معنای شعر

معنای شعر

همانگونه که ما زمان شنیدن موسیقی ، ازهر نوعش دنبال معنا به مفهوم کلامی آن نیستیم . بلکه هارمونی آکوردها و توالی ملودی ها ، زخمه ها ،فراز و فرود نت ها ،مکث ها ،اوج ها ...برجان وتار پود هستی مان می نشیند و احسا س متفاوت وگاه گوناگون می کنیم و این مهم ، رابطه ای مستقیم از دریافت ما از آن قطعه یا ملودی دارد ، درشعر هم نباید دنبال معنا باشیم . شعر با نثر فرق دارد . نثر برای رفتن و حرکت است از فعلی به فعل دیگر ،انجام کاری است در دیگر کارو یا اطلاع رسانی از چیزی یا موضوعی . در حالی که شعر ، هیچ کدام از این ها نیست بلکه ، واژه ها ،در حال گردش اند ، رقص اند ،قطع و وصل اند ، شاید دور خود یا دیگری بی مقصد معین و تعریف نشده . انتظار بار معنائی از شعر بی هوده است. اما در پایان قرائت و یا شنیدن، از "همنشینی " و " جانشینی " واژگان ، شگرد های زبانی ، زیبائی ترکیب ها ، حذف ها ، حالت های گوناگون به ذهن و خیا ل انسان می نشیند که حاصل جمع آن لذتی است که قابل تعریف نیست و تجربه ای ست منحصر به فرد که خود خواننده یا شنونده به فردیت بدست می آورد . از آن جا که ساختار نحوی زبان در شعر رعایت نمی شود و هر آنچه از د رون می آید بر زبان جاری می شود ، عنصر مزاهم و قواعد دستوری مانع از بیان آن نمی شود . در نتیجه کلامی است ناگهانی ، برق آسا چون صاعقه و " جن زده " و " شهودی " و " هیجان در جان " و شاید بدویت درون آدمی . بی هوده نیست که گفته اند شعر " اتفافی ست که در زبان می افتد " . این عدم رعایت ساختار نحو ، خود نکته مهمی برای قرائت گوناگون و چند صدائی ویا بی معنائی و هزار معنائی و پولی فونی ...است و برای همین است که گفته اند شعر و موسیقی شانه به شانه ی هم پیش می روند . شعر یک فعل وانفعال صرفا ذهنی است . معنی و مدلول شعر در چیدمان کلمات و واژگان ، قابل کشف است ، همراه با تا ویل آن و تجربه شعری خواننده با شعر. شعر، معنای مستقیم ، رک ،سریع ،فا ش مثل نثررا ندارد . معنای شعر از هزار توی ذهن وزبان و اندیشه می گذردو ممکن است که با چندین بار خواندن به اشارتی ، کنا یتی ،گوشه ای دلالت کند ، که سر جمع ، باید خواند و فهمید و به مرور . زبان می تواند بیان احساس و عاطفه باشد و هم می تواند نقطه ی تعالی صرف باشد . به عبارت دیگر زبان هم ابزار است و هم هد ف . هدف در مقصود ، محقق می شود . قرار داد های سنتی ، دست و پا گیر است و اندیشه ی امروز و تخیل ناب را ، به عقب می راند و بر تخیل اندیشمند ، قید می زند و مجال جولان را به تخیل نمی دهد .هر چه چیدمان واژگان زیباتر ، عاطفی تر ، ناخود آگاه ، هنر مندانه ترو نا گهانی و بدوی ... تاثیر و تا ویل آن ماندگار و جاودانه خواهد بود .

معنای شعر

مطالب مشابه :

با معنا ترین غزل سعدی

معنای شعر

شعر نی نامه مولانا با اندکی معنا و تفسیر

شعر حافظ با ترجمه فارسی

خبر فارسی ›› خبر ›› ایسنا سید علی میرافضلی: آینده با شعر کوتاه معنا می شود

پایان شعر

چند بیت شعر عاشقانه پر معنا......

شعر کوتاه ،شعر لحظه ها و نگاهها

هی غزل می نویسم که شاید،با صدای تو معنا بگیرد / تا مگر با زبان من و تو،رونق عشق بالا بگیرد نغمه

نقد شعری از شاملو