صندوق مشترک سرمایه گذاری - تحقیق درمورد صندوق سرمایه گذاری

صندوق مشترک سرمایه گذاری

این مقاله شرح مبسوطی است از صندوق های مشترک سرمایه گذاری، تاریخچه این صندوق ها، انواع صندوق های مشترک سرمایه گذاری، اهداف و مزایای این صندوق ها که در پی می خوانیم:

تحقیق درمورد صندوق سرمایه گذاری

صندوق های مشترک سرمایه گذاری واسطه های مالی هستند که منابع مالی اشخاص و شرکت ها را جمع آوری کرده و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می کنند. افرادی که سهام صندوق های مشترک سرمایه گذاری را می خرند، همان مالکان یا سهام داران هستند. مبلغ حاصل از سرمایه گذاری این افراد امکان خرید اوراق بهاداری از قبیل سهام یا اوراق قرضه را برای صندوق ها فراهم می آورد. یک صندوق مشترک سرمایه گذاری به دو طریق کلی می تواند از این اوراق پول به دست آورد؛ دریافت سود تقسیمی یا بهره حاصل از اوراق یا از طریق افزایش ارزش خود اوراق. در ضمن احتمال از دست دادن پول یا اعتبار صندوق نیز وجود دارد.
● تاریخچه
صندوق های مشترک سرمایه گذاری به عنوان ابزاری در بازارهای ثانویه شناخته شده اند. اگر چه تاریخ تشکیل صندوق های سرمایه گذاری به قرن هجدهم میلادی در انگلستان برمی گردد ولی اولین صندوق سرمایه گذاری به شکل امروزی در سال ۱۹۲۴ در شهر بوستون آمریکا تشکیل شد. از آن سال تاکنون صندوق های سرمایه گذاری در جهان به ویژه در آمریکا به صورت موفقیت آمیزی فعالیت خود را ادامه داده اند به طوری که سرمایه آن ها از ۴۵/۰ بیلیون دلار در سال ۱۹۴۰، به ۶۲/۴۱۳ ۱۰ بیلیون دلار در سال ۲۰۰۶ رسیده است. جالب این است که تنها در آمریکا تعداد صندوق های مشترک سرمایه گذاری از ۶۸ صندوق در سال ۱۹۴۰ به بیش از ۱۲۰ر۸ صندوق در سال ۲۰۰۶ و تعداد سهام داران این صندوق ها از ۲۹۶ هزار به ۹۷۷ر۲۸۹ میلیون رسیده است.
● انواع صندوق های مشترک سرمایه گذاری
▪ صندوق های سرمایه گذاری با اهدف بلندمدت (:(long-term mutual funds
این صندوق ها معمولا دارای هدف سرمایه گذاری بلندمدت (بیش تر از یک سال) هستند که به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:
۱) صندوق های سرمایه گذاری اوراق قرضه (:(bond mutual funds
این صندوق ها معمولا در اوراق بهادار با درآمد ثابت و با سررسید بیش از یک سال سرمایه گذاری می کنند.
۲) صندوق های سرمایه گذاری سهام (equity mutual fund or stock mutual :(fund
سرمایه گذاری این نوع صندوق ها عمدتا در سهام (سهام عادی و سهام ممتاز) است.
۳) صندوق های سرمایه گذاری دوگانه (:(hybrid funds
سرمایه گذاری این نوع صندوق ها به صورت ترکیبی از دو صندوق سرمایه گذاری اوراق قرضه و صندوق های سرمایه گذاری سهام است یعنی هم در اوراق قرضه سرمایه گذاری می کنند و هم در سهام.
▪ صندوق های سرمایه گذاری با اهداف کوتاه مدت
( :(short-term mutual fund
این صندوق ها معمولا دارای هدف سرمایه گذاری کوتاه مدت (کم تر از یک سال) هستند که عبارتند از:
▪ صندوق های مشترک سرمایه گذاری بازار پول مشمول مالیات
(Taxable money market mutual fund)
▪ صندوق های مشترک سرمایه گذاری بازار پول معاف از مالیات (Tax-exempt money market mutual fund)
● مزایای صندوق های مشترک سرمایه گذاری
به طور کلی صندوق های مشترک سرمایه گذاری موجب ایجاد پس انداز، سرمایه گذاری راحت و ساده، دسترسی آسان و مدیریت مالی خوب و مناسبی می شوند. مزایا و ویژگی های صندوق های مشترک سرمایه گذاری عبارتند از: مدیریت حرفه ای پرتفوی، متنوع سازی، تنوع، هزینه پایین، نقدینگی (قابلیت تبدیل شدن به پول)، مدیریت مالی مناسب، راحتی و سادگی در خرید و فروش سهام صندوق ها، حمایت از سرمایه گذاران (به علت وجود قوانین سخت و پایدار).
