افت تحصيلي یا عملکرد کمتر از سطح انتظار دانش آموزان در درس زبان انگلیسی

افت تحصيلي یا عملکرد کمتر از سطح انتظاردانش آموزان در درس زبان انگلیسی مقطع متوسطه

یارمحمد چهری – دبیر زبان انگلیسی منطقه بیستون

Whose role is more important?

نقش کدام یک مهم تر است؟ : معلم زبان، زبان آموز، محتوای آموزشی، شيوه‌هاي‌ تدريس، وسائل کمک آموزشی، اولیاء، مسؤولان آموزش و پرورش، برنامه ریزان درسی و آموزشی ، فرهنگ جامعه و نگرش آن به زبان خارجی، رسانه ها و یا ..........

افت تحصیلی چیست؟

هر معلمی که سابقه ی تدریس دست کم سه – چهار سال داشته باشد حتماَ با این واژه برخورد کرده و یا در گرد همایی های آموزشی و درسی در مورد آن اظهار نظر نموده و یا گهگاهی برای رفع آن چاره اندیشی کرده است. این واژه ی فارسی که بصورت اشتباهی یک مفهوم عام و کلی به خود گرفته و هر شکست درسی به اسم آن تمام می شود افت تحصیلی تلقی می شود که گرفتن نمره کمتر از میانگین قبولی ( که همان نمره 10 در ارزشیابی و سنجش کمّی است) منظور می باشد. و اگر شاگردان نمراتی بالاتر از 10 گرفته باشند رضایت بخش بوده و قضیه افت تحصیلی منتفی است. در صورتی اینگونه نگاهی دقیق ، کارشناسی شده و سودمند نمی باشد. چه بسا گاهی اوقات برای دانش آموزی که از بهره ی هوشی 130 برخوردار است گرفتن نمره 15 افت تحصیلی محسوب می شود و باید نگران او بود و برای رفع مشکل وی چاره اندیشی کرد. زیرا با افت تحصیلی چه هزینه های هنگفت و انرژی جبران نا پذیری را از دست داده ایم.

افت تحصیلی ، افت عملکرد تحصیلی و درسی دانش آموز از سطحی رضایت بخش به سطحی نا مطلوب است. چنانچه فاصله قابل توجهی بین استعداد بالقوه و استعداد بالفعل فرد در فعالیت های درسی مشهود باشد چنین فاصله ای را افت تحصیلی می نامند. لذا افت تحصیلی فقط در مردودی و یا تجدیدی و یا ترک تحصیل خلاصه نمی شود و در مورد هر دانش آموزی که یاد گیری او کمتر از توان و استعداد بالقوه و حد انتظار باشد صدق می کند .

در زبان انگلیسی این واژه به (educational failure) تعبیر می شود، که به معنی شکست و ناموفق بودن در دستیابی به اهداف آموزشی است در صورتی که افت تحصیلی زمانی رخ می دهد که میزان یادگیری فراگیر با توجه به معیار های سنجش و اندازه گیری نسبت به گذشته و سطح مورد انتظار از او کاهش یافته باشد. (Educational Degradation) و آزمون پیشرفت تحصیلی (achievement test) این موضوع را ثابت کند. در بعضی موارد در مورد افت تحصیلی واژه wastage بکار می رود که به معنی اتلاف در وقت و انرژی و هزینه هاست.

سال هاست که این مسئله در جلسات متعدد هرساله مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و هنوز هم ادامه دارد و همچنان حل نشده است.!!! بنابراین ابتدا لازم است که مشخص شود در مدارس ما بیشتر منظور از افت تحصیلی کم گرفتن نمره در درس است نه کاهش میزان یاد گیری آنان و یا بدست نیاوردن نتیجه مطلوب و رضایت بخش. زیرا در بیشتر موارد مشاهده شده که دانش آموزان پایه اول ممکن است در درس زبان انگلیسی، عربی و یا یکی از دروس پایه همچون فیزیک، شیمی، ریاضی ... ضعیف هستند بدون اینکه کمتر به دانش قبلی در درس مذکور نیازی داشته باشند هر چند ممکن است پاره ای از آن مربوط به دانش اولیه و پیش زمینه یا پیش نیاز (background knowledge ) آنها باشد. برای حل این مسئله باید مشخص کنیم آیا در یک کلاس درس و در درس خاصی افت تحصیلی به مفهوم واقعی آن یعنی ناموفقیت درسی (educational failure) داشته ایم یا اینکه نه دانش آموزان نمره قبولی نگرفته اند؟

متأسفانه یکی از مشکلاتی که بنده در 20 سال سابقه تدریس در مدارس مشاهده کرده ام توجه نکردن به توانایی ها و وضعیت هوشی شاگردان است، چه از سوی ما معلمین و چه از دید مسؤولان و برنامه ریزان آموزشی.

