آرنج‌ تنيس‌بازان tennis elbowاین موضوع ترجمه متن انگلیسی می باشد.

آرنج‌ تنيس‌بازان

‌tennis elbow

این موضوع ترجمه متن انگلیسی می باشد.

گردآوری توسط:مهرزاد ابراهیم زاده

Arthritis and Tennis Elbow

"Tennis elbow" is a common term for a condition caused by overuse of arm and forearm muscles that results in elbow pain. You don't have to play tennis to get this, but the term came into use because it can be a significant problem for some tennis players.

Tennis elbow is caused by either abrupt or subtle injury of the muscle and tendon area around the outside of the elbow. Tennis elbow specifically involves the area where the muscles and tendons of the forearm attach to the outside bony area (called the lateral epicondyle) of the elbow. Your doctor may call this condition lateral epicondylitis. Another common term, "golfer's elbow," refers to the same process occurring on the inside of the elbow -- what your doctor may call medial epicondylitis. Overuse injury can also affect the back or posterior part of the elbow as well.

Tennis elbow most commonly affects people in their dominant arm (that is, a right-handed person would experience pain in the right arm), but it can also occur in the nondominant arm or both arms.

What Are the Symptoms of Tennis Elbow?

Symptoms of tennis elbow include:

· Pain slowly increasing around the outside of the elbow. Less often, pain may develop suddenly.

· Pain is worse when shaking hands or squeezing objects.

· Pain is made worse by stabilizing or moving the wrist with force. Examples include lifting, using tools, opening jars, or even handling simple utensils such as a toothbrush or knife and fork.

Who Gets Tennis Elbow?

Tennis elbow affects 1% to 3% of the population overall and as many as 50% of tennis players during their careers. Less than 5% of all tennis elbow diagnoses are related to actually playing tennis.

Tennis elbow affects men more than women. It most often affects people between the ages of 30 and 50, although people of any age can be affected.

Although tennis elbow commonly affects tennis players, it also affects other athletes and people who participate in leisure or work activities that require repetitive arm, elbow, and wrist movement. Examples include golfers, baseball players, bowlers, gardeners or landscapers, house or office cleaners (because of vacuuming, sweeping and scrubbing), carpenters, mechanics, and assembly-line workers.

How Is Tennis Elbow Diagnosed?

Tennis elbow cannot be diagnosed from blood tests and rarely by X-rays. Rather, it is usually diagnosed by the description of pain you provide to your doctor and certain findings from a physical examination.

Since many other conditions can cause pain around the elbow, it is important that you see your doctor so the proper diagnosis can be made. Then your doctor can prescribe the appropriate treatment.

Tennis elbow usually is successfully treated by medical means and only rarely requires surgery.

The type of treatment prescribed for tennis elbow will depend on several factors, including age, type of other medications being taken, overall health, medical history, and severity of pain. The goals of treatment are to reduce pain or inflammation, promote healing, and decrease stress and abuse on the injured elbow.

How Is Pain and Inflammation Reduced?

To reduce the pan and inflammation of tennis elbow, try:

· Rest and avoid any activity that causes pain to the sore elbow.

· Apply ice to the affected area.

· Take nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) such as ibuprofen.

· Cortisone-type medication may be injected into the sore area.

How Can I Promote Healing of My Tennis Elbow?

This step begins a couple of weeks after the pain of tennis elbow has been reduced or eliminated. It involves specific physical-therapy exercises to stretch and strengthen muscles and tendons around the injured elbow. Any activity that aggravates the pain must be avoided.

How Do I Decrease Stress and Abuse on Tennis Elbow?

To help lessen the continued stress and abuse on tennis elbow:

· Use the proper equipment and technique in sports and on the job.

· Use of a counter-force brace, an elastic band that wraps around the forearm just below the injured elbow (tendon) may help to relieve pain in some people.

What Is the Outlook for People With Tennis Elbow?

Overall, 90% to 95% of people with tennis elbow will improve and recover with the treatment plan described. However, about 5% of people will not get better with conservative treatment and will need surgery to repair the injured muscle-tendon unit around the elbow. For 80% to 90% of people who have surgery, it results in pain relief and return of strength.

