لذت های شکلاتی شدن - سس براق شکلات

همشهری جوان: مادر فارست گامپ می گفت: «زندگی مث یک جعبه شکلاته. تو هیچ وقت نمی دونی چی گیرت می آد.» آن موقع ها که فیلم ساخته شده بود، یعنی اواسط دهه 90 میلادی، شکلات ها هنوز اینقدری بین ما ایرانی ها تنوع و تکثر نداشتند.در شئون و ارکان زندگیمان نفوذ نکرده بودند و خرید و خوردن و هدیه دادنشان چندان مرسوم نبود.

غیر از آب نبات های ساده و نه خیلی هیجان انگیز موسوم به «کُپل». فقط تافی های «داداش و برادر» بود و دو سه مارک محدودخارجی مثل «هوبی» و «مترو» - که تازه چی می شد اگر به عنوان جایزه برایت می خریدند، یا دل به دریا می زدی و اندک پول توجیبی ات را صرفش می کردی ...

سس براق شکلات

به اضافه آن شکلات سفت های قهوه ای راه راه که توی شیرینی فروشی ها بودند و انگار نقطه مرزی شیرینی و شکلات به حساب می آمدند. به خاطر همین هم به جای جمله قصار مادر فارست، ما می گفتیم «هندوانه دربسته» و اینطوری منظورمان را به مخاطب منتقل می کردیم.

امروز اما پلورالیسم حاکم بر شکلات هایی که توی بازار می بینیم با تمام مکاتب هندی ها برابری می کند. از تلخ وشیری و کاکائویی بگیر تا اینهایی که وعده صبحانه شده. می شود مشت مش توی جیب بریزیم و همینطور که توی خیابان راه می رویم، سق بزنیم یا برای خالی نبودن عریضه، یک جعبه خوشگلش را کادو بگیریم.

 حالا می توانیم حس باکلاسی داشته باشیم و در آینده ای نه چندان دور، موقع نصیحت کردن فرزندانمان مثل «سالی فیلد» آن فیلم، از استعاره شکلات استفاده کنیم.چیستی و چرایی انواع و اقسام دنیای هوس انگیز و خوشمزه شکلات ها، سبک زندگی این هفته ماست.

اندر آداب «شکلات خری» و «شکلات خوری»

چیزی میان عسل و شیرینی

اصلا جای تعجب نیست که با دیدن شکلات، یکهو بزاقمان ترشح می کند و آب از لب و لوچه مان سرازیر می شود. حافظ ه خوب بلد است احساسات ناشی از تجربیات مختلف را به خاطر بسپارد و یک جایی، حتی بی اینکه خودمان بدانیم و حواسمان باشد، وسوسه خوردن را به هدف لذتی قبلا تجربه شده سراغمان بفرستد اما چند و چون شکلات خریدن، شکلات خوردن، شکلات نگه داشتن و به طور کلی معاشرت با شکلات، برخلاف آنچه در نگاه اول بدیهی به نظر می رسد، مثل هر کار دیگر برای خودش آداب و جزییاتی دارد که اینجا چند نکته در این باره را با هم مرور می کنیم.

1- شکلات خوب باید نرم باشد و براق. برای انتخاب شکلات، یکی از آنها را بشکنید و داخلش را ببینید. اگر داخلش سوراخ سوراخ داشت و یکنواخت و یکدست نبود، شکلات خوبی نیست. برای اطمینان بیشتر می شود با حل کردن پی به میزان کیفیت آن برد. یک تکه از آن را – طبیعتا بعد از خرید – در آب گرم حل کنید. اگر به طور کامل حل شد و رسوبی باقی نگذاشت یا ته نشین نشد، یعنی خوب است. در غیر اینصورت قید خرید مجدد از آن برند، یا لااقل آن مدل از آن برند را بزنید. در انتخاب شکلات، بو را هم جدی بگیرید. بوی زیادی شیرین برای شکلات خوب نیست و معنی اش این است که خواسته اند بی کیفیتی کاکائوی مورد استفاده را با شیرینی زیاد پنهان کنند.

