همکاری تنگاتنگ گوگل با سازمان سیا

پایگاه خبری « آلتر نت » (Alternet) در مقاله‌ای به قلم دو تحلیلگر و وبلاگ‌نویس آمریکایی به نام‌های « کریستوفر کتچام » (Christofer Ketcham) و « تراویس کلی » (Travis Kelly) نوشت: در ژوئن ۲۰۰۷، آژانس حریم خصوصی بین‌الملل ، مستقر در انگلیس، شرکت گوگل را به عنوان بدترین مجرم در نقض حریم خصوصی افراد در میان شرکت‌های اینترنتی معرفی کرد. در این رتبه بندی که با نام ” لطفا شر نباشید ” انجام شده بود، شرکت‌های مایکروسافت، اپل، آمازون، آی بی، لینکدین و آ او ال، همگی پایین‌تر از شرکت گوگل قرار گرفتند. طبق این گزارش هیچ شرکت دیگری به اندازه گوگل حریم خصوصی افراد را مورد تهدید قرار نداده بود. آنچه که نویسندگان این گزارش را بیشتر نگران می‌کرد، افزایش توانایی گوگل برای نفوذ به عمق جزئیات زندگی افراد بود.

شرکت گوگل در حال حاضر کنترل حدود ۷۰ درصد از موتورهای جستجوی اینترنتی را در اختیار دارد اما این شرکت علاوه بر آن، کاوشگر اطلاعات خصوصی افراد نیز هست. گوگل در همه زمینه‌ها از جمله ایمیل‌هایی که می‌فرستیم، ایمیل‌هایی که دریافت می‌کنیم، عکس‌هایی که ارسال می‌کنیم، نقشه‌هایی که نگاه می‌کنیم، خبرهایی که می‌خوانیم و تمام فعالیت‌های خصوصی که انجام می‌دهیم اطلاعاتی را برای خود حفظ می‌کند.

کوین بنکستون، کارشناس حفظ حریم خصوصی و یکی از وکلای بنیاد حریم الکترونیک که یک موسسه غیر انتفاعی در مسائل مربوط به حریم خصوصی است، در مورد آزادی بیان و مالکیت معنوی در عصر دیجیتال و امکانات موجود در آن هشدار داد. وی می‌گوید: در کل تاریخ بشر به غیر از آژانس‌های امنیت ملی، نهادهای کمی وجود دارند که اطلاعات حساس بعضی از مردم را در اختیار دارند. او همچنین می‌گوید که این چیزی است که باعث خوشحالی آژانس‌های اطلاعاتی می‌شود.

استفن آرنولد، کارشناس فناوری اطلاعات که قبلا در شرکت اطلاعاتی و دفاعی Booz Allen Hamilton کار می‌کرد و زمانی نیز یکی از مشاوران شرکت گوگل بود در یک سخنرانی در حضور مقامات سیاسی و اطلاعاتی در واشنگتن در سال ۲۰۰۶ این مسائل را تشریح کرد.

با توجه به صدای ضبط شده‌ای که از او در اختیار است، آرنولد گزارش کرده بود که گوگل به طور فزاینده توسط سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده مورد کنکاش قرار می‌گرفت چرا که جریان کلیک و جریان داده‌ها و هر چیز دیگری که در آرشیو گوگل بود، یک فرصت فوق‌العاده برای سرویس‌های امنیتی محسوب می‌شد. وی همچنین گفت: گوگل، هر چیزی را که درباره مجموعه‌های اطلاعاتی می‌دانست، کنترل و ارزیابی می‌کرد.

وی همچنین تصریح می‌کند: رابطه گوگل با دولت به اندازه کافی نزدیک شده بود و حداقل سه نفر از مامورین اطلاعاتی که نامشان ذکر نمی‌شد در مقر مرکزی گوگل در مونتاین بودند اما آرنولد از کارهایی که این مامورین در گوگل انجام می‌دادند، چیزی نگفت.

