انواع استراتژی - استراتژی های عمومی پورتر

از دیدگاه پورتر استراتژی ها این امکان را به سازمان می دهند که از سه مبنای متفاوت از مزیت های رقابتی بهره گیرد. آن ها عبارتند از : رهبری در هزینه ها، متفاوت یا متمایز ساختن محصولات و خدمات، و در نهایت متمرکز کردن توجه بر محصولات و خدماتی خاص. این سه مبنا استراتژی های ژنریک یا عمومی نام دارند. در رهبری هزینه ها شرکت اقدام به تولید و عرضه محصولات استاندارد می کند که بهای تمام شده هر واحد برای مشتری (کسی که نسبت به قیمت حساسیت دارد) کاهش می یابد. منظور از استراتزی متمایز ساختن محصول این است که محصولات یا خدماتی ارائه شوند که در صنعت مورد نظر به عنوان محصول یا خدمتی منحصر بفرد تلقی گردند و به مشتریانی عرضه شوند که به قیمت حساسیت چندانی نشان نمی دهند. مقصود از متمرکز کردن توجه بر محصولات و خدمات خاص این است که نیازهای گروه های کوچکی از مصرف کنندگان تأمین شود.

شرکت های بزرگتر که به منابع بیشتری دسترسی دارند ا نظر رهبری در هزینه ها به رقابت می پردازند یا در صدد بر می آیند محصولات و خدماتی ویژه و متمایز از شرکت های رقیب عرضه نمایند، در حالی که اغلب شرکت های کوچکتر توجه خود را به سمت محصولات و خدمات خاص معطوف می نمایند.

پورتر بر این نتکه تأکید دارد که به هنگام استفاده از این استراتژی ها برای ارزیابی "مشارکت در فرصت ها" بوسیله شرکت ها و واحدهای تجاری موجود و بالقوه از شیوه مبتنی بر تجزیه و تحلیل هزینه و منفعت استفاده شود. پورتر علاوه بر تشویق و ترغیب به مشارکت در فرصت ها بر این نکته تأکید می کند که شرکت ها برای بهره مند شدن از مزیت های رقابتی می توانند تخصص ها و مهارت ها را بین واحدهای تجاری مستقل (به شیوه ای اثر بخش) مبادله نمایند.

رهبری در هزینه ها

در موارد زیر شرکت می تواند، در یک صنعت، محصولاتی با بهای تمام شده کمتر تولید و عرضه نماید : هنگامی که بازار متشکل از خریدارانی باشد که نسبت به قیمت حساسیت نشان می دهند، هنگامی برای محصولات متمایز مشتریان چندانی وجود نداشته باشد، هنگامی که مشتریان بین محصولات با نام ها و نشان های تجاری مختلف تفاوت چندان زیادی قائل نشوند و یا هنگامی که تعداد زیادی خریدار با توان های بالقوه چانه زدن در بازار وجود داشته یاشند.

برخی از خطرهای ناشی از اجرای استراتژی مبتنی بر "رهبری در هزینه ها" این است که اممکان دارد شرکت های رقیب از این استراتژی تقلید نمایند و در نتیجه کل سود یک صنعت خاص کاهش یابد؛ پیشرفت های فن آوری در آن صنعت باعث شود که استراتژی مزبور اثر بخشی خود را از دست بدهد یا اینکه خریداران به ویژگی های دیگری غیر از قیمت، توجه نمایند.

تمایز

متمایز بودن محصول یا خدمت به این معنی نیست که بهره مند شدن از مزیت رقابتی تضمین گردد، بویژه اگر محصولات استاندارد بتوانند به میزان زیادی نیازهای مشتریان را تأمین کنند یا اگر شرکت های رقیب بتوانند از شرکتی که دارای ویژگی های متمایز است به سرعت تقلید نمایند.

خطر یا ریسکی ناشی از کاربرد استراتژی تمایز این است که امکان دارد قیمت بسیار بالایی برای آن تعیین شود که از نظر مشتری موجه نباشد. دیگر اینکه امکان دارد شرکت های رقیب به شیوه های گوناگون نسخه دومی از همین محصول با همین ویژگی ها را تولید و عرضه کنند.

استراتژی های متمرکز

شرکت های بزرگ و آن هایی که در سطح متوسط قرار دارند تنها زمانی می توانند از استراتژی های مبتنی بر تمرکز استفاده نمایند که آن را با استراتژی های مبتنی بر رهبری در هزینه ها و متمایز ساختن محصول در هم آمیزند.

استراتژی های مبتنی بر تمرکز بر گروه خاصی از مشتریان زمانی بسیار اثر بخش خواهد بود که مشتریان داراس سلیقه های بسیار متمایز باشند و شرکت های رقیب در صدد دستیابی به همین بخش بازار نباشند.

خطر های ناشی از استراتژی مبتنی بر تمرکز بر گروه خاصی از مشتریان به شرح زیر است : تعداد زیادی از شرکت های رقیب متوجه این واقعیت می شوند که شرکت توانسته است استراتژی مزبور را به شیوه ایموفقیت آمیز به اجرا درآورد و در صدد ارائه نسخه دومی از همین استراتژی بر می آیند یا اینکه سلیقه مشتریان تغییر می کند و نسبت به ویژگی های محصول مزبور بی علاقه می شوند.

منبع : strategic Management Academy

انواع استراتژی - استراتژی های عمومی پورتر

مطالب مشابه :

انواع خط مشی های رقابتی در بازار

پایان نامه بررسی رابطه قابلیت بازاریابی، قابلیت نوآوری و مزیت رقابتی پایدار

مزیت‌ رقابتی‌ برمبنای‌ تکنولوژی‌ گروهی‌

مزیت رقابتی

انواع استراتژی - استراتژی های عمومی پورتر

نقش مدیریت دانش درکسب مزیت رقابتی در شرکت های ایرانی

انواع نوآوری از دیدگاه سازمان

اصول بازاریابی – قسمت 32 - انواع خط مشی های رقابتی در بازار

اثر کارکردهای مدیریت کیفیت جامع بر عملکرد و نوآوری