ذبح فلسفه و اندیشه ورزی توسط مدعیان!

چرا تغییر ریاست موسسه حکمت و فلسفه چنین بازخوردهای غیرعقلانی داشت؟

مطلبی از وبلاگ ارجمند جنبش نرم افزاری و آزاداندیشی درباره رفتارشناسی مدعیان روشنفکری و فلسفه و تعقل:

تعویض استاد دکتر اعوانی و جایگزینی استاد دکتر خسروپناه به جای ایشان، در کرسی ریاست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران از یک زاویه بسیار قابل تامل است. از زاویه برخورد عاقل نماهای متفلسفی که جز سیاست اندیشی و ادعا چیزی برای گفتن ندارند و با فحاشی و سبک کردن شان استاد دکتر خسروپناه، می خواهند دامن خود را بالا بکشند و پرده بر ناتوانی های فلسفه غرب و تمدن غرب در پاسخگویی به نیازهای اندیشه بشری بکشند و خود را در پس پرده فلسفه پنهان کنند.

یکی از موانع جدی جنبش نرم افزاری و نهضت آزاداندیشی و تولید علم غربزدگانی هستند که واقعیت اندیشمندان مستقل ایرانی که به دور از فضای تحمیلی علم جهانی، می اندیشند را تحمل نمی کنند و به هر بهانه ای می خواهند با آنها مخالفت کنند و آنها را ترور شخصیتی کنند. حتی اگر نتوانند استادی چون دکتر اعوانی را در جبهه فاسد فکری خویش جای دهند. چرا که تعهد و انقلابی گری دکتر اعوانی اثبات شده است. اما برخی موافقان تغییر دکتر اعوانی، نقدهایی به ضعف های مدیریتی دکتر اعوانی داشته اند. این چند خبر هم درباره پناه بردن برخی اساتید سکولار در این موسسه در زمان دکتر اعوانی قابل تامل هستند: اینجا درباره عضویت سروش دباغ و اینجا و اینجا درباره عضویت وبرکناری محسن کدیور و همچنین نامه معنادار و کنایه آمیز برخی هئیت علمی این موسسه را در این زمان حساس ببینید. واقعا جالب است و قابل تامل. دلیل اینکه در ایران در علوم انسانی اینقدر مشکل داریم، واقعا چیست!؟

برخورد بسیار زشت و البته گویای سایت های بالاترین وبی.بی.سی فارسی و سیاسیونی چون خبرآنلاین و روزنامه شرق (اینجا را هم ببینید) و فرارو و عصر ایران و... هر بیننده منصفی را به تعجب واداشت. واقعا مگر یک تغییر مدیریتی باید اینان را چنین آشفته کند؟ مگر مسئولین وزارت علوم حق ندارند بنا به صلاحدید خود مدیری را -هر چند قابل احترام و عالم- پس از بیست سال عوض کنند؟ این اندیشه از کجا نشات می گیرد؟ چرا برخی نمی توانند مدیریت فردی عالم و اندیشنمد چون استاد دکتر خسروپناه را تحمل کنند؟ برخی ها علمیت استاد دکتر اعوانی را دلیل دانسته اند که دلیل منصفانه ای است، ولی توجه نکرده اند که استاد دکتر خسروپناه نیز در اندیشه ورزی و نویسندگی و تفلسف ید طولایی داشته است. به نظر می رسد علمیت استاد اعوانی بهانه ای برای برخی می باشد تا به استاد خسروپناه به دلایل دیگری حمله کنند یا درباه ایشان ایجاد تردید کنند. البته بعضی دلایل و ریشه های عصبانیت برخی ها از انتخاب دکتر خسروپناه، به نوشته خودشان در وب سایت ها (مانند اینجا و اینجا و اینجا)، بدین شرح شمرد شده اند:

۱- چون ایشان حوزوی است و هویت مند است و مقلد غربی ها و متفلسفین آنها نیست.

۲- چون ایشان به فلسفه اسلامی است. (حتی وی را ضد فلسفه خوانده اند!)

۳- چون ایشان تربیت یافته قم است نه تهران. (ترس خود از "علم قم" را هرگز پنهان نکرده اند.)