2- این جمله «شکلات که خراب نمی شود» را بیندازید دور. اینطور نیست که بتوانید شکلات ها را هر چقدر دلتان خواست نگه دارید. شکلات هم مثل هر ماده غذایی دیگر، فاسد می شود و حداکثر تا یک سال می توانید حفظش کنید. حالا اگر در معرض هوا قرار گرفته باشد که زودتر هم کارش تمام می شود. ضمن اینکه باز مثل هر خوردنی دیگری، خواصش در وضعیت تازه اش بیشتر است. پس سعی کنید آن را به اندازه و تازه بخرید و گزینه «نگهداری در فریزر» را به باد فراموشی بسپارید.
شکلات باید در دمای 15 تا 18 درجه سانتیگراد در یک ظرف دربسته و دور از نور مستقیم یا محیط مرطوب نگهداری شود. مواد بودار را هم از آن دور کنید.شکلات بسیار جاذب بوست و در این گونه همنیشنی ها، اتفاق خوبی برایش نمی افتد.

3- شکلات را قبل از غذا بورید. خوردن شکلات با معده پر، دستگاه هاضمه را به زحمت می اندازد. شکلات های کاکائویی و حتی باقی شکلات ها پرند از مواد چرب و پر کالری . در نتیجه خوردنشان بعد از غذاهای سنگین خوب نیست اما اگر غذایتان ساده است یا در منطقه ای سردسیر زندگی می کنید، خوردن این خوراکی خوشمزه بعد از غذا هم ایرادی ندارد و راحت می توانید آن را هضم کنید.

4- دیده اید بعضی شکلات ها به سرعت در دست ودهان آب می شوندوبرخی نه؟ افزایش زمان آب شدن شکلات در دهان، به خاطر استفاده از روغن های گیاهی و مواد پارافین به جای کره کاکائو است. دومی از اولی ها گرانتر است و به این ترتیب با این تغییر، قیمت شکلات پایین تر می آید. این افزودنی های ارزان در دمای بدن (37 درجه) به سرعت ذوب نمی شوند و معمولا دهان را چرب می کنند.
به این ترتیب، می توانید دمای ذوب شکلات را به عنوان یک معیار کیفیت سنجی قرار دهید و آنهایی را که زودتر و راحت تر ذوب می شوند را با اطمینان بیشتری بخرید. این ویژگی البته معمولا در کلات های خراجی دیده می شود تا ایرانی ها که معمولا برای آب کردنشان باید متوسل به جویدن یا نوشیدنی داغ شویم.

5- حتما تا به حال شکلاتی که دچار «عارضه پوستی» شده و حالتی شبیه چین و چروک دست و صورت پیرمرد - پیرزن ها پیدا کرده باشد دیده اید. معمولا این عارضه ها زمانی به وجود می آید که شکلات را در فریزر و بعد از آن، جایی مثل پشت شیشه می گذارید؛ یعنی در معرض آفتاب و سایه متوالی گرم و سردش می کنید، تا به قول مهندس ها «دچار تنش حرارتی شود».

در این حالت سفیدک هایی روی شکلات به وجود می آید که شبیه کپک است اما در واقع کپک نیست. لازم نیست نگران اینها باشید. این سفیدک ها که به عارضه پوستی شبیه اند، فقط چربی های داخل شکلاتند که به شکل کریستال از آن جدا شده.

6- شکلات کاکائویی سیاه، حدود 20 درصد سطح ضد اکسیدی خون را می برد بالا. این ضد اکسیدها ییا آنتی اکسیدان ها، م حافظ قلب و عروق در برابر اُکسایش هستند. خیلی ساده و غیرعلمی اش می شود اینکه از زنگ زدن قلب جلوگیری می کنند! این خواص در شکلات های کاکائویی تیره بیشتر از انواع شکلات شیری است و در نتیجه از این لحاظ مفیدترند. شیر و افزودنی های شیری، این خاصیت را خنثی می کنند.