بعنوان نمونه بیشتر اوقات شاگردان را با هم در یک مجموعه کلی در نظر می گیریم و به تفاوت های فردی که از ویژگی های خاص انسان است که خداوند در وجود او قرار داده توجه نمی کنیم و دیگر اینکه باید بهره هوشی شاگردان مشخص شود تا بدانیم شاگردانی که بعنوان امانت در اختیار ما هستند واقعاَ از همه لحاظ با هم متفاوتند و از هر کدام انتظار خاص خودشان را داشته باشیم. راستی در چند آیه قرآن کریم به این اشاره شده است که " لا یکلف الله نفسا الا وسعها ". خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانايى‏اش تكليف نمى‏كند. پس چرا ما آن را فراموش کرده ایم و انتظار داریم همه را با یک دید ببینیم.

با توجه به این موارد:

برای کمک به رشد یادگیری دانش آموزان در درس زبان انگلیسی که این نوشتار به آن اختصاص دارد، چه باید کرد؟ یا اصولاً هدف ما از آموزش زبان انگلیسی چیست؟

زبان جزو نخستین وسایل ارتباطی میان انسان‌ها بوده است. قبل از پیدایش جوامع بشری، انسان‌ها به اشکال گوناگون معنا را به یکدیگر انتقال می‌دادند، تصاویر حک شده بر دیوار غارها، استفاده از آتش برای فرستادن پیام خطر، تقلید صدای حیوانات و... قبل از ارتباط کلامی برای انتقال معنا به کار گرفته شدند.
سپس ارتباطی قراردادی میان صدا و معنا از کلمات بکار رفت و همه چیز نام گذاری شد. بعد‌ها که زبان حالت قانونمندی یافت؛ هر قبیله بسته به ساختار فرهنگی - اجتماعی خود آن را به گونه‌ای به‌کار گرفت که توانستند هدف غائی"ارتباط" یا Communication را حفظ کنند.‌

تنوع و گوناگونی زبان امتیاز ویژه‌ای را برای هر قوم دارد و از این رو هر زبان دارای نکات ظریف، کنایه‌ها و اشاراتی است که نمی‌توان آن‌را نادیده انگاشت و با هیچ ترجمه سلیسی نمی‌توان لذت فهم کلمات آن ‌را به دیگر زبان‌ها

رساند، مگر آن که آن زبان را فراگرفت.‌

اما بنا بر بعضی ملاحظات سیاسی یا تهاجم نظامی ارزشهای فرهنگی بعضی ملل، از جمله زبان تحت نفوذ عوامل خارجی قرار گرفتند. شاید یکی از مهمترین دلایل به‌کار گرفتن آسان‌تر انگلیسی، فرانسه یا اسپانیایی حضور استعماری بلند مدت دولتمردان سابق کشورهای فوق در دیگر کشورها باشد. چین با بیش از یک میلیارد و دویست میلیون نفر، هند با جمعیت یک میلیارد نفر و روسیه با صد و پنجاه‌میلیون نفر چنین نفوذی را از زبان خود در دیگر کشورها ندارند.‌

