داروهاي ضدافسردگي
داروهاي ضدافسردگي
داروهاي ضدافسردگي براي درمان افسردگي بسيار موثر ميباشند. وقتي كه پزشك اين داروها را تجويز مينمايد، آنها ميتوانند در عرض دو هفته علايم بيمار را بهبود بخشند، گرچه براي رسيدن به اثرات كامل اين داروها، اغلب حدود شش هفته وقت لازم است. بعد از اينكه افسردگي شما برطرف شد، بطور طبيعي حداقل بايد شش ماه ديگر نيز از اين داروها استفاده نماييد تا مطمئن شويد كه افسردگي بر نميگردد و سپس به تدريج مصرف آن را متوقف نماييد. اين داروها براي درمان افسردگيهاي متوسط و شديد مناسب ميباشند.
بسياري از افراد فكر ميكنند كه با خوردن داروهاي ضدافسردگي، به مصرف آنها عادت كرده و به آنها معتاد ميشوند اما چنين اتفاقي نخواهد افتاد. داروهاي ضدافسردگي برخلاف داروهايي مثل ديازپام (واليوم) باعث اعتياد افراد نخواهند شد. اين داروها فقط اگر شما افسرده هستيد روي شما اثر ميگذارند واگر افسرده نباشيد، هيچگونه اثري بر روي شما نخواهند داشت.
با اين حال، داروهاي ضدافسردگي داروهاي پر قدرتي هستند و بعضي از افرادي كه مصرف اين داروها را به طور ناگهاني قطع ميكنند احساس ناخوشي و بيماري ميكنند. چنين وضعيتي نشان دهنده اين نيست كه شما به اين داورها معتاد شده و به آنها متكي هستيد، بلكه فقط بيانگر اين است كه بدن شما به دريافت اين داروها عادت كرده است. همينكه افسردگي شما بهتر شد، يك كاهش تدريجي در مقدار دارو به مدت چند هفته انجام ميشود و سپس كم كم اين داروها قطع ميگردند تا بدن شما به آن عادت نموده و هيچ مشكلي ايجاد نشود.
نحوه اثر داروهاي ضدافسردگي
در افسردگي، تغييراتي در نحوه كاركرد بدن ايجاد ميشود و داروهاي ضدافسردگي باعث ميشوند كه اين تغييرات به وضعيت طبيعي خود برگردد. همانگونه كه قبلاً هم گفتيم، سلولهاي عصبي در مغز توسط فضاي كوچكي به نام سيناپس از يكديگر جدا ميشوند. براي اينكه يك پيام عصبي از اين سلولها انتقال يابد. سلولهاي عصبي مواد شيميايي خاصي (به نام نوروترانسميترها) ترشح ميكنند كه از اين فضاي كوچك بين سلولي (سيناپس) عبور كرده و به سلول عصبي بعدي ميرسد (مثل دادن چوب در مسابقات دوي امدادي كه هر دونده بعد از مدتي دويدن چوب خود را به دونده بعدي تحويل ميدهد) پيامهاي عصبي فقط هنگامي انتقال مييابند كه به اندازه كافي از نوروترانسميترها در سيناپس وجود داشته باشد نوروترانسميترها سپس تجزيه شده و يا اينكه دوباره به سلولهاي مغزي برميگردند.
مقدار اين نوروترانسميترها در هنگام افسردگي كاهش مييابد (مثل اين است كه چوب از دست دودنه دوي امدادي افتاده باشد) داروهاي ضدافسردگي با افزايش مقدار اين نوروترانسميترها در فضاي بين سلولها (سيناپسها) اثر خود را ميگذارند.
افزايش نوروترانسميترها در سيناپسها ميتواند توسط داروهاي مختلفي كه به روشهاي متفاوتي عمل ميكنند، ايجاد شود. اين روشها عبارتند از:
- با افزايش ساخت مقدار نوروترانسميترها (مانند داروي تريپتوفان)
- با جلوگيري از تجزيه شدن نوروترانسميترها (مانند داروهاي مهاركننده مونوآمين اكسيدازيا MAOI
- با جلوگيري از جذب مجدد نوروترانسميترها به سلولهاي عصبي مانند داروهاي سه حلقهاي، تركيبات مشابه سه حلقهاي، SSRI
بعد از مدتي كه از مصرف داروهاي ضدافسردگي گذشت، خود بدن بطور طبيعي توليد اين نوروترانسميترها را افزايش ميدهد و ديگر نيازي به مصرف اين داروها ندارد.
