خانواده مارانتاسه، استرليتزياسه، بوگنويلاسه/خانواده پَسيفلوراسه، پيپراسه و اركيداسه - "> مقالات فنی کاربردی - خانواده مارانتاسه، استرليتزياسه، بوگنويلاسه/خانواده پَسيفلوراسه، پيپراسه و اركيداسه

مقالات فنی کاربردی صفحه اصلی | عناوین مطالب | تماس با من | پروفایل |

آخرین مطالب

تبدیل یخچال به قایق ماهیگیری!/تصاوير مقالات فنی چرا بروز نشده است تعیین پایه های ترانزیستور و نوع نوع ترانزیستور طرز کار اهمتر عقربه ای و اهمتر دیجیتال اندازه گیری ولتاژ ac متناوب (اندازه گیری صحیح ولتاژ rms)

لینک دوستان

خاطرات سید محسن رضائی < آرشيو پيوندهاي روزانه

پیوندها

< [ طراح قالب: آوازک ]
خانواده مارانتاسه، استرليتزياسه، بوگنويلاسه/خانواده پَسيفلوراسه، پيپراسه و اركيداسه خانواده مارانتاسه، استرليتزياسه، بوگنويلاسه/خانواده پَسيفلوراسه، پيپراسه و اركيداسه

مقدمه

در اين جلسه پيرامون سه خانواده مطالبي عنوان خواهد شد.

مارانتاسه Marantaceae

خانواده مارانتا يا مارانتاسه خانواده بسيار كوچكي است كه فقط دو گياه زينتي از آن كاشت مي­شود، كه هر دو جزء گياهان آپارتماني (ايندور پلنت) Indoor-plant و برگ سبز هستند.
مارانتا گياهي است كه برگ­هاي سبز كاملاً صاف بدون هيچ بريدگي با انتهاي گرد و نيز رنگ‌ريزه­هاي مختلف دارد. مارانتا از گياهان بومي جزاير گرم و مرطوب آفريقا است.

شرايط نگهداري

- نور كافي و غير مستقيم؛
- PH پايين خاك؛
- آبياري سالم.

اين گياه داراي يك ركود تابستانه است كه در طي آن بايد از ميزان آبياري گياه كاسته شود.

علايم ركود تابستانه گياه :

الف) كندي رشد و
ب) خشك شدن بعضي از برگ­هاي آن مي‌باشد.
بنابراين از خشك­ شدن طبيعي آن در تابستان نبايد نگران بود. زيرا پس از طي دوره دورمنسي dormancy گياه با يك آبياري و تعويض خاك گلدان دوباره رشد اوليه خود را بدست مي­آورد. برگ­هاي مارانتا در بعضي شرايط محيطي لوله شده يا به حالت مچاله درمي‌آيند.

­عمده­ترين دليل مچاله شدن برگ­ها
- كمي رطوبت نسبي خاك؛
- PH بالاي خاك.

گياه كالاتئا گياه ديگر خانواده مارانتاسه است. اين گياه گرمسيري، برگ­هاي درشت­تر از مارانتا دارد. تزيين و نقش و نگار روي برگ­هاي آن بسيار ساده و بشكل يك مخمل سايه و روشن سبز بنظر مي رسد.
پرورش اين گياه در شرايط محيطي كم­ و بيش نظير شرايط پرورشي مارانتا ميسر است. تكثير گياه بوسيله قلمه­هاي ساقه (داراي رشد كافي) و تقسيم بوته است.

خانواده موزاسه Musaceae

خانواده موزاسه يك گياه بسيار با ارزش بنام استرليتزياسه Strelitziaceae دارد كه مدتي است تحت نام خانواده استرليتزياسه رجين شناخته مي‌شود. اين گياه را به فارسي مرغ ­بهشت مي­گويند. اين بدليل شباهت ظاهري بخش زينتي گياه (گل‌هاي آن) به مرغ است.
روش متداول تكثير مرغ ­بهشت بوسيله تقسيم بوته­ است. هر يك از بوته­هاي مادري استريليتزياسه بين 3 تا 12 پا جوش يا گياه جوان در كنار گياه مادري توليد مي‌كنند. پس از پايان فصل گل­ دهي و نيز رشد كامل رويشي مي­توان اين پا جوش­ها را از هم جدا كرد و هر يك را به عنوان گياه جديد مورد استفاده قرار داد. اين گياه بوسيله بذر هم تكثير مي­شود.
برگ­هاي نارنجي رنگ مرغ­ بهشت كاسبرگ و بخش آبي­ رنگ گلبرگ گياه است. براي بذر­ گيري از اين گياه بايد دانه­هاي گل روي كلاله را بطور مصنوعي انتقال دهيم. و در شرايط مناسب بشرط اينكه آبياري از بالاي گل‌ها انجام نگيرد بين 22 تا 50 عدد برگ سياه درشت بوجود مي­آيد. بذر­هاي استريليتزياسه در محيط پيت ­ماس براحتي به كمك هورمون اسيد فيبرليك توليد مي‌شوند. بعد از طي 3-2 سال وارد مرحله گل ­دهي مي­شوند. اما هيچ يك از اين بذرها و پا جوش‌ها به اندازه كافي محصول توليد نمي­كنند. امروزه در دنيا براي تكثير آن در سطح وسيع و بزرگ از روش كشت بافت استفاده مي‌شود.

پرورش استرليتزيا

- خاك مرغوب زراعي؛
- عمق خاك 50 تا 65 سانتي‌متر؛
- افزودن كلات‌هاي آهن و روي.
براي دوام گل از بكاربردن كودهاي نيتروژن ­دار در زمان غير مناسب بايد خودداري شود، در اينصورت گل­هاي بريده گياه بين 45 تا 50 روز در حالت طبيعي باقي مي­مانند.
آخرين گياه اين خانواده هلي ­كونيا Heliconia است، كه دوام شاخه­هاي گل بريده­اش خيلي زياد نيست. اين گياه را به فارسي مرغ ­آتشين مي­گويند و تكثير آن همانند استرليتزيا بوسيله تقسيم بوته است.

خانواده بوگنويلاسه يا گل كاغذي Bogenvilleaceae

گل كاغذي يك درختچه است. در جلسات قبل از گياه گل كاغذي در خانواده كمپوزيته نام برديم كه نام علمي آن هلي­كريزوم بود و گفتيم كه در فارسي به آن ميناي كاغذي مي‌گويند. اما اين گل كاغذي درختچه است و در برخي از مناطق ايران بعنوان يك درخت فعال سبز لند اسكيپ مطرح است. گل كاغذي درختي است با شاخ و برگ‌هاي حجيم كه در بعضي از گونه­هاي آن شاخ و برگ­هاي افتاده و گاهاً خاردار و راكتاهاي رنگي ديده مي­شود.
برخلاف همه گياهان ديگر، اين گياه در محيط غير اسيدي به خوبي رشد ­مي­كند، به عبارت ديگر به PH بالاي خاك مقاوم است. لذا براي بهبود كيفيت گل­ها و بالابردن كاربرد، برخي از بازدارنده­ها نظير SAD توصيه مي­شود. تكثير بوسيله قلمه­ ساقه در ماسه و اواسط بهار است. فصل برداشت قلمه­ها در اواسط بهار بوده و زماني كه درجه حرارت محيط به 20 درجه سانتيگراد مي­رسد آن‌ها را در سيستم پيت ريشه­دار مي­كنند.

