مرحله اول پروژه

ایران

ایران 1648198 کیلومتر مربع یا 636375 مایل مربع وسعت دارد که 0.7 آن را آب تشکیل می دهد. ایران یک کشور آسیای غربی ست و در منطقه خاورمیانه و نیز آسیای مرکزی و قفقاز واقع شده. ایران با کشورهای ارمنستان, آذربایجان (شامل جمهوری نخجوان) و ترکمنستان در شمال, افغانستان و پاکستان در شرق و عراق و ترکیه در غرب مرز دارد. به علاوه ایران در خلیج فارس با کشورهای کویت, عراق, عربستان سعودی, بحرین, عمان, قطر و امارات متحده عربی مرز آبی دارد.
ایران یکی از کشورهای وسیع جهان است که در محدوده 25 درجه و سه دقیقه الی 39 درجه و 47 دقیقه عرض شمالی و 44 درجه و پنج دقیقه الی 63 درجه و 18 دقیقه طول شرقی واقع شده است. عرض جغرافیایی یک کشور مطالب زیادی درباره رابطه آن کشور با خورشید و میزان دریافت تابش خورشید در آن در اختیار ما قرار می دهد. ایران در عرض های جغرافیایی بالا قرار دارد و ویژگی عرض های جغرافیایی بالا این است که تفاوت بین فصل ها در آن ها بیشتر است.
تنوع آب و هوایی ایران
ایران کشور پهناوری ست که از نظر جغرافیایی ویژگی های خاصی دارد و از لحاظ اقلیمی بسیارمتفاوت و متغیر است. با نگاهی به اقلیم شهرهای مختلف ایران حتی شهرهای هم عرضی مثل طبس, نطنز, گلپایگان و خرم آباد به آسانی می توان این گوناگونی آب و هوا را تشخیص داد. به طوری که میزان متوسط بارندگی سالانه در برخی از شهرهای جنوب ایران از چهل میلی متر تجاوز نمی کند. در حالی که میزان بارش باران در نواحی غربی ایران بیش از 600 میلی متر گزارش شده است. در رابطه با بقیه عناصر آب و هوایی نظیر دما, رطوبت نیز این تفاوت ها را در نقاط مختلف کشور می توان مشاهده کرد.
کشور ایران سرزمینی نسبتاً مرتفع است. به طوری که ارتفاع آن از سطح دریا به طور متوسط بیش از 1000 متر است. این سرزمین مرتفع از طرف غرب و جنوب غرب به وسیله رشته کوه های موازی و مرتفعی از نواحی پست و خشک عراق جدا می شود و در شمال و شمال شرق نیز به وسیله یک سلسله از کوه های مرتفع تر, از قفقاز و حوزه دریای خزر و ریگزارهای خشک و بی آب و علف ترکمنستان جدا می شود. در شرق و جنوب شرقی نیز کوه های کم ارتفاع تری که پیوستگی آنها به یکدیگر به مراتب کمتر از کوه های شمال و غرب است, کشور ما را از همسایگان شرقی جدا می کند.
در امتداد سواحل دریای عمان و خلیج فارس نیز چندین رشته کوه موازی که به تدریج بر ارتفاع آنها افزوده می شود, وجود دارد که بلندی آنها در حوالی کرمان و شمال غرب استان فارس به حداکثر می رسد و به سلسله جبال زاگرس می پیوندد. سلسله جبال شمالی و غربی و رشته کوه های مرکزی و شرقی با جلگه ها و دره ها و دشت های کم عرض خود در مجموع کمتر از دوسوم مساحت کشور را تشکیل می دهد. بقیه مساحت کشور را مناطق کم ارتفاع و پست تشکیل داده اند که این مناطق را می توان به صورت مثلثی تصور کرد که رأس های آن در شهرهای بم, سبزوار و قم است.