عدم آگاهی کاربران از فاش شدن اطلاعات شخصی‌اشان

کریستین چن، سخنگوی گوگل در پاسخ به این سوال که مقامات سرویس‌های امنیتی در گوگل چه می‌کردند، گفت: برای ما شایعه و حدس و گمان اهمیتی ندارد و ما اطلاعات افراد را فاش نمی‌کنیم!
در میان منتقدان گوگل، یکی از ماموران سابق CIA به نام رابرت دیوی استیل که در حال حاضر از بنیانگذاران “شرکت راه حل باز کردن منابع شبکه اینترنت ” است، می‌گوید: گوگل می‌توانست یک هدیه کامل و گرانبها برای بشر باشد اما گوگل تلاش می‌کند خود را بر شبکه مسلط نماید. من شخصا معتقدم که گوگل با مردم شفاف عمل نمی‌کند و فعالیت‌های شرکت در حال حاضر شیطانی است!
این تحلیلگران در ادامه می‌نویسند: در حال حاضر مسئله اصلی این است که آیا گوگل مجبور خواهد بود روش‌هایش را تغییر دهد یا اینکه آنچه که کنگره و سرویس‌های اطلاعاتی از او می‌خواهند را در اختیارشان بگذارد.
آنها با اشاره به عدم آگاهی کاربران از فاش شدن اطلاعات شخصی‌اشان اضافه می‌کنند: قدرت گوگل در جمع آوری اطلاعات بسته به انتخاب مصرف کنندگان دارد که چه مقدار از محاسبات خود را در اختیار گوگل قرار دهند. “هر چه بیشتر از برنامه‌های گوگل استفاده کنید، گوگل بیشتر در مورد شما می‌داند “.
طبق نظر تندروها در این زمینه، هر حرکتی که شما انجام می‌دهید، توسط بعضی از ویژگی‌های گوگل پیگیری خواهد شد. زمانی که شما از یک باکس گوگل برای جستجو استفاده می‌کنید، همانطور که ده‌ها میلیون نفر روزانه به آن مبادرت می‌کنند (روزانه ۱۱ هزار سرچ در ثانیه)، شرکت می‌تواند همه موارد جستجوی شما را بازرسی و بازبینی کند.

هنگامی که از نوار ابزار گوگل استفاده می‌کنید، شرکت می‌تواند هز زمانی که شما در حال استفاده از آن وب سایت هستید شما را مورد ملاحظه قرار دهد. با راه‌اندازی یوتیوب توسط گوگل در سال ۲۰۰۶، عادات دیداری شما نیز می‌تواند ردیابی شود. FreindConnect گوگل و Orkut کاربران که شبکه‌هایی اجتماعی هستند، نیز می‌تواند ردیابی شود. اخبار گوگل، کتاب، فید بورنر یا عادات خواندنی شما نیز همینطور. هنگامی که شما داستانی می‌نویسید و در قسمت google doc ذخیره می‌کنید، عادات خرید و شماره کارت اعتباری شما توسط گوگل چک می‌شود.

عادات تلفن‌های شما از طریق google voice ، جاهای دوست داشتنی شما برای سفر از طریق google map ، google earth و google street view ، سوابق پزشکی شما و نسخه‌های دارویی و حتی مواد مخدر از طریق google health ، عکس‌های دوستان و خانواده از طریق google Picassa image و فعالیت‌های عمومی شما از طریق google calendar می‌تواند مورد بازرسی و کنترل قرار گیرد.
این نویسندگان در ادامه می‌نویسند: یک سیستم دیگر که توسط گوگل راه‌اندازی شده است، google desktop نام دارد. با استفاده از این سیستم، گوگل می‌تواند همه آرشیو کامپیوتر شما، متون علمی و اسناد دیگر را مرور کند. به عبارت دیگر همه اطلاعات کامپیوترهای شخصی از قبیل نامه‌های عشقی، اظهار‌نامه مالیاتی، سوابق تجاری و … از راه و از طریق سرورهای گوگل قابل کپی است.

