شوکر (ِشوکرهای دوکاره)

امروزه نیروهای پلیس و امنیتی ، تجهیزات و تسلیحات جدیدتر و کارآمدتری برای مقابله با تبهکاران و دستگیر کردن آنها در اختیار دارند .از جمله این تجهیزات شوک دهنده ها یا همان باتومهای برقی هستند که می توانند تأثیر بسزایی در خاموش کردن شورشها و از پای درآوردن موقت شورشیان و تبهکاران داشته باشند.در این مقاله با اصول عملکردی این نوع سلاحها بیشتر آشنا خواهیم شد :

سیستم الکتریکی بدن انسان

همه ما الکتریسیته را یک عامل مضر برای بدنمان میدانیم.اگر صاعقه به کسی برخورد کند یا کسی دستش را به داخل یک پریز برق فرو ببرد،جریان برق ممکن است باعث فلج یا کشته شدن وی گردد.اما جریان الکتریسیته با توان و ولتاژ پائین تر برای بدن ما بی ضرر است.در واقع ، این نوع جریان برای بدن ما لازم و ضروری است.وجود جریان الکتریسیته در بدن ما ، برای انجام هرکاری ضروری است.

وقتی میخواهید یک ساندویچ درست کنید،مغز شما یک پیام الکتریکی به یک سلول عصبی میفرستد که این پیام سپس به ماهیچه های دست شما منتقل میشود.سیگنال الکتریکی به سلول عصبی میگوید که یک پیام نوترونی به سلولهای ماهیچه بفرستد و بدین ترتیب ،ماهیچه ها در جهت مناسب برای قرار دادن ساندویچ روی هم حرکت میکند.وقتی ساندویچ را گاز میزنید ، دهان شما سیگنال به مغزتان میفرستد که مزه آنرا به شما میگوید.

بدین ترتیب ، اجزای مختلف بدن از نیروی الکتریسیته برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده میکند.این در واقع مثل یک سیستم تلفن یا اینترنت عمل میکند.اولگوهای ویژه الکتریسیته از طریق خطوط منتقل میشوند تا پیامها را منتقل کنند.

برهم زدن سیستم بدن

ایده اصلی بکار رفته در یک سلاح شوک دهنده این است که این سیستم ارتباط را مختل کند.شوک دهنده ها یک بار الکتریکی با ولتاژ بالا و آمپر پائین ایجاد میکنند.در واقع این بار الکتریکی دارای فشار بالا و شدت جریان پائین میباشد.وقتی شما شوک دهنده را بطرف یک مهاجم میگیرید و ماشه آنرا میکشید ، این جریان وارد بدن مهاجم میشود این بار که با شدت 3 میلی آمپر جریان دارد ، به اندازه کافی قوی نیست که بتواند به بدن انسان صدمه ای بزند ف مگر اینکه برای دوره زمانی طولانی به طرف فرد شلیک شود.

شوک دهنده مقدار زیادی اطلاعات گیج کننده را به بدن فرد مهاجم میفرستد ، اما در واقع آنچه اتفاق می افتد از این قرار است :

بار الکتریکی با سیگنالهای الکتریکی ارسالی از مغز مهاجم ترکیب میشود .این مثل افزودن یک جریان خارجی به خطوط تلفن است.

سیگنال اصلی با نویزهای گوناگونی ترکیب میشود و عمل بازخوانی پیام را بسیار مشکل مینماید.وقتی این خطوط ارتباطی به سمت پائین حرکت میکنند ، دیگر فرد مهاجم کنترلی روی ماهیچه هایش نخواهد داشت و ممکن است بطور موقت فلج شود.

