رمان طلایه قسمت آخرررر

ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ ﺻﺪاي ﭘﺎﯾﻤﺎن را ﻧﺸﻨﻮﻧﺪ آن ﻗﺪر اﻫﺴﺘﻪ ﻋﺮض ﺣﺎل را ﻃﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ وﻗﺘﯽ وارد اﺗﺎق ﺷﺪﯾﻢ اردوان در را ﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ:

ـ ﻣﮕﺮ اوﻣﺪي دزدي دﺧﺘﺮ اﯾﻦ ﻃﻮري راه ﻣﯽ ري؟

وﺑﺎ ﺷﯿﻄﻨﺖ اداﻣﻪ داد.

ـ ﻧﺘﺮس ﻋﺰﯾﺰم ﺑﺎ ﺳﺮوﺻﺎﻫﺎي ﻣﺎ اوﻧﺎ ﺑﯿﺪار ﻧﻤﯽ ﺷﻦ اﺻﻼ ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺧﻮاﺑﺸﻮن ﺳﻨﮕﯿﻨﻪ.

ودر ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺶ را در ﻣﯽ اورد وﺳﭙﺲ ﮐﺮاواﺗﺶ را ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯽ اداﻣﻪ داد.

ـ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ اون ﻟﺒﺎس ﻗﺼﺪ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﻧﺪارﯾﺪ؟!

ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻄﻘﻢ ﮐﺎﻣﻼ ﮐﻮر ﺷﺪه ﺑﻮد وﺣﺎل ادﻣﯽ را داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮدم وﺟﻮدم وﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮم ﺑﺮاي ﺷﻮﻫﺮم ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮده وﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻓﻤﯿﺪه ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺼﯿﺒﺶ ﺷﺪه ﮔﻞ از ﮔﻠﺶ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺑﻮدن ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ وﺑﺎ اﺧﻢ ودﻟﮕﯿﺮي ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق دﯾﮕﻪ اي ﺑﺮم ﮐﻪ اردوان ﺳﺮ راﻫﻢ را ﮔﺮﻓﺖ.

ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ آن ﻫﻤﻪ از دﺳﺘﺶ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﻮدم ﺣﺴﺎﺑﯽ از ﺧﻮد ﺑﯿﺨﻮد ﻣﯽ ﺷﺪم.ﮔﻔﺖ:

ـ ﺗﻮ داري ﭼﯽ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟دﯾﮕﻪ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ازم ﻓﺮار ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﺷﻮﻫﺮﺗﻢ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ!

ﺑﺎ ﺣﺮص ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم اﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدي ﮔﻔﺘﻢ:

ـ آره راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯽ راﺳﺘﺶ ﯾﺎدم رﻓﺘﻪ ﺑﻮد اﺧﻪ اوﻧﻘﺪر ﺗﻮ اﯾﻦ ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻬﻢ ﺑﯽ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻮدي ﮐﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮدم ﺷﻮﻫﺮم ﻫﺴﺘﯽ.اﺧﻪ ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺣﻘﻢ داﺷﺘﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﯾﻪ ﻏﺬاي ﭘﺲ ﻣﻮﻧﺪه ﮐﻪ ارزش ﺧﻮردن ﻧﺪاره ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدي ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم.اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺧﺮم وﻧﻔﻬﻢ.

ﭘﻮزﺧﻨﺪي زدم واداﻣﻪ دادم.

ـ اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺼﻠﺖ ﺟﺪﯾﺪي ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻮدن ﺑﻮدم ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاب ﺧﺮﮔﻮﺷﯽ ﺑﻮدم ﻧﻤﻮﻧﻪ اش ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺸﺐ دﯾﺪي اﯾﻦ ﻫﻤﻪ وﻗﺖ ﭼﻘﺪر اﺣﻤﻖ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﭘﺎﮐﺪاﻣﻦ ﺑﻮدم ﯾﺎ ﻧﻪ!

وﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎي اردوان ﮐﻪ ﺑﻬﺖ زده ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد زل زدم واداﻣﻪ دادم.

