لباس هایی برای نمایش نه پوشش+تصاویر

نخستین نمایشگاه و نشست تخصصی مد و لباس اسلامی ایرانی در فرهنگسرای نیاوران با حضور سید محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز به کار کرد. در این نمايشگاه که قرار است تا هجدهم اسفند ماه جاري برقرار باشد، از پنجاه مدل برتر که از سوی هیأت داوران نمایشگاه برگزیده شده اند، رونمایی شد.

با وجود تبلیغات فراوان و اعلام این که مدل های برتر از سوی اساتید دانشگاه و طراحان برجسته مد و لباس برگزیده شده اند و با بریدن روبان قرمز افتتاحیه این نمایشگاه و حضور بازدیدکنندگان و خبرنگاران و مسئولان از محل نمایشگاه، آنچه بیش از همه جلب توجه می کرد، مانکن های ثابتی بود که با لباس هایی غیرمعمول و به تعبیر برخی افراد بازدیدکننده «دمده» و «غیر مناسب» پوشانده شده بودند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه، با اعلام این که بنیاد ملی مد و لباس برای ساماندهی وضعیت پوشش در کشور از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه اندازی شده، در پاسخ به خبرنگار ما درباره میزان بودجه و اعتبارات اختصاص یافته به این بنیاد گفت: مبلغ اولیه بودجه ای که برای راه اندازی بنیاد ملی مد و لباس پیشنهاد شده است، پنجاه میلیارد ریال است که امیدواریم نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای حمایت از این بنیاد و ترویج و ساماندهی پوشش اسلامی در کشورمان، بودجه مورد نیاز آن را تصویب کنند.

وی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به پرسش خبرنگار ما درباره میزان تعامل و ارتباط کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد با طراحان و تولید کنندگان بزرگ اسلامی در دیگر کشورهای مسلمان مانند ترکیه و مالزی نیز گفت: ما تلاش می کنیم نخست مسأله پوشش و مد و لباس را در کشور خودمان ساماندهی و پس از آن، با دیگر کشورهای هم کیش خود در این زمینه ارتباط برقرار کنیم.

با این همه، نمایشگاه مد و لباس اسلامی ایرانی افتتاح شد، ولی بر خلاف آنچه انتظار می رفت، مدل هایی که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود، تقریبأ نظر کمتر کسی از میان بازدیدکنندگان را به خود جلب می کرد.
همان گونه که انتظار می رفت، بخش عمده ای از بازدیدکنندگان این نمایشگاه را بانوان و دختران جوان تشکیل می دادند؛ بنابراین، بی شک، آن ها آمده بودند ببینند در نمایشگاه پر سر و صدایی که قرار است، پوشش و سلیقه انتخاب لباس شهروندان را به سمت و سوی لباس های مبتنی بر فرهنگ ایرانی اسلامی بکشاند، چه مدل هایی رونمایی می شود!

اما نتیجه بر خلاف انتظار همه بود؛ نه لباس های مدل بیرونی این نمایشگاه به مذاق کسی خوش آمد و نه لباس های میهمانی و جالب آن که بخشی از لباس های بیرونی این نمایشگاه (شامل مانتو و شلوار) هم به لحاظ طراحی و هم به لحاظ طرح و رنگ و جنس پارچه بسیار ضعیف تر از مدل هایی بود که هر روزه در بازارهای مانتو فروشی تهران یافت می شود.

در بخش دیگر لباس هایی که به عنوان لباس های مهمانی در این نمایشگاه عرضه می شد نیز همین مشکل را داشت. کافی بود از زاویه دید یک خانم خریدار ـ که هر از گاه، لباس فروشی های تهران را برای یافتن لباس مورد پسندش زیر پا می گذارد ـ به مدل های برتر این نمایشگاه نگاه کرد تا بی کیفیت بودن آثار این نمایشگاه محرز شود.

فاطمه کیانی، طراح لباس و دانشجوی دوره کارشناسی ارشد طراحی لباس، یکی از کسانی بود که برای حضور در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه از غرب تهران، خود را به فرهنگسرای نیاوران رسانده بود.

وی در گفت وگو با «تابناک» اجتماعی، درباره نمایشگاه تخصصی مد و لباس اسلامی گفت: من از دو ساعت پیش از زمان مراسم افتتاح اینجا بودم و حقیقتا برای دیدن آثار برتر این نمایشگاه، بسیار خوشحال و هیجان زده بودم. نتیجه اما به نظر من تأسف آور بود. من به عنوان کسی که در این زمینه تحصیل و فعالیت کرده ام، باید بگویم هیچ مدل جدید و ویژه ای در میان مدل های ارایه شده ندیدم.