این جریان الکتریکی ممکن است بوسیله یک فرکانس پالسی تولید شود که خود سیگنالهای الکتریکی بدن را تقلید میکند.در این حالت ، جریان الکتریکی ارسالی از طریق عصبها ، از ماهیچه ها میخواهد که حجم زیادی از کار را در یک دوره کوتاه انجام دهند.اما این سیگنال ، فرمان هیچگونه حرکت خاصی را در بر ندارد .این امر باعث میشود ذخایر انرژی فرد مهاجم تحلیل رود و وی بقدری ضعیف شود که نتواند حرکت کند.از سوی دیگر ، با توجه به اینکه سلولهای عصبی و ماهیچه ها در تمام سطح بدن وجود دارند ، مهم نیست شوک دهنده را به کدام نقطه از بدن میزنید.

شوک دهنده استاندارد

شوک دهنده های متعارف ، طرحی بسیار ساده دارند .آنها به اندازه یک چراغ قوه هستند و معمولا با باطریهای 9 ولتی کار میکنند.این باطریها جریان الکتریسیته را به یک مدار متشکل از اجزای الکتریکی مختلف ارسال میکنند. این مدار از چند ترانسفورماتور تشکیل شده است که ولتاژ را افزایش ( معمولا بین 20000 تا 150000 ولت ) و قدرت را کاهش میدهند .این مدار همچنین یک نوسانگر دارد که به جریان ،حالت نوسانی میدهد تا یک الگوی پالسی ویژه از الکتریسیته ایجاد شود.این جریان یک خازن را شارژ میکند .خازن نیز یک بار الکتریکی درست کرده و به الکترودهای انتهای مدار میفرستد.الکترودها دو صفحه فلزی رسانا هستند که روی مدار نصب شده اند و بین آنها فاصله وجود دارد .از آنجا که الکترودها در امتداد مدار نصب شده اند ، بین آنها اختلاف ولتاژ بالائی وجود دارد.اگر فاصله بین دو الکترود را با یک رسانا (مثلا بدن فرد مهاجم ) بپوشانید ، پالسهای الکتریکی سعی میکنند از یک الکترود به الکترود دیگر منتقل شوند و در نتیجه ، جریان الکتریسیته وارد سیستم عصبی فرد میشود.
امروزه نیروهای پلیس و امنیتی ، تجهیزات و تسلیحات جدیدتر و کارآمدتری برای مقابله با تبهکاران و دستگیر کردن آنها در اختیار دارند .از جمله این تجهیزات شوک دهنده ها یا همان باتومهای برقی هستند که می توانند تأثیر بسزایی در خاموش کردن شورشها و از پای درآوردن موقت شورشیان و تبهکاران داشته باشند.در این مقاله با اصول عملکردی این نوع سلاحها بیشتر آشنا خواهیم شد :

سیستم الکتریکی بدن انسان

همه ما الکتریسیته را یک عامل مضر برای بدنمان میدانیم.اگر صاعقه به کسی برخورد کند یا کسی دستش را به داخل یک پریز برق فرو ببرد،جریان برق ممکن است باعث فلج یا کشته شدن وی گردد.اما جریان الکتریسیته با توان و ولتاژ پائین تر برای بدن ما بی ضرر است.در واقع ، این نوع جریان برای بدن ما لازم و ضروری است.وجود جریان الکتریسیته در بدن ما ، برای انجام هرکاری ضروری است.

وقتی میخواهید یک ساندویچ درست کنید،مغز شما یک پیام الکتریکی به یک سلول عصبی میفرستد که این پیام سپس به ماهیچه های دست شما منتقل میشود.سیگنال الکتریکی به سلول عصبی میگوید که یک پیام نوترونی به سلولهای ماهیچه بفرستد و بدین ترتیب ،ماهیچه ها در جهت مناسب برای قرار دادن ساندویچ روی هم حرکت میکند.وقتی ساندویچ را گاز میزنید ، دهان شما سیگنال به مغزتان میفرستد که مزه آنرا به شما میگوید.

بدین ترتیب ، اجزای مختلف بدن از نیروی الکتریسیته برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده میکند.این در واقع مثل یک سیستم تلفن یا اینترنت عمل میکند.اولگوهای ویژه الکتریسیته از طریق خطوط منتقل میشوند تا پیامها را منتقل کنند.