دماوند

نگاهی کوتاه به شهرستان دماوند

یکی از شهرستان های استان تهران است که در ناحیه شمال خاوری استان قرار گرفته است. این منطقه ی زیبا در دامنه های زیبای کوهستان دماوند واقع شده و ازطبیعت جذاب، زیبا و منحصر به فردی برخوردار است. رودخانه های متعددی که از دماوند سرچشمه می گیرند، در آبادانی باغ ها و کشت زارهای اطراف این شهرستان سهم به سزایی داشته و علاوه بر رونق کشاورزی و باغ داری سبب به وجود آمدن نواحی ییلاقی با چشم اندازهای زیبایی در منطقه شده اند. چشمه های متعدد آب گرم و معدنی در نواحی ییلاقی با چشم اندازهای گوناگون فصلی، دریاچه های کوچک و بزرگ دایمی و فصلی با آب شیرین، جلوه های زیبایی از طبیعت ایران را در این منطقه از استان تهران به نمایش گذاشته اند. شهرستان دماوند پس از تهران بیش ترین آثار تاریخی و طبیعی استان را درخود جای داده است. آثار تاریخی و معماری موجود در شهرستان دماوند نمایان گر پیشینه تاریخی منطقه است. برج و مقبره شبلی، قلعه باستانی گل خندان و ده ها اثر تاریخی دیگر از جمله دیدنی های شهرستان دماوند هستند. کشت انواع محصولات در این منطقه رواج داشته و وجود باغ های سرسبز و خرم و مراتع مرغوب از مهم ترین ویژگی های شهرستان دماوند محسوب می شود.

مشخصات جغرافیایی
شهر دماوند مرکز شهرستان دماوند، در ۵۲ درجه و ۰۴ دقیقه درازای خاوری و ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه پهنای جغرافیایی و در بلندی ۱۹۶۰ متری از سطح دریا واقع شده است. شهرستان دماوند از شمال به شهرستان های قائم شهر، بابل و آمل، از جنوب به شهرستان گرمسار، از جنوب باختری به شهرستان ورامین، از خاور به شهرستان سمنان و از باختر به شهرستان شمیرانات محدود می شود. قله ی مشهور دماوند که نام این شهرستان از آن گرفته شده؛ از خود شهر دماوند دیده نمی شود و دیدن آن از منطقه کیلان میسر است. رودخانه های دماوند، سیاه رود و دریاچه های تار و مومج از منابع آبی این شهرستان هستند که علاوه بر رفع نیازهای آبی از جاذبه های جغرافیایی دماوند نیز محسوب می شوند. آب و هوای دماوند سردسیری و ییلاقی است. راه اصلی تهران ـ قائم شهر، که دماوند در ۱کیلومتری آن قرار دارد و راه اصلی تهران ـ آمل که دماوند در کیلومتر ۵۵ آن واقع شده است، مسیرهای دسترسی به این محدوده هستند.
اداب و رسوم
ماه رمضان در فرهنگ مردم دماوند
روش‌هاي بيدارشدن در سحر:
از قديم‌الايام براي بيدار شدن سحرهاي ماه مبارك رمضان و تشخيص به وقت دقيق سحر و انجام اعمال قديم مخصوص سحر از وسايل و روش‌هاي گوناگوني استفاده مي‌كردند. بعضي از اين روش‌ها امروز نيز متداول و برخي منسوخ شده است. اما حكايت آن‌ها شنيدني و جالبي است.
يكي از متداول‌ترين روش‌ها براي تشخيص سحر از دير زمان شناختن ستارگان و محل و جاي آن‌ها در آسمان بوده است. در اغلب شهرهاي كشورمان، اغلب مردم بخصوص پيرمردان و پيرزنان از روي ستارگان و محل و موقعيت شان سحر را تشخيص مي‌دهند. مردم هر شهر و دياري براي ستارگان سحري اصطلاحات و نهادهاي خاص خود را دارد.
يكي از مجموعه ستاره ‌هايي كه وقت سحر را با آن‌ها تشخيص مي‌دهند، مجموعه ستاره ‌هاي «گز و ترازو» هستند كه از دو قسمت تشكيل شده اند. قسمت اول از دو ستارة درخشان به فاصله يك «گز» (1) و قسمت دوم ستاره ‌هايي شبيه به ميزان ترازو و به همين دليل به آن‌ها ستارگان «گز و ترازو» گويند. رسيدن ستاره «روشن» يا «سهيل» به مقابل اين مجموعه دليل بر فرا رسيدن صبح است.
در دماوند به اين ستاره «شاهنگ ترازو» گويند. شاهنگ همان ميزان (2) ترازو است. در آن دماوند از روي ستاره « شوكش» (3) يا ستاره راه مكه و ستاره« ششك» كه شش ستاره نزديك به همندو جاي ثابتي در آسمان دارند سحر را تشخيص مي دهند.
مردم ما سال گيلان نيز مثل مردم دماوند سحر را از روي ستاره « شِشَك» تشخيص مي دهند.
بانگ خروس