۴- چون ایشان در دفاع از انقلاب اندیشه ورز اسلامی ایران کتبی دارد.(صراحتا گفته اند)

۵- چون ممکن است برخی اساتید موسسه حکمت که سیاسی و موافق احزاب غربگرا هستند را تصفیه کند. (قضاوت قبل از عمل این عده را ببینید و ادعای تفلسف شان را!)

۶- چون نسبتا جوان است. (البته هیچ کدام نتوانسته اند علمیت ایشان را انکار کنند.)

واقعا این فلسفه ورزی و عقلانیت است؟ این است ادله عقل گراهای روشنفکرنمای وطنی! این است شرافت غربگرایانی که از یکی از نوابغ فلسفی قم چنین می ترسند؟ آیا یک اندیشمند اینقدر حق انتخاب ندارد که طرفدار انقلای اندیشه ورزانه مردم ایران باشد و همه دانشگاهیان و حوزویان ما باید ضدانقلاب باشند؟ این است منطق ادعایی برخی؟ این مسئله بسیار برایم جالب بود. واقعا دم خروس غرب و ماسون گری علمی و غربزدگی و قم ستیزی را در این داستان نبینیم؟ (این مطلب در این باره خواندنی است)

اما یادم آمد به مباحث مدیریت استراتژیک دانش و حساسیت فراماسونری و گماشتگان غرب در اقصانقاط جهان، که با اندیشمندان مخالف خود مثل حیوانات بی شعور رفتار می کنند وآنها را انکار می کنند؟ اما خدای را شاکرم که مردم و دانشجویان و اساتید ما به هوشند و این توهمات برخی را سبک می شمارند و علمیت استاد دکتر خسروپناه و سوابق درخشان ایشان آنچنان غنی هست که حقیقت را بنمایاند.

پاورقی۱. سایت خبرآنلاین در یک خبرسازی متوهمانه و جهت دار، فقط به سوابق استاد خسروپناه در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه (از بهترین نهادهای پژوهشی فکری-فلسفی ایران که زیر نظر رهبر حکیم و با مدیریت استاد صادقی رشاد به خوبی اداره می شود.) اشاره کرده است و سایر سوابق ایشان را به هیچ انگاشته است. در ادامه همین مطلب متن نامه معنادار برخی اعضای هئیت علمی این موسسه و همچنین نوشته ای در نقد مدیریت دکتر اعوانی را می آورم. در پایان احترام به دو استاد را بر خود واجب می دانم که همیشه به هر دو و آثارشان علاقه داشته ام ولی بر خود لازم دیدم که در جریان این ماجرا نگاشته ای کوتاه ولی گویا داشته باشم. امید که هر دو استاد و دلسوزان واقعی تعقل و دین در تمام جهان سرافراز باشند.

پاورقی۲. زنگی عالمانه دکتر اعوانی وآثار ایشان و لینک زندگی عالمانه دکتر خسروپناه و آثار ایشان / همچنین قلمی زیبا درباره زندگانی دکتر حجه الاسلام و المسلمین خسروپناه: جریان این جریان شناس ما

پاورقی ۴. در برخی سایت ها نیز نقدهایی به این موسسه و مدیریتش می توانید بیابید: پرونده نقد انجمن حكمت و فلسفه: پژوهشگاه ها، کارگزار روزمرگی شده اند / قصه‌‌های انجمن / بازتولید ملی گرایانه غرب / انجمن و جدایی از جامعه