تلاش گوگل برای غلبه بر ذهن و فکر افراد

کوین بنکستون، وکیل موسسه حریم الکترونیک می‌گوید: مردم به موتورهای جستجو حتی بیشتر از مشاوران خود اعتماد دارند. کاربران حتی چیزهایی را که به مادر خود، همسر خود و یا حتی به کشیش‌ها نمی‌گویند از طریق موتورهای جستجو پیگیری می‌کنند! مواردی از قبیل، عدم توانایی در عشق یا ازدواج، نفرت از خود، یا علاقه به ساخت یک بمب میله‌ای!
زمانی که شما در حال جستجو هستید، کوکی‌های نصب شده بر روی کامپیوتر شما آدرس “آی پی ” شما را ثبت می‌کند. آدرس‌های آی پی، مجموعه‌ای از اعداد منحصر به فرد هستند که برای شناسایی کامپیوتر شما مورد استفاده قرار می‌گیرند. پس گوگل می‌تواند در بسیاری از زمینه‌ها کاربران را شناسایی کند و هر یک از این کارها را با برنامه‌های خاصی که طراحی کرده است، انجام می‌دهد.
این دو تحلیلگر در ادامه اضافه می‌کنند: گوگل در سال ۲۰۰۸ سیستمی را به نام Geolocation طراحی کرده است که هنگامی که کامپیوترتان را خاموش می‌کنید، می‌تواند موقعیت شما را در خانه و حتی لحظه خروج شما از خانه را شناسایی و ثبت کند.
همچنین طبق “تکنولوژی وبلاگ گوگل “، “نرم افزار دنده ” می‌تواند موقعیت مکانی شما را با استفاده از نزدیکترین برج‌های سلولی یا “جی پی اس ” نصب شده بر روی موبایل و یا آی پی که شما برای لپ‌تاپتان انتخاب کرده‌اید، ردیابی کند.
فصلنامه Technology Review در سال ۲۰۰۶ در گزارشی نوشته است که پیتر نورویج مدیر پژوهش‌های گوگل، پیشنهاد کرده است که میکروفون‌های داخلی بر روی کامپیوترهای شخصی نصب شود اما سخنگوی گوگل پیشنهاد نصب چنین دستگاهی را تکذیب کرده است.
منافع کاوش‌های اطلاعاتی گوگل حتی از این هم عمیق‌تر است و به جسم و ذهن افراد هم نفوذ کرده است.
در این زمینه، شرکت گوگل با تحقیق و بررسی بر روی تبلیغات آنلاین، در حال حاضر سرگرم کار در زمینه بازار‌یابی از طریق تسلط بر اذهان و افکار کاربران است (neuromarketing). در این مورد تمامی حرکات کاربران از قبیل ضربان قلب، حرکات چشم و فعالیت امواج مغز در واکنش به محرک‌های تبلیغاتی مورد بررسی قرار می‌گیرند.
چن، سخنگوی گوگل ادعا می‌کند که نتایج حاصل از این پژوهش را در اختیار صنایع قرار خواهیم داد و گوگل نه حق ویژه‌ای بر آن دارد و نه قصدی برای استفاده از آن.
از نظر گوگل، هدف از جمع آوری اطلاعات بازاریابی است نه نظارت. سال گذشته بیشتر درآمد گوگل یعنی نزدیک به ۲۳ میلیارد دلار از این محل بدست آمده است.
گوگل در جهت تکامل رفتار تبلیغاتی است: جمع آوری اطلاعات شخصی بیشتر از مصرف کنندگان به معنای افزایش تاثیر تبلیغات است، بنابراین تبلیغات با کیفیت بالا مساوی است با سود بیشتر. (کاربران gmail با این شیوه تبلیغات در ایمیل‌هایی که دریافت می‌کنند یا جستجو می‌کنند و در مرورگرهای خود آشنا هستند.)