Tennis Elbow (Lateral Epicondylitis)

Tennis elbow is a degenerative condition of the tendon fibers that attach on the bony prominence (epicondyle) on the outside (lateral side) of the elbow. The tendons involved are responsible for anchoring the muscles that extend or lift the wrist and hand.

Chronic overuse leads to tendon degeneration, which is painful.

Top of page

Cause

Tennis elbow happens mostly in patients between 30 years and 50 years of age. It can occur in any age group.

Tennis elbow can affect as many as half of athletes in racquet sports. However, most patients with tennis elbow are not active in racquet sports. Most of the time, there is not a specific traumatic injury before symptoms start.

Many individuals with tennis elbow are involved in work or recreational activities that require repetitive and vigorous use of the forearm muscle. Some common activities that lead to epicondylitis include:

Recreational: Tennis (groundstrokes), racquetball, squash, fencing
Occupational: Meat cutting, plumbing, painting, raking, weaving

Some patients develop tennis elbow without any specific recognizable activity leading to symptoms.

Common activities that lead to epicondylitis are both recreational (tennis, especially groundstrokes; racquetball; squash; and fencing) and occupational (meat cutting, plumbing, painting, raking, and weaving).

Top of page

Symptoms

Patients often complain of severe, burning pain on the outside part of the elbow. In most cases, the pain starts in a mild and slow fashion. It gradually worsens over weeks or months.

The pain can be made worse by pressing on the outside part of the elbow or by gripping or lifting objects. Lifting even very light objects (such as a small book or a cup of coffee) can lead to significant discomfort.

In more severe cases, pain can occur with simple motion of the elbow joint. Pain can radiate to the forearm.

Top of page

Diagnosis

The diagnosis of tennis elbow begins with a complete medical history.

The doctor will perform a physical examination.

The doctor may press directly on the bony prominence on the outside part of the elbow to see if it causes pain.
The doctor may also ask you to lift the wrist or fingers against pressure to see if that causes pain.

X-rays are not necessary. Rarely, magnetic resonance imaging (MRI) scans may be used to show changes in the tendon at the site of attachment onto the bone.

Top of page

Treatment

Nonsurgical Treatment

In most cases, nonsurgical treatment should be tried before surgery.

Pain relief is the main goal in the first phase of treatment.

· The doctor may tell you to stop any activities that cause symptoms.

· You may need to apply ice to the outside part of the elbow.

· You may need to take acetaminophen or an anti-inflammatory medication for pain relief.

Orthotics can help diminish symptoms of tennis elbow. The doctor may want you to use counterforce braces and wrist splints. These can reduce symptoms by resting the muscles and tendons.

Symptoms should improve significantly within four weeks to six weeks.

If symptoms do not improve, the next step is a corticosteroid injection around the outside of the elbow. This can be very helpful in reducing pain. Corticosteroids are relatively safe medications. Most of their side effects (i.e., further degeneration of the tendon and wasting of the fatty tissue below the skin) occur after multiple injections. Avoid repeated injections (more than two or three in a specific site).

After pain is relieved, the next phase of treatment starts. Modifying activities can help make sure that symptoms do not come back. The doctor may want you to do physical therapy. This may include stretching and range of motion exercises and gradual strengthening of the affected muscles and tendons (see figure right). Physical therapy can help complete recovery and give you back a painless and normally functioning elbow. Nonsurgical treatment is successful in approximately 85 percent to 90 percent of patients with tennis elbow.

Surgical Treatment

Surgery is considered only in patients who have incapacitating pain that does not get better after at least six months of nonsurgical treatment.

The surgical procedure involves removing diseased tendon tissue and reattaching normal tendon tissue to bone (figure below). The procedure is an outpatient surgery, not requiring an overnight stay in the hospital. It can be performed under regional or general anesthesia.

· Most commonly, the surgery is performed through a small incision over the bony prominence on the outside of the elbow.

· Recently, an arthroscopic surgery method has been developed.

So far, no significant benefits have been found to using the arthroscopic method over the more traditional open incision.