نامه اعضای هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه

آرزوی ما، سلامت شما است

استاد گرامی، جناب آقای دكتر اعوانی

ما اعضای هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ایران، بر خود لازم می‌دانیم در این موقعیت كه ریاست جنابعالی بر این مؤسسه به پایان رسیده است، مراتب قدردانی خود را از زحمات و خدمات چندین ساله علمی و مدیریتی شما ابراز داریم. در سال‌هایی كه هر یك از ما تحت مدیریت شما به همكاری با مؤسسه مشغول بوده‌ایم، بخت آن را داشته‌ایم كه در برخوردهای روزمره و كاری، فضل، رواداری و سعه‌صدر شما را از نزدیك ببینیم و تحسین كنیم. همكاران شما در این مؤسسه، همگی بر این نكته گواهی می‌دهند كه شما در طول خدمت خود همواره تلاش كرده‌اید كه این مؤسسه از آرامشی شایسته محیط‌های دانشگاهی برخوردار، و از تنش‌ها و تلاطمات روزمره تا حد امكان بركنار باشد. گوش شنوای شما برای شنیدن صدای همكاران، حتی زمانی كه در مخالفت با تصمیمات شما بلند شده است، مایه دلگرمی ما بوده تا فارغ از مسئولیت شغلی، دلبستگی و علاقه‌ای شخصی هم به مؤسسه و جمع همكاران داشته باشیم. نظام تصمیم‌گیری در مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه در زمان ریاست شما، نظامی مشاركتی و گروهی و نه فردی بوده است. در شورای پژوهشی مؤسسه كه تصمیمات مربوط به پذیرش پژوهش‌ها و گردش كار علمی در آن گرفته می‌شود، مبنا بر اعتماد به رؤسای گروه‌های پژوهشی بوده است، رؤسایی كه نظرات همكاران خود را نمایندگی می‌كرده‌اند. همین نظام مشاركتی و گروهی در سایر فعالیت‌هایی كه مؤسسه متكفل آن‌ها بوده است، هم لحاظ شده است. كنگره مولانا و روز جهانی فلسفه كه هر دو همایش‌هایی با ابعاد بین‌المللی بوده‌اند، با تكیه به همین منش مدیریتی امكان یافتند. همگان شما را به عنوان اندیشمندی برجسته و ثابت قدم در آراء و ترجیحات نظری و عملی خود می‌شناسند، اما این اقتدار هیچگاه باعث نشده است كه آراء و تصمیمات دیگرگون را برنتابید. تنوع منش و شخصیت همكاران شما در مؤسسه و گوناگونی زمینه‌های پژوهشی آنان كه اغلب در میان هم‌رتبگان خود شاخصند، ناشی از همین وسعت دید شما بوده است. گروه‌های پژوهشی در مؤسسه همواره از آزادی عمل برای پیش‌برد فعالیت‌های پژوهشی، گروه‌های مطالعاتی و تدوین برنامه‌های آموزشی خود بهره‌مند بوده‌اند. چنین وسعت دیدی برای بقاء و غنای هر محیط دانشگاهی لازم است و از این لحاظ مؤسسه ما الگویی در خور توجه به‌شمار می‌آید. تحت همین مدیریت عالمانه و دوراندیشانه بود كه طیفی از رشته‌های گوناگون در مؤسسه تاسیس شد و دانشجویانی خلاق و صاحب‌نظر در این رشته‌ها پرورش یافتند. حمایت‌های شما از دانشجویان، خواه در بعد علمی و دانشگاهی و خواه در بعد فردی و عملی، كه همواره توأم با احترام به آنان بوده است، نشان از بزرگواری شما دارد. با مدیریت شما، مؤسسه شخصیتی بین‌المللی یافت و تعداد و تنوع مهمانان دانشگاهی كه از سراسر دنیا در این مؤسسه سخنرانی كرده یا با آن همكاری داشتند، در میان مراكز دانشگاهی سراسر ایران بی‌نظیر بود. شما این بصیرت را داشته‌اید كه در دعوت از مهمانان خارجی، تنها ملاك‌های دانشگاهی و علمی، و نه تطابق آموزه‌ها و نظرات آنان با آراء شخصی خود را مد نظر قرار دهید. همین ملاك‌ها، مبنای تصمیم شما و شورای پژوهشی برای كمك مالی و اجرایی به همكارانی بوده است كه قصد شركت در همایش‌های علمی خارجی را داشته‌اند. همه این عوامل دست به دست هم دادند تا برخلاف بسیاری از پژوهشگاه‌های دیگر كشور، مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه از فضایی باز و آزاد و ارتباطات بین‌المللی قابل قبولی برخوردار باشد. تلاش‌های شما در تأسیس نهادهای غیر دولتی فلسفی، چه در ابعاد ملّی و چه در ابعاد بین‌المللی، از نوآوری‌ها و خدمات ماندگار شما به فلسفه ایران است. ریاست انجمن حكمت و فلسفه و حمایت بی‌دریغ از آن و تأسیس شاخه فلسفه اسلامی در نهادهای بین‌المللی انجمن‌های فلسفی، از این جمله بوده‌اند. مؤسسه پژوهشی ما با وجود شخصیت اخلاقی شما این فرصت را داشته است كه همكاری و هماهنگی انسانی كم نظیری میان اعضای هیئت علمی و كارمندان محترم بخش‌های گوناگون را شاهد باشد. رابطه پدرانه و انسانی شما با كارمندان در همه سطوح، چه در مراودات روزمره و چه در مواقع اضطراری، برای همه ما درس‌آموز بوده است. مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ایران با این مشخصات، به اقرار دانشگاهیان و شخصیت‌های داخلی و بین‌المللی، نهادی شاخص در حوزه فرهنگ و حكمت كشور است و توانسته مقام نخست را در میان مؤسسات پژوهشی علوم انسانی كشور در سال گذشته كسب كند. امید همه ما این است كه بنیانی كه شما به یاری همه همكاران مؤسسه در این سال‌ها، برمبنای وسعت‌نظر، رواداری، عقلانیت، مناسبات انسانی و دوری از جانبداری‌های زودگذر گذاشته‌اید، همچنان به رشد و بالندگی خود ادامه دهد و از گزند آسیب‌های زمان دور بماند. آرزوی ما سلامت شما است و امیدواریم همچنان از دانش شما بهره‌مند باشیم. اعضای هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ایران 12 مردادماه سال