7- ریختن شکلات روی لباس، برخلاف تصور اولیه، خیلی هم ترسناک نیست. ساده ترین شیوه برای رفع کردن این لکه ها این است که بگذارید شکلات ریخته شده روی لباس، خشک شود؛ بعد آن را بتراشیدو باقیمانده اش را با مایع ظرفشویی بشویید. اگر هنوز لکی باقی بود، از سفید کننده حافظ رنگ استفاده کنید تا لباستان بی رنگ نشود.

البته روش های پیچیده تری هم برای پاک کردن این لکه ها وجود دارد؛ مثلا استفاده از محلول سرکه و الکل به این ترتیب که محل شکلاتی شده را به مدت 3 تا 4 دقیقه در این محلول قرار می دهیم و بعد با آب گرم و صابون می شوییم یا اینکه می توانیم لکه را با «تترا کلرید کرن» از بین ببریم. پیشنهاد ما ولی همان توسل به روش اول است. اگر هم لباس شکلاتی شده برایتان خیلی عزیز است قبل از اینکه خودتان تلاشی برای شستن اش بکنید، آن را به کاردان محل یعنی خشکشویی بسپارید.

8- مراقب باشید به حیوانان خانگی، به خصوص سگ ها، گربه ها، پرنده ها و حتی اسب ها (!)، شکلات ندهید. شکلات ها ماده ای دارند به اسم «تئوبرومین» که محرک است. این ماده که برای انسان، درست مثل کافئین عمل می کند و تمرکز می آورد، برای این حیوانات مثل سم کشنده است. آنها نمی توانند این ماده را هضم و متابولیزه کنند و یکهو دیدید حیوان دچار تشنج ، ایست قلبی، خون ریزی داخلی و حتی مرگ شد.


ورود به دنیای شگفت انگیز و خوشمزه شکلات ها

سرزمین عجایب

دنیای شکلات دنیای پیچیده ای است. انواع و اقسم شکلات ها هر چند وقت یک بار در جایی از دنیا عرضه می شوند و با ایده خاصی که دارند، طرفدارانپروپا قرص ی پیدا می کنند. چه در آلمان و سوئیس که مهد شکلات هستند، چه در همین کشور خودمان که در سال های اخیر رشد بسزایی در صنعت شکلات سازی داشته اند.در این دو صفحه – هر چند کار سخت و دشواری به نظر می آمد و نمی شد معیار خاص و دقیقی برایش پیدا کرد – شکلات های مختلف را دسته بندی کرده ایم و در هر دسته مارک های معروف و خوشمزه اش را به شما پیشنها داده ایم.

برای این کار، تا جایی که ممن بود، تعادل بین مارک های ایرانی و خارجی را حفظ کردیم و اگر در جایی از یکی بیشتر از بقیه گفته ایم، فقط به این دلیل بوده که در آن دسته مشابه ایرانی یا خارجی اش یا وجود نداشته یا کیفیت یکی، آنقدری بهتر بوده که از بقیه اسم نیاوریم.

طبعا دنیای شکلات اینقدر وسیع و پردامنه است که می شود چندین برابر چیزی که الان پیش روی شماست برایش دسته بندی و مثال پیدا کرد. پس اگر برخی محصولات شکلاتی از قلم افتاده اند، خرده نگیرید. آخر از همه هم اینکه قیمت شکلات ربط مستقیمی به جایی که از آن خرید می کنید، دارد. طبعا محل هایی مثل بازار و مکان هایی که بیشتر عمده فروش هستند تا تک فروش، محصولاتشان را با قیمت معقول و کمتری نسبت به آنچه در یک مغازه لوکس بالای شهر به فروش می رسد، ارائه می دهند.

یکی من، یکی تو!