Top of page

Rehabilitation

After surgery, the elbow is placed in a small brace and the patient is sent home. About one week later, the sutures and splint are removed. Then exercises are started to stretch the elbow and restore range of motion. Light, gradual strengthening exercises are started two months after surgery.

The doctor will tell you when you can return to athletic activity. This is usually approximately four months to six months after surgery. Tennis elbow surgery is considered successful in approximately 80 percent of patients.

Tennis elbow (lateral epicondylitis) is one of several overuse injuries that can affect your elbow. As you might assume, playing tennis is one cause of tennis elbow — but many other common activities can cause tennis elbow.

The pain of tennis elbow occurs primarily where the tendons of your forearm muscles attach to the bony prominence on the outside of your elbow (lateral epicondyle). Pain can also spread into your forearm and wrist.

The pain of tennis elbow doesn't have to keep you from enjoying your favorite activities. Rest and over-the-counter pain relievers often help. Rarely, surgery is needed.

Tennis elbow

Tennis elbow is a condition where the outer part of the elbow becomes sore and tender. It's a condition that is commonly associated with playing tennis and other racquet sports, though the injury can happen to almost anybody.[1]

The condition is more formally known as lateral epicondylitis ("inflammation to the outside elbow bone")[2], lateral epicondylosis, or simply lateral elbow pain.

The condition was first described in 1883.[3].

Symptoms

Pain on the outer part of elbow (lateral epicondyle).
Point tenderness over the lateral epicondyle--a prominent part of the bone on the outside of the elbow.
Gripping and movements of the wrist hurt, especially wrist extension and lifting movements.
Activities that uses the muscles that extend the wrist (e.g. pouring a pitcher or gallon of milk, lifting with the palm down) are characteristically painful.
Morning stiffness.

Etiology

The strongest risk factor for lateral epicondylosis is age. The peak incidence is between 30 to 60 years of age. No difference in incidence between men and women or association between tennis elbow and the dominant hand has been demonstrated.

The pathophysiology of lateral epicondylosis is degenerative. Non-inflammatory, chronic degenerative changes of the origin of the extensor carpi radialis brevis muscle are identified in surgical pathology specimens.[4] It is unclear if the pathology is affected by prior injection of corticosteroid.

Among tennis players, it is believed to be caused by the "repetitive nature of hitting thousands and thousands of tennis balls" which lead to tiny tears in the forearm tendon attachment at the elbow.[2]

The following speculative rationale is offered by proponents[who?] of an overuse theory of etiology: The extensor carpi radialis brevis has a small origin and does transmit large forces through its tendon during repetitive grasping. It has also been implicated as being vulnerable during shearing stresses during all movements of the forearm.

While it is commonly stated that lateral epicondlyosis is caused by repetitive microtrauma/overuse, this is a speculative etiological theory with limited scientific support that is likely overstated.[4] Other speculative risk factors for lateral epicondylosis include taking up tennis later in life, unaccustomed strenuous activity, decreased reaction times and speed and repetitive eccentric muscle contractions (controlled lengthening of a muscle group).

Exams and tests

The diagnosis is made by clinical signs and symptoms, which are usually both discrete and characteristic. There should be point tenderness over the origin of the extensor carpi radialis brevis muscle from the lateral epicondyle (ECRB origin). There should also be pain with passive wrist flexion and also with resisted wrist extension (Cozen test), both tested with the elbow extended.[5]

MRI typically shows fluid in the ECRB origin. There may also be a defect in this tissue. The use of the word "tear" to refer to this defect can be misleading. The word "tear" implies injury and the need for repair--both of which are probably inaccurate and inappropriate for this degenerative enthesopathy.

Treatment

In general the evidence base for intervention measures is poor.[6]

Non-specific palliative treatments include:

Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs): ibuprofen, naproxen or aspirin
Heat or ice
A counter-force brace or "tennis elbow strap" to reduce strain at the elbow epicondyle, to limit pain provocation and to protect against further damage.