برهم زدن سیستم بدن

ایده اصلی بکار رفته در یک سلاح شوک دهنده این است که این سیستم ارتباط را مختل کند.شوک دهنده ها یک بار الکتریکی با ولتاژ بالا و آمپر پائین ایجاد میکنند.در واقع این بار الکتریکی دارای فشار بالا و شدت جریان پائین میباشد.وقتی شما شوک دهنده را بطرف یک مهاجم میگیرید و ماشه آنرا میکشید ، این جریان وارد بدن مهاجم میشود این بار که با شدت 3 میلی آمپر جریان دارد ، به اندازه کافی قوی نیست که بتواند به بدن انسان صدمه ای بزند ف مگر اینکه برای دوره زمانی طولانی به طرف فرد شلیک شود.

شوک دهنده مقدار زیادی اطلاعات گیج کننده را به بدن فرد مهاجم میفرستد ، اما در واقع آنچه اتفاق می افتد از این قرار است :

بار الکتریکی با سیگنالهای الکتریکی ارسالی از مغز مهاجم ترکیب میشود .این مثل افزودن یک جریان خارجی به خطوط تلفن است.

سیگنال اصلی با نویزهای گوناگونی ترکیب میشود و عمل بازخوانی پیام را بسیار مشکل مینماید.وقتی این خطوط ارتباطی به سمت پائین حرکت میکنند ، دیگر فرد مهاجم کنترلی روی ماهیچه هایش نخواهد داشت و ممکن است بطور موقت فلج شود.

این جریان الکتریکی ممکن است بوسیله یک فرکانس پالسی تولید شود که خود سیگنالهای الکتریکی بدن را تقلید میکند.در این حالت ، جریان الکتریکی ارسالی از طریق عصبها ، از ماهیچه ها میخواهد که حجم زیادی از کار را در یک دوره کوتاه انجام دهند.اما این سیگنال ، فرمان هیچگونه حرکت خاصی را در بر ندارد .این امر باعث میشود ذخایر انرژی فرد مهاجم تحلیل رود و وی بقدری ضعیف شود که نتواند حرکت کند.از سوی دیگر ، با توجه به اینکه سلولهای عصبی و ماهیچه ها در تمام سطح بدن وجود دارند ، مهم نیست شوک دهنده را به کدام نقطه از بدن میزنید.

شوک دهنده استاندارد

شوک دهنده های متعارف ، طرحی بسیار ساده دارند .آنها به اندازه یک چراغ قوه هستند و معمولا با باطریهای 9 ولتی کار میکنند.این باطریها جریان الکتریسیته را به یک مدار متشکل از اجزای الکتریکی مختلف ارسال میکنند. این مدار از چند ترانسفورماتور تشکیل شده است که ولتاژ را افزایش ( معمولا بین 20000 تا 150000 ولت ) و قدرت را کاهش میدهند .این مدار همچنین یک نوسانگر دارد که به جریان ،حالت نوسانی میدهد تا یک الگوی پالسی ویژه از الکتریسیته ایجاد شود.این جریان یک خازن را شارژ میکند .خازن نیز یک بار الکتریکی درست کرده و به الکترودهای انتهای مدار میفرستد.الکترودها دو صفحه فلزی رسانا هستند که روی مدار نصب شده اند و بین آنها فاصله وجود دارد .از آنجا که الکترودها در امتداد مدار نصب شده اند ، بین آنها اختلاف ولتاژ بالائی وجود دارد.اگر فاصله بین دو الکترود را با یک رسانا (مثلا بدن فرد مهاجم ) بپوشانید ، پالسهای الکتریکی سعی میکنند از یک الکترود به الکترود دیگر منتقل شوند و در نتیجه ، جریان الکتریسیته وارد سیستم عصبی فرد میشود.