کاربران هیچ پشتوانه قانونی در برابر گوگل ندارند

یکی دیگر از شاخه‌های نوظهور تبلیغات رفتاری تبلیغات سیاسی است. یک بازار جدید که توسط انتخابات گوگل google election)) و تیم حمایتی آن در واشنگتن پیگیری می‌شود و تلاش می‌کند که در مبارزه آنلاین نیز به همان اندازه تسلط بر شبکه‌های خبری برای کاندیداها و حامیانشان مهم شود. این محیط مبارزه برای سرویس‌های اطلاعاتی بسیار خوشایند و مطبوع است.
بنکستون در سال ۲۰۰۷ یکی از اقدامات گوگل را در این زمینه تجربه کرده است. هنگامی که در خارج از محل کار خود در خیابان شماره ۱۹ در سانفرانسیسکو راه می‌رفته است، توسط دوربین‌های جمع‌آوری تصاویر که توسط گوگل به طور محرمانه در خیابان‌ها کار گذاشته شده بود در حال سیگار کشیدن شکار شد اما بنکستون در آن زمان به خانواده‌اش و دیگران گفته بوده که سیگار کشیدن را ترک کرده است!!
زمانی که بنکستون به گوگل ایمیل فرستاده است که تصویرش را نامشخص (شطرنجی) کنند، از او درخواست کرده‌اند که باید گواهینامه رانندگی‌اش را برای شناسایی هویتش برای ما فاکس کند. بنکستون می‌گوید: من برای حفظ آبرویم حریم خصوصی‌ام را از دست دادم. سرانجام بعد از یک هفته تلاش و نوشتن چندین مقاله در مجله Wired، گوگل عکس‌ها را برداشت.
آنچه که عمدتا بنکستون را به عنوان یک وکیل مدافع حریم خصوصی نگران می‌کرد این بود که او هیچ حمایت قانونی مشخصی در برابر گوگل نداشت. بنکستون همچنین می‌گوید: در عصر قانون، گوگل در یک غرب وحشی به سر می‌برد و قانون را به هیچ وجه رعایت نمی‌کند.
این تحلیلگران با اشاره به رفتارهای شیطانی شرکت گوگل می‌نویسند: گوگل یکی از رقبای شرکت مایکروسافت در زمینه تولید نرم افزار است با این تفاوت که تقریبا همه نرم افزارهای گوگل سرور محور هستند، یعنی دارای بانک‌های کامپیوتری گسترده است که در مقر این شرکت مستقر هستند نه در کامپیوترهای شخصی. اطلاعات کاربران از روی کامپیوتر یا لپ‌تاپ در هر زمان و هر کجا که کاربر از آن استفاده می‌کند، گرفته شده و در بانک مرکزی جمع آوری می‌شود.
برای مشتری، کامپیوترهای رومیزی به خاطر مزایای بیشتر جذاب هستند. شما نرم افزارهایی را که عمدتا آزاد یا نسبتا ارزان هستند، می‌خرید، نرم افزارهایی که به طور خودکار ارتقا پیدا می‌کنند و داده‌ها برمی‌گردند به سرورهایی که از راه دور پشتیبانی می‌شوند (ابر رایانه‌ها)، بنابراین از هر دستگاه یا یارانه‌ای که استفاده می‌کنید این محاسبات و اطلاعات درایوها توسط پردازنده‌های از راه دور گرفته می‌شوند.
بنکستون در ادامه می‌افزاید: اما یکی از مشکلات بزرگی که در زمینه این ابر رایانه‌ها و خطراتی که آنها بوجود می‌آورند، وجود دارد، این است که حمایت‌های اصلاحیه چهارم علیه موتورهای جستجو و تصرف داده‌ها به کار گرفته نمی‌شود. عمق فاجعه و اخطاریه‌های آن زمانی است که کاربران هنگام نصب یک برنامه جدید متن آن را سرسری می‌خوانند و بر روی گزینه “من موافقم ” (I Agree) کلیک می‌کنند. وقتی که اطلاعات خصوصی توسط شخص ثالثی مثل گوگل نگه داشته می‌شوند، حکم دادگاه عالی اینگونه است که شما خطر فاش‌سازی اطلاعات‌تان را تقبل کرده‌اید. هنگامی که کاربر یک ایمیل را در gmail یا در hotmail یا yahoo نگه می‌دارد بلافاصله حمایت‌های قانونی را از خود سلب کرده است.