Rest is the tennis player's treatment of choice when the pain first appears; the rest allows the tiny tears in the tendon attachment to heal.[2] Tennis players treat more serious cases with ice[7], anti-inflammatory drugs, soft tissue massage, stretching exercises, and ultrasound therapy.[8]

Other treatments with limited scientific support include:

Local injection of cortisone and a numbing medicine
Using a splint to keep the forearm and elbow still for two to three weeks
Heat therapy
Physical therapy
Occupational therapy, primarily for stretching and strengthening of the wrist extensor musculature.
Pulsed ultrasound to break up scar tissue, promote healing, and increase blood flow in the area
Extra-corporeal shock wave therapy (lithotriptor)
Botulinum toxin
Blood injection (possibly augmented by plateletpheresis)
Sclerotherapy
Accupuncture
Trigger Point Therapy
Platelet-rich plasma [9]

There are clinical trials addressing many of these proposed curative treatments, but the quality of these trials is generally poor.[10]

One study has alleged that electrical stimulation combined with acupuncture is beneficial but evaluation studies are inconclusive.[11]

Cortisone injections

In four clinical trials comparing corticosteroid injection to placebo (lidocaine) injection that show no effect of the steroids.[12] Complications from repeated steroid injections include skin problems such as hypopigmentation and fat atrophy.

Laser therapy

Laser Therapy has also been used. The approach was spun off of research on how light affects cells. The findings, that light stimulates and accelerates normal healing, sparked the creation of several devices. The dosage often determines the extent of the success with this treatment, so it is generally recommended that experienced clinicians apply the therapy with a device that can be 'customized.' Professional athletes have used the therapy and it has gained attention in the media lately, on shows like the Canadian health program "Balance" on CTV. However, studies evaluating the efficacy of laser therapy for tennis elbow are currently contradictory.

Exercises and stretches

There are several recommendations regarding prevention, treatment, and avoidance of recurrence that are largely speculative including:

Stretches and progressive strengthening exercises to prevent re-irritation of the tendon[13];
Progressive strengthening involving use of weights or elastic theraband to increase pain free grip strength and forearm strength;
Racquet sport players also are commonly advised to strengthen their shoulder rotator cuff, scapulothoracic and abdominal muscles by Physiotherapists to help reduce any overcompensation in the wrist extensors during gross shoulder and arm movements;
Soft Tissue Release or simply Massage can help reduce the muscular tightness and reduce the tension on the tendons; and
Strapping of the forearm can help realign the muscle fibers and redistribute the load.
Use of a racket designed to dampen the effect of ball striking.

There is little evidence to support the value of these interventions for prevention, treatment, or avoidance of recurrence of lateral epicondylosis.[4]

ضايعه(Tennis elbow)ناشي از ورزش قهرماني که منجر به بروز التهابات و صدمات و پارگي مختصر تاندون‌هاي عضلات بازو نزديک آرنج مي‌شود. اين وضعيت براثر تکرار ضربه به اين ناحيه از بازو پيش مي‌آيد و مخصوصا" ازحرکت پيچ‌خوردگي ناگهاني ساعد در جريان ضربه بک هند آونگي شکل تنيسور صورت مي‌گيرد. اين