نقدهایی بر مدیریت دکتر اعوانی بر موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

تغییر ریاست مؤسسه حکمت و فلسفه و اسلامی سازی علوم انسانی

روز سه‌شنبه 11 مردادماه و با انتشار خبر تغيير مديريت كلان مؤسسه پژوهشي حكمت وفلسفه ايران، ولوله‌اي ميان علاقه‌مندان به علوم عقلي در گرفت.
غلامرضا اعواني در مدت 26 سالي كه رياست انجمن حكمت و فلسفه ايران و سپس مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه را بر عهده داشت، الحق و والانصاف خدمات شايسته‌اي به علوم عقلي كشور كرد؛ از انتشار مجموعه آثار مرحوم شيخ مهدي حائري تا تصحيح متون عقلي و برگزاري كلاس درس‌ها و نشست‌هاي علمي، اما چند نقد بر نحوه مديريت اين پژوهشگر فلسفه وجود دارد كه از زبان و قلم يك دانشجوي فلسفه بيان مي‌شود:
1. اگر چه خدماتي در اين مؤسسه انجام شده است، اما آيا واقعا اين خدمات علمي پاسخ‌گوي نياز فكري دانشجويان فلسفه بوده است؟
حقير به عنوان يك دانشجوي فلسفه پس از 8 سال فلسفه‌آموزي در دانشگاه‌هاي كشور به اين نتيجه رسيده‌ام كه تدريس فلسفه در دانشگاه‌هاي كشور اشكال‌هاي بنيادين دارد؛ چرا كه شيوه تدريس فلسفه در دانشگاه‌ها به نحوي است كه به جاي اينكه دانشجو به تفلسف بپردازد، صرفاً به محفوظات اكتفا مي‌كند.
حال سؤال اين دانشجوي فلسفه اين است كه مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران با توجه به اينكه امكانات فراهم كردن چنين شرايطي را داشته، چرا حداقل مدلي را براي خروج از وضع حاضر طراحي نكرده است؟ و چرا دانشجويان فلسفه آن را حس نمي‌كنند؟!
2. جناب استاد اعواني مستحضر هستيد كه مؤسسه پژوهشي تحت رياست شما اولين مركز پژوهش‌هاي عقلي كشور است كه به همت سيدحسين نصر و در نهايت به مديريت شما اداره مي‌شد و مؤسسه‌هاي پژوهشي متعدد ديگري مدت‌هاي مديدي پس از مؤسسه شما، شروع به كار كرده‌اند همانند پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) و … ولي اگر به آثار پژوهشي منتشر شده و همچنين تربيت نيروهاي مختصص آن‌ها نگاهي بينداريم؛ به اين نتيجه مي‌رسيم كه مؤسسه تحت رياست شما از بسياري جهات عقب مانده است.
3. متاسفانه مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه از ديد بسياري از دانشجويان فلسفه و طلاب علوم عقلي بيش از يك دهه است كه محفلي براي ديد و بازديد و استراحتگاه معدودي از فلاسفه شده است. به ديگر سخن، با وجود اينكه اين مؤسسه از اساتيد نابغه‌اي بهره‌مند است ولي متاسفانه آنچه از آنان توقع مي‌رفت ديده نشد و فقط به مجموعه‌اي از ديد و بازديدهاي و تعاريف و تمجيدها اكتفا شده است.
4. يكي از نقدهاي اصلي بر دوران مديريت دكتر اعواني اين است كه اين مؤسسه پژوهشي و هيئت علمي‌اش اساساً تعهدي به ترويج گفتمان انقلاب اسلامي نداشته بلكه گاه خلاف ادبيات و گفتمان انقلاب اسلامي قدم بر مي‌داشتند و گاه حياط خلوت اساتيد فلسفه اپوزوسيون شده بود، چنانچه ديده شد كه عبدالكريم سروش پس از جدايي‌اش از پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي به عضويت اين پژوهشگاه درآمد و همچنين محسن كديور كه پس دانشگاه تربيت مدرس به حلقه اعضاي هيئت علمي پيوست و هر دو با نام و نان جمهوري اسلامي ارتزاق مي‌كردند و عليه آن سخن مي‌گفتند و سخن از عدم آزادي بيان مي‌راندند و هر دو نيز به بهانه فرصت مطالعاتي از جمهوري اسلامي بورسيه گرفته و تا مدت‌ها در خارج كشور از بيت‌المال ارتزاق كرده و عليه انقلاب اسلامي سخن‌پراكني و قلم فرسايي ‌كردند.