چه كساني نياز به مصرف داروهاي ضدافسردگي دارند؟
اگر شما به افسردگي خفيفي مبتلا هستيد احتمالاً نيازي به مصرف داروهاي ضدافسردگي نداريد. در مواردي كه شما به افسردگي متوسط دچار هستيد ممكن است لازم باشد كه از اين گونه داروها مصرف نماييد و در صورتي كه افسردگي شما شديد ميباشد، حتماً لازم است كه اين نوع داروها را مصرف نماييد.
اين داروها حتماً بايد توسط يك پزشك يا روانپزشك تجويز شوند. بعضي از علايم افسردگي مثل بيدار شدن از خواب در صبحهاي خيلي زود، افسردگيهايي كه درهنگام صبح بدتر ميشود، كاهش اشتها و كاهش وزن و از دست دادن علاقه نسبت به چيزهايي كه قبلاً از آنها لذت ميبرديم، نشاندهنده اين موضوع هستند كه افسردگي شما به احتمال خيلي زياد به داروهاي ضدافسردگي پاسخ ميدهد.
اين داروها ممكن است داراي عوارض جانبي باشند. اين عوارض جانبي در هنگام شروع مصرف دارو بيشتر ديده ميشوند و بعد از مدتي كه بدن به آنها عادت كرد، كم كم از بين ميروند. با مصرف كردن مقادير كم دارو و سپس افزايش تدريجي آن، ميتوان از بروز عوارض جانبي آنها جلوگيري نمود. اكثر اين عوارض جانبي، كمتر از مشكلاتي كه خود افسردگي براي شما ايجاد ميكند، مزاحم شما هستند. اگر داروها بطور مرتب و منظم مصرف شوند، افسردگي شما كم كم بهبود خواهد يافت. اگرشما داروهاي خود را به مقدار كافي و كامل مصرف نماييد، آنها بهترين اثر خود را خواهند گذاشت. خوردن مقادير كم دارو تاثير زيادي در درمان افسردگي نخواهند داشت و ممكن است شما از عوارض جانبي دارو بيشتر اذيت شويد بدون اينكه اثر مثبتي از آن ببينيد. انواع مختلفي از داروهاي ضدافسردگي ساخته شده است كه در داروخانهها موجود ميباشند همه آنها داراي تاثيرات خوبي هستند. بعضي از داروهاي ضدافسردگي براي يك نوع از افسردگي، بهتر از ساير داروها اثر ميكند. عوارض جانبي داروهاي مختلف نيز متفاوت ميباشند.
بعد از يك دوره افسردگي، به شما توصيه ميشود كه حداقل شش ماه از داروهاي ضدافسردگي مصرف نماييد تا مطمئن شويد كه افسردگي دوباره بر نميگردد. اگر شما قبلاً چندين دوره به افسردگي دچار شدهايد، ممكن است پزشك از شما بخواهد كه مدت بيشتري از اين داروها مصرف نماييد. امروزه بعضي از پزشكان به بيماراني كه اولين افسردگي خود را بعد از 50 سالگي تجربه كردهاند توصيه ميكنند كه مصرف داروها را بطور نامشخصي ادامه دهند زيرا خطر بروز مجدد افسردگي در آينده براي آنها وجود دارد.
داروهاي ضدافسردگي سه حلقهاي
به اين داروها از اين جهت سه حلقهاي گفته ميشود كه
ساختمان شيميايي آنها از سه حلقه پيوسته به هم و يك زنجيره ساخته شده است
(شبيه سه چرخه). اين داروها با جلوگيري از جذب مجدد نوروترانسميترها به
سلولهاي عصبي باعث ميشوند كه مقدار آنها در فضاي بين سلولي (سيناپسها)
افزايش يابد.اين داروها در درمان افسردگيهاي متوسط و شديد كه در آنها
مشكلات خواب،اشتها، بيقراري و كندي حركات وجود دارد بسيار موثر هستند.