اشکال در برق کارها و فرش باف‌ها هم ديده مي‌شود. عضلات اکستنسور در ساعد به تاندون‌هايي که به قسمت خارجي آرنج مرتبط هستند متصل مي‌شوند و کار اين اکستنسور خم کردن مچ به عقب است.
اصطلاح پزشکي اين وضعيت در موقعي که عضلات ساعد درحال اکستانسيون هستند در بازي تنيس را lateral epicondilitis مي‌گويند ولي در ورزش گلف مديال اپي‌کوند‌يليت در شرايطي اطلاق مي‌شود که اين عضلات درحال فلکسيون مي‌شوند. علاوه بر حرکت جلو عقب بک هند تنيس باز و گلف باز غلتاندن و پرت کردن ممتد و تکراري يک توپ در «آرنج بيس بال» نقاشي کردن ساختمان با برس يا غلطک، جلو عقب کردن اره آهني دستي، کارکردن با آچار پيچ‌گوشتي و ساير دست ابزارها هم ممکن است چنين ضايعه يي را در آرنج توليد کنند.
علائم و تشخيص: علامت شايع حساس در معاينه حساسيت به لمس است که وقتي به قسمت خارجي آرنج فشار داده شود، درطول آن در قسمت خارجي و محل اتصال استخوان در مفصل آرنج درد حس مي‌شود. در عضلات طرف خارجي ساعد غالبا" خارش به همراه درد در بافت‌هاي نرمي که مفصل آرنج را احاطه کرده‌اند، وجود دارد. سعي در به چنگ آوردن اشياء (grasp) ممکن است بر شدت درد بيفزايد و سبب شود که راست کردن کامل آرنج به سختي صورت گيرد. تشخيص بيماري تنيس باز بامعاينات فيزيکي ميسر است. راديوگرافي را براي مطمئن شدن از وجود احتمال اشکالاتي در استخوان و مفصل آرنج انجام مي‌دهند.
تاندينيت درساعد: هر وقت تاندوني که عضلات اکستانسور ساعد را به دگمه‌ خارجي (اپي‌کونديل) استخوان بالايي بازو
(Humerus) متصل مي‌کند، ملتهب شود و آرنج يا ساعد مخصوصا" در شرايط بلند کردن، چنگ زدن يا حمل بار صدمه ببيند، تاندونيت تلقي مي‌شود.
درمان: اگر بيماري آرنج تنيس باز درشرايط ملايمي قرار دارد بهترين درمان ممکن است محدود کردن يا توقف کامل ورزش تنيس باشد تا وقتي که درد به کلي ازبين برود، دراين حالات بايد ورزشکار يادش باشد که هميشه در طول ورزش و ساير فعاليت‌ها مچ بند محکم و مخصوص ببندد. اگر درد تداوم دارد و مرتبا" شديدترمي‌شود، مشاوره با پزشک متخصص ورزش ممکن است مفيد باشد. دارو‌هاي ضدالتهاب و گذاشتن کيسه‌ي يخ‌گاهي در برطرف شدن علائم کمک مي کند. فيزيوتراپي براي تقويت عضلات اطراف آرنج را مي‌توان توصيه کرد. گاهي تزريق کورتيکواستروئيد‌ها را مي‌توان مورد توجه قرار داد. جراحي يک انتخاب احتمالي براي درمان بعضي از موارد بيماري آرنج تنيس باز است.

شرح بیماری

بيماري‌ آرنج‌ تنيس‌بازان‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ نواحي‌ استخواني‌ آرنج‌. عضلات‌، تاندون‌ها و اپي‌كونديل‌ (يك‌ برجستگي‌ استخواني‌ در سطح‌ خارجي‌ آرنج‌ كه‌ در آنجا عضلات‌ ساعد به‌ استخوان‌ بازو مي‌چسبند) آرنج‌ را درگير مي‌كند. بيشتر، بزرگسالان‌40-20) ساله‌) را مبتلا مي‌كند.

علائم شایع

درد و حساسيت‌ به‌ لمس‌ در اپي‌كونديل‌
مشت‌ ضعيف‌
درد در هنگام‌ حركات‌ پيچشي‌ دست‌ يا بازو مثلاً حين‌ استفاده‌ از پيچ‌گوشتي‌ يا بازي‌ تنيس‌

علل

پارگي‌ نسبي‌ تاندون‌ يا كشيده‌ شدن‌ تاندون‌ روي‌ استخوان‌ به‌ علت‌:
استرس‌ مكرر مزمن‌ بر بافت‌هايي‌ كه‌ عضلات‌ ساعد را به‌ ناحيه‌ آرنج‌ وصل‌ مي‌كنند.
كشيدگي‌ ناگهاني‌ ساعد

عوامل تشدید کننده ی بیماری

شغل‌هايي‌ كه‌ مستلزم‌ حركات‌ شديد يا مكرر ساعد باشند مثل‌ مكانيكي‌ يا درودگري‌
شركت‌ در ورزش‌هايي‌ كه‌ مستلزم‌ حركات‌ شديد يا مكرر ساعد باشند مثل‌ تنيس‌
وضعيت‌ فيزيكي‌ نامناسب‌