خدمات ویژه گوگل به سازمان‌های نظامی آمریکا با نرم‌ افزار google earth

برای جستجو و ضبط اطلاعات موجود در کامپیوتر کاربران، مجریان قانون و یا سازمان‌های اطلاعاتی نیاز به یک حکم یا احضاریه قانونی دارند اما برای بدست آوردن همان اطلاعات یک میانبر وجود دارد و آن اطلاعات ذخیره شده در سرورهای گوگل است. گوگل، مانند یک ارائه دهنده مخابراتی عمل می‌کند و مادامی که دولت به اطلاعات اضطراری نیاز داشته باشد، آن را در اختیار دولت قرار می‌دهد.
بنکستون همچنین می‌گوید: داده‌های شما از نظر قانونی در ابر رایانه‌ها محافظت کمتری می‌شوند و تا زمانی که شرکت‌هایی مثل گوگل وجود دارند که خواهان ورود اطلاعات بیشتر و بیشتر به سرورهایشان هستند این مسئله، یک مسئله بغرنج خواهد بود. به عنوان مثال، کسانی که در مورد سلامتی خود اطلاعاتی در گوگل ثبت می‌کنند، طبق قانون مسئولیت و انتقال اطلاعات سلامت و درمان، شرکت‌های بیمه سلامت و درمان از اطلاعات خصوصی ثبت شده آنها محافظت می‌کنند اما زمانی که پای شرکت ثالثی مثل گوگل به آن باز می‌شود، این قانون برای رعایت حریم خصوصی آنها به کار گرفته نمی‌شود.
وی با اشاره به عدم کفایت و نارسا بودن قوانین خدمات اینترنتی تصریح می‌کنند: همانطور که در زمینه موتورهای جستجو اشاره شد، ما هیچ ایده مشخصی در مورد چگونگی صدق این قوانین و مقررات در این حوزه نداریم. احتمالا، معاهده مقررات و ارتباطات الکترونیک در مورد حریم خصوصی (ECPA) که در سال ۱۹۸۶تصویب شده است، باید دوباره به کار گرفته شود.
استانداردهای مختلف ECPA در مورد اطلاعات ذخیره شده توسط یک شرکت ثالث، بستگی به کهنه یا جدید بودن آن اطلاعات دارد.
بنکستون در ادامه اضافه می‌کند: اما این مسئله هرگز پیگیری نشد. به نظر من اصلاح این قانون ۳۳ ساله توسط کنگره و مشخص کردن چارچوب و مصادیق اعمال آن و همچنین گسترده‌تر کردن حوزه نفوذ آن بسیار مهم و اساسی است. این قانون در حال حاضر به نفع دولت است.
بدیهی است که دولت ابزارهای گوناگونی برای بدست آوردن اطلاعات گوگل دارد اما باز هم این مسئله نامشخص و مبهم است. به عنوان مثال پردازش نامه‌های امنیت ملی کاملا به طور سری مدیریت می‌شوند و برای تمام طرف‌های درگیر در آن محدودیت‌های خاصی اعمال می‌شود.
به عبارت دیگر، آنچه که حریم خصوصی کاربران را مشخص می‌کند، همان است که دولت و مقامات گوگل پشت درهای بسته اتخاذ می‌کنند. بنکستون همچنین تشریح می‌کند: خطر واقعی این است که دولت بیشتر از آنچه که باید باشد، دسترسی بیشتری به اطلاعات گوگل دارد. بنابراین سیاست رعایت حریم خصوصی شرکت گوگل اصلا اطمینان بخش نیست. در بعضی از موارد ما ممکن است اطلاعات شخصی خود از قبیل شرکای تبلیغاتی را طبق ساختارهای یک شرکت ثالث پردازش کنیم و دسترسی به این اطلاعات را برای کارمندان گوگل، دیگر پیمانکاران و نمایندگی‌ها محدود کنیم.
وی در ادامه مقاله‌اش با اشاره به روابط نزدیک دولت با شرکت گوگل می‌نویسد: ارتباط گوگل با سرویس‌های امنیتی به سال ۲۰۰۴ برمی‌گردد.
در سال ۱۹۹۹ “سیا ” یک مرکز سرمایه‌گذاری فناوری اطلاعات که Q-TEL نامیده شد به منظور جستجو و سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های دیجیتالی جدید با تمرکز بر جمع آوری اطلاعات تاسیس کرد. پس از آن شرکت Keyhole در زمینه تکنولوژی ماهواره‌ای و نقشه‌برداری، که بعدها همان google earth شد، نیز راه اندازی شد. راب پاینتر، مدیر سابق ارزیابی تکنولوژیک شرکت Q-Tel به عنوان مدیر ارشد گوگل فدرال منصوب شد. تمرکز او بر تبلیغ مسیحیت و اجرای پروژه‌های اقتصادی در حوزه‌های جاسوسی و دفاعی بود.
از سوی دیگر، گوگل انواع گوناگون تکنولوژی‌های خود به ویژه google earth را به بعضی از آژانس‌های ایالات متحده از قبیل گارد ساحلی ایالات متحده، اداره ملی اقیانوس شناسی و اتمسفر، اداره تامین امنیت ترافیک بزرگراه‌ها، ایالت آلاباما و واشنگتن دی سی برای CIA فروخت.