الکترودهای بیشتر

امروزه بیشتر انواع شوک دهنده ها دو جفت الکترود دارند؛یک جفت درونی و یک جفت بیرونی دارند.جفت بیرونی ، الکترودهای بار ( Charge Electrodes ) در فاصله بیشتری از هم قرار دارندو بنابراین جریان وقتی جاری میشود که یک رسانا بین آن دو قرار بگیرد.اگر جریان نتواند بین این دو الکترود جاری شود ، به جفت درونی یا الکترودهای آزمایشی ( Test Electrodes ) منتقل میشود .این الکترودها بقدری به هم نزدیک هستند که جریان الکتریسیته میتواند بین آنها جاری شود.جریان در حال حرکت ، ذرات هوا را در شکاف بین دو الکترود یونیزه میکند و یک جرقه با صدای خاصی ایجاد میکند.این جرقه معمولا به عنوان یک عامل بازدارنده استفاده میشود:وقتی مهاجم جرقه را میبیند و صدا را میشنود ،متوجه میشود که شما مسلح هستید.برخی از شوک دهنده ها از عامل هیجان بجای هشدار استفاده میکنند.این نمونه ها به شکل چتر ، چراغ قوه یا دیگر اشیاء دارای کاربرد روزانه دارند ، در می آیند و مهاجمان را غافلگیر میکنند.این نوع شوک دهنده ها معمولا توسط برخی شهروندان خاص استفاده میشوند، چونکه کوچک هستند و استفاده از آنها بسیار ساده است.اما نیروهای پلیس و امنیتی معمولا از شوک دهنده های پیچیده تر با برد بیشتر استفاده میکنند
الکترودهای بیشتر

امروزه بیشتر انواع شوک دهنده ها دو جفت الکترود دارند؛یک جفت درونی و یک جفت بیرونی دارند.جفت بیرونی ، الکترودهای بار ( Charge Electrodes ) در فاصله بیشتری از هم قرار دارندو بنابراین جریان وقتی جاری میشود که یک رسانا بین آن دو قرار بگیرد.اگر جریان نتواند بین این دو الکترود جاری شود ، به جفت درونی یا الکترودهای آزمایشی ( Test Electrodes ) منتقل میشود .این الکترودها بقدری به هم نزدیک هستند که جریان الکتریسیته میتواند بین آنها جاری شود.جریان در حال حرکت ، ذرات هوا را در شکاف بین دو الکترود یونیزه میکند و یک جرقه با صدای خاصی ایجاد میکند.این جرقه معمولا به عنوان یک عامل بازدارنده استفاده میشود:وقتی مهاجم جرقه را میبیند و صدا را میشنود ،متوجه میشود که شما مسلح هستید.برخی از شوک دهنده ها از عامل هیجان بجای هشدار استفاده میکنند.این نمونه ها به شکل چتر ، چراغ قوه یا دیگر اشیاء دارای کاربرد روزانه دارند ، در می آیند و مهاجمان را غافلگیر میکنند.این نوع شوک دهنده ها معمولا توسط برخی شهروندان خاص استفاده میشوند، چونکه کوچک هستند و استفاده از آنها بسیار ساده است.اما نیروهای پلیس و امنیتی معمولا از شوک دهنده های پیچیده تر با برد بیشتر استفاده میکنند

یک شوکر با ولتاژ بالا می باشد که قادر به تولید شوک با ولتاز ۵۰۰۰۰ ولت و ۴۰۰۰۰۰ ولت میباشد. ولتاژ این مدار ممکن است فردرا به گیچی بیندازد.ولتاژ بالاوقتی روی سطح پوست القا داده می شود جریان عبوری سلسله اعصاب وغلاف های چربی را تحریک می کند. وقتی به یک ماهیچه برسد آن را تحت تاثیر خود قرار می دهد و یه فلجی موقتی را در بعضی از افراد ایجاد می کند.البته تذکر داده می شود که این تشنج را در یک فرد در مدت 15 دقیقه بیش از 2 بار تکرار نکنید.