5. همه دانشجويان و پژوهشگران فلسفه مي‌دانند كه حوزه علميه قم در عصر كنوني، طلايه‌دار علوم عقلي است و روز‌به‌روز مباحث عقلي به بركت انقلاب اسلامي، امام خميني‌(ره) و علامه طباطبايي رواج پيدا كرده لذا زماني مي‌توان گفت كه دانشجويان فلسفه در تهران و شهرستان‌ها به كمال بالندگي خود مي‌رسند كه با قم در ارتباط باشند، در حالي كه چنين برنامه‌هاي كلاني در مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ديده نشده است.
6. موضوع «اسلامي‌سازي علوم انساني» از اهم دغدغه‌هاي متعهدان به گفتمان انقلاب اسلامي است چرا كه پايداري و صدور واقعي انقلاب اسلامي و مقابله با استكبار غرب تحول در علوم انساني است و همه نخبگان مي‌دانند بررسي مباني فلسفي علوم انساني از اهم مباحث اسلامي‌سازي دانشگاه‌ها و علوم انساني است. در حالي كه متأسفانه مؤسسه تحت مديريت دكتر اعواني قدمي در اين راه برنداشته است چرا كه اكثر اعضاي هيئت علمي اين مؤسسه از بن مخالف اين انديشه هستند.
7. گفتمان ليبرال دموكراسي با ادبيات و مباني فلسفي به ترويج انديشه خود مي‌پردازد و مباني فلسفي انقلاب اسلامي را متزلزل مي‌كنند! اين در حالي است كه مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه هيچ‌گاه در مسير مقابله با انديشه‌هاي فلسفي ليبرال دموكراسي قدمي بر نداشت و حتي گاه اعضاي هيئت علمي در راستاي مباني فلسفي ليبراليسم قدم برداشته است. اين در حالي است كه بزرگ‌ترين آكادمي‌ها و پژوهشكده‌هاي فلسفي غرب براي آينده كشور برنامه‌ريزي كرده و گفتمان‌ فلسفي آن را ترويج و تببين كرده ولي متاسفانه موسسه از اين امر بزرگ غفلت كرده است.
8. سخن به درازا نرود كه درد دلي خونين از فعاليت‌هاي اين مؤسسه داريم و اميد است كه حجت‌الاسلام دكتر عبدالحسين خسروپناه ـ كه رياست اين مؤسسه را بر عهده گرفته است ـ بتواند دغدغه‌هاي دانشجويان فلسفه را پاسخ‌گو باشد.
خسروپناه كه از جمله فيلسوفان سخت‌كوش معاصر، متعهد به گفتمان انقلاب اسلامي است و هميشه آثارش دم‌تازه‌اي را در جمع پژوهشگران و علاقه‌مندان به فلسفه مي‌دمد چرا كه تقريباً هميشه آثاري كه منتشر كرده است، جزو اولين آثاري بوده است كه در آن موضوع منتشر شده است.
خسروپناه كه در محضر قدسي آيت‌الله جوادي آملي، علامه حسن‌زاده و آيت‌الله مصباح يزدي و آيت‌الله سبحاني فلسفه و كلام و عرفان را تلمذ كرده است، در حوزه‌هاي مختلف علوم عقلي صاحب اثر است از فقه سياسي گرفته تا كلام جديد و انتظارات بشر از دين و معرفت‌شناسي و تا هم‌اكنون كه نظريه فلسفه فلسفه اسلامي را ارائه داده است.
خسروپناه همچنين بر جريان‌شناسي فكري كشور اهتمام خاصي داشته است، فلذا بر تمام جريان‌هاي فكري كشور مسلط بوده و تا كنون 4 اثر در حوزه جريان‌شناسي فكري معاصر نگاشته است و نيز در موضوع نظريه‌ مخصوص به خود را دارد و اين نظريه را در مجامع علمي جهاني ارائه داده است.
گفتني‌ها از عبدالحسين خسروپناه بسيار است ولي اميد داريم كه وي با روحيه فعال و شادابي كه دارد، اين مؤسسه را كه گرد رخوت بر آن ريخته است، پويا كند. نويسنده: ابوالفضل عنابستاني