پیشگیری

تا وقتي‌ كه‌ در شرايط‌ عالي‌ قرار بگيريد، ورزش‌هايي‌ مثل‌ تنيس‌ را به‌ مدت‌ طولاني‌ انجام‌ ندهيد.
راكت‌هاي‌ تنيس‌ مي‌توانند آرنج‌ تنيس‌بازان‌ را بدتر كنند. انتخاب‌ اندازه‌ يا نوع‌ متفاوت‌ (بزرگ‌تر، قابل‌ انعطاف‌تر، دسته‌ بزرگتر( ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد.
اگر به‌ تازگي‌ يادگيري‌ تنيس‌ را آغاز كرده‌ايد، از فرد متخصص‌ كمك‌ بگيريد. روش‌ و وضعيت‌ قرارگيري‌ در پيشگيري‌ از آسيب‌ها مهم‌ هستند.
براي‌ افزايش‌ تدريجي‌ قدرت‌ خود، از تمرينات‌ وضعيت‌ دهنده‌ ساعد استفاده‌ كنيد.
قبل‌ از شركت‌ در ورزش‌ها به‌ ويژه‌ رقابت‌ها، به‌ آهستگي‌ و به‌طور كامل‌ خود را گرم‌ كنيد.

عواقب مورد انتظار

معمولاً قابل‌علاج‌ است‌ اما درمان‌ ممكن‌ است‌ 6-3 ماه‌ زمان‌ ببرد.

عوارض احتمالی

پارگي‌ كامل‌ رباط‌ كه‌ براي‌ ترميم‌ نيازمند جراحي‌ است‌.

درمان

اصول کلی

آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ معمولاً لازم‌ نيستند (راديوگرافي‌ معمولاً هميشه‌ منفي‌ است.)
براي‌ تسكين‌ درد از گرما يا يخ‌ استفاده‌ كنيد. از پوشش‌هاي‌ مرطوب‌ و گرم‌، لامپ‌ گرمادهنده‌ يا غوطه‌ور شدن‌ در گرداب‌ يا كمپرس‌ سرد يا كيسه‌ يخ‌ (هر كدام‌ مؤثرتر به‌ نظر برسد) استفاده‌ كنيد.
ممكن‌ است‌ درمان‌هاي‌ ديامتري‌، فراصوت‌ يا ماساژ دريافت‌ كنيد.
اين‌ موارد به‌ تسكين‌ سريع‌تر علايم‌ و بهبودي‌ كمك‌ مي‌كند:
ماساژ درماني‌
ممكن‌ است‌ مجبور باشيد براي‌ بي‌حركت‌ كردن‌ آرنج‌ از يك‌ اسپلينت‌ ساعد استفاده‌ كنيد. در زمان‌ استفاده‌ از اسپلينت‌، ورزش‌ زير را 4-3 بار در روز انجام‌ دهيد: بازوهاي‌ خود را بكشيد؛ مچ‌ دست‌ خود را خم‌ كنيد؛ سپس‌ پشت‌ دست‌ خود را روي‌ يك‌ ديوار فشار دهيد. آن‌ را به‌ مدت‌ يك‌ دقيقه‌ نگه‌ داريد.
در صورت‌ شكست‌ ساير روش‌هاي‌ درماني‌ ممكن‌ است‌ آزاد كردن‌ تاندون‌ در اپي‌كونديل‌ با جراحي‌ لازم‌ باشد.
استفاده‌ از تسمه‌ آرنج‌ تنيس‌بازان‌ را هنگام‌ از سرگيري‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري طبيعي‌ پس‌ از درمان مدنظر قرار دهيد.

داروها

داروهاي‌ ضد التهاب‌ غيراستروييدي‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌
تزريق‌ بي‌حس‌ كننده‌ها يا داروهاي‌ كورتيزوني‌. كورتيزون‌ التهاب‌ را كاهش‌ مي‌دهد و بي‌حس‌ كننده‌ها موقتاً درد را تسكين‌ مي‌دهند.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

تا زمان‌ محو علايم‌، فعاليتي‌ را كه‌ باعث‌ ايجاد آرنج‌ تنيس‌بازان‌ بود، تكرار نكنيد. سپس‌ به‌ تدريج‌ پس‌ از وضعيت‌گيري‌ مناسب‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري طبيعي‌ خود را از سر بگيريد.

