دو مقاله زیبا از علی بخشی

امسال هم که قرار است جشنواره ماهیان زینتی اش برگزار شود تا گل بود و به سبزه نیز آراسته گردد. قدمت شهر بس درازاست و به مادها باز می گردد، از آثار باستانیِ به امان خدا رها شده اش آتشکده دوران پیشدادیان، قلعه جمشید و مناره های خورهه از ایام سلوکیان شاهد این قدمتند و امید که به زودی مانند بسیاری از آثار دیگر فنا نشوند: اماکن متبرکهاش روح را تزکیه میکند و نشان از مردمی با ایمان و مخلص دارد، از علمایش برای نمونه سیدجلال الدین شهیدی، شیخ حسین روحانی و شیخ
فضل ا... محلاتی، میرزاحسین محلاتی، شیخ محمد رضا توسلی امام جمعه فقید و حاج آقا رضا مقدسی امام جمعه محترم فعلی و بسیاری دیگر نظیر شیخ کبیر که طبع شاعری هم داشته و فرموده:

برکَن درخت آرزو، تا چند هستی بوالهوس بر خرمن طاعت مزن از شهوت خواهش شرر

و استادان و پیشگامان فرهنگ و ادب آن چون میرزا جعفرخان رضا زاده محلاتی، صاحب تألیفات بسیار و از همرزمان سید جمال الدین اسد آبادی، دکتر فاطمه سیاح محلاتی بانوی یک گل و بهاری که از پیشروان طالب حقوق زنان کشور و به تمام معنی دانشمند و از استادان مبرز دانشگاه تهران، گلستان علم و دانش ایران و اولین بانویی در ایران که کرسی استادی دانشگاه را تصاحب کرد و نخستین کسی بود که ادبیات تطبیقی را در این کشور وارد دروس دانشگاهی نمود و اولین بانویی که به سِمت عضویت هیئت نمایندگی ایران در هفدهمین دوره جامعه ملل (نام سابق سازمان ملل تا جنگ جهانی دوم) درآمد. وی از پیشگامان توسعه در کشور بود و در صف نخست زنان ارزنده ایران قرارداشت و صاحب تألیفات بسیار بود. دکتر هوشنگ سیاح که تا چند سال قبل در محلات می زیست و ریشه مشترک واژگان 25 زبان هند و اروپایی را برای نخستین بار تألیف نمود که در بیشتر دانشگاههای معتبر جهان یافت میشود البته بجز دانشگاه های شهر محلات! و اینک غریبانه در قطعه خانواده مهدیزاده ها در مزارستان گوشه خفته است، اثر ارزنده 6 جلدی ریشه شناسی واژه های زبانهای هند و اروپایی او از منابع زبان شناسان است.

نمیدانم چقدر باید نوشت و این مقدمه میل دارد مثنوی هفتاد من کاغذ شود، اما انصاف دهید آیا میتوان از میرزا کاظم خان شیمی، نخستین استاد ایرانی شیمی دارالفنون نامی نبرد؟ وی مترجم بسیار زبردستی در زبان فرانسه بود... آیا میشود از دکتر محمودخان شیمی، فرزند او نامی نبرد. کسی که به معاونت مدرسه دارالفنون رسید و در مدرسه فلاحت (کشاورزی) فیزیک و شیمی تدریس میکرد و کتابهای ارزشمند مختصر شیمی آلی، شیمی دوره دبیرستان، ترجمه تاریخ ناپلئون و کتاب «دواسازی» را تألیف کرد؟ از میرزا حسین مجد از بنیانگذاران فرهنگ و ادب این دیار چه؟ از میرزا علی اکبر خان عاشوری یا از شعرا و عرفای بزرگ مانند آزرم محلاتی که سرود:

ایدل اگر ز راه حقیقت خبر شوی پرتو فکن چو شمس به هر بوم و بر شوی

یا از خاقانی محلاتی، یا محمدبن ابراهیم ابن احمد محلاتی و شعر زیبایش با مطلع:

تا که زیر سایه سرو قدت سر کرده ایم آفتابی بر سر خود سایه گستر کرده ایم

یا از رفعت محلاتی، یا صدرالدین محلاتی شیرازی یا از میرزا فرخ محلاتی با اشعار زیبایش از جمله با مطلع:

قامت مگو سرو روان، بالا بلای عاشقان هرگز که دیده در جهان سروی چو قدش بارور

یا از میرزا کاظم خان شیوا؟ یا از یوسفی شیرازی یا از انور محلاتی، یا از خطاطان و هنرمندان و نویسندگان محلاتی مانند سلطانالاکتاب، یا از شیخ زین العابدین محلاتی، یا میرزا علی اکبر محلاتی، یا از رجال سیاسی چون صدرالاشراف یا دکتر صدر، یا حاج سیاح محلاتی، صاحب سفرنامه های ایران و سفرنامه فرنگ، یا از دکتر حمید سیاح، همایون سیاح، یا جمال الدین جمالی محلاتی، از مهندس اسماعیل روحانی و یا میرزا علی اصغر خان امین، یا بهمن امین و ... نامی نبرد؟ آیا می شود از انسانهای بزرگواری که در میان ما هستند و جامعه ما شناخت لازم و کافی از آنان و خدمات ارزنده شان ندارد، نامی نبرد؟ دکتر نجفی همکار دکتر بارنارد در نخستین جراحی تعویض قلب در جهان، مهندس نجفی، که استادیِ دانشگاههای اروپا را به دلیل زنده نگهداشتن نام و یاد پدربزرگش که خبازی در محلات بوده است، بزرگترین کارخانه نان خاورمیانه را در محلات، با تمام موانع و مشکلات موجود، به پایان رسانده است. آیا میتوان از این بزرگان نامی نبرد؟!

مثلاً خود حضرتعالی که شبانه روز عمر گرانمایه تان را صرف احداث دانشگاه پیام نور محلات و تدریس در آموزش و پرورش و دانشگاههای این شهر نمودید و آخر الامر...یا از جوان جدی و پرکار و بزرگی به نام مهندس شفیعی، جوان جدی و صبور و با هوشی که زمانی در کلاسهای ریاضی فیزیک در خدمتش بودم و بعد به ثمر رسید و ایستگاه تحقیقات گل و گیاه محلات را بنا گذاشت و همیشه در آنجا به تحقیق و تتبع مشغول است، یا از تادر هنرمند خطاط و وکیل مبرز آقای رمضانی یا مهندس حسین سروش و اخویهایشان یا از دکتر مسعود سروش استاد دانشگاههای آمریکا و ... و ... یا آقای محمدی مدیر مادرزادی که با احداث هتل اقصی اعتباری برای شهر خود خرید و با تمهید مقدمات دانشگاه مهرگان محلات به توسعه شهر کمکهای ذیقیمتی کرد، یا از علیاصغر هادیزاده یا از استاد کبیر و برادرش یا از جناب باقری که واله و شیفته محلاتند یا از دکتر احمد مجد چهره ماندگار کشورمان یا از دکتر هاشمی مؤلف دایره المعارف چند جلدی کشاورزی و ... و ... و ... میتوان نامی نبرد؟ واقعاً دیار عجیبی است این شهر و علیرغم مواهب و گذشته درخشان و پرورش یافتگان بزرگی که نام برخی از آنها را به اشارتی آوردیم، متاسفانه اکنون جایگاه شایسته خود در استان و کشور را فاقد است.

