز نمی شد رویشان زین گذاشت، موستانگ می گفتند. در ۱۷ آپریل سال ۱۹۶۴، خودرویی متولد شد که از بسیاری جهات صنعت خودرو را متحول کرد: فورد موستانگ؛ فورد موستانگ با دماغه کشیده و بلند و قسمت کوچک عقب، کلاس جدیدی را به نام پونی pony car معرفی کرد که بعدها توسط دیگر خودروسازان مورد تقلید قرار گرفت. در حال حاضر نام موستانگ، سومین نام قدیمی این کمپانی است.

نسل اول (۱۹۷۳- ۱۹۶۴)

اولین پیشرانه، نمونه ای سبک به حجم ۱۷۰ کیوبیک اینچ (۸/۲ لیتر) و با آرایش شش سیلندر خطی بود. این فورد ابتدایی با جعبه دنده ای سه سرعته اتوماتیک، تنها دو هزار و ۳۶۸ دلار می ارزید. بعد از آن، مدل های ۲۰۰ کیوبیک اینچی (۳/۳ لیتری) با قدرت ۱۲۰ اسب بخار و ۲۱۲ نیوتن متر گشتاور و سپس ۲۶۰ کیوبیک اینچی (۳/۴ لیتری) با ۲۰۰ اسب بخار نیرو و ۳۸۲ نیو تن متر گشتاور به بازار آمد. از اینجای کار به بعد پیشرانه های معروف هشت سیلندر Vشکل فورد وارد بازی شدند. اواسط تولیدات این نسل بود که فورد موستانگ برای رقابت با رقیب دیرینه اش شورولت کامارو، از ژنراتورهای الکتریکی DC استفاده کرد. یکی از مدل های معروف موستانگ نسل اول، همان نمونه ۷/۴ لیتری ۲۷۱ اسب بخار بود؛ خودرویی به قیمت تنها ۱۰ هزار دلار.

● نسل دوم (۱۹۷۸- ۱۹۷۴)

تردیدی نیست که فورد طی تولید خیره کننده نسل اولش، توقع مصرف کننده را بالا برده بود. نسل جدید یا باید آنچنان برتر می شد که بتواند جای نسل قبل را بگیرد یا اصلا نباید تولید می شد. اما فورد حد وسط را گرفت. موستانگ نسل دوم با پیروی از همان سنت طراحی، این بار با رویکرد شهری و خانواده ای معرفی شد. دیگر درون چهره اش آن خشونت قبلی دیده نمی شد. حتی پیشرانه های جدید ۳۰۲ کیوبیک اینچی (۹/۴ لیتری) با ۱۴۰ اسب بخار قدرت نیز نتوانستند کاری از پیش ببرند. وقتی مجله «رود اند ترک» خودرو فوق را تست کرد، نتیجه عالی بود. شتاب صفر تا صد در ۵/۱۰ ثانیه طی می شد و سرعت نهایی نیز به بیش از ۱۷۰ کیلومتر در ساعت می رسید. با رسیدن به انتهای دهه ۷۰، در ایالات متحده دیگر مصرف بی رویه سوخت و مواد اولیه مقدور نبود. تا جایی که حتی یک مدل ۱۴۰ کیوبیک اینچی (۳/۲ لیتری) چهار سیلندر نیز به عنوان نمونه ای مقرون به صرفه به بازار آمد.

● نسل سوم (۱۹۹۳- ۱۹۷۹)

اپیدمی عدم نوآوری دهه های ۸۰ و ۹۰، به فورد هم سرایت کرد. درباره چهره نسل سوم نمی توان نظری داد. شاید بهتر باشد تا با نگاه نکردن به او، خاطره خوش دو نسل قبل را تغییر ندهیم. انصافا فورد در این میان تقصیرکار اصلی نیست.

پیشرفت تکنولوژی سریع تر از آن بود که بتوان روی اصالت طراحی تمرکز کرد. جای تعجبی نیست که پیشرانه های این نسل بین ۱۴۰ کیوبیک اینچ (۳/۲لیتر) و ۲۵۵ کیوبیک اینچ (۲/۴ لیتر) حجم داشتند. قدرت آنها نیز از ۸۸ اسب بخار شروع می شد و از ۱۴۰ اسب بخار تجاوز نمی کرد. جوانانی که نمی توانستند کاماروی RS خریداری کنند، همان لذت سواری را با قیمت کمتر در فورد نسل سوم تجربه کردند.

● نسل چهارم (۲۰۰۴- ۱۹۹۴)

شاید بتوان این نسل از موستانگ ها را یک الگو برای دوران جدید خودرو سازی به شمار آورد. اکثر برندهای قدیمی و معتبر خودروسازی با شروع دهه ۹۰ یا نتوانستند خود را با شرایط جدید وفق دهند یا در بهترین حالت، محصولات خوب خود را سال های آینده طراحی کردند. اما این فورد موستانگ بود که با درک صحیح سلیقه زمانه توانست باز هم موفق شود. البته کمپانی مادر برای این کار بیش از ۷۰۰ میلیون دلار هزینه کرده بود. اگرچه دیگر پیشرانه ها، حجم های سنگین قدیم را پیدا نکردند، اما به لطف پیشرفت فناوری، قدرت خروجی تا حد بسیاری افزایش یافت. مثلا یک موستانگ ۲۳۲ کیوبیک اینچی (۸/۳ لیتری) شش سیلندر Vشکل می توانست ۱۴۵ اسب بخار نیرو و ۲۹۲ نیوتن متر گشتاور تولید کند. قوی ترین مدلی که در فهرست جهانی فروش فورد قرار داشت، ۳۳۰ کیوبیک اینچی (۴/۵ لیتری) هشت سیلندر Vشکل با ۳۹۰ اسب بخار نیرو و ۵۲۹ نیو تن متر گشتاور بود. با ورود به هزاره جدید برنامه فورد برای موستانگ رنگ دیگری به خود گرفت.

نسل پنجم (۲۰۰۵ تاکنون)

بازگشت شکوهمند اسب سرکش به دوران تاخت و تاز. فورد موستانگ باز هم کاری کرد که غیر از واژه تحسین برانگیز چیز دیگری برای توصیفش به ذهن نمی آید. نمایشگاه دیترویت سال ۲۰۰۴ شاهد بود که چگونه مردم هنوز به روح طراحی ۳۰ سال پیش احترام می گذارند. دوباره سروکله پیشرانه های حجیم و پرقدرت پیدا شد. ضعیف ترین آنها با حجم ۲۴۵ کیوبیک اینچ (چهار لیتر) می توانست ۲۱۰ اسب بخار نیرو و ۳۲۵ نیو تن متر گشتاور تولید کند. جالب این است که گران ترین محصول این نسل یعنی مدل ۴/۵ لیتری، با ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیو تن متر گشتاور تا پیش از سال ۲۰۰۸ حدود ۳۱ هزار دلار قیمت خورده بود. با فیس لیفت استادانه ای که سال ۲۰۰۹ روی این خودرو اعمال شد، محبوبیت اش بیش از پیش در چشم رقیبان فرو رفت. مدل جدید با یک نیروگاه تا دندان مسلح ۴/۵ لیتری می توانست ۵۵۰ اسب بخار قدرت تولید کند. با تیراژ ۶۶ هزار و ۶۲۳ دستگاهی که در سال ۲۰۰۹ ثبت شده، می توان به آینده روشن فورد و این موستانگ بی نظیر امیدوار باشیم.

فورد موستانگ