ـ اﺧﻪ اردوان ﺟﻮن!ﻣﻦ ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﭼﺸﻢ وﮔﻮش ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ رو ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﮐﻪ ﯾﻪ ﭘﺴﺮي دﺧﺘﺮي رو ﻧﺰدﯾﮏ ﺧﻮﻧﻪ ﺷﻮن ﻣﯽ ﺑﺮد ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم رﺳﻮا ﺷﺪه وآﺑﺮوش رﻓﺘﻪ.ﻣﯽ دوﻧﯽ ﻣﺜﻞ اون دﺧﺘﺮﻫﺎي اﻣﺮوزي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺗﻮ ﮐﻪ از ﻣﺎﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ اﻃﻼﻋﺎﺗﺸﻮن ﺑﯿﺸﺘﺮه ﻧﺒﻮدم.ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺪت ﺑﺎ ﺗﺼﻮر اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻪ زن ﻏﯿﺮ دوﺷﯿﺰه اي ﻗﺴﻤﺘﺘﻮن ﺷﺪه ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪﯾﺪ. اردوان ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ را ﺗﻨﮓ ﮐﺮد وﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﮔﻔﺖ: ـ اﯾﻦ ﭼﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ زﻧﯽ اﯾﻦ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزﯾﻬﺎ ﯾﻌﻨﻨﯽ ﭼﯽ؟اﺻﻼ ﺗﻮ ﭼﺖ ﺷﺪه؟ﻏﺬاي ﭘﺲ ﻣﻮﻧﺪه ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﯽ! ﺑﺎ ﺣﺮص آب دﻫﺎﻧﻢ را ﻗﻮرت دادم وﮔﻔﺘﻢ: ـ ﻧﻪ ﭼﻪ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ!دﯾﮕﻪ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﮑﺸﻢ ﺗﺎزه ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺷﺮﻣﻨﺪه ﺑﺎﺷﻢ اﺻﻼ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﯽ. اردوان ﺑﺎ ﺣﺮص دﺳﺘﻢ را ﺗﮑﺎن داد وﮔﻔﺖ: ـ ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ؟ وﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ـ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ دﯾﻮوﻧﻪ ﺷﺪي اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﭼﯿﻪ؟ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯽ ﭼﺮا ﺷﺒﻤﻮن رو ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺧﺮاب ﮐﻨﯽ؟ ﺑﺎ ﺣﺮص ﮔﻔﺘﻢ: ـ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺷﺒﺘﻮن ﺧﺮاب ﺷﺪ آﻗﺎي اردوان ﺻﻮﻟﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﻢ اﺻﻼ ﯾﻪ ﺳﻮال اﮔﺮ اﻣﺸﺐ ﻫﻤﯿﻦ اﺷﮑﺎن ﺧﺎن دوﺳﺖ ﺷﺮﯾﻔﺘﻮن ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﻪ اي ﺑﻬﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ اﮔﺮ ﻣﺎﺟﺮا ﻫﻤﻮﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ اﺣﻤﻖ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم اون ﻣﻮﻗﻊ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﻮردي ﻣﯽ ﮐﺮدي ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﻦ ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﯽﻫﯿﭻ ﮐﻢ وﮐﺎﺳﺘﯽ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻨﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮري ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﯾﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺮدد ﻣﯽ ﺷﺪي ﺑﺎز ﻫﻢ ﺷﮏ ﻣﯽ ﮐﺮدي؟ﺑﺎز ﻫﻢ اﮔﺮ ﻫﺮ ﮐﺲ وﻧﺎﮐﺲ اﺳﻢ ﻣﻨﻮ ﻣﯽ اورد ﺻﺪﺟﻮر ﻓﮑﺮ وﺧﯿﺎل ﻣﯽ ﮐﺮدي ودﯾﻮاﻧﻪ وار ﯾﻘﻪ ﺷﻮ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﯿﺪي؟ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻓﻌﻼ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﻦ روﺷﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدي وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﮐﺪت ﮐﻪ ﻃﻼﯾﻪ ﺑﺮات ﯾﻪ زن ﻋﺎدي ﺷﺪ وﺧﻮدت ﺑﺎ ﺷﮏ وﺳﻮءﻇﻦ ﻫﺎت از ﭼﺸﻤﺖ اﻧﺪاﺧﺘﯿﺶ ﻣﻼﻣﺖ ﻫﺎ ﺳﺮﮐﻮﻓﺖ ﻫﺎ وﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻣﻦ اﺧﯽ ﻣﯽ ﺷﺪم وﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﮔﻼره ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﺜﻞ دﻓﻌﻪ ي ﻗﺒﻞ ﮐﻪ... ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺻﻮرﺗﻢ داغ ﺷﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽ اﻣﺪ واز ﺳﻮزش ان اﺷﮑﻬﺎﯾﻢ روان ﺷﺪ. اردوان ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺻﺪاﯾﺶ اﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد وﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺖ: ـ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ در ﻣﻮرد ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدم آره ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﯽ ﺑﺮام ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﻫﺰار ﺑﺎر ﺷﺐ ﺗﺎ ﺧﻮد ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺑﻮدم وﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻫﺰار ﺑﺎر ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﯾﻌﻨﯽ اﻣﮑﺎن داره ﻃﻼﯾﻪ ي ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اول دﯾﺪﻣﺶ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪم ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎش ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺷﻨﺎ ﺷﺪم ﺑﻪ ﺳﺮش ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮردم ﻧﺎﭘﺎك ﺑﺎﺷﻪ.ﺻﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ دروﻏﻪ ﻃﻼﯾﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاد اﻣﺘﺤﺎﻧﻢ ﮐﻨﻪ ﻋﺸﻘﻢ رو ﺑﺴﻨﺠﻪ.ﺻﺪ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺧﻮد ﻟﻌﻨﺘﯽ ام ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺤﺎﻟﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺧﻮدم ﻫﻢ اﯾﻤﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﻪ ﻃﻼﯾﻪ دارم وﻟﯽ ﭼﺮا دروغ ﻫﺰار ﺑﺎر دﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻨﻮ ﻓﺮﯾﺐ ﺑﺪه ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺸﻢ ﺑﻌﺪ دﺳﺘﻢ رو ﺑﺬاره ﺗﻮ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﺮدو ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﻧﮑﻨﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اش ﺧﯿﻠﯽ اﻓﺘﻀﺎح ﺑﻮده وﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ رو ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﻪ واز ﻫﻤﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻧﮑﻨﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺴﯽ ﺷﺪه ﻃﺮف ﺑﺎﻫﺎش اﯾﻦ ﮐﺎرو ﮐﺮده ورﻓﺘﻪ ﻧﮑﻨﻪ ﻫﻨﻮز دﻟﺒﺎﺧﺘﻪ اش ﺑﺎﺷﻪ واز روي ﻧﺎﭼﺎري اﺳﻢ ﻣﻨﻮ ﯾﺪك ﻣﯽ ﮐﺸﻪ. اردوان رﮔﻬﺎي ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﯿﺮون زده ﺑﻮد ورﻧﮓ ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻪ ارﻏﻮاﻧﯽ ﻣﯽ زد ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ اداﻣﻪ داد: ـ آره ﻋﺰﯾﺰم ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﺗﻮ ﻣﻐﺰم ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﯽ رﻓﺘﯽ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﺻﺪ ﺟﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻪ ﯾﺎد اوﻧﻪ؟ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻨﻮز دوﺳﺘﺶ داره؟ﯾﻌﻨﯽ از ﻣﻦ ﻣﺘﻨﻔﺮه؟ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﺑﻬﺶ دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ ﺧﻮدم رو ﺑﻬﺶ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮدم؟ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻌﻨﯽ وﻫﺰار ا ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺎي دﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﯾﺪووﻧﻪ ام ﻣﯽ ﮐﺮد.وﻗﺘﯽ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ دوﺳﺘﻢ رو ﻣﯽ دﯾﺪم ﺷﺮﯾﮑﻢ رو ﺻﺪ ﺟﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻮروش ﺑﻮده؟ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺒﻼ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ رو ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ؟اون روز ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﻨﺸﻮن اﻓﺘﺎده ﺑﻮد؟ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻮروش ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮ ﺳﺎل ﺗﺤﻮﯾﻞ ﯾﺎد وﺧﺎﻃﺮه ي زن ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ذﻫﻨﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻮروش ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻦ ﮔﺮدن ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎ زﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ رﺳﯿﺪم ﯾﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺟﺪا ﺑﺸﯿﻢ وراه رو ﺑﺮاش ﺑﺎز ﮐﻨﻢ.ﯾﻌﻨﯽ...آره ﻃﻼﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺤﺚ ﺳﯿﺐ ﮔﺎز ﺷﺪن وﻏﺬاي ﭘﺲ ﻣﻮﻧﺪه ﻧﺒﻮد ﻣﻦ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﻧﺨﻮاﻫﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺟﺒﺎر ﻣﻦ رو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﻣﻦ از ﻫﺰار ﺗﺎ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﺗﻮ اﺻﻼ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدي.اﺻﻼ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﺮﮔﺘﻪ؟!ﺣﺎﻻ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻫﯽ ﺧﯿﺎﻻت ﻣﻨﻔﯽ ﻣﻦ ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ﻧﺎراﺣﺘﯽ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﻨﻮان ﯾﻪ ﻣﺮد ﺳﺮ اﻓﮑﻨﺪه ﻧﺸﺪم ﻧﺎراﺣﺘﯽ؟د ﺑﮕﻮ ﺣﺮف ﺣﺴﺎﺑﺖ ﭼﯿﻪ ﭼﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺑﺎ روح وﺟﺎﻧﻢ ﺑﺎزي ﮐﻨﯽ؟ﭼﺮا اﺧﻪ ﻃﻼﯾﻪ؟ﭼﺮا ﭼﺠﺮا اﯾﻦ ﻗﺪر ﻇﺎﻣﻠﯽ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪه ﺗﻮ ﺷﺎﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﺻﺪاي ﻓﯿﻦ ﻓﯿﻨﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد واﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺧﯿﺎل ﺑﻨﺪ اﻣﺪن ﻧﺪاﺷﺖ ﺳﺮم را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدم اﻧﮕﺎر اﯾﻦ اﺗﺎق ﻃﻠﺴﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد وﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻮش ﻣﯽ اﻣﺪﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﯿﻠﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﭘﺨﻤﻪ ﻫﺎ ﺑﻮدم ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺷﯿﺪا ﮐﻪ ﺳﺮﯾﻊ از ﺧﻮدش دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﺮد وﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺿﺮﺑﻪ ي اول را ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد وﺟﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ داد ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ زد ﮐﻪ ﻃﺮف از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺸﻮد وﻟﯽ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺿﻌﻒ را ﺑﻠﺪ ﺑﻮدم ﮐﻢ آوردن را ﺑﻠﺪ ﺑﻮدم زود ﻏﺶ ﮐﺮدن وﮔﺮﯾﻪ را ﺑﻠﺪ ﺑﻮدم ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻬﺎ ﺧﺼﻠﺖ وﺻﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﻮد ﺑﺪ ﯾﺎ ﺧﻮب! اﻧﮕﺎر ﺑﺎز ﻫﻢ اردوان ﺑﺮﻧﺪه ﺑﻮد وﻣﻦ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدم واﯾﻦ اﺷﮑﻬﺎ ﺑﺮاي آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﺎرت وﺿﻌﻒ ﺧﻮدم واﻗﻒ ﺷﺪه ﺑﻮدم وﻟﯽ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﭙﺬﯾﺮم ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪ ي ﺣﺮﻓﻬﺎي اردوان درﺳﺖ ﺑﻮد وﻫﻤﻪ از روي ﻣﻨﻄﻖ ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺷﺎدي ﮐﻪ دﺳﺖ آﺧﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﺷﮑﺎك ﮐﺮد ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮد وﻟﯽ ﭼﺮا ﻫﻨﻮز اﯾﻦ ﻗﺪر ﺧﻮدﺧﻮاه ﺑﻮد و ﺑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد وﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺗﻔﻬﯿﻢ ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﮐﺎرش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺸﺎر اورده ﺑﻮد واﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽ ﺷﺪ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﻘﺼﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ اﺻﻼ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻘﯽ روﯾﻢ دﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده ﺑﻮد! در ﻫﻤﯿﻦ اﻓﮑﺎر ﺑﻮدم واﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺨﺘﻢ ﮐﻪ اردوان ﺑﺎ ﯾﮏ ﻟﯿﻮان آب ﺑﺮﮔﺸﺖ وروي ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺖ وﮔﻔﺖ: ـ ﺑﺨﻮر ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺨﻮر ﻋﺰﯾﺰم! ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻟﺞ دﺳﺘﺶ را ﭘﺲ زدم از روي ﻋﻤﺪ ﻧﻪ وﻟﯽ اﻧﮕﺎر ﺿﺮﺑﻪ ي دﺳﺘﻢ ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﯿﻮان از دﺳﺘﺶ رﻫﺎ ﺷﺪ وآﺑﻬﺎ روي ﺗﺨﺖ رﯾﺨﺖ ﭼﻬﺮه اش ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﻣﺮا ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪي ﻫﻢ از ﻋﻤﻞ ﺧﻮدم ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدم وﻫﻢ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد وﺳﺮي ﺗﮑﺎن داد وﺑﻌﺪ ﺳﺮش را ﻣﯿﺎن دﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﮔﺮﻓﺖ ودر ﺳﮑﻮﺗﯽ ﮐﻪ از ﻫﺰار ﺗﺎ ﻓﺤﺶ وﻧﺎﺳﺰا ﺑﺪﺗﺮ ﺑﻮد ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ. ﻣﺘﻮﺟﻪ ي رﻓﺘﺎر زﺷﺘﻢ ﺷﺪه ﺑﻮدم دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﺮا ﮐﺮن ﺧﻮدم از آن ﺣﺮﮐﺖ زﺷﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ وﻟﯽ ﻧﻪ ﻏﺮورم اﺟﺎزه ﻣﯽ داد و ﻧﻪ ﺻﺪاي ﮔﺮﻓﺘﻪ ام وﻧﻪ ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪه ي دﻟﺨﻮرﯾﻢ از ان ﺳﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮدم را وﺣﺮﮐﺘﻢ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﺐ ﻧﺎﺷﺎﯾﺴﺘﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم. ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺬﺷﺖ اﻧﮕﺎر اردوان ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ دﯾﮕﺮ اﺷﮑﻬﺎي ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ﻓﮑﺮﻫﺎ وﺗﻮﺟﯿﻬﺎت ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺒﻢ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺑﺮوم وآن ﻟﺒﺎس ﮐﺬاﯾﯽ را ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﯽ ﮐﺮدم آﺧﺮش اﺷﮏ وﻧﺎﻟﻪ وﻓﻐﺎن ﺑﻮد در ﺑﯿﺎورم.اﻧﮕﺎر ﻟﺒﺎس ﺑﻪ آن ﮔﺮاﻧﻘﯿﻤﺘﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺷﮕﻮن ﻧﺪاﺷﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺷﯿﺪا ﭼﺸﻤﻢ ﻣﯽ زدﻧﺪ ﮐﻪ آﺧﺮش ﮔﺮﯾﺎن ﻣﯽ ﺷﺪم ﺑﻪ ﻗﻮل ﯾﺎز ﻫﻢ ﺷﯿﺪا ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽ ﮔﻔﺖ»از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯿﻬﺎ ﯾﻪ ﮔﻮﻧﯽ ﺑﭙﻮش ﺧﯿﺎﻟﺖ رو راﺣﺖ ﮐﻦ«اﻧﮕﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ اش ﮔﻮش ﻣﯽ ﮐﺮدم. وﻗﺘﯽ ﻟﺒﺎﺳﻢ را ﺗﻌﻮﯾﺾ ﮐﺮدم وﺑﻪ اﺗﺎق ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ اردوان ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺒﺎس ﻣﺮاﺳﻢ روﺳﯽ آﺷﻔﺘﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد.ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺎل وﮐﺎﺳﻪ اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدم از اﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ آورده ﺑﻮدم ﻣﺸﻐﻮل ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن روﺗﺨﺘﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ اردوان ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ وﻟﺒﺎﺳﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﻟﺒﺎس ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف ﭘﻠﻮ ﺧﻮري را در اورد.وﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮده ﺑﻮدم ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ـ ﻃﻼﯾﻪ ﺑﺸﯿﻦ ﮐﺎرت دارم. اﺳﺘﻪ ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ در ﺳﮑﻮت ﺳﺮم را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻢ وﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﺮﻓﺶ ﺷﺪم ﮐﻪ اردوان ﭼﺎﻧﻪ ام را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻ ﮐﺸﯿﺪ وﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ وآرام ﮔﻔﺖ: ـ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ. ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﮕﺎﻫﻢ را از او ﺑﮕﯿﺮم ﮔﻔﺖ：ـ ﭼﯿﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻧﻤﯽ ﯾﺎري ﺧﺐ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺮروﯾﯽ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﻬﺎم ﻧﮕﺎه ﮐﻦ وﻟﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎﺗﻮ روي ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻨﺪ وﻫﺮ ﭼﯽ دﻟﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﮕﻮ.اﺻﻼ ﺑﺎ ﺧﻮدت ﻧﮕﯽ اﯾﻦ اردوان ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ وﻟﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدي راﻫﯽ دﯾﻮوﻧﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ.ﻧﻪ اﺻﻼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻣﺎﻧﺪ ودﺳﺖ ﺑﺮدار ﻧﺒﻮد.اﺻﻼ ﻋﺰﯾﺰم ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻋﺬاب ﻧﺪه اﯾﻦ ﻓﮑﺮﻫﺎ رو ﻧﮑﻦ.اﺻﻼ ﺑﻬﺘﺮه ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎي ﺑﺪ ﻗﮑﺮ ﮐﻨﯽ وﭼﺮﻧﺪﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﻮن اوردي وﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮام ﯾﻪ ﭼﯿﺰ رو ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﯽ! ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدش از ﻧﮕﺎه آدﻣﻬﺎ راﺳﺖ ودروغ ﺣﺮف ﺷﺎن را ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽ داد وﺑﻌﺪ ﻣﮑﺜﯽ اداﻣﻪ داد: ـ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻣﻨﻮ دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ؟ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﮕﻮ آره ﯾﺎ ﻧﻪ؟دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﺟﻮاﺑﻢ رو ﺑﺪي. اردوان ﮐﻪ ﺣﺎﻻ دﺳﺘﻬﺎي ﯾﺦ زده ام را در دﺳﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﻓﺸﺮد وﻧﮕﺎه ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪ اداﻣﻪ داد. ـ ﯾﻌﻨﯽ ﮔﻔﺘﻦ ﮐﻠﻤﻪ آره ﯾﺎ ﻧﻪ اﯾﻦ ﻗﺪر ﺑﺮات ﺳﺨﺘﻪ؟ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮدم ودر ﻧﮕﺎه آرام ودﻟﻨﺸﯿﻨﺶ ﻏﺮق ﺑﻮدم وﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺧﻮدم را ﺑﯽ اﻫﻤﯿﺖ وﺧﻮﻧﺴﺮد ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﻢ ﮔﻔﺘﻢ: ـ ﭼﯿﻪ؟داري ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ اردوان ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺑﻪ روي ﻟﺒﻬﺎي ﮔﻮﺷﺘﯽ وﺧﻮش ﺗﺮﮐﯿﺒﺶ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ وﮔﻔﺖ: ـ دﻟﺖ ﻣﯽ ﯾﺎد ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﮐﺴﯽ رو ﮐﻪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ دﯾﻮاﻧﻪ وار ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪه ﺑﯽ ﻗﺮار ﻧﮕﻪ داري؟ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻨﻢ وﺑﺎ ﻓﺮﯾﺎد ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻮﯾﻢ آره ﻫﺰار ﺑﺎر ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ ا ﻫﻤﺎن اول ﮐﻪ دﯾﺪﻣﺖ ﺷﯿﻔﺘﻪ ات ﺷﺪم ﺗﻮ ﭼﯿﻤﻬﺎﯾﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺖ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮدم ﻫﻨﻮز از دﺳﺘﺶ دﻟﺨﻮر ﺑﻮدم ﺑﺎ ﺣﺮص ﮔﻔﺘﻢ: ـ ﺑﯽ ﺧﻮدي ادادي ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺎي ﺳﯿﻨﻪ ﭼﺎك رو در ﻧﯿﺎر ﺗﻮ اﮔﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻨﻮ دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ ﺣﺪاﻗﻞ اﺧﺘﯿﺎر دﺳﺘﻬﺎﺗﻮ داﺷﺘﯽ اﺻﻼ اﮔﻪ ﯾﻪ درﺻﺪ ﻫﻢ ﺑﻬﺖ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻮﺣﺸﯽ ﮐﻪ داري ازت ﻣﺘﻨﻔﺮم, وﺳﺮﯾﻊ از روي ﺗﺨﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ وﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﻨﺠﺮه ﮐﻪ در آن ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﻫﯿﭽﯽ ازش ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد رﻓﺘﻢ. اردوان ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ وﻟﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮد آﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺣﺎج آﻗﺎ وﻓﺮﻧﮕﯿﺲ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﯿﺪار ﻧﺸﻮﻧﺪ.ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ وﮔﻔﺖ: ـ ﻃﻼﯾﻪ ﺑﺒﺨﺶ اﻟﻬﯽ دﺳﺘﻢ ﺑﺸﮑﻨﻪ. وﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ وﮔﻔﺖ: ـ اﺻﻼ ﺑﯿﺎ ﺗﻼﻓﯽ ﮐﻦ. دﺳﺘﻢ را ﺑﻪ زور ﺑﺎﻻ ﺑﺮد وﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﺰه اي ﺻﻮرﺗﺶ را ﮐﺞ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ: ـ ﺗﻮ رو ﺧﺪا ﺑﺰن ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺑﺸﻪ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻘﻼ ﮐﺮدم ﺗﺎ دﺳﺘﻢ را از دﺳﺘﻬﺎي ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪش ﺑﯿﺮون ﺑﮑﺸﻢ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪم.ﺑﺎ ﺣﺮص ﮔﻔﺘﻢ: ـ وﻟﻢ ﮐﻦ دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ رواﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ. ﭼﺎﻧﻪ ام را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد واﻧﮕﺎر ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ وﺟﻮدم را ﻣﺴﺦ ﮐﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ـ ﻧﻪ ﺗﻮﺣﺶ دارم ﻧﻪ رواﻧﯿﻢ وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﻢ ﺣﻖ ﺑﺪي آﺧﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺮاي اﻣﺸﺐ ﮐﻠﯽ ﻧﻘﺸﻪ داﺷﺘﻢ ﻣﺜﻼ ﺗﻮ دﻟﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدم وﻋﺪه داده ﺑﻮدم ﺧﯿﺮ ﺳﺮم ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ وﻗﺖ ﺑﻨﺪه ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮي ﻋﺰﯾﺰم داﻣﺎد ﻣﯽ ﺷﻢ وﻟﯽ ﺗﻮ ﭼﻨﺎن ﮐﺎرت زرد وﻗﺮﻣﺰ را ﺑﺎ ﻫﻢ از ﺟﯿﺒﺖ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪي ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﺣﺠﻠﻪ ﺟﻮان ﻧﺎﮐﺎم رو ﺧﻮدت ﺑﺮام ﻋﻠﻢ ﮐﻨﯽ. دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ اﯾﺴﺘﺎد وﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد وﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاﺑﯽ از ﻣﻦ ﺷﺪ.در دﻟﻢ ﻫﺰار ﻣﺮﺗﺒﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺪا ﻧﮑﻨﻪ ﺧﺪا ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﯿﻦ روزي را ﻧﯿﺎره«وﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺮم را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ دروﻧﻢ واﻗﻒ ﻧﺸﻮد. ﺻﺪاﯾﺶ ﺣﺰن اﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد ودﻟﻢ را رﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﺮد: ـ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ از ﺧﺪاﺗﻪ ﺑﻤﯿﺮم آره؟ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﮑﻮت ﮐﺮدم وﻟﯽ آن ﻗﺪر ﺑﯽ ﻗﺮارش ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﯿﺪن رﻧﺞ ﺻﺪاﯾﺶ را ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ.واي ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد.ﭼﺮا ﻻل ﺷﺪه ﺑﻮدم ودر ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﮐﻪ ﯾﮏ دﻧﯿﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﮐﻼﻣﯽ ﺑﮕﻮﯾﻢ. دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻋﺎدت ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎ دﺳﺖ ﭼﺎﻧﻪ ام را ﺑﺎﻻ وﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ زل زده وﺑﺎ اﺧﻢ ﮔﻔﺖ: ـ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ. وﻗﺘﯽ دﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه واز ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰم ﺑﺎ ﻏﯿﻆ ﮔﻔﺖ: ـ ﺑﻬﺖ ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ. ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﻏﯿﻆ ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم وﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف اﺑﻬﺘﺶ ﻣﺮا ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺳﺮم را ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم وﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ زﯾﺒﺎ ﺑﻮد وﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﺑﺮق ﻣﯽ زد ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻢ. اردوان در ﺳﮑﻮت ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺑﯽ ﻗﺮارم را ﺑﺎ دﻗﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد وﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻦ دﻟﮕﯿﺮ ﮔﻔﺖ: ـ ﻃﻼﯾﻪ ﻫﻨﻮز ﺟﻮاب ﺳﻮال ﻣﻦ رو ﻧﺪادي اﮔﺮ ﺟﻮاﺑﺖ ﺧﺪاﯾﯽ ﻧﮑﺮده ﻧﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﻮن ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺳﯿﻨﻪ اﻣﻪ واﺳﯿﺮم ﮐﺮده ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ ﭼﻘﺪر ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﻮدم ودوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻢ وﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺸﯽ ﺗﻤﺎم ﮐﺞ ﺧﻠﻘﯽ ﻫﺎي ﻣﻦ وﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﻣﻬﻤﻼت ﻧﺒﻮده وﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ذﻫﻨﯿﺎت ﺧﻮدم ﺑﻮده از زﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﯽ رم ﺑﯿﺮون ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮدت ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﻪ اي ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ وﻗﺖ ﻋﺰﯾﺰ ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرم دﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﻧﺒﺎﺷﻢ وﻫﺮ ﻃﻮر ﺧﻮدت ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺮﺳﯿﻢ وﻟﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮم. ﺣﺎﻻ رﻧﮓ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺟﺪي ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺎ ﺣﺮص اداﻣﻪ داد: ـ اﺧﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﺮا ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاي ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻮﻫﺮت ﺑﭙﺬﯾﺮي ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮن ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم درﺳﺖ از روز اول ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ آدم اول ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﻌﺪ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﻢ وﻧﻈﺮ ﺑﺪم ﻣﺜﻞ اﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﻧﺪﯾﺪه وﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اون ﮐﺎره رو ﮐﺮدم ﺗﻮ رو ﻫﻢ اذﯾﺖ ﮐﺮدم ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺒﻮل ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ درﺳﺖ ﺷﺪه ﻣﻦ ﺷﻮﻫﺮﺗﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ زﻧﻢ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ دﯾﮕﻪ ﭼﯽ از اﯾﻦ ﻣﻬﻤﺘﺮه؟ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎورت ﻧﺸﻪ وﻟﯽ از ﻓﮑﺮ ﻧﺒﻮدﻧﺖ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم اﯾﻨﻬﺎ رو ﻫﻢ از ﺗﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﻪ ﺧﺪا راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ آﺧﻪ ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺘﺖ دارم وﻟﯽ ﺗﻮ ﭼﯽ ﺑﮕﻮ ﺗﻮ ﻫﻢ ﯾﻪ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ دوﺳﺖ داري ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺑﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﻢ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ وﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﯾﻪ ذره اﺻﻼ اون ﻗﺪري ﮐﻪ ازم ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﺑﺮام ﮐﺎﻓﯿﻪ.ﻓﻘﻂ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺻﺪاﻗﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎش وراﺳﺖ ﺣﺴﯿﻨﯽ واﻗﻌﯿﺖ رو ﺑﮕﻮ ﺧﯿﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺑﺸﻪ ﺗﻮ رو ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﮑﻮﺗﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﻬﻢ ﻧﺮﯾﺰ ﺑﮕﻮ دارم ﺑﻬﺖ ﻗﻮل ﻣﯽ دم اﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﻧﺨﻮاي ﻫﺮ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺑﮕﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دم ﺑﻬﺖ ﻗﻮل ﻣﯽ دم ﻃﻼﯾﻪ. وﺻﺎف ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ وﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاب ﻣﺎﻧﺪ. ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﮑﻢ وﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺶ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﯽ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻋﺰﯾﺰش ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻗﻠﺒﻢ را ﺑﻪ ﺗﻼﻃﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ ﺣﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ او ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ واز ﻣﻦ ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎري داﺷﺖ؟ﻣﮕﺮ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ ﻫﺎ در ﻗﻠﺒﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺰﯾﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ ﻫﺎ ﺑﯿﺮون رود ﭼﺜﺪر ﺳﺎده ﺑﻮد اﺻﻼ ﭼﻄﻮر ﻧﻔﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮد ﻣﻦ ﻫﺰار ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺘﺶ دارم ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮف ﻣﯽ زدم ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺧﯿﺎﻟﺶ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﻋﺸﻖ ﻣﻦ راﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ وﻟﯽ از ﮐﺠﺎ وﭼﻪ ﻃﻮري؟واي ﺧﺪاي ﻣﻦ اﯾﻦ دﺧﺘﺮ ﻫﭙﺮوت زده ﮔﯿﺞ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﻣﺜﻞ آدﻣﻬﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ وﺷﻮﻫﺮم را ﻫﻤﻪ ي زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﺗﻔﻬﯿﻢ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺮاﯾﻢ ﻋﺰﯾﺰ اﺳﺖ وﭼﻘﺪر ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺰﯾﺰ ﺑﻮده وﺗﺎ اﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﻫﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻨﻪ. ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﻘﺪر در ﺳﮑﻮت ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻫﺎ وذﻫﻨﯿﺎﺗﻢ داﻣﻦ زدم ﮐﻪ اردوان ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺑﺎزوﻫﺎﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺖ وﺗﮑﺎﻧﻢ وداد وﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ: ـ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﮑﻮﺗﺖ را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ رﺿﺎ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻨﻢ! ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﺑﯽ ان ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻤﻪ اي ﺣﺮف زده ﺑﺎﺷﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎر ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ از روي ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺮ رﻧﮕﯽ ﻧﺜﺎرش ﮐﺮدم وﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺣﺮﻓﺶ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻫﻢ زدم. اردوان از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎ ذوق ﮔﻔﺖ: ـ اون ﻃﻮري ﭼﺸﻢ ﻫﺎﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﺬار ﻋﺰﯾﺰ دﻟﻢ آﺧﻪ دو ﺗﺎ ﺳﺘﺎره ﮐﻢ ﻣﯽ ﯾﺎد. از دﺳﺖ اردوان ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﻫﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﻨﺪه ام ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺘﻢ：ـ ﭼﯽ ﻣﯽ ﮔﯽ دﯾﻮوﻧﻪ! اردوان ﮐﻪ در ﻧﮕﺎﻫﺶ دوﺑﺎره ﻣﺜﻞ ﺳﺮ ﺷﺐ ﺷﺎدي ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ از روي زﻣﯿﻦ ﻣﺜﻞ ﭘﺮ ﮐﺎه ﺑﻠﻨﺪم ﮐﺮد وﺑﺎ ﺧﻮﺷﯽ ﮔﻔﺖ: ـ دﯾﮕﻪ ﻗﺮار اد ﻓﺴﺦ ﻓﺴﺦ ﺷﺪ ﺷﻮﻫﺮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اي وﺳﺮ ﺧﺮﻣﻦ ﻫﻢ دﯾﮕﻪ ﺑﺴﻪ!ﭼﻪ ﺑﺨﻮاي ﭼﻪ ﻧﺨﻮاي اﯾﻦ اردوان ﺻﻮﻟﺘﯽ ﻏﻼم ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺘﻪ. ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﺗﻮي ﺳﯿﻨﻪ ي ﺳﺘﺒﺮ وﻣﺮداﻧﻪ اش ﮐﻮﺑﯿﺪم وﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ.ﮔﻔﺘﻢ: ـ ﻣﻦ وﺑﺬار زﻣﯿﻦ دﯾﻮوﻧﻪ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺒﻪ. اردوان ﺧﻨﺪﯾﺪ وﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ: ـ آره ﻣﻦ دﯾﻮوﻧﻪ ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺮم ﺗﻮ ﺗﺮﯾﺒﻮن ﺧﺒﺮي اﻋﻼم ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ اون ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺧﻮﺷﮕﻠﺘﻢ دﯾﻮوﻧﻪ ي زﻧﻤﻢ ﻣﮕﻪ ﺟﺮﻣﻪ ﻋﺎﺷﻘﺸﻢ. داﺷﺖ ﺳﺮم ﮔﯿﺞ ﻣﯽ رﻓﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ: ـ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اردوان ﺳﺮم ﮔﯿﺞ ﻣﯽ ره دﯾﻮوﻧﻪ. اردوان ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺳﺮ ﮐﯿﻒ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ: ـ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﯽ دوﺳﺘﺖ دارم زود ﺑﺎش ﺑﮕﻮ دﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪارم. داﺷﺘﻢ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﻮع ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ وﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮدم ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ اﺳﺖ وﺑﻨﺪه ﺧﺪا ﻓﺮﻧﮕﯿﺲ ﺧﺎﻧﻢ و ﺣﺎج آﻗﺎ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﯾﺎد زدم. ـ اره دوﺳﺘﺖ دارم دﯾﻮوﻧﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻢ از ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺪا دوﺳﺘﺖ دارم دﯾﻮﻧﻨﻪ.از ﻫﻤﻮن روز اول ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﻮدم. واﻗﻌﺎ ﺣﺎﻟﻢ دﮔﺮﮔﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اردوان ﺑﺎﻻﺧﺮه از ﺻﺮاﻓﺖ اون ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ اﻓﺘﺎد وآﻫﺴﺘﻪ اﯾﺴﺘﺎد وﺗﺎزه آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ك ﻫﺮه دو ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻬﻼي درب اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪه وﻓﺮﻧﮕﯿﺲ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎي ﭘﻒ اﻟﻮد وﻣﺘﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﻫﻤﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﻦ از ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد آب ﺑﺸﻮم ﺑﺮوم ﺗﻮي زﻣﯿﻦ وﻟﯽ اردوان ﭘﺮ رو در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﻋﺘﺮاف ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺳﺮ ﮐﯿﻒ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻓﺮﻧﮕﯿﺲ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮد دارد ﺧﻮاب ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻦ ﻗﺸﻨﮓ ﻃﻨﺰ آﻟﻮد ﮔﻔﺖ: ـ ﻣﺎﻣﺎن ﺟﺎن ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻘﻪ ﺑﻪ در زدن ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺎر ﺧﻮﺑﯿﻪ! ﻓﺮﻧﮕﯿﺲ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ آن ﻣﻮﻫﺎي ﺗﺎزه رﻧﮓ وﻣﺶ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻋﺮوﺳﯽ ﭘﺴﺮ ﺟﺎرﯾﺶ ﺷﻨﯿﻮن ﻫﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد وﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻨﺪه داري در اﻣﺪه ﺑﻮد ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺑﺎ ان ﻟﺒﺎس ﺧﻮاب ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻠﻮش رﻧﮕﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ از ﺑﻬﺖ ﺑﯿﺮون زده ﺑﻮد ﺳﺮي ﺗﮑﺎن داد وﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮاب اﻟﻮد وﻣﺘﺤﯿﺮاﻧﻪ اي ﮔﻔﺖ: ـ اردوان ﺟﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم زﻟﺰﻟﻪ اوﻣﺪه ﻫﻮل ﮐﺮدم. وﺑﻌﺪ ﺑﯽ ﻫﯿﺞ ﻣﻌﻄﻠﯽ در را ﺑﺴﺖ ورﻓﺖ.ﻣﻦ ﮐﻪ از ﺷﺮم ﺻﻮرﺗﻢ ﮔﻞ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺸﺖ ﺳﺮ اردوان ﮐﻪ ﭘﻘﯽ زده ﺑﻮد زﯾﺮ ﺧﻨﺪه زدم زﯾﺮ ﺧﻨﺪه. آن ﺷﺐ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ زﻧﺪﮔﯿﻤﻮن ﺑﻮد اردوان ﺣﮑﻢ ﯾﮏ ﻣﺮد واﻗﻌﯽ را ﺑﺮاﯾﻢ دارد ﮐﻪ ﻫﺮ روز ﻋﺸﻘﺶ در ﺳﯿﻨﻪ ام ﺑﯿﺸﺘﺮ وﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰش ﺑﺮاﯾﻢ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ اﺳﺖ ﻧﮕﺎه ﻫﺎي ﺟﺎدوﺋﯿﺶ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺳﺤﺮ آﻣﯿﺰش وﺣﺘﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﺧﺸﻤﺶ وﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﻫﺎ ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪي ﻫﺎ وﺧﻮد ﺷﯿﻔﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﺶ. **** اﮐﻨﻮن ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل اردوان ﺑﺎ ﻫﻮش وذﮐﺎوﺗﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﭘﺴﺖ ﻣﻬﻤﯽ در رﺷﺘﻪ ي ﻓﻮﺗﺒﺎل ﮐﺸﻮر ﺑﻪ دﺳﺖ آورد و آن ﻗﺪر ﻫﻢ درﮔﯿﺮ ﮐﺎرش اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ دارم دﻋﺎ دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ وﺑﻪ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺎﻟﮕﺮد ازدواج ﺳﯿﺎوش ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮي اردوان ﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺳﺎﻟﮕﺮد ازدواج ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺑﺮوﯾﻢ.اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ را ﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ دو دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻫﺎي ﭼﻠﯿﭙﺎ وﭼﮑﺎوك ﮐﻪ دو ﻗﻠﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ دارﯾﻢ وﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﭘﺴﺮي ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻮﻟﺪش ﻫﺴﺘﯿﻢ.وﻗﺘﯽ در ﻣﻮرد اﺳﻤﺶ از ﺷﯿﺪا ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اذﯾﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ. ـ ﺑﺬار ﭼﻤﻦ،ﭼﮑﻤﻪ،ﭼﻤﺪان،ﭼﺘﺮ. وﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪد وﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ.ـ ﺑﺬار ﻫﻤﻮن ﭼﻤﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻐﻞ ﺑﺎﺑﺎ اردواﻧﺶ ﻫﻢ ﺑﺨﻮره. وﮐﻠﯽ ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.راﺳﺘﯽ ﺷﯿﺪا ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺑﮏ ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ واردات ﺻﺎدرات ﺑﺰرگ دارﻧﺪ.ﺻﺎﺣﺐ ﯾﮏ ﭘﺴﺮ ﺷﯿﻄﻮن ﺑﻪ ﻧﺎم راﺳﺘﯿﻦ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ وﺟﻮﻧﺸﻮن ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ.اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ را ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺑﺸﻮم ﮐﻪ از آن ﻏﺎﻟﺐ ﭘﺴﺮوﻧﻪ اش ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدي در اﻣﺪه ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ رﻓﺖ وآﻣﺪ دارﯾﻢ.ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﯿﺪا واردوان ﻣﺘﺮب ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ.اردوان ﺑﻬﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺧﺎﻧﻢ درازه ﺷﯿﺪا ﻫﻢ ﺑﻬﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﻮپ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ ﺧﻮش ﺷﺎس وﻟﯽ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ از ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ.از ﻣﺮﯾﻢ ﭼﻨﺪان ﺧﺒﺮي ﻧﺪارم وﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮدﺷﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﺎ رﺿﺎ اﺑﻄﺤﯽ ﻫﻢ ازدواج ﻧﮑﺮد ﯾﮏ ﺟﻮرﻫﺎﯾﯽ اﺧﺮﻫﺎي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ رﻓﺘﻪ ﺳﺮ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺗﺎ ﭘﺎرﺳﺎل ﮐﻪ دﯾﺪﻣﺶ ﯾﮏ دﺧﺘﺮ داﺷﺖ وﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ.ﻧﻬﺎل ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ازدواﺟﺶ ﺑﺎ اﻓﺮاﺳﯿﺎب ﯾﮏ ﺗﺮم ﺑﯿﺸﺘﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﻧﯿﺎﻣﺪ ورﻓﺘﻨﺪ اﻣﺮﯾﮑﺎ ﯾﮏ ﺑﺎر ﻫﻢ رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻬﺶ ﺳﺮ زدﯾﻢ. ﮐﻮروش ﻫﻢ ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺶ راﺣﺖ ﺷﺪ ﻫﯿﭻ ﺟﺪاﯾﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ودوﺳﺖ وﺷﺮﯾﮏ ﻋﺰﯾﺰش اﺗﻔﺎق ﻧﺨﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد ﺑﺎ ﻧﮕﺎر ازدواج ﮐﺮد ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﯾﮏ وﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﻧﮕﺎه ﻫﺎي ﮐﻮروش ﺑﻪ روﯾﻢ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ واردوان ﻫﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ روي ﺧﻮدش ﻧﻤﯽ اورد ﮐﻔﺮي ﻣﯽ ﺷﻮد وﻟﯽ ﻧﮕﺎر آن ﻗﺪر دﺧﺘﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن وﺑﺎ درك وﻓﻬﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را درك ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﮐﺎﻣﻼ ﻗﺒﻞ از راﺑﻄﻪ ﯾﮏ زن وﺷﻮﻫﺮ راﺑﻄﻪ ي دوﺳﺘﺎﻧﻪ دارﻧﺪ واﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﺧﻠﻠﯽ در زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن اﯾﺠﺎد ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﭽﻪ دار ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ ﺧﺐ زﻧﺪﮔﯿﺸﻮن ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮري ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻧﮕﺎر ﻗﺸﻨﮓ اﺳﺖ.از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻮروش ﻧﺸﺪم ﯾﮏ ﺟﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺧﺪا را ﺷﺎﮐﺮم ﺣﺎﻻ ﻫﺰار وﯾﮏ دﻟﯿﻠﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ اردوان ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﭽﻪ ﻫﺴﺘﻢ. ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﯾﮏ وﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ روم ﺗﻮ ﻫﭙﻮرت واز زﻣﯿﻦ وزﻣﺎن ﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽ ﺷﻮم وﻟﯽ دﯾﮕﺮ ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آن ﺧﻨﮓ ﺑﺎزي ﻫﺎ وﻏﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ زد ﮐﻪ در ﮐﻨﺎرش اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ دارم ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ آن ﺧﻨﮓ ﺑﺎزي ﻫﺎ ﻧﺒﻮد واز اﺑﻨﺪا ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﻪ اردوان ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪم. ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرگ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯽ دﻫﺪ وﺑﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮه ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺑﺴﭙﺎرم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﻫﺮ اﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ دﻫﺪ وﻫﺮ اﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻌﻤﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻤﯽ دﻫﺪ.زﯾﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻈﯿﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﮑﻤﺖ دان ﺣﮑﻤﺖ داﻧﻬﺎﺳﺖ. پایان...

رمان طلایه قسمت آخرررر

مطالب مشابه :

رمان طلایه 4

رمان طلایه 4

رمان طلایه 5

4 سایه

پرشان 4

رمان 4 تا دختر شیطون قسمت اخررر

رمان طلایه قسمت آخرررر