البته تک زبانی جهانی امر بسیار نکوهیده‌ای است و نباید از تقویت زبان شیرین خودمان "فارسی" غافل شویم، اما از یاد نبریم که اگر به یادگیری زبان انگلیسی اهمیت ندهیم مشکلات جدی را خواسته یا نا خواسته فرارو خواهیم داشت! چرا که جهان رو به توسعه در هر ثانیه در حال تولید علم و فن آوری است و غالب این پژوهشهای علمی به زبان انگلیسی در مجامع بین‌المللی ارائه می‌شود و یا در اینترنت به نمایش در می‌آید. از طرفی نیروی انسانی از مهمترین سرمایه‌های ملی هر کشور است، سیستم آموزشی ما چند درصد از سهم جهانی تولید فن آوری را با تربیت شاگردان کارآمد امروز و آینده سازان فردا کسب خواهد کرد؟ در جهان امروز که عصر ارتباطات است و به عبارتی اینترنت، کره خاکی را به شکل دهکده‌ای در آورده، سهم ما در زبان آموزی چه‌ اندازه است؟
زبان بعنوان یک وسیله ی ارتباطی برای دستیابی به علوم جدید از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، علمی ، پزشکی... یک نیاز است که نمی توان آنرا نادیده گرفت. همچنین درس زبان مکمل درس IT و برای یادگیری بقیه ی دروس نیز می باشد.

حال بنا بر هر دلیل به وضعیت زبان آموزی در مدارس کشورمان نگاهی داشته باشیم. توجه داشته باشید که از مقطع راهنمایی تا دبیرستان و پیش دانشگاهی دانش آموزان بطور متوسط 2، 3 یا 4 ساعت زبان انگلیسی در هفته می‌آموزند، و این در حالی است که پس از پایان دوره تحصیلی متوسطه و پیش دانشگاهی از بر آوردن کمترین نیاز خود عاجزند !!‌ بعنوان مثال اگر مطلبی نوشتاری یا فیلم و خبری را به زبانی که سالها آنرا در مدرسه حفظ کرده و امتحان داده و اکثراَ هم قبول شده و نمره بالایی از آن نیز کسب کرده اند یا به کشورهای خارجی سفر کنند یا جهانگرد خارجی را در شهر خود ببینند توانایی ارتباط با او را ندارند! جملاتی ساده را نمی‌توانند درک کنند، یا متن انگلیسی را بخوانند و بدان پاسخ دهند! و نقاط ضعف از این دست فراوان است. مشکل از کجاست؟ می‌دانید که از عوامل مؤثرتدریس در هر وضعیت آموزشی معلم، روش آموزش و یادگیرنده است.‌

هنوز شاگردان از زبان آموزی در کلاس فقط گرامر نویسی می‌دانند! چرا که اغلب کلاس‌ها بواسطه نبود ‌امکانات سمعی و بصری با شیوه‌ ‌GTM هدایت می‌شود. و این چیزی است که آزمون تا حدودی این را از ما می خواهد (teach to the test ) و گاهی وقت ها موفق هم بوده است. در پاره ای موارد که کم هم نیست هدف تدریس زبان در مدرسه قبولی و موفقیت در امتحان و پاسخگویی به سوالات کنکور است تا یادگیری آن به عنوان یک زبان که وسیله ی ارتباطی برای درک مفاهیم و ایجاد ارتباط است.

یکی دیگر از مشکلات بر سر راه آموزش زبان انگلیسی کتابهای درسی است که خود از اجزاء مهم آموزش هستند این کتاب ها سال هاست که تغییر نکرده اند نه اینکه از لحاظ کیفی نیازی به تغییر و تجدید نظر نداشته باشند بلکه به همان شکل اولیه ای که بوده اند هر سال چاپ می شوند از نظر شکل ظاهری با توجه به دوره سنی دانش آموزان خیلی جذابیت نداشته و مطالب هم خیلی غنی و قوی نیستند. در بخش language function که شکل زنده زبان است برخی جمله ها ترجمه های فارسی به انگلیسی است و در گاهی اوقات رکود در ساختار القائ مفاهیم زنده زبان در جمله ها مشهود است برای مثال: سالهاست که لباس یک فروشگاه با قیمت 400 تومان بفروش می رود بدون اینکه کسی به فکر آن باشد و یا مورد تشویق اقتصاد دانان قرار گرفته باشد!!! و یا اینکه چای کیلویی 200تومان و پیاز 40 تومانی و غیره و ذلک نمونه هایی دیگری از این دست.......یا اینکه خانم معلم فداکار و سخت کوش 40 سال است که هنوز درس میدهد !

(پایه اول) She teaches English. She has taught English since 1350.