حدود دو هفته زمان لازم است تا اين داروها اثر خود را بر روي بيمار
بگذارند.
انواع مختلفي از داروهاي ضدافسردگي سه حلقهاي وجود دارد
(مانند ايمي پرامين و آمي تريپتيلين). تمام اين داروها بر روي افسردگي اثر
ميگذارند اما داراي اثرات ديگري نيز هستند.
انواع داروهاي سه حلقهاي ضدافسردگي
1- سه حلقهايهاي آرامبخش
- آمي تريپتيلين
- كلوميپرامين
- دوتيپين
- دوكسيپين
- تريمپرامين
2- سه حلقهايهاي محرك
- پروتريپتيلين
3- سه حلقهايهاي غير آرامبخش
- آموكساپين
- دزيپرامين
- ايمي پرامين
- لوفپرامين
- نوتريپتيلين
براي مثال، بعضي از اين داروها آرامبخش هستند و ميتوانند شما را آرام نمايند و بعضي ديگر اين اثرات را ندارند. اگر شما مضطرب و بيقرار هستيد، پزشكتان ممكن است از اين داروهاي ضدافسردگي آرامبخش برايتان تجويز نمايد. با اين حال اگر شما احساس كندي و خستگي دايمي داريد، پزشك برايتان نوعي از داروهاي ضدافسردگي كه داراي آرامبخشي كمتري باشد تجويز خواهد نمود.
بعضي از افرادي كه اين داروهاي سه حلقهاي آرامبخش را مصرف ميكنند، در طي روز احساس خوابآلودگي ميكنند. ميتوان به جاي اينكه روزي سه بار اين داروها را مصرف كرد (يعني صبح، ظهر، شب)، فقط شبها تمام داروها را مصرف نمود تا احساس خوابآلودگي در طي روز از بين رفته و شبها نيز راحتتر بخوابيم. اگر شغل شما رانندگي است و يا اينكه با دستگاهها كار ميكنيد، بايد در هنگام مصرف اين داروها بسيار مراقب باشيد و در مورد چنين مواردي با پزشك خود مشورت نماييد.
داروهاي سه حلقهاي داروهاي پر قدرتي هستند و همانند همه داروهاي پر قدرت، ميتوانند داراي عوارض جانبي هم باشند اما بعضي از انواع جديدتر اين داروها مثل لوفپرامين (Lofepramine) داراي عوارض نسبتاً ناچيزي هستند. البته تمام افرادي كه دارو مصرف ميكنند به عوارض جانبي آن دچار نميشوند. مصرف بيش از حد داروهاي سه حلقهاي بسيار خطرناك بوده و ميتواند كشنده باشد. عوارض جانبي سه حلقهايها
- تاري ديد
- يبوست
- اشكال در نعوظ و خروج مني در مردان
- اشكال در ادرار كردن
- خشكي دهان
- اثر بر روي قلب (تند شدن يا بينظمي در ضربان قلب)
- غش كردن
- سرگيچه در هنگام ايستادن
- عرق ريزش فراوان
- لرزش دستها
- افزايش وزن
داروهاي ضدافسردگي مشابه سه حلقهاي
چندين دارو وجود دارد كه اثرات آنها درست شبيه داروهاي سه
حلقهاي است اما در ساختمان شيميايي آنها سه حلقه وجود ندارد و بنابراين
نميتوان به آنها سه حلقهاي گفت. اين داروها عبارتند از: - داروي ماپروتيلين: كه داراي چهار حلقه ميباشد. اگر شما دچار صرع هستيد نبايد از اين دارو استفاده نماييد.
-داروي ميانسرين (Mianserin):
به غير از اثري كه بر روي مغز استخوان دارد، داراي عوارض جانبي ناچيزي
ميباشد، اما بخاطر همان اثر سوئي كه بر روي مغز استخوان دارد كمتر از اين
دارو استفاده ميشود.