خانواده وربناسه يا شاه پسند زينتي Verbenaceae

در اين خانواده كوچك دو گياه شبيه به هم از نظر گل، اما كاملا ًمتفاوت از نظر ساختماني وجود دارند.
شاه­ پسند گياهي يكساله است كه فقط به عنوان يك گل تابستانه مطرح است و نسبت به سرما بسيار حساس است. اين گياه بوسيله بذر قابل تكثير است.
گياه دوم خانواده وربناسه شاه­ پسند درختي است كه بصورت درختچه گلداني در مناطق سرد و مركزي ايران و درختچه بزرگ فضاي سبز در مناطق گرمسيري ايران وجود دارد. وضعيت فيزيولوژيي و گل­ دهي اين گياه از نوع گروه NDP است كه در تمام طول سال به حالت گلدار هستند. اين گياه بوسيله قلمه­هاي نيمه ­خشبي ساقه تكثير مي­شود. بوگن‌ويلا و وربناسه‌ها در ايجاد فضاي سبز جايگاه خوبي دارند.

جلسه بيست و نهم

مقدمه:

در اين جلسه در مورد تيره­هاي گياهي از جمله خانواده پَسيفلوراسه كه خيلي بزرگ نيستند اما متنوع بوده و موارد كاربرد كاملاً متفاوتي از هم‌ديگر دارند، بحث مي‌كنيم.

خانواده پَسيفلوراسه Passiflora

پَسيفلورا تيره نه چندان بزرگ و با اهميت با نام فارسي پيچ ساعتي يك گياه دارويي با ميوه­هاي خوراكي است. نام انگليسي اين گياه Patient fruit است. اين گياه پيچ رونده‌اي است كه در خاك­هايي با PH اسيدي و رطوبت مناسب بخوبي رشد و نمو مي­كند. و بوسيله قلمه­هاي ساقه و بذر براحتي تكثير مي‌شود.

خانواده پيپراسه يا پپرونيا Piperaceae

در خانواده پيپراسه، سه پيرونياي مختلف وجود دارد كه اين گياهان به عنوان برگ­هاي رنگي زينتي قابل استفاده هستند.
پيرونياي ابلق يا سفيد يكي از گل­هاي برگ رنگي است كه با قلمه­هاي بذر و ساقه تكثير مي­شود.
پيرونياي سبز گياهي است كه در آپارتمان­ها قابل نگهداري مي­باشد و با قلمه­هاي برگ و ساقه تكثير مي­شود.
پيرونياي معمولي گياهي است كه برگ­هاي چروكيده­ دارد. اين گياه كاملاً متفاوت با گياهان ديگر اين خانواده است. و آنرا به كمك برگ­هاي كاملش تكثير مي­كنند.
گياه پيرونيا يك ساقه گل دهنده با شاتون­هاي سبز رنگ توليد مي­كند كه ارزش زينتي ندارد. زماني كه اين گياه به گل مي­رود كيفيت برگ­ها و زيبايي گل­هاي آن كمتر مي­شود. با حذف ساقه­هاي گل دهنده مي‌توان گياه را بطور مرتب به حالت رويشي و نو­نهالي مشاهده كرد.

خانواده اركيداسه (اركيده‌ها) Orchidaceae

در خانواده اركيداسه گونه­هاي گياهي بسيار متنوعي وجود دارند. تا بحال حدود 1200 گونه متفاوت از اركيده‌ها شناخته شده‌اند. در كشور ما حدود 12 تا 15 رقم مختلف از اركيده­ها كشت مي‌شوند.
براي پرورش و نگهداري اركيده­ها شرايط نسبتاً اختصاصي لازم است يعني نمي­توان آن‌ها را در كنار گياهان برگ سبز نگهداري كرد، بلكه احتياج به گلخانه‌هاي اختصاصي دارند.
فرم­هاي قديمي اركيده روي يك سرخس بنام اوسموندا پرورش داده مي­شدند. اين سرخس يك سرخس اروپايي است كه گياه را بر روي بقاياي تخمير شده آن پرورش مي­دادند. امروزه پرورش اركيده بر روي الف)‌سنگريزه، ب) پشم سنگ ج) پوكه­هاي معدني صورت مي‌گيرد. هر عاملي را كه بتوان از آن بعنوان يك تكيه‌گاه استفاده كرد براي نگهداري ريشه­هاي سطحي و ضعيف اركيده­ها مناسب است.
به كمك يك حايل يا نگهدارنده مثل پوكه معدني يا سنگريزه، عناصر غذايي را براي اركيده مصنوعاً فراهم كرده و سپس آن‌ها را مورد تغذيه قرار مي‌دهيم. كاتليا گياهي از خانواده اركيده است كه به راحتي با شرايط محيطي سازگار مي­شود. گياهان خانواده اركيده بوسيله‌ي اندام جنسي توليد بذر مي­كنند. گل‌هاي اين گياه داراي اندام نر و ماده مي‌باشند. اما بذر اين گياهان فوق­العاده كوچك بوده و شباهت زيادي به هاگ­ دارد و فاقد اندوخته غذايي مي‌باشد. بذر­ها را در محيط­هاي كشت غذايي نظير كشت بافت پرورش مي­دهند. گياهان خانواده اركيده بوسيله تقسيم بوته تكثير مي­شوند.

بذرهاي اركيده

- ريز، شبيه به هاگ؛
- ناقص با اندوخته غذايي كم؛
- نور كامل غير مستقيم؛
- حرارت ثابت و يكنواخت 18 درجه سانتي‌گراد؛
تهويه مناسب.