در پاره ای موارد دانش آموزان نمی دانند چرا زبان می‌خوانند. و می پرسند زبان انگلیسی به چه درد ما می خورد؟ نمی‌شد زبان نداشتیم؟

آیا کتابهای مدارس و محتوای آموزشی آن منابع مناسبی برای آموزش زبان هستند؟ آیا تصاویر و محتوای کتاب‌های سال اول و دوم متوسطه مناسب سن دانش‌آموزان است؟

کتاب‌های انگلیسی از لحاظ محتوا و ظاهر (طراحی، تصاویر رنگی) باید به روز شوند.

از لحاظ محتوا نیز این کتاب‌ها در سطح کلان (ملی) نمی‌تواند پاسخگوی نیاز واقعی فراگیران در برقراری ارتباط با انگلیسی زبانان باشد. ‌ در ارایه مفاهیم به مقوله ی فرهنگ توجهی نشده است و یا اینکه جملات فقط ترجمه واژگان به زبان انگیسی هستند! آیا متن و جمله های استفاده شده در کتاب منطبق بر جمله های کاربردی زبان هدف می باشد؟ با سرعت بسیار بالایی که در پیشرفت علوم گوناگون می بینیم آیا محتوا و منابع آموزشیی که حدود بیست سال و یا بیشتر است که مورد بازنگری قرار نگرفته و از اول هم بی عیب و نقص نبوده می تواند نیاز زبان آموزان و شاگردان را برطرف نماید یا کمک به رشد یادگیری آنان بکند؟ آیا تألیف یا تغییر یک کتاب درسی بسیار سخت و هزینه بر است؟ اگر تألیف کتاب جدید سنگین و یا دشوار است آیا بهتر نیست یکی از همین کتب کمک آموزشی را که از همه نوع آن که گاهی برای هر کتاب درسی دهها مجلد کتاب کمک درسی از درس گرفته تا تمرین و کتاب کار و تست و غیره و در بین آنها بعضاً کتب خوبی هم وجود دارد نمی شود بعنوان کتاب درسی استفاده کرد؟

نکته دیگر اینکه در طول سالهای تحصیلی فراگیران برای تقویت مهارت‌ ‌listening چند ساعت نوار آموزشی گوش می‌کنند؟ یا چند ساعت فیلم‌های آموزشی انگلیسی می‌بینند؟ آیا با کلاسهایی که هیچ‌گونه شعر، تمرینهای مناسب، بازی یادگیری زبان برای کاستن اضطراب، تحقیق و... ندارند می‌توان به دانش‌افزایی فراگیران امید داشت؟ در آموزش زبان چقدر به استفاده از اینترنت توجه می شود؟ و چه میزان از آن استفاده می گردد؟

امروزه که عصر ارتباطات است شاید این سوالات بسیار پیش پا افتاده به نظر برسد ولی بیاییم واقع گرا باشیم، دانش آموزان ما از شنیدن تلفظ کلمات زبان با امکانات سمعی در کلاسها محرومند؛ حال این محرومیت دلایل مختلفی دارد، از جمله: نبود امکانات، بی‌حوصلگی بعضی دبیران برای پخش نوار آموزشی در کلاس و همچنین زمان کم تدریس!‌ واقعاً در کشورمان استاد، مدرس و پژوهشگر دلسوز نیست که هنوز یادگیری زبان انگلیسی به معضلی لاینحل تبدیل شده است؟چرا پاسخ مناسبی نیافته‌ایم؟چه کسی باید این خلا را پر کند؟ مگر مدعی نیستیم که جوانان با استعدادی داریم! پس ما را چه شده؟ در مورد کشورهای اطراف خودمان مثال می زنیم که وضعیت یادگیری زبان خارجی خیلی بهتر از کشور ماست دربرخی کشورها از دوره ابتدایی آموزش زبان آغاز می شود. ولی چرا چاره ای نمی اندیشیم؟ چه کسی باید کار را آغاز کند و چه موقع و از کجا شروع کند؟