شکلات جیبی (تخت)

ایده آل بسیاری از شکلات بازهای سراسر جهان. مختصر اما مفید. شکلات های جیبی یا تخت. همان شکلات هایی هستند که بیشتر استفاده شان در ایران موقع نوشیدن چای یا قهوه است و در خیلی از اوقات جایگزین مناسبی برای قند، نبات و پولکی (به عنوان خوردنی های مشهور و معروف همراه با چای در خانواده های ایرانی) محسوب می شوند.

چه مارک هایی؟

شکلات روکش دار چیچک، مثال خوبی از شکلات های تخت داخلی است که با طعم های نارگیل ، مغز بادام و مغز فندق در بازار یافت می شود. معتبرترین و دلرباترین مثال بین المللی شکلات های تخت هم، شکلات های شرکت «ریتر اسپورت» هستند با طعم های مختلف و گوناگونشان، از محبوب ترین شکلات های عرصه بین المللی محسوب می شوند و در ایران نیز کشته مرده زیاد دارند.

چه قیمتی؟

ریتر اسپورت در 24 طعم مختلف عرضه می شود که قیمتش با توجه به همین مزه ها متفاوت است. از 2500 تومان بگیر برو تا الی ماشاءالله! حتی در بعضی جاها تا 8 و 9 هزار تومان هم پیش می رود. البته مینی ریتر اسپورت هم در بازار هست که طبعا قیمت های پایین تری نسبت به بزرگ هایش دارد.


جاست فور یو!

شکلات کادویی

اگر می خواهید بگویید: «آخه کجای دنیا شکلاتو به عنوان کادو می برن جایی؟»، چاره ای نداریم جز اینکه ارجاعتان بدهیم به خیلی از نظرسنجی های اینترنتی، که مطابقشان، اتفاقا شکلات یکی از محبوب ترین کادوهاست!

چه مارک هایی؟

اکثر شرکت های داخلی به علت استقبالی که ایرانی ها ازش دارند، شکلات کادویی تولید می کنند اما دراین بین «آیدین» و «پارمیدا» برندهای قابل اعتمادتری هستند. اگر رفتید سراغ برندهای خارجی، «فرروروچر» را فراموش نکنید. شکلات های توپی مانندش با تکه های کوچک گردو ، فوق العاده اند.

چه قیمتی؟

طبعا شکلات های لوکسی هستند. نمونه های ایرانی اش، 15 هزار تومان به بالاست. زیر این قیت سراغشان نروید که معمولا بی کیفیت است. خارجی هایش ولی خیلی گرانتر هستندو قیمتشان در برخی موارد به 4 تا 5 برابر نمونه های داخلی می رسد. با خودتان سبک و سنگین کنید؛ اگر مهمانتان درجه یک است، می ارزد برایش تا این حد سر کیسه را شل کنید.


دشمن افت قندی

شکلات مدادی

از متنوع ترین و در کنارش محبوب ترین ژانرهای شکلاتی کشور. شکلات هایی که یکی از کاربری های مخصوصش، سر جلسات امتحان مدارس است و به توصیه خیلی از مشاورین تحصیلی، در زمان افت قند ماده مناسبی برای کمک به کارکرد ذهن دانش آموز به شمار می رود.

چه مارک هایی؟

از نمونه های خارجی ونوستولی مثل «هوبی»، «مترو» و «کیت کت» بگیرید تا نمونه های جدیدتری مثل توویکس» و «اسنیکرز». معروفترین نمونه ایرانی اش هم «تک تک» خودمان است. البته «بارکا» در مقیاس کوچکتری از این دسته تولید می شود که بیشتر به عنوان بقیه پول، در خیلی از سوپرمارکت ها کاربرددارد!

چه قیمتی؟

نمونه های خارجی اش گرانتر هستند و با قیمتی معادل 2 تا 3 هزار تومان، می شود یک شکلات مدادی خوب خرید.


رویایی که غیرممکن نیست!