براي نگهداري اركيده پس از تكثير و جدا كردن آن ابتدا يك بسته سنگ‌ريزه‌ي استريل يا يك پوكه معدني را آماده مي­كنند. از آنجا كه بستر بايد عاري از هرگونه آلودگي­هاي قارچي و بيماري باشد، ابتدا آن‌ها را ضدعفوني مي­كنند. گاهي به منظور جلوگيري از برخي مشكلات مقداري زغال به اين سنگ‌ريزه‌ها يا ديگر نگهدارنده­ها اضافه مي­كنند. بعد از استقرار گياه در گلدان يا در بستر كاشت اصلي، آنگاه آنرا در معرض نور كامل و غير مستقيم قرار مي­دهند. نكته مهم و قابل توجه در پرورش اركيده، وجود درجه حرارت ثابت و كاملاً يكنواخت است. اين گياه بطور ثابت به درجه حرارت خنك در حدود 18 تا 20 درجه سانتي‌گراد در شبانه روز احتياج دارد. نكته ديگر اينست كه گلخانه­هاي توليد اركيده بايد از تهويه مناسب برخوردار باشند. كه بيشتر داراي سيستم فن­ Fan مي‌باشند. بعد از پرورش گياه، گل­هاي اركيده با دم‌گل­هاي نسبتاً كوچك ظاهر مي­شوند. گل­ها به صورت چند تايي روي يك دم‌گل 5 تا 10 سانتيمتري قرار دارند. زمان برداشت اركيده­ها هنگامي است كه گل­ها كاملاً شكفته شده باشند ولي از زمان شكوفايي­ آن‌ها خيلي نگذشته باشد.
اركيده­ها جزء دسته­هايي هستند كه در حالت غنچه­ قابليت شكوفايي كامل را ندارند، لذا بعد از برداشت گل­ها در صبح زود و دسته بندي آن‌ها بهتر است كه آن‌ها را در كپسول­هاي خاصي كه به اين منظور ساخته شده­اند و تا نيمه داراي مواد نگهدارنده هستند قرار بدهند. در اين ­صورت است كه عمر گل بريده تا حدود 10 روز بالا مي­رود.
بعد از پايان دوره گل دهي يا فاز زايشي، گياهان را به يك استراحت اوليه مي­برند. اين استراحت بايد در درجه حرارت ثابت گلخانه صورت بگيرد و تغذيه نيز به همراه آب آبياري براي اين گياهان ادامه پيدا كند. نكته قابل توجه اينست كه نوع تغذيه و فرمول غذايي را كه در اين مرحله براي گياه استفاده مي­كنند با عناصر غذايي در مرحله گل دهي يا قبل از آن متفاوت است، و فرمول­هاي غذايي جداگانه­اي براي مراحل مختلف رويشي گياه استفاده مي‌شود.

خانواده پانداناسه Pandanaceae

پاندانوس گياه بسيار زيباي خانواده پانداناسه است. تا مدت‌ها پيش پاندانوس­ها را جزء خانواده آماليليز و برخي از محققين جزء خانواده ليلياسه تقسيم‌بندي مي­كردند. چند سالي است كه پاندانوس‌ها خانواده مستقلي تحت نام پانداناسه را تشكيل داده­اند . پاندانوس­ها برگ­هاي بسيار بلند و خاردار شبيه به آناناس دارند. اين برگ­هاي ابلق و خاردار، خود يك گياه گلداني بسيار زيبا هستند كه در جا­هاي پر نور بخوبي رشد و نمو مي­كنند. اين گياهان بوسيله پا جوش و جوانه­هاي روي تنه اصلي تكثير مي­شوند.
پاندانوس­ها را در محيط داراي خاك عميق، مرغوب و حاصلخيز پرورش مي­دهند. اين گياهان بطور مرتب هر دو هفته يك بار به مواد غذايي نياز دارند. در تركيب غذايي آن‌ها از عناصر غذايي ماكروالمنت (پر مصرف‌ها) و ميكروالمنت (كم مصرف‌ها) استفاده مي­كنند. اگر رطوبت نسبي محيط كافي نباشد برگ­ها گاهي دچار سوختگي مي­شوند، و نيز چنانچه اين گياهان از زهكشي خوبي برخوردار نباشند نوك برگ‌ها، سوخته و سياه مي­شود. لذا براي جلوگيري از اين عوارض بايد شرايط مناسب را براي گياه فراهم كرد.

جلسات سي ام و سي و يکم
خانواده پريمولاسه/ خانواده رانونكولاسه و اورتيكاسه

مقدمه

در اين جلسه در مورد خانواده بسيار زيباي پر­يمولاسه مطالبي را بيان مي­كنيم. گياه سيكلامن متعلق به اين خانواده است .

سيكلامن Cyclamen Persicum

نام سيكلامن در هر منابعي كه ذكر شده پسوند پرسيكوم Persicum يعني ايراني را به همراه دارد. سيكلامن يك گياه ملي و ارزشمند ايراني است.

گونه­هاي سيكلامن عبارتند از :

1.سيكلامن ايراني؛
2.سيكلامن پرورشي؛
3.سيكلامن پات پنت (گلداني).

سيكلامن ايراني يك گياه بومي فلات ايران است. شكل اوليه اين گياه در جنگل­هاي شمال ايران از چالوس تا لاهيجان ديده مي‌شود، و نيز در بعضي از جنگل‌هاي استان گلستان پراكنده است.
سيكلامن يك گياه زمستان گل است و با توجه به ارزش و اهميت گياهان زمستان گل يا پات ­پلنت­هاي زمستانه اين گياه جايگاه خوبي در ايران براي توليد، پرورش و صادرات به كشور­هاي متقاضي دارد. سيكلامن گياه وسيع‌الرشد اما كند رشد بوده و نياز به يك دوره نسبتاً طولاني براي گل دهي و ورود به فاز زايشي دارد. هم‌چنين اين گياه در تمام مراحل رشد تا زمان گل‌دهي احتياج به مراقبت ويژه دارد.