-داروي ايپريندول (Iprindole): به ندرت ميتواند باعث مشكلات كبدي شود.
-داروي ترازودون (Trazodone): داراي عوارض جانبي كمي ميباشد، با اينحال در
مردان ميتواند خيلي به ندرت باعث ايجاد نعوظ آلتي شود كه برطرف نميگردد. اين وضعيت بسيار دردناك ميباشد.
-داروي ويلوكسازين (Viloxazine): داراي عوارض جانبي كمتري از داروهاي سه حلقهاي ميباشد.
-ميترازاپين (Mitrazapine): يك داروي ضد افسردگي موثري ميباشد كه ميتواند باعث اختلالات خوني نيز بشود. بيماراني كه اين دارو را مصرف ميكنند در صورتي كه دچار تب، گلودرد يا هرگونه علامت يك بيماري عفوني شدند بايد با پزشك خود مشورت نمايند.
داروهاي SSRI
SSRI حروف اول كلمات Serotonin Specific Re-Uptake Inhibitors ميباشد كه به معني مهاركنندگان جذب مجدد ويژهسروتونين است. اين داروها به همان طريقي كه داروهاي سه حلقهاي اثر ميكنند عمل خود را انجام ميدهند و از جذب مجدد نوروترانسميترها به سلولهاي عصبي جلوگيري ميكنند.
انواع داروهاي SSRI
- فلوكستين
- فلووكسامين
- پاروكستين
- سرترالين
- سيتالوپرام
با اين حال اين داروهاي SSRI فقط بر روي يك
نوع نوروترانسميتر خاص به نام سروتونين اثر ميكنند اين داروها در درمان
افسردگي بسيار موثر هستند و نسبت به داروهاي سه حلقهاي، داراي عوارض جانبي
كمتري ميباشند. آرامبخشي اين داروها كمتر بوده و باعث افزايش وزن
نميشوند و به اندازه داروهاي سه حلقهاي، بر روي قلب اثر نميگذارند.
همانند داروهاي سه حلقهاي، مصرف اين داروها در افراد مبتلا به صرع بايد با
احتياط صورت گيرد. اين داروها ميتوانند در ابتداي شروع درمان، مشكلات
گوارشي ايجاد
نمايند. اسهال، تهوع و استفراغ ميتواند همراه با سردرد،
بيقراري و اضطراب در افرادي كه اين داروها را مصرف ميكنند، ديده شود. اين
داروها در صورتي كه به ميزان زيادي يك دفعه خورده شوند نسبت به داروهاي سه
حلقهاي داراي عوارض كمتري ميباشند و بيخطرتر هستند. عوارض داروهاي SSRI
- اخلالات گوارشي (معده)
- اسهال
- تهوع
- استفراغ
- سردرد
- بيقراري
- اضطراب و نگراني
داروهاي SSRI نسبت به داروهاي سه حلقهاي جديدتر ميباشند و مدت زيادي نيست كه در داروخانهها فروخته ميشوند. بسياري از متخصصين عقيده دارند كه آنها بهتر از داروهاي سه حلقهاي نميباشند و از آنجايي كه اين داروهاي جديد بسيار گران ميباشند، آنها را فقط وقتي كه بيمار نميتواند داروهاي سه حلقهاي را مصرف نمايد، تجويز ميكنند.
تبليغات زيادي در مورد دارويي به نام فلوكستين (پروزاك) در روزنامهها و راديو تلويزيون شده است.
داروي فلوكستين كه به صورت كپسول ميباشد از گروه داروهاي SSRI است و اين روزها در بين مردم طرفداران زيادي پيدا كرده است. به اين دارو لقب قرص خوشحالي (Happy Pill)
داده شده است زيرا مصرف آن باعث ميشود كه افراد دچار افسردگي خفيف، احساس
شادي و خوشحالي كنند. از آنجايي كه اين دارو داراي عوارض جانبي كمي
ميباشد، براي افراد مبتلا به افسردگي خفيف كه احتمالاً فقط با تغيير در
نحوه زندگي خود ميتوانند وضعيت بهتري داشته باشند تجويز ميگردد. در حال
حاضر ايالات متحده آمريكا بسياري از پزشكان از اينكه ميبينند اين دارو به
ميزان زيادي براي افراد تجويز ميشود،
نگران هستند. ساير داروهاي گروه SSRI داراي عملكردهايي مشابه فلوكستين (پروزاك) هستند و به همان اندازه نيز موثر ميباشند.