رژیم غذایی

رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ آرنج‌ تنيس‌بازان‌ را داشته‌ باشيد.
اگر علي‌رغم‌ درمان‌، علايم‌ ظرف‌ 2 هفته‌ بهبود نيابند.

درمان اختلال موسوم به آرنج تنيس بازان با استفاده از آرتروسکوپي

محققان مي گويند با استفاده از روش آرتروسکوپي موفق شده اند اختلال ارتوپدي موسوم به آرنج تنيس بازان را با موفقيت قابل توجهي درمان کنند.
به نوشته پايگاه اينترنتي دانشگاه دوک، اختلال آرنج تنيس بازان که بر اثر وارد آمدن ضربه هاي شديد به آرنج پس از زدن ضربه با راکت به وجود مي آيد شيوع نسبتاً زيادي در بين تنيس بازان دارد و موجب درد و اختلال حرکتي زيادي در آنان مي شود. در مواردي شدت اين اختلال بسيار زياد است و ممکن است در فعاليت هاي ورزشي ورزشکار اشکالات جدي ايجاد کند. البته در مفاصل ديگر نيز امکان بروز عوارض مشابه وجود دارد که نوع مفصل درگير و شدت آن بستگي به نوع ورزش دارد. روش جديدي که محققان به تازگي براي درمان عارضه آرنج تنيس بازان به کار گرفته اند با درجه زيادي از موفقيت همراه بوده است. در روش جديد با استفاده از آرتروسکوپ وارد مفصل مي شوند و قسمت هاي آسيب ديده درون آرنج را ترميم مي کنند. به گفته محققان در اين روش بايد ظرافت زيادي به کار گرفت و پزشکان با تجربه مي توانند از عهده آن به خوبي بر آيند. روش هاي متعارف که در درمان اين عارضه به کار برده مي شوند معمولاً کارايي لازم را ندارند و پس از مدتي درد و محدوديت حرکتي ورزشکار عود مي کند. در روش جديد حداقل پس از گذشت نزديک به يازده سال همچنان بيمار بدون درد يا علائم حرکتي بود که اين رقم در مقايسه با روش هاي موجود قابل ملاحظه است.

مقدمه:

اپي كنديليت خارجي يا آرنج تنيس بازان يكي از علل شايع مراجعات به شمار مي آيد به طوريكه به ازاي هر 1000 نفر در سال حدود 7 نفر با اين شكايت به پزشك مراجعه مي كنند (1و2).

اين بيماري اكثرا در جمعيت فعال جامعه مشهود است و بيشترين شيوع آن بين سنين 30 الي 55 است(3).

حدود 64-35% موارد بروز اين بيماري به دنبال فعاليت هاي شغلي حاصل مي شود (4).

اطلاعات آماري به دست آمده از مبتلايان به آرنج تنيس بازان، نشان دهنده چندين روز غيبت از فعاليت هاي كاري و نيز ايجاد محدوديت هاي بلند مدت در توانايي انجام كارها مي باشد (5و6).

با وجود شيوع قابل ملاحظه اين بيماري كه باعث غيبت از فعاليت هاي شغلي شده و به دنبال آن كارايي افراد را كاهش مي دهد ، هنوز اتفاق نظر اندكي در مورد نحوه درمان و اداره بيماري به چشم مي خورد (7).

بيش از 40 نوع روش درمان تا كنون شرح داده شده اند كه هيچ كدام ارجحيت قابل ملاحظه اي بر ديگري ندارند(8).

اين موضوع بيانگر اين است كه اتيولوژي بيماري هنوز به خوبي شناخته نشده و بهترين روش براي درمان آن هنوز مشخص نمي باشد (7).

تزريق موضعي استروئيد از درمان هاي شايع آرنج تنيس بازان مي باشد . با وجود مطالعات فراوان در اين زمينه هنوز دلايل كافي جهت قبول يا رد اين اقدام وجود ندارد (9) .

با اين وجود بسياري از مقالات بي خطر بودن تقريبي تزريق موضعي استروئيد و نيز نتايج باليني كوتاه مدت (6-2 هفته) آن را بيان داشته و انجام مطالعات بلند مدت در اين زمينه را ضروري دانسته اند (9) .