روند رشد رويشي تا مرحله گل‌دهي

سيكلامن ايراني داراي بذر­هاي سياه رنگ، ريز و زاويه­دار است و در يك بستر بسيار سبك، نرم و كم عمق كشت مي­شوند. با انجام مراقبت­هاي اوليه حدود 28 تا 35 روز بعد جوانه مي­زند. اولين گياه جوانه زده بذري، برگ ريز بشكل يك برگ كوچك اوليه يا يك غده بسيار ظريف، كوچك و كم رنگ با ريشه ظريف دارد. تمام اندام­هاي گياه نياز به مراقبت دارند تا يك سيكلامن غده‌دار و پر گل پرورش يابد. بعد از اين مرحله، گياهان يك برگي را به گلدان‌هاي استكاني انتقال مي­دهند. زماني كه گياه چهار برگي داراي غده‌ي گياهي رشد يافته و آماده براي انتقال به گلدان بزرگتري باشد شكل برگ­ها بتدريج از حالت اوليه خارج شده و برگ­ها به طرف كامل شدن و توسعه يافتن پيش مي­روند. در مرحله هشت برگي، يك بار ديگر گياهان را به گلدان­هايي با قطر حدود 15 سانتيمتر كه در اصطلاح باغباني گلدان­هاي خياري گفته مي‌شوند، منتقل مي­كنند. اين مرحله كه مصادف با ماه 14 و 15 زندگي گياه مي‌باشد بتدريج شرايط براي به گل رفتن گياه آماده مي‌شود. در طي مرحله رويشي، مواد غذايي كافي بخصوص نيتروژن و پتاسيم ضروري است. در 6 هفته قبل از گل ­دهي درجه حرارت محيط پرورشي بايد در حدود 12 تا 15 درجه سانتي‌گراد باشد تا جوانه­هاي گل در حدود ماه‌هاي آذر تا دي ظاهر شوند.
تعداد بسيار زياد شاخه­هاي گل دهنده‌ي اين گياه از ويژگي‌هاي انحصاري آن مي‌باشد. سيكلامن جزء معدود گياهاني است كه بيش از 80 شاخه گل در هر بوته توليد مي­كند، كه اين شاخه­هاي گل يكي از پتانسيل­هاي قابل توسعه و قوي در راه بهبود كيفيت و توسعه كشت و كار اين گياه محسوب مي­شود.
بعد از ظهور و شكفتن گل­ها مراقبت از رشد رويشي ادامه پيدا مي­كند. سيكلامن گياهي است كه همزمان با رشد زايشي، رشد رويشي دارد. از آنجا كه تعداد شاخه­هاي گل توليد شده با تعداد برگ‌هاي توليد شده رابطه مستقيم دارد در نتيجه هر چه به تعداد برگ­ها افزوده شود، تعداد گل­ها هم بيشتر خواهد شد، همين موضوع سبب مي­شود كه رشد رويشي در طي دوره زايشي مورد توجه و اهميت واقع شود.
از نكات قابل توجه در پرورش سيكلامن حفظ و نگهداري آن از باكتري­ها و عوامل قارچي است. سيكلامن‌هاي مبتلا به برخي از آلودگي­هاي باكتريايي دچار مرگ برگي خواهند شد. لذا پيشگيري از چند طريق صورت مي‌گيرد.

پيشگيري

- استريل كردن خاك؛
- مجزا بودن گلخانه؛
- جلوگيري از تردد بي­ مورد كارگران در گلخانه.

گل­هاي سيكلامن جزء معدود گل­هايي است كه در زمان رسيدن، توليد اتيلن نمي­كنند. اين يك فاكتور بسيار مهم و قابل توجه در پرورش گياه است. گياهي كه بطور طبيعي اتيلن ناچيز توليد مي­كند دوام و عمر بسيار بالايي خواهد داشت. به اين ترتيب در طي يك دوره طولاني از اول آذر ماه تا هر زماني كه درجه حرارت در حدود 18 تا 20 درجه سانتي‌گراد بطور يكنواخت نگه داشته شود گياهان پر گل وجود خواهند داشت لذا بدين منظور از گلخانه­هاي سرد و يا گلخانه­هايي كه سيستم گرمايي خيلي فعالي ندارند استفاده مي­كنند. پرورش سيكلامن در گلخانه اختصاصي خودش انجام مي‌شود.
در مراحل مختلف رشد رويشي گياه، نيازهاي تغذيه­اي متفاوتي براي سيكلامن‌ها وجود دارد. در مراحل اوليه رشد تا 8 برگي افزودن ppm 200 نيتروژن و ppm 150 پتاسيم بطور ثابت به آب آبياري هر هفته توصيه شده است. در زمان گل‌دهي نيز مقدار نيتروژن به ppm 100 تقليل و مقدار پتاسيم به حدود ppm 200 افزايش يابد. بنابراين اهميت مواد غذايي مخصوصاً ماكروالمنت‌ها (پرمصرف‌ها) Macroelements در رشد اين گياه بارز است.
سيكلامن به محيطي با نور غيرمستقيم آفتاب ولي نور متوسط نياز دارد. نورهاي شديد و طولاني مدت باعث سوختگي گياه و عدم رشد برگ­­هاي گياه مي­شوند. با مقايسه 4 نوع سيكلامن روشن شد كه سيكلامن قرمز دوام بيشتري به حالت گل بريده دارد. كلاً دوام گل­هاي بريده سيكلامن از بقيه شاخه بريده­ها بيشتر است. نگهداري گل­هاي بريده سيكلامن در صورتي با موفقيت همراه است كه برخلاف گياهان ديگر، دم‌گل گياه بريده نشده باشد. به عبارت ديگر به روي ساقه گل دهنده گياه به اصطلاح عمل كاتينگ انجام نشده باشد و دم‌گل مستقيماً از روي غده گياه كَنده شده باشد.
تنها نگهدارنده مناسب براي اين گياه مصرف اتانول (الكل طبي) براي پيشگيري از بيماري­هاي باكتريايي و انسداد آوندها است.
سيكلامن بوسيله بذر تكثير مي­شود اما در اين روش تكثير دو مشكل عمده وجود دارد كه عبارتند از :
عدم جوانه زني موفق و سريع بذرها، بدليل وجود جنين نوع خطي يا لينير امبريو Linear embryo در گياه است. براي كمك به جوانه‌زني بذرها تيمار با اسيد جيبريليك با غلظت ppm 50 نتايج خوبي داده است.
بذرگيري گل­هاي سيكلامن كامل بوده اما مادگي آن‌ها از نوع سوزني و بسيار باريك است. پرچم‌ها به شكل يك مثلث و قلب، مادگي را در برگرفته­اند. لذا براي اينكه گرده افشاني گياه با موفقيت انجام شود بايد گياه را تكان دهند تا دانه­هاي گرده روي كلاله ريخته شود. يا اينكه پرچم‌ها را مصنوعاً جدا كنيم و بساك‌ها را روي كلاله تكان دهيم. روش ديگر تكثير گياه سيكلامن بوسيله غده­هاي گياه است. سيكلامن جزء گل­هاي فصلي (يكساله) يا دائمي نيست بلكه يك گياه غده­دار است. اصطلاحاً به چنين غده­هايي پياز­هاي كاذب اطلاق مي­شود. اين گونه پيازها نسبت به سرما مقاوم نيستند و توليد پيازچه هم نمي­كنند. بنابراين با قطعه قطعه كردن پيازها گياه تكثير مي­شود. اما هر سال پس از رشد پياز يا غده و توليد گل، و ورود به فصل تابستان گياه به استراحت مي­رود. بدين ترتيب كه در ابتدا فاصله آبياري را طولاني كرده و در نهايت آبياري را بطور كامل قطع مي­كنند. 3-2 هفته گياه را در مرداد ماه بدون آبياري در يك محل سايه آفتاب درختان قرار مي‌دهند. بعد از اين مدت غده­ها را از خاك خارج مي­كنند و بخش­هاي هوايي قديمي را از غده جدا مي­كنند و دوباره در يك خاك مناسب مي­كارند. لذا اين عمليات را مي­توان 4-3 سال ادامه داد. ولي معمولاً بعد از پايان سال سوم يا چهارم كيفيت و تعداد گل­ها كاهش پيدا مي­كند. به همين دليل هر غده سيكلامن را بيش از دو سال براي كشت و كار استفاده نمي­كنند. از آنجا كه مراقبت تابستانه اين گياه كار ساده­اي نيست و امكان از بين رفتن غده در تابستان وجود دارد از آن به عنوان گياه دائمي نام برده نمي­شود.
ارقام وحشي سيكلامن پنج گلبرگ دارند، گل برگ واژگون به رنگ‌هاي صورتي، بنفش و سفيد مي‌باشد. اما ارقام پرورشي داراي برگ­هاي بسيار درشت و متنوع بوده و براي مدت طولاني به گل مي‌روند. در ارقام وحشي گل­دهي براي مدت كوتاهي است كه در هر بار تعداد محدودي گل توليد مي‌شود. اما در ارقام پرورشي دوره‌ي گل‌دهي تا زماني كه درجه حرارت وضعيت مطلوبي دارد، وجود دارد.
در سيكلامن وحشي ميوه روي دم‌گل كاملاً پيچيده (بصورت فنر) وجود دارد و اين فنر كمك مي‌كند كه كپسول در حالت كاملاً حفاظت شده باقي بماند تا بذر گياه برسد.
هم‌چنين در سيكلامن پرورشي دم‌گل‌ها آسيب‌پذيرند و در مقابل آبياري زياد يا عوامل باكتريايي سقوط كرده و در نتيجه بذرها از بين مي‌روند.