داروهاي MAOI
MAOI حروف اول كلمات Monoamine Oxidase Inhibitors
ميباشد كه به معني مهاركنندگان مونوآمين اكسيداز است. اين داروها، اولين
داروهاي ضدافسردگي بودند كه ساخته شدند. آنها باعث افزايش مقدار
نوروترانسميترها در فضاي بين سلولي (سيناپس) ميشوند واين كار را بوسيله
جلوگيري از تجزيه مادهاي به نام مونوآمين اكسيداز انجام ميدهند. آنها
موجب توقف غيرقابل برگشت عمل مونوآمين اكسيداز ميشوند. متأسفانه، اين
داروها در ساير قسمتهاي بدن هم بر روي مونوآمين اكسيداز كه داراي عملكردهاي
مهمي در آنجاهاميباشد اثر ميگذارند. يكي از اين عملكردها، تجزيه مادهاي
به نام تيرامين (Tyramine)، ميباشد كه در بعضي از غذاها
يافت ميشود. مقادير زياد تيرامين باعث بالا رفتن فشارخون ميشود و يك سردرد
شديد ضرباندار را ايجاد ميكند و ميتواند حتي منجر به سكته مغزي شود.
بنابراين افرادي كه از داروهاي گروه MAOI استفاده ميكنند بايد از يك رژيم غذايي حاوي مقادير كم تيرامين پيروي كنند.
بدن
حدود دو هفته وقت لازم دارد تا مونوآمين اكسيداز جديد بسازد و بنابراين دو
هفته طول ميكشد تا بعد از اينكه شما مصرف اين داروها را متوقف نموديد،
بدن دوباره به وضعيت طبيعي خود برگردد. در نتيجه شما بايد در طي اين دو
هفته نيز از رژيم غذايي كم تيرامين پيروي نماييد.
نوع جديدي از داروهاي MAOI ساخته شده است كه اصطلاحاً به آن RIMA گفته ميشود.
RIMA حروف اول كلمات Reversible Inhibitor of MonoamineOxidase
ه به معني مهاركننده قابل برگشت مونوآمين اكسيداز نوع A است. دو نوع مونوآمين اكسيداز به نامهاي نوع A و نوع B وجود دارد. از آنجايي كه داروهاي RIMA فقط از يك نوع مونوآمين اكسيداز جلوگيري ميكنند، مشكلات كمتري با غذاهاي حاوي تيرامين پيدا ميكنند و بنابراين نيازي به يك رژيم سخت غذايي وجود ندارد. داروهاي RIMA عمل مونوآمين اكسيداز را متوقف ميكنند اما آن را منهدم نميسازند. در نتيجه بدن مجبور نميباشد كه مونوآمين اكسيداز جديدي بسازد و بنابراين اثران آن قابل برگشت خواهد بود و يك روز بعد از توقف مصرف دارو، اثرات آن از بين ميرود.
از داروهاي MAOI وقتي استفاده ميشود كه داروهاي سه حلقهاي و يا داروهاي SSRI اثري نداشته باشند، اما بعضي از پزشكان از اين داروها از همان ابتدا براي بيماران استفاده ميكنند. ساير داروهاي ضدافسردگي
ال-تريپتوفان (L-Tryptophan): تصور ميشود كه ال-تريپتوفان با افزايش ساخت نوروترانسميترها در داخل سلولهاي عصبي مغز، عمل خود را انجام ميدهد. ال-تريپتوفان يك ماده شيميايي است كه در رژيم غذايي يافت ميشود و اين ماده به سروتونين تبديل ميگردد.