يكي از روش هايي كه مي توان به همراه تزريق موضعي استروئيد به كار برد، Complete the lesion نام دارد(10) .

در اين روش علاوه بر تزريق موضعي استروئيد ، مچ دست به صورت ناگهاني و قدرتمندانه خم مي شود . به نظر مي رسد كه اين كار موجب تحريك و شروع آبشار التهابي و به دنبال آن القاي روند بهبودي مي گردد(10).

تاثير اين روش و لزوم انجام آن به همراه تزريق استروئيد هنوز به خوبي شناخته نشده است . در بررسي مقالات، نمونه مشابهي بر انجام اين مطالعه يافت نشدو لذا در اين مطالعه بر ان شديم نتايج دوروش درماني را مقايسه كنيم.

در اين تحقيق طي يك مطالعه باليني شاهد دار به مدت 6 ماه به مقايسه اثر تزريق موضعي استروئيد به تنهايي و همچنين به همراه عمل Complete the lesion پرداخته ايم.

موادوروشها:

اين مطالعه بر روي 50 نفر مبتلا به اپي كنديليت خارجي(lateral epiordylitis) صورت گرفته است.

اين افراد از ميان مراجعه كنندگان به درمانگاه فوق تخصصي جراحي دست كلينيك قائدي( يكي از كلينيك هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان واقع در مركز شهر اصفهان ) و در طي ماه هاي آذر ، دي ، بهمن و اسفند 1385 ، بر اساس شاخص هاي ورودي انتخاب شده اند.

كه عبارتند از:

1) درد و ناراحتي در قسمت خارجي آرنج طي يك ماه اخير.

2) تندرنس موضعي در ناحيه خارجي آرنج ( در محل اتصال extensor هاي ساعد) .

3) تشديد درد به همراه supination ساعد در برابر مقاومت در حالي كه آرنج در وضعيت flexion قرار دارد .

4) تشديد درد به همراه dorsiflexion مچ دست در برابر مقاومت .

5) تشديد درد به همراه مشت كردن همراه با فشار دست و يا ضعف مشهود بيمار در مشت كردن دست.

بيماران در صورت داشتن افيوژن در ناحيه آرنج ، سابقه ي تروماي حاد و يا تروماي گذشته در ناحيه اندام فوقاني درگيركه منجر به شكستگي شده باشد ، بروز هم زمان اپي كنديليت داخلي ، وجود بيماري هاي داخل مفصل و التهابي، وجود بيماري هاي سيستميك و مصرف طولاني مدت دارو ، سابقه ي تزريق قبلي استروئيد در ناحيه آرنج مذكور، وارد مطالعه نگرديده اند.

در بدو ورود به مطالعه از آرنج مبتلا در تمامي بيماران راديو گرافي به عمل آمده است ، تا از نظر بيماري هاي دژنراتيو مفصل و استئوكندريت ديسكان كاپيتولوم ( osteochondritis dissecant of capitellum) و نيز ساير بدشكلي ها و اختلالات احتمالي بررسي شوند .

وجود هر كدام از موارد ذكر شده باعث شده ب

آرنج‌ تنيس‌بازان tennis elbowاین موضوع ترجمه متن انگلیسی می باشد.

Tennis elbow

Symptoms

Etiology

Exams and tests

Treatment

Cortisone injections

Laser therapy

Exercises and stretches

See also

مطالب مشابه :

صدا وارتعاش .......(مقالات انگلیسی در مورد صدا)

فصلنامه راه سلامت، ایمنی و محیط زیست (رسام)

مقالات انگلیسی در مورد صدا

مقالات انگلیسی در مورد مخاطرات مواد شیمیایی

مقالات انگلیسی در مورد مخاطرات مواد شیمیایی

مقالات انگلیسی بهداشت حرفه ای

آرنج‌ تنيس‌بازان tennis elbowاین موضوع ترجمه متن انگلیسی می باشد.

مقاله انگلیسی استرس گرمایی همراه با ترجمه فارسی

مقاله اي در مورد ايمني برق

معرفی یک نوع مصالح ساختمانی جدید با نام SIVAX (مقاله انگلیسی)