پامچال يا پريمولا

پامچال به عنوان يك گل زمستانه شناخته شده است. نشاهاي جوان پامچال را در حدود ماه‌هاي آبان و آذر كشت مي‌كنند. كشت پامچال در گلدان انجام مي‌شود، و با توجه به رنگ‌هاي مختلف اين گياه مناسب فضاي سبز است. پامچال‌هاي گروه كلاله بالا از سطح پرچم، بذرگيري موفقي ندارند، لذا بذرگيريبايد مصنوعاً انجام شود. نكته مهم در پرورش و به گل رفتن پامچال طي سرماهاي زمستان است.نشانه هاي 6 برگه پامچال بايد يک دوره 2 هفته اي سرماي 4 تا 6 درجه سانتي گراد را طي کنند تا به گل بروند اگر دوره سرما براي گياه اتفاق نيفتد گل‌هاي پامچال ظاهر نشده يا گل‌هاي ظاهر شده كيفيت خوبي ندارند.

جلسه سي و يکم
خانواده رانونكولاسه و اورتيكاسه

مقدمه:

در اين جلسه در مورد گياهان زينتي كه تعدادي از آن خودرو بوده و تعدادي به عنوان گياهان بومي ايران شناخته شده­اند، مطالبي عنوان خواهد شد.

خانواده رانونكولاسه يا آلالگان Ranunculaceae

خانواده رانونكولاسه به فارسي تيره آلالگان گفته مي­شود. مهمترين گياهان اين خانواده عبارتند از آلاله يا رانونكولاسه، تاج­الملوك يا آكوليژيا، دلفينيوم يا زبان ­پس ­قفا، كلماتيس و پائونيا يا گل صدتوماني.

آلاله

آلاله­هاي وحشي در فصل بهار در بسياري از مناطق كوهستاني ايران بطور طبيعي رشد مي­كنند. آلاله ديگري وجود دارد كه برگـ­هاي درشت­تر و دم‌گل بلندتري دارد، اين گل گياه به صورت گل باغچه‌اي و گاهاً به صورت آپارتماني يا پات پلنت Pot plant قابل استفاده است.
آلاله بوسيله بذر تكثير مي­شود، بطوريكه در ماه‌هاي تير و مرداد بذرهاي آلاله را جمع آوري مي­كنند و بدون تيمار خاصي آن‌ها را در محل اصلي، كشت مي­كنند. از آنجا كه اين گياهان جزء گياهان نسبتاً مقاوم به سرما هستند، در فصل زمستان با پوشش كمي از مواد گياهي مثل خاك برگ، جوانه­هاي تازه رشد يافته را از سرما محافظت مي­كنند. در اوايل فصل بهار گياهان جديد شروع به رشد و نمو مي‌كنند و بوته‌هاي زيبايي توليد مي‌كنند.

تاج الملوك

آكوليژيا يا تاج­الملوك از ديگر گياهان خانواده رانونكولاسه است. اين گياه داراي رنگـ‌هاي متنوع بوده و بوسيله بذرهاي سياه رنگش تكثير مي­شود. بوته­هاي جوان تاج­الملوك كاملاً مقاوم به سرما هستند. در شرايط بسيار سرد و يخبندان شديد با استفاده از يك پوشش گياهي، از گياهان مراقبت بعمل مي­آيد. برگ­هاي تاج­الملوك در فصل غير گل­دهي منظره­اي زيبا براي فضاي سبز دارند. لذا بدين خاطر توصيه به كشت اين گياه در فضاي سطح شهري مي­شود . بذر گيري بطور طبيعي است و گياه حاصله خصوصياتي­ شبيه پايه مادر خواهد داشت.
ساقه­هاي ظريف و دم‌گل­هاي باريك اين گياه قابليت ماندگاري و عمر خيلي طولاني ندارند. اما گل­هاي بريده به عنوان دسته­ گل­هاي 3-1 روزه قابل استفاده هستند. در مصارف طولاني مدت از اين گياه فقط به عنوان گياه گلداني استفاده مي­شود.

زبان پس قفا

دلفينيوم يا زبان پس ­قفا گياهي است كه غنچه‌هاي متعدد به رنگ خاص آبي دارد. گل­هاي شاخه بريده اين مجموعه زيبا و كم نظير هستند. دلفينيوم علاوه براينكه يك گياه دارويي است يك گياه باغچه­اي و گل بريده محسوب مي­شود. اين گياه بوسيله بذرهاي سياه رنگش تكثير مي­شود و جوانه‌هاي رويش يافته به عنوان گياه دائمي در فضاي سبز كاربرد دارد.

كلماتيس اورينتاليس Clematis orientallis

گياه ديگر خانواده رانونكولاسه، پيچ­ رونده و زيباي كلماتيس اورينتاليس Clematis orientallis است. براي پوشاندن نرده­هاي باغ­ها يا استفاده در آلاچيق‌ها و هر جايي كه بخواهند منظره سبز و همراه با گل ايجاد كنند از اين گياه استفاده مي­كنند. رنگ آبي، بنفش و صورتي در اندازه­هاي كوچك و بزرگ كلماتيس باعث شده كه آن را به منظورهاي مختلف استفاده كنند.
كلماتيس گياهي است كه بوته بادوام و طولاني از نظر گل دهي دارد. اين گياه از اوايل ارديبهشت ماه تا زمان سرما به حالت گلدار ديده مي­شود. كلماتيس براي فضاي آزاد كه خواهان گل­هايي با دوره طولاني گل ­دهي باشد مناسب است.