فلوپنتيكسول (Flupenthixol): اين دارو براي
ساير بيماريهاي رواني بكار ميرود اما در مقادير كم آن، يك داروي ضدافسردگي
خوب ميباشد. داروي فلوپنتكيسول داروي نسبتاً بيخطري بوده و عوارض جانبي
كمي دارد. با اين حال در صورتي كه به مدت طولاني مصرف شود ميتواند عوارض
جانبي وخيمي ايجاد نمايد، بنابراين از اين دارو فقط در كوتاه مدت بايد
استفاده شود.
نفازودون (Nefazodone): اين داروهمانندداروهاي SSRI عمل ميكند اما داراي عوارض جانبي كمتري بر روي دستگاه گوارش (معده) ميباشد. اين دارو بهتر از داروهاي SSRI براي كمك به خوابيدن بيمار اثر ميكند.
ونلافاكسين (Venlafaxine): اين يك داروي ضدافسردگي است كه شبيه داروهاي SSRI
عمل ميكند. اين دارو ممكن است باعث كهير و يا قرمز شدن پوست شود كه در
چنين مواقعي بايد به پزشك اطلاع داد چون ممكن است نشانه يك واكنش آلرژيك
شديد باشد. همانند بسياري از داروهاي ضدافسردگي، مصرف اين دارو ممكن است
باعث اختلال در كارهايي كه مهارت لازم دارند (مثل رانندگي) شود.
ريبوكستين (Reboxetine): اين دارو بطور انتخابي از باز جذب يك نوع نوروترانسميتر خاص به نام نورآدرنالين جلوگيري ميكند.
ليوتيرونين (Liothyronine): اين دارو يك هورمون است كه در درمان كمكاري تيروئيد استفاده ميشود. در مراكز تخصصي، از اين دارو ممكن است همراه با ساير درمانها براي افراد مبتلا به افسردگي شديد استفاده شود.
داروهاي تثبيت كننده خلق (MoodStabilisers)
از داروهاي تثبيت كننده خلق به ندرت در درمان افسردگي استفاده ميشود. از اين داروها براي جلوگيري از بازگشت افسردگي استفاده ميشود كه اين كار با پايدار كردن خلق انجام ميدهد. ليتيوم
ليتيوم (Lithium) باعث پايدار شدن سلولهاي عصبي و خلق افراد ميگردد.
افرادي كه دچار بيماري شيدايي- افسردگي (مانيك- دپرسيو) هستند با مصرف اين دارو كمتر دچار مشكل ميگردند از اين دارو همچنين در پيشگيري از افسردگي در بيماراني كه به افسردگي شديد راجعه دچار هستند استفاده ميشود.
ليتيوم را بايد به طور منظم مصرف نمود و ميزان سطح آن ر خون بايد در حد مناسبي باشد. مقادير خيلي كم آن هيچ اثري ندارند و مقادير خيلي زياد آن باعث بروز عوارض جانبي شديدي ميشود. براي اينكه مشخص گردد كه هر بيماري به چه مقدار ليتيوم نياز دارد، بايد سطح خوني اين دارو آزمايش شود.
قبل از اينكه ليتيوم براي بيمار تجويز شود، آزمايش خون انجام ميشود تا معلوم شود كه آيا كليهها وظيفه خود را بخوبي انجام ميدهند و آيا مواد شيميايي موجود در بدن در حالت تعادل قرار دارند. شما معاينه خواهيد شد و يك نوار قلبي هم گرفته ميشود تا مشخص گردد كه آيا قلبتان سالم است يا خير. عملكرد غده تيروئيد نيز آزمايش ميشود. اگر هرگونه مشكل كليوي يا قلبي وجود داشته باشد، شما قادر به مصرف ليتيوم نخواهيد بود.
از هنگامي كه شما شروع به مصرف ليتيوم ميكنيد، حداقل هفتهاي يكبار آزمايش خوني انجام ميشود تا مشخص گردد كه چه مقدار دارو براي شما مناسب ميباشد. سپس هر ماه يكبار به مدت سه ماه، آزمايش تكرار ميشود و بعد هر دو ماه يكبار اين آزمايشها انجام ميگردد.