يكي از راه‌هايي كه از قديم‌الايام مردم براي بيدار شدن در سحر از آن استفاده مي‌كردند صداي بانگ خروس بود. ازاين‌رو وجود خروس را در خانه خوش يمن مي‌دانستند ، مخصوصاً خروس سفيد 40 تاج ، نشانه خير و بركت مي‌پنداشتند.

افسانه‌اي درباره خروس سفيد در بين مردم متداول است كه شنيدني است. گوينده: بر عرش الهي خروس سفيد بزرگي هست كه دمادم سحر و اذان صبح چشمانش را روي هم مي‌گذارد و بالش‌هايش را به هم مي‌زند و و با صداي بلند اذان مي‌گويد. صداي اذان خروس كه به گوش خروس‌هاي زميني مي‌رسد همه خروس‌ها به تقليد از خروس عرش، شروع به خواندن مي‌كنند و مردم را از وقت سحر با خبر مي‌سازد. مردم دماوند مي‌گويند: « خروس، شب هنگام 5 مرتبه، هر نيم ساعت به نيم‌ساعت مي‌خواند. در اصطلاح محل هر نوبت خواندن خروس را يك پنجمي مي‌گويند.

پنجمي اول- زنان خانه از خواب بيدار شده و مشغول پختن سحري مي‌شوند
پنجمي دوم- سماور ذغالي را آتش مي‌اندازند.
پنجمين سوم- همة اعضاي خانواده بيدار مي‌شوند و سحري مي‌خورند.
پنجمي چهارم - چاي مي‌خورند و دهانشان را مي‌شويند.
پنجمي پنجم- با بلند شدن بانگ خروس در اين آخرين نوبت ديگر حق خوردن ندارند و در اين هنگام صداي اذان بلند مي شود.
تير در كردن
در دماوند سابقاً اعلام وقت سحر را تفنگچي ها با تير دركردن به اطلاع مردم مي‌رساندند. اين عمل بيشتر توسط شكارچيان انجام مي‌گرفت و عقيده داشتند با اين كار كفارة حيواناتي را كه در ماه رمضان چه كار كرده‌اند مي‌دهند. ناگفته نماند شكار كردن در ماه رمضان مكروه و بديمن است و تا آنجا كه ممكن است از شكار كردن در اين ماه پرهيز مي‌كنند. مردها اداره امنيه (ژاندارمري) مشكلي كه تير وقت سحر و افطار را اعلام مي كرد.
صداي مناجات
در دماوند از قديم‌الايام رسم من اين بوده است كه از 2 ساعت مانده به سحر از گلدستة مسجد جامع دماوند صداي مناجات مناجات خوان بلند مي‌شود و با صدايي خوش آهنگ وي مردم براي خوردن سحري و انجام فريضه صبح از خواب برمي‌خيزند. در ابتدا گوشه‌هايي از مناجات حضرت سجاد (ع) در صحيفه و مناجات منظوم علي (ع) قرائت مي‌شد و اكنون مداحان و مناجات خوانان اشعار فارسي را قرائت مي‌كنند.
اين رسم حدود 40 سال است در شهر دماوند و اطراف آن معمول است.
كيسه مراد
در كيان دماوند، هر كس حاجتي داشته باشد روز بيست و هفتم ماه رمضان كيسه مراد مي‌دوزد. براي دوختن كيسه مراد، شخص حاجتمند از مادر خود و در صورتي كه مادرش از دنيا رفته باشد از يكي اززنان بستگانش مثل خاله و عمه‌اش درخواست مي‌كند كه كيسه مراد برايش بدوزد. آن زن روز بيست و هفتم يك چارك پارچه‌ كه از جنس ابريشم نباشد با سوزني كه قبلاً با آن كار نكرده‌اند به مسجد مي‌برد و بين 2 نماز ظهر و عصر كيسه مراد را مي‌دوزد. براي بريدن پارچه نبايد از قيچي استفاده كنند و با وسيله ديگري مثل چاقو يا تيغ پارچه را مي‌برند. معتقدند اگر با قيچي پارچه كيسه را ببرند به حاجتشان نمي‌رسند. نخي هم كه با آن‌ها پارچه را مي‌دوزند بايد همرنگ پارچه باشد. كيسه را بايد آن‌قدر تند بدوزند تا در فاصله دو نماز كه دعا خوانده مي‌شود، دوخته شود. از ميان كيسه نخ سبزرنگي عبور مي‌دهند و انتهاي نخ را به چند تكه نخ ديگر كه « گل ماله» مي‌گويند گره مي‌زنند. بعد نخ را از سكه سوراخ داري كه فرد حاجتمند به آن زن داده است مي‌گذرانند و سر كيسه را هم با همان نخ مي‌بندد و به اين ترتيب كيسه مراد حاضر مي‌شود.