كلماتيس بوسيله پيوند روي نهال­هاي بذري تكثير مي­شود. پيوند به دو صورت انجام مي­گيرد:

1. پيوند در گلخانه؛
2.پيوند در فضاي آزاد.

اگر پيوند در گلخانه صورت گيرد، گياهان را در گلدان قرار مي­دهند و پيوندك را از پيوندك­هاي در حال خواب زمستانه جدا مي­كنند. اين پيوندك­ها قبلاً شناسايي شده­اند و براساس رنگ و درشتي گل به آن‌ها شماره مي­دهند. و بعد از انتقال به گلخانه آن‌ها را روي پايه بذري بشكل پيوند انگليسي پيوند مي­دهند.
پيوند در هواي آزاد به شكل تي T است كه در 2 فصل آن را انجام مي­دهند، يكي در اواسط بهار حدود ماه خرداد، ديگري پيوند خواب در شهريور ماه. پايه­هاي پيوند شده با مراقبت و نگهداري در سال آينده گل­هاي مورد نظر را توليد مي­كنند.
اگر كلماتيس را پيوند نزنند فقط ارقام كلماتيس اورينتاليس (كلماتيس وحشي) گل­هاي كم و بسيار كوچكي توليد مي­كند. اما كلماتيس­هاي پرورشي گل­هاي درشت در تمام طول سال توليد مي­كنند، لذا تكثير پيوندي اين گياه ضرورت دارد.

گياه صد توماني

گياه صد توماني داراي برگ­هاي بسيار زياد است. نام انگليسي آن پائوني و اسم جنس اين گياه پائونيا است.
پائونيا گياهاني هستند پُر پَر كه برگ­هاي رنگين (در رنگ­هاي مختلف)، ساقه گل دهنده‌ي بسيار بلند و قابليت كات فلاوري خيلي زياد و ريزوم دارند. اين گياهان علاوه بر خاصيت كات فلاوري به عنوان گياهان فضاي سبز هم قابل استفاده هستند.
پائوني­ها مي­توانند براي مدت طولاني در يك منطقه باقي بمانند و دچار خسارت از عوامل محيطي نشوند، در موقع تكثير و ازدياد اين گياهان، ريشه­هاي گوشتي آن‌ها را تقسيم مي­كنند و به روش تقسيم بوته گياه جديد را در محل مورد نظر كشت مي­كنند. تكثير صد توماني در فصل پاييز به روش تقسيم بوته است.
شقايق صحرايي كه در مناطق كوهستاني مي­رويد از خانواده رانونكولاسه نيست بلكه بخشي از نهنج اين گياه مواد آلكالوئيدي دارد و از خانواده پا­پاراسه است.

* خانواده اورتيكاسه Urticaceae

گياهان خانواده اورتيكاسه، پي­لئاي معمولي (سبز) و پي­لئاي رنگي يا رونده هستند. گياه حالت كپه‌اي دارد و اندازه يكنواخت ساقه‌ها مهم است. پي­لئاي معمولي Pillea با ريشه­دار كردن قلمه­هاي ساقه تكثير مي­شود. لذا براي يكنواخت كردن گياهان، كاربرد تنظيم كننده­هاي رشد از نوع باز دارنده‌ها مفيد مي‌باشد. بهترين بازدارنده براي يكنواخت كردن گياهان تركيبات شيميايي نظير سايكوسل است. زماني از اين تركيبات استفاده مي­شود كه گياهان ريشه­دار شده، از بستر ريشه­زايي جدا و در يك خاك مناسب كشت شوند. وقتي دوباره اولين علائم رشد ظاهر شد به كمك محلول پاشي يا افزودن اين مواد بازدارنده به آب آبياري، دوباره به فاصله پانزده روز اندازه گياهان را يكنواخت و يكسان مي­سازند.
پي­لئاي رنگي بدليل شاخه­هاي رونده و خزنده آن عمدتاً به عنوان يك گياه آبزي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، و داراي شاخه‌هاي افتاده است كه در سبدهاي آويزان Hanging baskets زيبا ديده مي‌شود. تكثير بوسيله‌ي قلمه انتهايي و مياني ساقه صورت مي‌گيرد. بعد از حذف برگ‌هاي اضافي، ساقه درون بستر ريشه‌زايي قرار مي‌گيرد. قلمه‌ها را مي‌توان در آب يا در ماسه ريشه‌دار كرد. در سطوح بزرگ كاربرد آب به عنوان عامل ريشه‌زا توصيه نمي‌شود زيرا ريشه‌هاي آبكي خيلي حساس هستند و براي سازگاري با محيط جديد مشكل دارند. اما براي گياهان Hydroponics اين روش نتيجه خوبي دارد

جلسات سي و دوم و سي و سوم
خانواده ويتا­سه، سلاژينلاسه، وايولاسه، اسكوروفولارياسه/ خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه

مقدمه

در اين جلسه در مورد چند خانواده صحبت مي‌شود.

خانواده ويتاسه Vitaceae

خانواده ويتاسه داراي تعدادي گياه زينتي است كه بعضي از آن‌ها به عنوان گياهان رونده آپارتماني و تعدادي ديگر به گياهان رونده فضاي سبز معروف هستند.

سيسوس Cissus

يكي از بهترين گياهان اين خانواده كه به فرم سبز و رونده رشد و نمو مي­كند سيسوس كَپن سيس است كه به فارسي سيسوس مي­گويند.
سيسوس برگ درشت يا سيسوس كپن سيس و سيسوس برگ ريز يا سيسوس رومي بي فوليا Cissus rhomibifolia از ارقام اين گياه هستند. اين ارقام در فضاي مطلوب آپارتمان­ قابل نگهداري و كشت و كار هستند.
سيسوس برگ درشت نسبت به رطوبت محيط حساس است و روزانه 2-1 بار آب بايد روي آن اسپري شود. اين گياه رشد نسبتاً سريعي دارد و با شرايط نامساعد محيطي گاهاً ريزش برگ دارد.
سيسوس برگ ­ريز يك گياه مقاوم‌تر از سيسوس برگ درشت است. و به عنوان يك گياه آويزيHanging basket در داخل آپارتمان قابل نگهداري است. تكثير سيسوس‌ها بوسيله قلمه­هاي سبز ساقه در داخل ماسه مي‌باشد، در محيطي با PH اسيدي خاك و آبياري­هاي منظم بخوبي رشد و نمو مي­كنند.
انگور كه به عنوان ميوه مورد استفاده قرار مي­گيرد از تيره ويتاسه است. تكثير انگور بوسيله قلمه­هاي نيمه خشبي و گاهاً پيوند روي پايه­هاي بذري است.