عوارض جانبي درمان با ليتيوم ممكن است شامل خستگي، بيشتر شدن ادرار، لرزش خفيف دستها، خشك شدن دهان و احساس يك مزه فلزي در دهان باشد. بسياري از اين عوارض بعد از مدتي از بين ميروند. اين عوارض را نبايد با آن عوارضي كه به علت بالا رفتن مقدار ليتيوم در خون ايجاد ميشود اشتباه گرفت. عوارض سميت ليتيوم (بالا رفتن ميزان ليتيوم در خون) عبارتند از :
لرزش شديد دستها، ضعف، اسهال، استفراغ و گيجي. در هنگام بروز چنين عوارضي، سريعاً خود را به يك مركز اورژانس برسانيد.
مصرف ليتيوم در دراز مدت ميتواند باعث افزايش وزن و گاهي اوقات اختلال در غده تيروئيد شود. به همين دليل سالي دوبار بايد آزمايش تيروئيد انجام شود. كم شدن مقدار هورمون غده تيروئيد را مي توان با متوقف كردن مصرف ليتيوم و يا با تجويز قرصهاي هورمون تيروئيد درمان نمود.
كاربامازپين (Carbamazepine): اين دارو نيز باعث ثبات خلق ميشود. اين دارو را ميتوان همراه با ليتيوم و يا در افرادي كه به دليلي نميتوانند از ليتيوم استفاده نمايند، بجاي ليتيوم مصرف نمود. آزمايشهاي خوني را بايد هر دو هفته يكبار و به مدت دو ماه انجام داد و سپس گاهي اوقات اقدام به آزمايش خون نمود. والپروات سديم (Sodium Valproate): اين دارويي است كه براي درمان صرع استفاده ميشود و داراي عمل تثبيت خلق ميباشد. در گذشته فقط وقتي كه نميتوانستند براي بيماري از ليتيوم يا كاربامازپين استفاده نمايند از اين دارو استفاده ميكردند اما امروزه بسياري از متخصصين، اين دارو را به ساير داروها ترجيح ميدهند. آزمايش خون بايد بطور منظم انجام شود.
ساير داروهاي تثبيت كننده خلق
متخصصين ممكن است از داروهايي كه در بيماريهاي مغزي مثل صرع استفاده ميشود و داراي اثر تثبيت كنندگي خلق ميباشد استفاده نمايند (مثل نيموديپين، لاموتريگين، گاباپنتين و توپيراميد). از هورمون تيروكسين ممكن است گاهي اوقات در افرادي كه سريعاً دچار تغيير خلق ميشوند و خلقشان بالا و پايين ميرود استفاده نمايند. از اين داروها فقط وقتي كه درمانهاي رايج مثل ليتيوم، كاربامازپين و سديم والپروات اثر نميكنند، استفاده ميگردد.
داروهاي ضدافسردگي موجود در ايران
آمي تريپتيلين Amitriptyline
قرصهاي 10 ميليگرمي، 25 ميليگرمي، 50 ميليگرمي، 100 ميليگرمي، آمپول 10 ميليگرمي و 100 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي، در درمان شب ادراري كودكان.
مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 75 ميليگرم (در نوجوانان و سالمندان 30 تا 75 ميليگرم) و سپس افزايش
تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.
نكات مهم مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابالودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
كلوميپرامين Clomipramine
قرصهاي 10 ميليگرمي و 25 ميليگرمي.
موارد مصرف: براي درمان افسردگي، حالات ترس، وسواس.
مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 10 ميليگرم در روز و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض
جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع،
اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
دزيپرامين Desipramine
قرص 25 ميليگرمي.
موارد مصرف: براي درمان افسردگي.
مقدار مصرف: ابتدا روزي 3 قرص و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
دوكسپين Doxepin
قرصهاي 10 ميليگرمي و 20 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي.
مقدار مصرف: ابتدا روزي 75 ميليگرم و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال درادرار كردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
فلوكستين Fluoxetine
كپسول 20 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي،وسواس و پرخوري عصبي.
مقدار مصرف: در درمان افسردگي، روزانه 60 ميليگرم.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست،
اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
نام معروف و تجارتي اين دارو پروزاك مي باشد.