گوگل ارتباط تنگاتنگی با CIA دارد

به گفته کریستوفر سوقویان وبلاگر سابق CNet و دانشجوی دکترای حریم خصوصی در دانشگاه ایندیانا که در مورد گوگل تحقیقات زیادی انجام داده است، سرویس‌های اطلاعاتی به خاطر بعد نظارتی آن علاقه زیادی به نرم افزارهای گوگل دارند.
سوقویان همچنین متذکر می‌شود که برنامه‌های گوگل بدون آگاهی کاربران از اینکه داده‌های آنها بر روی سرورهای گوگل ذخیره می‌شوند، راه‌اندازی شده است. وی همچنین می‌افزاید: کاربران نمی‌دانند که با توجه به پهنای باند بی سیم، اطلاعات آنها تا زمانی که به اینترنت متصل باشند، از راه دور قابل کنترل و قابل ردیابی است. حتی بدون اتصال به اینترنت نیز بعضی از نرم افزارهای گوگل از قبیل “ابزارهای انتقال گوگل ” قادرند در شرایط آفلاین نیز داده‌ها را به ابر رایانه‌ها منتقل کنند، برنامه‌ها را اجرا کنند و داده‌ها را بدون هزینه و بدون سر و صدا در ابر رایانه ذخیره‌سازی کنند و به محض اینکه ارتباط دوباره برقرار شد داده‌های جدید را دوباره به گوگل ارسال کرد.
گوگل همچنین با بعضی از بازیگران رده بالا در زمینه صنعت نظارت از جمله شرکت “لاکهید مارتین ” و شرکت SRA بین‌المللی نیز همکاری می‌کند. SRA یکی از شرکای اقتصادی گوگل است و بیش از ۱۰۰ تا از این شریک‌ها در وب سایت گوگل ردیف شده‌اند.
هم شرکت Lockheed Martin و هم شرکت SRA داده‌های مهندسی نرم افزار و پردازش اطلاعات خود را به آژانس‌های اطلاعاتی می‌فروشند. در پاسخ به درخواست ما برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این برنامه‌ها و اینکه چگونه آنها توانستند همکاری‌شان را با گوگل گسترش دهند، سخنگوی Lockheed Martin به ما گفت که کاری که ما با گوگل انجام می‌دهیم منحصرا با سیستم google earth در ارتباط است. شیلا بلک ویل معاون امور عمومی شرکت SRA یادآور شد: ما با جزئیات کسب و کار مشترهای اطلاعاتی و امنیتی‌مان کاری نداریم.
رابرت استیل از افسران سابق CIA می‌گوید: دفتر تحقیق و پژوهش سازمان سیا گوگل را از نظر مالی حمایت می‌کند. با توجه به این ادبیات گفتاری، این سازمان، فناوری‌های کاربردی و تجهیزات پیشرفته را راحت‌تر از هر شرکت تجاری دیگری می‌تواند در اختیار داشته باشد. از جمله فناوری ارتباطات، حس‌گرها، نیمه هادی‌ها، محاسبه‌گر‌های پرسرعت، هوش‌های مصنوعی، مدیریت پایگاه داده‌ها و شناسایی تصویر.