مو چسب Parteno cissus

مو چسب يا پارتنو سيسوس گياهي است كه در فضاي آزاد قابل كشت و نگهداري است. اين گياه شباهت زيادي به انگورها دارد. برگ­ها شبيه انگورهاي موجود در تاكستان­ها است.
معمولاً اين گياه به دو مو چسب وحشي و اهلي تقسيم مي­شوند. مو چسب وحشي برگ­هاي كوچك و شاخ و برگ كمتري دارد و در پاييز زودتر خزان مي­كند. اما مو چسب اهلي (پرورشي) كه بوسيله پايه بذري تكثير مي­شود برگ­هاي درشت­تري دارد و مدت طولاني به حالت سبز باقي مي­ماند. هر دو نوع پيوند زمستانه و پيوند جوانه براي گياه انجام مي‌شود.
مو چسب­ها در بخش جنوبي و آفتابگير منازل سريعتر و بهتر رشد و نمو مي­كنند.

خانواده سلاژينلاسه Selaginellaceae

اين خانواده تنها يك عضو دارد. سلاژينلا از گياهان خانواده سلاژينلاسه است. اين گياه را به فارسي علف خوك مي­گويند. سلاژينلاسه‌ها به گياهان پست و ابتدايي نظير سرخس­ها شباهت دارند و ساختمان پيچيده‌اي ندارند. تكثير سلاژينلاسه بوسيله تقسيم بوته و كشت اسپورها مي‌باشد (شبيه تكثير سرخس‌ها).
سلاژينلا را در يك محيطي با PH اسيدي و خاك بسيار سبك ترجيحاً پيت مات نگهداري مي­كنند و روزانه چندين بار بر روي برگ‌هاي آن آب اسپري مي­كنند. براي تكثير بهتر است زماني كه پا جوش‌ها به اندازه كافي بزرگ شدند به گلدان‌هاي مناسب انتقال يابند.

خانواده وايولاسه Violaceae

اين خانواده يك عضو بسيار زيبا و پر رونق دارد. بنفشه معمولي Viola bicolor يك گياه بسيار زيبا از خانواده وايولاسه است. تقريباً در همه محيط­هاي كشت فضاي سبز كاربرد دارد. بوسيله عمليات به نژادي ارقام مختلف و بسيار متنوعي از اين گياه توليد شده و به دنيا معرفي شده­ است. لذا هر سال گونه­هاي جديدي از اين گياه به بازار عرضه مي­شود. بنفشه بوسيله بذر تكثير مي­شود.
بنفشه گياه كلئيستوگام Cleistogame است يعني قبل از شكوفايي كامل گرده‌افشاني صورت گرفته و گياه همواره بذر خودي توليد مي­كند. از آنجا كه بذرهاي معمولي بنفشه­ها در فضاي آزاد كشت و كار مي‌شوند بذرهاي F1 يا اصطلاحاً بذرهاي هيبريد ناميده مي­شوند و از خواص اين گونه بذرها اين است كه بعد از يكي و دو نسل به حالت اوليه خودشان بر مي­گردند و به اجدادشان شبيه­تر مي­شوند. طبيعي است كه بعد از يكي دو سال گل­ها ريز مي‌شوند و بعد از چند سال ارزش اقتصادي خودشان را از دست مي­دهند. به همين دليل بذرهاي مورد كاشت بنفشه بايد از بذرهاي هيبريد و دو رگه انتخاب شوند تا كيفيت گل­ها حفظ شود.
بذرهاي بنفشه بيضي شكل و به رنگ قهوه­اي روشن تا زرد است و در همان كپسول اصلي بر روي گياه مي­رسد. اين كپسول­ها با يك شكاف طولي باز شده و بذرهاي درون آن ريزش پيدا مي­كنند. البته قبل از ريزش، بذرها را جمع‌آوري كرده و بعد از يك استراحت سه ماهه در نيمه مرداد ماه آن‌ها را در يك بستر سبك مي­كارند. اين بستر كاشت مورد مراقبت قرار مي­گيرد تا اينكه در اوايل مهر ماه نشاها بصورت چهار برگه ظاهر مي­شوند. اين گياه مثل ساير ديگر گياهان نشايي، مقاوم به سرما است. در نتيجه نشاها در اول مهر به فضاي آزاد منتقل شده و سپس از آن‌ها مراقبت كنيد. زماني كه 6- 5 برگ دارند علائم ساقه گل دهنده ظاهر مي‌شود و از اين هنگام تا حدود خرداد ماه در مناطق خنك بنفشه­ها با گل­هاي خوب بوجود مي­آيند. در اواخر بهار وقتي كه طول روزها خيلي طولاني مي­شود بنفشه با اينكه همچنان به گل دهي ادامه مي­دهند اما رشد علفي و نامطلوب دارند. بنابراين بوسيله‌ي گياه تابستانه ديگر جايگزين مي‌شوند.

خانواده اسكوروفولارياسه يا گل ميمون

گياهان اين خانواده نسبتاً به شرايط آب و هوايي خنك مقاوم مي‌باشند. گياهان اين خانواده تا دماي 10- درجه سانتي‌گراد را تحمل مي­كنند. يكي از گياهان اين خانواده گل ميمون به نام لاتين آنتريزوم است. اگر بذرهاي اين گياه را در اواخر بهمن ماه كشت كنند در سال اول توليد گل مي­كند اما گاهي اوقات اين بذرها را در اواخر شهريور ماه مي­كارند تا براي سال آينده يك گياه دو ساله با گل­هاي مرغوب و پايا داشته باشند.
ارقامي از گل­هاي ميمون بصورت پا بلند و كات فلاور Cut flower وجود دارد. دوام گل­هاي بريده اين گياه نسبتاً قابل قبول است و بعضي از ارقام اين گياه مصرف صادراتي هم دارد.

گل انگشتانه‌اي Digitalis

گياه ديگر اين خانواده، گل انگشتانه­اي با نام علمي دي­جي­تاليس است. علاوه بر مصرف دارويي به عنوان يك گياه زينتي و شاخه بريده قابل مصرف است. اين گياه مثل گل ميمون كشت و كار مي‌شود و يك گياه دو ساله است.

گياه گوشواره‌اي

گياه ديگري از خانواده گل ميمون گوشواره­اي است كه منظره بسيار زيبايي دارد. اين گياه با نام علمي كلسئولوريا گل­هاي پولك مانند و تو خالي دارد و به عنوان يك پات­ پلنت و گل نوروزي از آن استفاده مي‌كنند. كلسئولوريا بوسيله بذر تكثير مي­شود.