كيسه را همراه با سكه به كسي كه سفارش داده است مي‌دهند. آن شخص كيسه را نزد خود نگاه مي‌دارد و تا زماني كه حاجتش برآورده نشده است سر كيسه را باز مي‌كند.

بعد از برآورده شدن حاجت سر كيسه را باز مي‌كند و سكه سوراخ دار را از كيسه بيرون مي‌آورد و در زير لباس خود مي‌دوزد، به طوري كه ديده نشود و هميشه به همراهش باشد. مردم به منطقه معتقدند چنانچه سكه گم شود شخص دوباره حاجتمند مي‌شود و به آرزويش نمي‌رسد. در روايت ديگري از كيلان دماوند آمده است كه: نخ سبزي را كه از ميان كيسه مي‌گذرانند نخي است كه از روز اول ماه رمضان تا روز بيست و هفتم همراه خود به مسجد مي‌برند و هر روز بين دو نماز چهل صلوات مي‌فرستند و چهل گره به نخ مي‌زنند. روز عيد فطر هم در كيسه را باز مي‌كنند و نخ 40 گره را از كيسه در مي‌آورند و به جاي آن يك سكه داخل كيسه مي‌اندازند. آنگاه كيسه را به فاطمه نامي [اگر از سادات باشد بهترست] هديه مي‌كنند و مي‌گويند: «اين كيسه را از ما قبول كن و از فاطمه زهرا (س) حاجت ما را طلب كن.
معتقدند اگر اين كار را با نيت پاك انجام دهند، حتي مرادشان حاصل مي‌شود.

کیلان

//www.bargozideha.com/static/portal/93/936645-705755.jpg

شهر کیلان به وسعت 640 هکتار در35 درجه و31 دقیقه عرض شمالی 52درجه و10 دقیقه طول شرقی درجنوب شرقی استان تهران واقع شده است.
موقعیت نسبی
شهر کیلان در امتداد دره رودخانه جمع آبرود با امتدادشمالی- جنوبی شکل گرفته است. این شهر از دو قسمت جداگانه شامل پهنه اصلی کیلان وتوسعه منفصل ساران تشکیل شده است.این شهر از سمت شمال به شهر آبسرد واز سمت جنوب به شهرستان گرمسار محدود می شود.کوه قره آقاج به ارتفاع 2504 متر درغرب شهر قرارگرفته است وآبریز های متعدد به همراه یک مسیل فصلی ونسبتاً عمده(مسیل برنهشت) ازدامنه های این کوه به سمت شهر روان است.درمحل تلاقی این مسیل با رودخانه جمع آبرود،عرض دره نسبتاً بازترشده وفرصت مناسبی جهت شهر فراهم آورده است بطوریکه اراضی به نسبت هموار وآبرفتهای درشت دانه سطح زمین راپوشانده است.یال ها وارتفاعات پیش آمده از دامنه کوه قره آقاج باتنگ کردن دره جمع آبرود باعث تکه شدن شهر به دوقسمت جداگانه شده است.به عبارتی،عوارض توپوگرافی ومهمتر از همه یال پیش آمده از شرق کوه قره آقاج موجب انفصال ساران از شهر شده ساران درجنوب یال مزبور قرارگرفته است از سمت شرق نیز کوه پاپلا به ارتفاع 2091 متر، کوه ناهید به ارتفاع 2092 متر وکوه آهودره2007 متر محدوده شهر کیلان ودره جمع آبرود رامحصور ساخته اند.ادامه مسیر رودخانه جمع آبرود با کم شدن ارتفاع زمین به دشت ایوانکی می رسد. دراین قسمت،رودخانه مخروط افکنه کوچکی بوجود آورده که شهر ایوانکی برروی آن بنا گردیده است.
تقسیمات کشوری

