خلاصه مجلس شهادت وهب و عبدالله حسن(ع)

- وهب برای رفتن به میدان به حضور امام می رسد و اجازه می گیرد.امام موافقت می کند.

- وهب به میدان می رود و پس از جدال و مبارزه فراوان از میدان مراجعت می کند و به مادر می گوید آیا از من راضی شده ای؟

- مادر می گوید در صورتی از تو راضی می شوم که سرت را در راه دفاع از اسلام و امام(ع) بدهی و شهید شوی.

- وهب مجددا به میدان رفته و این بار به جای این که خود برگردد ، اشقیا سر خون آلوداو را در مقابل مادرش به زمین می اندازند.

- مادر سر وهب را برداشته و به سمت اشقیا پرتاب می کند و می گوید ما چیزی را که در راه خدا داده ایم پس نمی گیریم و در همان حال به سمت اشقیا حمله ور می گردد.

- صدای امام(ع) که زن را از جنگیدن و جهاد برحذر می دارد بلند می شود و مادر وهب آرام می گیرد.

- پس از شهادت وهب بازهم اشقیا رجزخوانی می کنند و مبارز می طلبند.

- این بار عبدالله حسن(ع) عزم میدان می کند.

- ابتدا برادرش قاسم(ع) به جهت علاقه شدیدی که به او دارد او را از رفتن میدان منع می کند و می خواهد خود عازم میدان شود ولی عبدالله اصرار می ورزد.

- مادر قاسم خود را وارد گفتگوی دو برادر کرده و آن ها را برای گرفتن اذن میدان به حضور امام(ع) می فرستد.

- سرانجام امام(ع) با اصرار و بی تابی فراوان عبدالله با به میدان رفتن او موافقت می کند و بر او کفن شهادت می پوشاند.

- پرشورترین دیالوگ ها در این مجلس مربوط به مکالمات خداحافظی عبدالله با عباس ، زینب ، مادرش ، علی اکبر و قاسم می باشد که هر بیننده ای را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

- عبدالله پس از خداحافظی به میدان می رود.

- عبدالله یک بار تشنگی بر او غلبه می کند ، از میدان مراجعت و از امام(ع) درخواست آب می کند. امام(ع) به او وعده آب بهشت و حوض کوثر را می دهد.

- عبدالله این بار به میدان رفته و شهید می شود.

- یکی از صحنه های غم انگیز این مجلس برگرداندن نعش عبدالله توسط امام(ع) می باشد که آخرین صحنه این مجلس است.

خلاصه مجلس شهادت وهب و عبدالله حسن(ع)

مطالب مشابه :

نسخه های تعزیه

پیشینه تعزیه در روستای صیدی شهرستان جم

چند عکس از تعزیه 1390-بخش چهارم:تعزیه عابس و شوزب(ع)

متن و دیالوگ های مجالس تعزیه

خلاصه مجلس شهادت وهب و عبدالله حسن(ع)

خلاصه مجلس تعزیه طفلان زینب و علی اکبر(ع)

خلاصه مجلس تعزیه ی حبیب و مسلم و هاشم(ع)

شروند