حفظ حریم خصوصی افراد در دولت اوباما هیچ اهمیتی ندارد

استیل همچنین می‌گوید: حلقه ارتباطی گوگل با دفتر تحقیق و پژوهش سازمان سیا، دکتر ریک اشتاین هایزر است. وی یکی از متخصصان داده‌کاوی و تحلیلگر سازمان سیا در مبارزه با تروریسم است. بنابراین، مقامات اطلاعاتی که گفته می‌شد در مقر گوگل مشغول کار هستند وجود ندارد چرا که اقدامات آنها مخفیانه و سری است.
آنتونی کیمری گزارشگر قدیمی مسائل امنیت ملی به دنبال دلایلی پیرامون رابطه پنهان گوگل و سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده است. وی می‌گوید: گوگل با استفاده از پایگاه‌های داده‌پردازی وسیعی که در اختیار دارد همکاری نزدیکی با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا در راستای تهیه اطلاعات مربوط به امنیت داخلی و ملی دارد. به عبارت دیگر پایگاه‌های داده‌پردازی گوگل ممکن است اطلاعات را مستقیما به شکم سرویس‌های امنیتی ایالات متحده بریزند!
همانند غول‌های نظارتی در صنایع آمریکا، گوگل نیز از محل فروش داده‌های خود به دولت فدرال، بودجه‌ای بالغ بر ۲٫۹ میلیون دلار در سال ۲۰۰۹ بدست آورده است که نشان می‌دهد حفظ حریم خصوصی به هیچ وجه از اولویت‌های دولت اوباما نیست.
وی با اشاره به نفوذ گوگل در دولت آمریکا می‌افزاید: گوگل نیز موفق به اجرای پروژه‌های دلخواهش در کاخ سفید شده است. علیرغم مخالفت‌های حامیان حفظ حریم خصوصی، اندرو مک لافلین، رئیس سابق امور دولتی و سیاست‌های جهانی گوگل، به عنوان معاون ارشد فناوری اینترنت اوباما منصوب شد. همچنین ویویکا کوندرا که قبلا مدیریت دفتر فناوری اطلاعات شهر واشنگتن را بر عهده داشت و با سوءاستفاده از برنامه‌های مایکروسافت اقداماتی برای حمایت از گوگل در واشنگتن انجام داده بود، در حال حاضر به عنوان مدیر دفتر فناوری اطلاعات در سازمان مدیریت و بودجه گماشته شده است.
آنها همچنین می‌نویسند: با تصویب لایحه ۷۷۳ در بهار سال گذشته نگرانی‌ها در این زمینه افزایش یافت. لایحه ۷۷۳ در خصوص اعطای اختیارات به قوه مجریه برای کنترل شبکه‌های خصوصی در شرایط اضطراری است. این اقدام در جهت مقابله با حملات ویروسی و همچنین بهانه‌ای برای سانسور بعضی از سایت‌های خاص می‌باشد.
بنکستون می‌گوید: در واقع گوگل می‌تواند بدون نقض قانون، چیزهای بیشتری در ارتباط همکاری‌اش با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و درخواست‌های این آژانس‌ها از گوگل برای دسترسی به اطلاعات خصوصی فاش کند.
آنها در پایان می‌نویسند: گوگل مراقب حریم خصوصی شما نیست اما آنها مراقب افزایش درک شما از حریم خصوصی هستند. به یاد داشته باشید که قرار گرفتن اطلاعات خصوصی شما در اختیار دولت منع قانونی و عرفی دارد.

همکاری تنگاتنگ گوگل با سازمان سیا

مطالب مشابه :

مقاله درباره دفاع مقدس

ملا صدرا :

دفاع مقدس

گرانقیمت ترین عطر دنیا:

همکاری تنگاتنگ گوگل با سازمان سیا

تحقیق درباره ی دفاع مقدس

تحقیق در مورد هشت سال دفاع مقدس

پيامد هاي دفاع مقدس

مقاله ای کوتاه درباره دفاع مقدس