اعضای هیات علمی موسسه حکمت و فلسفه ایران

ردیف	نام و نام خانوادگی	گروه پژوهشی	سمت	نشانی پست الكترونیكی At irip.ir
1	غلامحسین ابراهیمی دینانی	فلسفۀ اسلامی	مدیر	dinani
2	محمدجواد اسماعیلی	فلسفۀ اسلامی	عضو	esmaeili
3	شاپور اعتماد	مطالعات علم	مدیر	etemad
4	شهین اعوانی	فلسفۀ غرب	عضو	shaawani
5	غلامرضا اعوانی	فلسفۀ غرب	مدیر	aavani
6	علی افضلی	كلام	عضو	afzali
7	سید امیر اكرمی	كلام	عضو	-----
8	سعید انواری	فلسفۀ اسلامی	عضو	anvari
9	بهمن پازوكی	فلسفۀ غرب	عضو	bpazouki
10	شهرام پازوكی	ادیان و عرفان	مدیر	pazouki
11	فاطمه خونساری	فلسفۀ غرب	عضو	khonsari
12	پری ریاحی	ادیان و عرفان	عضو	paririahi
13	سروش دباغ	فلسفۀ غرب	عضو	soroush.dabbagh
14	بهزاد سالكی	ادیان و عرفان	عضو	drsaleki
15	حسین شیخ رضایی	مطالعات علم	عضو	sheykhrezaee
16	بابك عالیخانی	ادیان و عرفان	عضو	alikhani
17	لاله قدكپور	مطالعات علم	عضو	ghadakpour
18	امیر احسان كرباسی زاده	مطالعات علم	عضو	karbasizadeh
19	رضا كوهكن	ادیان و عرفان	عضو	koohkan
20	سید مصطفی محقق داماد	كلام	مدیر	mohaghegh
21	حسین معصومی همدانی	مطالعات علم	عضو	-----
22	سید ضیاء موحد	منطق	مدیر	zmovahed
23	سید حسین موسویان	فلسفۀ اسلامی	عضو	mousavian
24	سید نصرالله موسویان	فلسفۀ غرب	عضو	seyed.mousavian
25	حسن میانداری	مطالعات علم	عضو	miandari
26	مهدی نسرین	مطالعات علم	عضو	nasrin
27	سید محمود یوسف ثانی	منطق	عضو	yousefsani

ذبح فلسفه و اندیشه ورزی توسط مدعیان!

چرا تغییر ریاست موسسه حکمت و فلسفه چنین بازخوردهای غیرعقلانی داشت؟

مطالب مشابه :

سالن ورزشی موسسه ی نور مبین

چرا تغییر ریاست موسسه حکمت و فلسفه چنین بازخوردهای غیرعقلانی داشت؟

زندگی نامه فرشید موسوی

آدرس اساتيد اخلاق شهر مقدس قم

ذبح فلسفه و اندیشه ورزی توسط مدعیان!

جزوه فتو گرامتری 1 - استاد ماهانی

لیست دانشگاههای غیرانتفاعی