از دیگر مشکلات یادگیری زبان و عملکرد ضعیف دانش آموزان در آن ساعت کم تدریس زبان می باشد مگر می شود با هفته ای یک ساعت زبان که یک نیاز ارتباطی روزمره است آموخته شود آن هم بدون احتساب تعطیلات، امتحانات و مناسبت ها؟ آیا زبان که نیاز به تکرار و تمرین دارد با هفته ای یک زنگ آموخته می شود؟ آیا کسی که تعدادی واژگان و قواعد دستوری را یاد گرفته و نمره هم گرفته و قبول شده زبان را بلد است؟ با مقایسه عملکرد آموزش در مدارس و آموزشگاههای زبان ضعف و قوت آموزش زبان تا حدودی مشخص می شود. معمولاً زبان آموزان آموزشگاههای خصوصی در speaking خیلی قوی تر از مدارس هستند. در نظر بگیرید اگر تعدادی دانش آموز در شهرهای بزرگ در کلاسهای خصوصی یا موسسات زبان در یادگیری انگلیسی موفقیت نسبی داشته‌اند برای دیگر دانش‌آموزان کشور این چنین نبوده است!‌ همه دانش آموزان چنان تمکن مالی ندارند تا از کلاسهای مکالمه زبان بهره‌برند.

انسان موجود پیچیده‌ای است که آشنایی با روحیات او نیاز به روانشناسی دارد. چند درصد از دبیران توانسته‌اند بی‌انگیزگی فراگیران را با همین شرایط فعلی بناچار برطرف کنند؟ از اینکه بارها مشاهده کرده‌ایم فرزندان ما در کلاس با داشتن نیروی جوانی و تحرک، در کلاس زبان به نیروی منفعلی تبدیل شده‌اند چه کاری صورت داده ایم؟
‌ معتقدیم که دانش آموزان باید برای زندگی بهتر زبان دوم را بیاموزند.

یکی دیگر از عومل افت تحصیلی ارزشیابی نادرست (که خود جزیی از آموزش است ) می باشد . توجه به اعداد و ارقامی که در پاره از موارد ارایه می شود. و ارزشیابی را با انواع نمایشاتی ازآمارو ارقام و نمودارها بیان می کنند ، که به خودی خود از مرجعیت و اعتبار کافی برخورد نیستند .

در پایان چند راهکارهایی معرفی :

‌1- معلم: معلم زبان باید مهارت‌هایی در تربیت مطلوب بدست آورد:‌
الف- تسلط عالی به زبانی که یاد می‌دهد.‌
ب- آشنایی خوب با زبانشناسی زبانی که تدریس می‌کند.‌
ج- آشنایی گسترده با ادبیات کشور بیگانه. ‌

د- آشنایی مقدماتی از روانشناسی تربیتی و مسائل نظری و عملی تدریس.‌

2- تدریس زبان انگلیسی از سنین پایین ترآغازشود: از مقطع ابتدایی یا دوره بحرانی (critical period ) که مناسب زبان آموزی است شروع شود. (11 تا 12 سالگی)

اگر آموزش زبان از مقطع ابتدایی آغاز شود وضعیت بحرانی فعلی حتماً بهبود خواهد یافت.

3- در سال اول آموزش زبان کار شفاهی بصورت گفتاری- شنیداری محور اصلی آموزش باشد و آزمون کتبی نداشته باشد تا زبان آموز دغدغه نمره و امتحان را نداشته باشد.

‌4- گروههای آموزشی فعال تر شوند: تشکیل جلسه تخصصی هر ماه یکبار برای رفع مشکلات تحصیلی، استاندارد‌سازی آزمون‌های ترم اول و دوم با طرح سؤالات هماهنگ، تشکیل کلاسهای ضمن خدمت با رویکردی نوین به طوری‌که یک ششم ساعات تدریس موظف هفتگی به این کلاس اختصاص یابد، یعنی به دانش‌افزایی و تثبیت یافته‌های کنونی آنها، حتی اگر به بررسی مقاله‌ای علمی باشد می‌تواند به ارتقاء کیفی آموزش کمک کند. باید محیطی فراهم شود تا همکاران با یکدیگر در مورد تدریس کلاسی به تبادل تجربیات و اطلاعات بپردازند و از حضور فعال صاحب‌نظران، مؤلفان و استدان دانشگاه در جمع دبیران زبان انگلیسی در گروه‌های آموزشی استفاده شود.‌
5- احترام به نظرات دبیران بعنوان افرادی که درگیر مستقیم با فراگیران هستند:‌
کتاب‌های علمی و کمک آموزشی در حیطه آموزش زبان نگارش شده اما تجربه عملی تدریس کلاسی به مراتب مؤثر‌تر از مطالعه تئوریها و روشها است. پس در تالیف کتاب‌های زبان انگلیسی متوسطه در ایران باید از تجربیات دبیران بهره ‌برد. از جمله آنها بررسی دلایل افت تحصیلی پایه اول متوسطه است، ضعف در درس انگلیسی سالانه منجر به تجدیدی عده زیادی از دانش آموزان و درنهایت به افت تحصیلی آنان ختم می‌شود؟ آیا تاکنون نظرات دبیران دلسوز را در این مورد خواسته‌ایم؟ و برای رفع این مشکل در عمل کاری را صورت داده‌ایم؟
6- تخصیص امکانات و بودجه: متأسفانه بیشتر مدارس ما امکانات کافی از جمله آزمایشگاه زبان، رایانه و دستگاه وی سی دی برای تقویت مهارتهای ‌ ‌Listening و Speaking ندارند. یا اگر هم داشته باشند عملاً امکان استفاده از آنها وجود ندارد. کتاب‌های فعلی بیشتر بر دو مهارت خواندن و نوشتن تاکید دارند در حالی که دو مهارت دیگر در عمل نقشی در رفع نیاز فراگیران ندارند.‌