برخی از مانتو شلوارها آنقدر معمولی و عادی بودند که مشابه آنها در اغلب مانتو فروشی های تهران و شهرستان ها یافت می شود. برخی دیگر از مدل ها هم آنقدر در طراحی شان اغراق شده بود که امکان پوشیدن آن ها در سطح شهر برای بانوان وجود ندارد و از سوی دیگر، آنقدرها لباس های راحتی نیستند که بشود از آن ها در میهمانی ها استفاده کرد.

کیانی در ادامه می افزاید: برخی دیگر از مدل های رونمایی شده نیز عملأ لباس های محلی اقوام گوناگون کشور بود که بدون هیچ تغییری در نمایشگاه آورده شده بود و به همین دلیل نیز کسی نمی تواند این مدل ها را به عنوان طراحی خود عرضه کند، چرا که طراحی آن ها در فرهنگ و سنن اقوام کشور بوده و همه خیاط های این اقوام می توانند آن ها را طراحی کرده و بدوزند.

این دانشجوی رشته طراحی در پایان می گوید: پشیمانم از این که وقت خود را برای دیدن این نمایشگاه صرف کردم، الان فصل فروش عید است. اگر به جای آن به مانتو فروشی های میدان هفت تیر سر می زدم، مطمئنأ مدل های بسیار بهتر و زیباتری می دیدم.

نمونه این اظهارات این طراح لباس را می توان در چهره دیگر شهروندانی که برای بازدید از نمایشگاه آمده اند نیز دید. بسیاری از بازدیدکنندگان از کنار هر مانکنی که رد می شدند، بیش از هر چیز نگاهی حاکی از تعجب به مدل ها انداخته و رد می شدند.

این در حالی است که پیش از این، فرحناز قندفروش، عضو ستاد برگزاري و رييس كميته علمي نمايشگاه و نشست مد و لباس اسلامي ايراني در گفت‌وگویی درباره این نمایشگاه اظهار داشته بود: «اين نمايشگاه فرصتي است براي ساماندهي اقدامات و نمايش نتايج تلاش‌هاي كارگروه مد و لباس در سه سال گذشته و افزون بر اين، فعالان عرصه طراحي و مد نيز در اين نمايشگاه مجالي خواهند يافت تا دستاوردها و طراحي‌هاي خود را به نمايش عمومي بگذارند.»

وي درباره نحوه انتخاب آثار برتر براي شركت در نمايشگاه نيز گفت: «تاکنون طرح‌هاي فراواني به دبيرخانه نمايشگاه رسيده است كه داوران با دقت و اعمال كارشناسي‌هاي دقيق، در پایان، پنجاه مدل برتر را براي نمايش و رونمايي در نمايشگاه امسال برگزیده‌اند و موسسه‌ها و طراحان برتر نيز معرفي خواهند شد.»

آن گونه كه قندفروش خبر داده است، داوران اين دوره از نمايشگاه تخصصي مد و لباس اسلامي شامل شماري از اساتيد برجسته طراحي در دانشگاه، فعالان موفق حوزه مد و لباس در جامعه و برخی از مسئولان صاحبنظر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است.

با وجود این سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و عضو ستاد برگزاري و رييس كميته علمي نمايشگاه و نشست مد و لباس اسلامي ايراني باید گفت در شرایطی که دیگر کشورهای مسلمان هم رده ما مانند ترکیه و مالزی که در زمینه طراحی و عرضه پوشش اسلامی هم اکنون حرف های بسیاری در جهان برای گفتن دارند، با برپایی نمایشگاه هایی بی کیفیت مانند این و عرضه مدل هایی که حتی به مذاق مخاطب ایرانی هم خوش نمی آید، نمی توان آینده امید بخشی را در این زمینه پیش بینی کرد.
از سوی دیگر، برگزاری این گونه نمایشگاه، نه تنها در وحله نخست، نظر مخاطب مشتاق و تشنه پوشش اسلامی و ایرانی را جلب نمی کند بلکه در دراز مدت، حتی نظر کلی مردم و مخاطبان را نسبت به پوشش فاخر اسلامی ایرانی نیز تغییر خواهد داد، ولی با این همه، این نمایشگاه از سوی کارگروه مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در فرهنگسرای نیاوران تهران بر پا شده و تا هجدهم اسفند ماه نیز برقرار است.

ناگفته نماند، طراحی مد و لباس برای بانوان ایرانی، با توجه به جایگاه ویژه ای که ایشان در جامعه ما دارند، در چند سال اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و همه نهادهای متولی فرهنگ کشور بر آن تأکید کرده اند، ولی با این حال، همچنان عرصه برای کار بسیار است و به رغم چندین سال توجه ویژه ـ بخوانید بی نتیجه ـ به این مقوله، باز هم ایران در آغاز راه و در گام ها نخستین بازمانده است و مسئولان به جای تشکیل جلسه و کارگروه و نشست و همایش، تصمیمی اساسی و البته عملیاتی بگیرند.