روسِليا

گياه ديگر اين خانواده روسليا است كه ظاهر جالب و در عين حال غيرقابل پيش ­بيني دارد. شاخ و برگ‌هاي سبز اين گياه داراي گل­هاي باريك، كوچك و قرمز رنگ مي­باشند. روسليا يك گياه گلخانه­اي است و كمتر از آن به عنوان گل بريده يا گل فضاي سبز استفاده مي­شود.

ورونيكا Veronica

آخرين گياه اين خانواده ورونيكاست كه به عنوان يك گياه پوششي Grant cover از آن استفاده مي­كنند. اين گياه مقاوم به سرما بوسيله قطعات ساقه و قلمه قابل تكثير است.
بطور خلاصه : گل‌هاي خانواده ميمون براي مصرف بريدني جايگاه مناسبي دارند. وايولاسه مقاوم به سرما و فضاي سبز هستند، و ويتاسه هم به عنوان گياهان گلخانه‌اي Indoor-plants و هم به عنوان پوشش‌هاي سبز Grant coverقابل استفاده مي‌باشند.

جلسه سي و سوم
خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه

مقدمه:

در اين جلسه در مورد دو خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه مطالبي را به عرض مي­رسانيم.

خانواده سولاناسه Solanaceae

خانواده سولاناسه را در فارسي تحت نام خانواده سيب زميني مي­شناسند. گياهان زينتي اين خانواده عبارتند از فلفل زينتي، داتوره، توتون زينتي و اطلسي.

فلفل زينتي

وقتي از فلفل زينتي نام مي­بريم، فلفل خوراكي در ذهن متبادر مي­شود لذا هر دو اين گياهان از خانواده سولاناسه با نام علمي كَپسيكوم هستند و براي كشت در هواي آزاد در فصل تابستان مناسب هستند. فلفل زينتي با ميوه‌هاي كوچك رنگي و گيلاس زينتي هر دو جزء كپسيكوم‌ها هستند. هم‌چنين هر دو مصرف پات پلنت دارند و جزء گياهان 1 ساله هستند.
تكثير كپسيكوم‌ها بوسيله بذرهاي قابل نشا است و هيچ مشكلي از نظر تكثير ندارند. فلفل زينتي ميزبان خوبي براي مگس­هاي سفيد گلخانه­اي است و چنانچه در مجاورت گياهان ديگر كشت و كار شوند احتمالاً منبعي براي انتقال اين آفت خواهند بود.

داتوره

گياه ديگر اين خانواده گياه دارويي، زينتي داتوره است. داتوره با نام علمي داتورا يك گياه برگ درشت است كه گل­هاي درشت شيپوري مانند به رنگ سفيد و بوته پر رشد دارد و به عنوان يك گياه مقاوم به شرايط نامساعد محيطي در پارك­ها و محل­هايي كه رفت و آمد بچه­ها در آنجا كمتر است كشت و كار مي­كنند (اين گياه دارويي سمي است). كشت و كار داتوره بوسيله بذرهاي ريز آن صورت مي‌گيرد. و چون مقاوم به سرما است به عنوان يك گياه چند ساله در هواي آزاد قابل نگهداري است.

توتون زينتي

توتون زينتي از ديگر گياهان خانواده سولاناسه است كه گل­هاي سفيد رنگ و ظريفي در يك توده سبز مخملي دارد. اين گياه زينتي ظريف كه مخصوص هواي آزاد است كشت و كار گلداني دارد. شباهت بسيار زيادي به گل اطلسي دارد. ولي گل­ها و برگ­هاي توتون زينتي از اطلسي كوچكتر است. بذرهاي اين دو گياه كاملاً شبيه به هم است تفاوت بذرها از روي نقش و نگار سطح برگ است كه فقط در زير ذره­بين قابل رويت است. توتون زينتي بوسيله بذر قابل تكثير است، به سرما مقاومت چنداني ندارد و به عنوان گياه تابستانه قابل كشت و كار است.

اطلسي
اطلسي گياه زينتي ديگر از خانواده سولاناسه است. گل اطلسي داراي رنگ­هاي متفاوت و اندازه­هاي نسبتاً ثابت و شيپوري مانند است. اين گياه را اصطلاحا ‌ً تحت نام اطلس ايراني مي­شناسند. با بخش‌هاي شيمردار يا دو رنگ اطلسي آشنا هستيد.
نوع ديگر اطلسي پُر پَر يا ­تريپلوئيد است. تفاوت اين دو در اين است كه اطلسي قبلي از نوع N 2 كرومزوم و اين اطلس از نوعN 3 كروموزمي است. بعلاوه پرچم­ها در اين اطلسي به گلبرگ تبديل شده و منظره پُر پَر شبيه گل­هاي ميخك به گياه داده است.
اطلسي­ها در ارقام مختلف، به شكل‌هاي مختلف بذر توليد مي­كنند. اطلسي معمولي يا ديپلوئيد به راحتي كپسول­هاي درشتي از بذر توليد مي­كند و بذرهاي ريز موجود در آن بسرعت قابل جوانه زدن و كشت و كار هستند. بعد از برداشت بذرها 4 تا 6 سال قابل كشت مي‌باشند. اما اطلسي­ تريپلوئيد كه پرچم­هاي آن به گلبرگ تبديل شده بذر توليد نمي­كند بلكه تكثيرش از طريق رويشي صورت مي­گيرد.
در اين اطلسي­ها كه اصطلاحاً به اطلسي

مطالب مشابه :

خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه

فلفل زينتي توتون زينتي بوسيله بذر قابل تكثير است، به سرما مقاومت چنداني ندارد و به

---

فلفل زينتي

مجله جامع کشاورزی و فضای سبز - فلفل زينتي ازدياد اين گياه از طريق كاشت بذر انجام مي‌گيرد.

---

خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه

فلفل زينتي ميزبان خوبي اطلسي معمولي يا ديپلوئيد به راحتي كپسولهاي درشتي از بذر توليد

---

خانواده سولاناسه و ساكسيفراگاسه

فلفل زينتي ميزبان خوبي براي مگس­هاي توتون زينتي بوسيله بذر قابل تكثير است، به سرما

---

خانواده مارانتاسه، استرليتزياسه، بوگنويلاسه/خانواده پَسيفلوراسه، پيپراسه و اركيداسه

فلفل زينتي ميزبان خوبي براي مگس­هاي توتون زينتي بوسيله بذر قابل تكثير است، به سرما

---

هورمون هاي گياهي و کاربرد آن در گياه و باغباني

5- سبز کردن بذر: اتنهايي در گلکاري مانندحسن يوسف ، فلفل زينتي، و توليد بوته هاي منشعب و

---

برچسب :
بذر فلفل زينتي