شهر کیلان جزو بخش مرکزی شهرستان دماوند است که در دهستان جمع آبرود واقع شده است.شهرستان دماوند به وسعت 2010 کیلومتر مربع درشرق استان تهران واقع شده ویکی از 13 شهرستان استان تهران است که به لحاظ وسعت دررتبه پنجم بعد از شهرستانهای کرج،ری، فیروزکوه وساوجبلاغ قراردارد.محدوده شهرستان دماوند دارای دو بخش مرکزی ورودهن است که وسعت بخش مرکزی بسیار بیشتر بوده وشامل دهستان های ابرشیوه، تاررود وجمع آبرود است. دهستان جمع آبرود دارای دونقطه شهری بنام های آبسرد وکیلان است.
عوامل طبیعی وعوارض زمینی

شهر کیلان دردره رودخانه جمع آبرود واقع شده که از جهات شرق وغرب توسط رشته کوههای نسبتاً مرتفع محصور شده است.کوه قره آقاج درغرب وکوه پاپلا وکوه ناهید درشرق مهمترین عوارض توپوگرافی محدودکننده درپیرامون شهر هستند.از دیدگاه بزرگ مقیاس، این ناحیه بخشی از منطقه البرز جنوبی است که از شمال ارتفاعات 3500 متری تا 4000 متری رشته کوه قره داغ، آبریزهای رودخانه هراز وحوضه خزر را از آبریز های رودخانه های جنوبی منطقه درحوزه دشت کویر جدا می سازد. این ارتفاعات عمدتاً از سازندهای دوران دوم ورسوبات جوانتر دوران سوم(توف های ائوسن) تشکیل شده اند.دشت آبسرد ودشت زرین دشت با گسترش شرقی-غربی وعرض نسبتاً کم درپای این ارتفاعات قرارگرفته ومجدداً بسمت جنوب، رشته کوههای جوان دوره میوپلیوسن که عمدتاً کنگلومرا هستند رخنمون می یابند.به دلیل وجود گسل ها وشکستگی های متعدد،برون زد ساختمانهای قدیمی ائوسن وآهک های کرتاسه دربلندی های مرتفع این رشته کوه مشاهده می شود. به این ترتیب،آخرین رشته های جنوبی البرز که بصورت تحدب جنوبی بسمت دشت کویر وپهنه ایران مرکزی کشیده شده، شهر کیلان رادربرگرفته اند.رودخانه های متعددی این رشته رابریده وبا عبور از میان آن به حوزه دشت کویر می رسند.بطور کلی، سه سیستم رودخانه ای مهم دراین قسمت رشته البرز جنوبی کامل بریده اند که از غرب به شرق عبارتند از:1- رودخانه دماوند(حوزه جاجرود)2- رودخانه جمع آبرود3- رودخانه حبله رود.درمحدوده شهرستان دماوند سه حوضه آبگیر جداگانه براساس سیستم رودخانه ای فوق شکل گرفته که عبارتند از حوضه شرقی، حوضه مرکزی وحوضه غربی

مرحله اول پروژه

مطالب مشابه :

پروژه ی تنظیم شرایط محیطی 2

تنظیم شرایط محیطی

تنظیم شرایط محیطی

تنظیم شرایط محیطی

پروژه تنظیم شرایط محیطی – معماری خورشیدی

مرحله اول پروژه

پروژه تنظیم شرایط محیطی اقلیم قزوین

مطالعات هتل موزه رساله هتل موزه طرح نهایی موزه هنر رساله موزه باغ موزه