شکلات صبحانه

بهانه بودن. تنها دلیل اشتیاق به صبحانه. عامل محرک در دل کندن از رختخواب. شکلات صبحانه، خلقت عجیبی است. وقتی صبح هنگام با چشمانی نیمه باز، سفره ای را نگاه می کنی که تویش غیر از چای کیسه ای آماده و نان بیات و پنیر چند روز مانده، چیز دیگری نیست و آیتم دلفریبی ندارد که به سمت خودش جذبت کند، یک شکلات صبحانه می تواند برایت روزی دل انگیز وپرانرژی را رقم بزند.

چه مارک هایی؟

«نوتلا» روی تُست همراه با شیر دغ می تواند دیدگاه هر آدمی را نسبت به صبحانه تغییر دهد و اهمیت این وعده غذایی را به هر کس یادآور شود. اگر دستتانت به نوتلا نمی رسد، شکلات صبحانه دو رنگ «فرمند» می تواند جایگزین مناسبی برای آن باشد. ترکیب شکلات با کره، ترکیب خوشمزه و بی نظیری است که تجربه نکردنش موجبات حسرت را فراهم می آورد.

چه قیمتی؟

نمونه های ایرانی شکلات صبحانه، بیشتر از 15 هزار تومان برایتان آب نخواهد خورد؛ اما سراغ نوتلا بروید. با توجه به سایزش و اینکه در کدام کشور تولید شده (خیلی از کشورهای اروپایی نوتلا می سازند. نوتلای آلمان نسبت به باقی نسخه هایی (!) که در ایتالیا و لهستان ساخته می شوند، گرانتر است) می تواند تا 80 هزار تومان هم جلو برود!

تلخیش به دل می شینه

شکلات تلخ (سیاه)

سرشار از آنتی اکسیدان. سالم ترین نوع شکلات است و فایده های زیادی دارد. پایین آوردن کلسترول خون ، کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، تقویت پوست و تسکین درد، از عمده ترین خواص شکلات سیاه است.

چه مارک هایی؟

اصولا بیشتر شرکت های شکلات سازی شکلات تلخ هم درست می کنند اما اگر طعمواقعی شکلات تلخ را می خواهید، باید دنبال برندهای مشهوری چون نستله (Nestle)، گالکسی (Galaxy) و لیندت (Lindt) باشید.

چه قیمتی؟

چون از لحاظ شکلی نوعی از شکلات تخت به حساب می آید از لحاظ قیمتی فرق چندانی با آن ندارد به جز برخی از طعم های خاص برندهای خاص، در بیشتر موارد مساوی یا حتی ارزان تر از شکلات های تخت به فروش می رسد.


جزیره اسرارآمیز

شکلات شیری و نارگیل ی

برخلاف اغلب شکلات ها که در سال های اخیر، شرکت های ایرانی چیزی نزدیک به نمونه های خارجی شان را (از نظر کیفی) تولید کرده اند، در این ژانر هنور خارجی ها حرف اول را می زنند. به نظر می رسد ترکیب و مقدار نارگیل به کار رفته و ریزه کای های تولید شکلات های نارگیل ی و شیری هنوز رمز کشف نشده ای برای تولید کنندگانداخلی باشد.

چه مارک هایی؟

Bounty نام شرکتی است که به بهترین شکل موجود، شکلات را با نارگیل ترکیب کرده. به شکلی که با قرار دادن آن در دهانتان، فقط چند ثانیه جامد بودنش را حس می کنید و بلافاصله با آب شدنش، طعم مطبوعی از نارگیل زیر زبانتان می آید.

چه قیمتی؟

اگر انتخابتان بونتی است، باید برای یک قطعه اش – که از لحاظ طولی، درازتر از یک انگشت دست نیست – چیزی حدود 3 هزار تومان بدهید اما آپشن دیگری هم به نام شکلات چیچک وجود دارد که با نصف این قیمت شکلات نارگیل ی را در اختیارتان می گذارد.