وقتی میاندیشی و میبینی که نام فاطمه سیاح را از روی مدرسه راهنمایی دخترانه محلات حذف کردیم، وقتی نام اسلام شناس بزرگی مانند دکتر شریعتی را از دبیرستان شریعتی برداشتیم، وقتی متوجه میشوی جوانان شهر ما اسامی و سایز کفش فوتبالیست های بزرگ جهان را میشناسند، اما از بزرگان محلاتی نامی نشنیده اند. و این نداشتن گناه ما بزرگترهای این شهر است که این بزرگان را به آنان معرفی نکرده ایم. وقتی پژوهش نیکوکاران فرهنگ دوست استان را انجام میدهی و در شهر محلات بیش از تمامی شهرهای استان برای یافتن نام نیکوکاران با مشکل مواجه میشوی زیرا سابقهای و سندی از نام آنان در دست نیست! وقتی جانباز و شهید زندهای را کنار میگذاری، وقتی میبینی مرده پرستی سبب شده تنها پس از مرگ عزیزان بزرگوار و در ختم آنها ویژگیهای آنان را میشناسی، وقتی میبینی انسجامی در بین فرهیختگان سفر کرده از محلات وجود ندارد، وقتی متوجه میشوی کسانی که باید طبق وظایف پذیرفته خود داعیه دار سمینارهایی نظیر توسعه پایدار محلات باشند، از شرکت و همکاری در آن امتناع می ورزند، سهل است آن را و تو، بایکوت و تحریم میکنند، وقتی می فهمی که کسانی که خود فرهیخته اند اما از طریق مرکز استان در پی نابودی کانون دانشجویان و فارغ التحصیلان برمی آیند، وقتی بر سر راه شهردار جوانی که با خون دل و تفکر و تلاش شبانه روزی خود این شهر را متحول میکند سنگ اندازی میشود و وقتی متوجه میشوی که این شهر قدیمی، فرهنگی با غنای سرشار علمی گذشته و با وجود سه دانشگاه هنوز یک کتابفروشی ندارد، وقتی میدانی که شهر گردشگری محلات هیچ وسیله ارتباطی مانند رادیو یا حتی یک نشریه ندارد، وقتی متوجه میشوی که سالی گذشته و از حال دوستی اطلاع نداری، وقتی جوانان غیور ورزش ووشوی محلات تمام مدالهای سبکهای مختلف استان (17 مدال رنگارنگ) را درو میکنند و هیچ اتفاق خاصی هم نمیافتد و کسی خبر نمیشود، وقتی 20 نفر اعزامی تیم ووشوی محلات به مسابقات کشوری با 18 مدال رنگارنگ باز میگردند و باز هم هیچ اتفاق خاصی نمیافتد فقط، 2 نفر از اعضای شورای شهر، با دست خالی و بدون هیچ جایزه یا حتی دست گل برای اهدای مدالهای آنها میآیند و حتی برای کسانی که مدال طلا کشوری آوردهاند جایزهای نمیدهند و... و... و... آنگاه قطرات اشک چون دانههای مروارید بر گونه هایت میغلتد و به حال این شهر تأسف میخوری و بعد یادت میآید که محلات در زمانی نه چندان دور چندین برابر محلات فعلی بوده و مرزهایش از سویی به محدوده اصفهان و از سمتی به مرزهای گلپایگان و الیگودرز و از جهتی به مرز اراک و از طرفی به مرز قم می رسیده است و مرکزیت همه این مساحت وسیع را داشته و اکنون به محلات و نیم ور محدود شده، یعنی علی ماندست و حوضش! جز حسرت خوردن و سر به زیر افکندن کاری از دستت برنمیآید و وقتی متوجه میشوی که خداوند نعمت را به این شهر تمام کرده است اما در استان و کشور از جایگاه واقعی و شایسته اش برخوردار نیست و با اینهمه دانسته ها میخواهی مقالهای درباره توسعه محلات، آنهم از نوع پایدارش به رشته تحریر درآوری، حیران و مات و مبهوت میمانی و نمیدانی چه بنویسی!

استاد عزیز! با تمام این مسائل بر خود فرض میدانم در ادامه کلیات توسعه را به اختصار به شما تقدیم کنم شاید بعضی از خوانندگان را به کارآید و مسئولین محترم با مطالعه این کلیات اندکی بیندیشند و همگی دست در دست هم نهاده گامهایی به سوی توسعه شهر برداریم.

دو مقاله زیبا از علی بخشی

مطالب مشابه :

مقاله ای زیبا

شعری زیبا از پروین اعتصامی

مقاله ی کوتاهی درباره ازن

مجموعه ی سه مقاله زیبا در مورد عشق

دو مقاله زیبا از علی بخشی

مقاله ای بسیار زیبا از شهید آوینی

مقاله ی کاغذ و مقوا

مادر