مرگ دوست عزیزم مریم

زنده ها خیلی برایش کهنه بودند خودشو تو مرده ها جا زد و رفت

چه زود رخت سفر بربستی و با لبخندي در بيكرانه آسمان به آغوش باز قدسيان پيوستی سوگت چنان عظيم بود كه بردل هرآشنا و بيگانه آتش زد اما روح آسماني ات بيش ازاين تاب ماندن نداشت..! هر چند كه دراين عمر كوتاهت گلهاي مهرباني را در دل دوستان كاشتی اما ماهي سرخي بودی كه راه دريامي جستی و انگار كسي در گوشت گفته بود كه اين مرداب را به دريا راهي نيست .ما بر آن ماهي كه به دريا پيوست نمي گرييم چرا كه تو پاك بودی و پاك رفتی و به واقع انتخاب شده بودی و گلچين روزگار تو را ربود و رفتی...! دردا كه مرهمي نداريم جز قطره اي از اشك كه در سيل جوشان سينه محو خواهد شد و ما بيش از اين با مويه هاي خود روح فارغت را از گلكشت در ملكوت باز نمي داريم روحت شاد كه زندگي كوتاه اين جهاني ات قرين بركت بود و كوچ نا بهنگام رفتنت آزمون بزرگ زندگي آنها که ماندند. و خوشا بحال آن مادر صبورت وبزرگ مرد پدرت كه دريا دلي پيشه نمود و اين بار گران را با استواري تاب آوردند و همانا كه آرزوي زندگيشان ـ با رفتنت ـ"درهاي بهشت" رابه سوي آنها گشودی.روحت شاد

مرگ دوست عزیزم مریم

مطالب مشابه :

مرگ عزیز

چگونه با مرگ عزیز کنار بیایم(روان شناسی)

تقدیم به مرگ عزیز

خداحافظ عزیز من

مرگ دوست عزیزم مریم

شعر مرگ

مرگ بر...

دکتر عزیز نبوی