7- تأکید همه جانبه در همه مدارس کشور بر آموزش استفاده از فرهنگ لغت یک زبانه Monolingual Dictionary از سال اول دبیرستان بعنوان مرجع لازم، موثق و بهترین خود آموز برای برطرف کردن مشکلات لغوی است.‌

باید همه دبیران در سال اول دبیرستان علائم آوایی (symbols ‌phonetic) را بر اساس قرارداد انجمن بین‌المللی آوانگاری (‌IPA) حتماً تدریس کنند تا فراگیران حتی در منزل بتوانند به آسانی لغتی را همراه با تمام مشخصات بشناسند.

8- افزایش ساعت تدریس زبان‌ ساعت‌های تدریس زبان‌اندک است و در بعضی دروس از جمله زبان متوسطه 3 (با توجه به اهمیت کتاب برای گرفتن دیپلم و آمادگی برای ورود به دانشگاه) قابل قبول نیست! یعنی دبیر نمی‌تواند با ساعت کم تدریس هفتگی که گاهی با تعطیلات نیز همراه می‌شود، تقویم سالانه درسی را بدون تعجیل اجرایی کند.‌

9- برگزاری جشنواره کتاب سال برای آنکه از کتاب‌های آموزشی نو از سوی دبیران و استادان دانشگاه و دیگر مولفان مجرب بهره‌مند شویم، باید آنان را به این عرصه مهم دعوت کنیم و از آنان یاری بطلبیم تا شاید با بهره‌مندی از تجربه علمی و عملی آنان در تالیف کتاب‌های درسی تحولی درخور شأن آموزش و پرورش و بویژه آموزش زبان گام برداریم.

10- ایجاد انگیزه برای یادگیری زبان با:

الف- چاپ کتابهای به روز و جذاب

11- لازم است در دیدگاه و ارزش های خود درباره شیوه ی ارزشیابی و سنجش آموخته ها تجدیدنظر کرده و طرحی نو دراندازیم . و استاندارد ها را رعایت کنیم.

افت تحصيلي یا عملکرد کمتر از سطح انتظار دانش آموزان در درس زبان انگلیسی

مطالب مشابه :

اسامي پذيرفته شدگان آزمون ورودي مدارس نمونه دولتي راهنمايي منطقه 16 تهران

جدول ظرفیت پذیرش مدارس راهنمایی تحصیلی نمونه دولتی شهرستان ها

و اما بعد از آزمون تیزهوشان ........(مشاور کلاس ششمی ها)

معرفي تعدادي از كارنامه ها،‌رتبه ها ،‌شهرها، نمره كل ودرصدهاي كنكور فني وحرفه اي يا كارداني پيوسته د

افت تحصيلي یا عملکرد کمتر از سطح انتظار دانش آموزان در درس زبان انگلیسی

زمان ومدارک ثبت نام پذيرفته شدگان نهايي رشته‌هاي مختلف تحصيلي نيمه‌ متمركز در آزمون سراسري سال 1390

شهرها و واحدهای فن آوری اطلاعات در دانشگاه آزاد تا سال90

دانلود بازی ایرانی پمپ بنزین ( Gas Station ) برای کامپیوتر(لورد دانلود)