ايمي پرامين Imipramine:
قرصهاي 10 ميليگرمي، 25 ميليگرمي و 50 ميليگرمي، آمپول 25 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي و شب ادراري كودكان.
مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 75 ميليگرم در روز و سپس افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست،
اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابالودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
ماپروتيلين Maprotiline
قرصهاي 25 ميليگرمي و 75 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي.
مقدار مصرف: در ابتدا 25 تا 75 ميليگرم و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
نورتريپتيلين Nortriptyline
قرص و كپسول 10 ميليگرمي و 25 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي و شب ادراري كودكان.
مقدار مصرف: در افسردگي، ابتدا با مقادير كم شروع شده و سپس افزايش تدريجي تا 75 يا 100 ميليگرم در روز.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست،
اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
ترانيل سيپرامين Tranylcypromine
قرص 10 ميليگرمي.
موارد مصرف: در درمان افسردگي.
مقدار مصرف: روزي 2 قرص.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
ترازودون Trazodone
قرص 50 ميليگرمي
موارد مصرف: در درمان افسردگي.
مقدار مصرف: ابتدا روزي 3 قرص (در افراد مسن روزي 2 قرص) و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
تريميپرامين Trimipramine
قرصهاي 25 ميليگرمي و 100ميليگرمي، قطره خوراكي 4%.
موارد مصرف: در درمان افسردگي.
مقدار مصرف: 50 تا 75 ميليگرم در روز و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.
عوارض جانبي: خوابآلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.
نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خوابآلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
هايپيران Hypiran
قطره 30 ميليليتري.
موارد مصرف: در درمان افسردگي، بيخوابي، اضطراب، سردرد، ميگرن.
مقدار مصرف: روزي دو يا سه بار و هر بار 20 تا 30 قطره در نصف ليوان آب و يا آب ميوه.
نكات مهم: اين دارو از گياه علف چاي تهيه شده است.
بهتر است اين دارو قبل از غذا مصرف شود
مطالب مشابه :
جزئيات كامل شهريه واحدهاي بين الملل علوم پزشكي/ تربيت پزشك 80 ميليوني!
داروسازی پردیس بین الملل کرمان - جزئيات كامل شهريه واحدهاي بين الملل علوم پزشكي/ تربيت پزشك
آزمایشگاه آنالیز و تجزیه
داروسازی پردیس بین الملل کرمان مي نامند.تفاوت حجم بين نقطه هم ارزي و نقطه پاياني
داروهاي ضدافسردگي
داروسازی پردیس بین الملل کرمان ترشح ميكنند كه از اين فضاي كوچك بين سلولي (سيناپس)
آشنایی با رشته داروسازی
داروسازی پردیس بین الملل کرمان طول اين دورهها معمولاً بين 1 تا 2 سال ميباشد كه به هيچ
انتخاب رشته دانشگاه سراسری
داروسازی پردیس بین الملل کرمان و جالب اين است كه در بين اين افراد معمولا اشخاصي ديده مي
ابداع روش نوين در درمان اعتياد به شيشه
داروسازی پردیس بین الملل کرمان ذهن حمله ميشود و اشتهاي فرد به مصرف مواد از بين مي
داروي آنتي بيوتيك " سفالوسپورين خوراكي نسل دوم" در ايران ساخته شد
داروسازی پردیس بین الملل کرمان - داروي آنتي بيوتيك " سفالوسپورين خوراكي نسل دوم" در ايران
موزش داروسازي بايد داورخانهمحور شود منبع:خبرگزاري ايسنا
داروسازی پردیس بین الملل کرمان - موزش داروسازي بايد داورخانهمحور شود منبع:خبرگزاري ايسنا
همه چيز در باره استروئيدها
داروسازی پردیس بین الملل کرمان مصرف استروئيد توسط كميته بين المللي المپيك و بسياري
آنتي بيوتيك
داروسازی پردیس بین الملل کرمان از بين باكتريها استرپتوميسس ها و باسيلوس ها و از ميان
برچسب :
بين الملل کرمان