یک انتخاب مقرون به صرفه

شکلات مایع (خمیری ونوشیدنی)

شاید اولین تصویری که از شکلات خمیری در ذهن خیلی هامان نقش بسته، شکلات های پمپی «آی سودا» باشد که در بوفه خیلی از مدارس می فروختند. جسم خمیر دندان طوری که شکلات داخلش، اغلب خیلی سخت بیرون می آمد و بسیار شیرین و غلیظ بود. دسته دیگری از این شکلات ها|، محصولات «دِنت»ی است که به همت و اصرار سامان گلریز، چند سالی است که حسابی در کشور فراگیر شده و تنوع فراوانی دارد. شیرکاکائو را هم می شود در این دسته قرار داد اما خب طبعا نیازی به معرفی ندارد!

چه مارک هایی؟

دنت مشهورترین و خوشمزه ترین انتخاب این دسته است. دنت های نوشیدنی پاکتی. و دنت های مایع در طعم شکلات – کارامل از جمله پیشنهادهایی است که به هیچ وجه نمی شود دست رد به سینه شان زد.

چه قیمتی؟

به علت کوچک بودنشان هزینه زیادی ندارند. آی سودا و همچنین دنت مایع، با طعم های مختلفی که دارند، چیزی بیش از یک تا 2 هزار تومان برایتان هزینه نخواهند داشت.


با چندتا از شکلات بازی های معروف دنیا آشنا شویم

شوکول بازها

تعداد زیادی از آدم های جهان، عشق شکلات هستند و اگر چندتایی شان، شخصیت های سرشناس و مشهوری از آب دربیایند، طبعا نباید تعجب کرد.در این قسمت با تعدادی از همین «شوکول»بازها آشنا می شویم و جملات و رفتارهای شکلاتی شان (!) را بیان می کنیم.

ناپلئون بناپارت

مشهورترین نَقلی که از ناپلئون نُقل محافل اینترنتی است، شکلات بازی عجیب او هنگام لشگرکشی هایش بوده. در بعض نسخ آمده که اوهر وقت می خواسته به جنگ برود، به علت علاقه وافر به شکلات، با خودش مقدار زیادی از آن را به عنوان آذقوه حمل می کرده که البته برخی از راویان مجازی (!) با استناد بهتاریخ ابداع شلکات و تاریخ جنگ هایی که بناپارت انجام داده، می گویند این فرضیه از ریشه باطل است و اصلا زمان ناپلئون شکلاتی اختراع نشده بود که او بخواهد همراه لشگرکشی هایش حمل کند. عده ای دیگر هم چندان با تاکید بر علاقه ناپلئون به شکلات صحه می گذارند که حتی با نسبت دادن «شیرینی ناپلئونی» به آن جناب، او را خالق این «شکلات نما»ی خوشمزه می دانند!

جیم کری

کمدین کانادایی هالیوود هم یکی دیگر از خاطرخواه های شکلات است. آنطور که در یکی از مصاحبه هایش گفته: «شما می دانید که من زندگی فضایی دارم و مثل راهب ها زندگی می کنم. اغلب با حداکثرها زندگی می کنم و هر شش ماه، روزی در زندگی ام دارم که بیشتر از هر وقتی درآن شکلات می خورم. چیزی بیشتر از مقداری که همه انسان ها از آغاز خلقت تا الان مصرف کرده اند!»

نیکول کیدمن

ستاره پا به سن گذاشته هالیوود، یکی از شکلات بازهای حرفه ای است. خودش صریحا اعتراف می کند: «من حتما هفته ای سه چهار بار کیک شکلاتی مصرف می کنم. گرچه همیشه مواد سالم می خورم ولی وقتی کیک شکلاتی می بینم، نمی توانم مقاومت کنم.اولش خودم را محدود می کنم اما بالاخره در وعده های پشت سر هم و تکه تکه در مرور زمان می خورمش!»