با توجه به آمارهای موجود می بینیم که صندوق های سرمایه گذاری با اهدف بلندمدت رشد خیلی بیش تری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری با اهدف کوتاه مدت داشته اند. در سال ۲۰۰۶ ، ۷۸ درصد از کل دارایی های صندوق های مشترک سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری با اهدف بلندمدت و ۲۲ درصد باقی مانده در صندوق های سرمایه گذاری با اهدف کوتاه مدت است.
این تغییرات یعنی رشد بیش تر صندوق های سرمایه گذاری با اهداف بلندمدت نسبت به صندوق های سرمایه گذاری با اهداف کوتاه مدت منعکس کننده افزایش بازدهی حقوق صاحبان سهام (سهام داران) و نرخ سود پایین متعلق به صندوق های سرمایه گذاری با اهداف کوتاه مدت است. نکته قابل توجه دیگری که باید به آن پرداخت افزایش یک باره دارایی های صندوق های مشترک سرمایه گذاری بازار پول از سال ۱۹۸۰ به ۱۹۹۰ است که این عامل می تواند به علت فراهم آمدن یک گزینه سرمایه گذاری در سپرده های دارای نرخ سود در بانک های تجاری توسط صندوق های مشترک سرمایه گذاری بازار پول باشد به گونه ای که مابه التفاوت درآمدی
(spread-earned) این موسسات که در این زمینه سرمایه گذاری کرده بودند اکثرا مثبت شد.
نکته قابل توجه دیگر این است که مالکان و سرمایه گذاران اصلی چه در قسمت صندوق های سرمایه گذاری با اهداف بلندمدت و چه در قسمت صندوق های سرمایه گذاری با اهداف کوتاه مدت، سرمایه گذاران فردی (خانوارها و سرمایه گذاران کوچک) هستند به طوری که در سال ۲۰۰۶ به میزان ۸۷ درصد از کل دارایی های صندوق های سرمایه گذاری را در اختیار دارند که البته به خاطر عواملی چون تنوع سازی صندوق های مشترک سرمایه گذاری یا کاهش ریسک یا ایجاد نقدینگی و همچنین استفاده بهتر از فرصت های سرمایه گذاری دور از انتظار نیست.
● اهداف صندوق های مشترک سرمایه گذاری
صندوق های سرمایه گذاری متفاوتی با اهداف سرمایه گذاری متفاوت وجود دارند. اهداف صندوق های سرمایه گذاری در امیدنامه صندوق درج می شود که باید قابل دسترس برای سرمایه گذاران باشد. امیدنامه باید شامل فهرستی از اوراق بهاداری باشد که صندوق نگه می دارد.
اهداف صندوق های مشترک سرمایه گذاری ارایه کننده اطلاعاتی درباره نوع اوراق بهاداری که این صندوق ها به عنوان دارایی نگه می دارند، است. به عنوان مثال صندوق هایی که فقط در سهام سرمایه گذاری می کنند، ممکن است فقط با هدف کسب درآمد یا دستیابی به عایدات سرمایه ای (رشد) یا ترکیبی از رشد و درآمد باشد. بعضی ها خود را به صنایع خاص محدود می کنند تا مدیر صندوق تخصص یابد و به مجموعه بهتر و زمانبندی معاملاتی بهتری دست یابد. بعضی ها در شرکت های جدید بالقوه پرجاذبه مثل ارتباطات، مخابرات و ... یا سهام خارجی سرمایه گذاری می کنند. همچنین از جمله ابتکاراتی که برای ایجاد تنوع کافی به وجود آمده
Index Fund یا صندوق های شاخص سهام است که پرتفوی آنها شبیه سازی از روی ترکیب سهام شاخص های جامعی چون شاخص ۵۰۰ سهم S&P است.
سرمایه گذاران در اوراق قرضه اهداف زیادی را دنبال می کنند به عنوان مثال اکثر صندوق های اوراق قرضه آمریکا فقط در اوراق قرضه دولتی آن کشور سرمایه گذاری می کنند یا بعضی صندوق ها فقط در اوراق قرضه شرکت های معتبر در حالی که بعضی دیگر در اوراق قرضه شرکت های کم اعتبار (بنجل، Junk bond) سرمایه گذاری می کنند.
انجمن شرکت های سرمایه گذاری که انجمن سراسری صندوق های با سرمایه متغیر یا مشترک در آمریکاست، همه صندوق های متفاوت با اهداف مختلف را در بر می گیرد.
موارد زیر با توجه به اهداف صندوق ها به ترتیب ذکر شده از ریسک و بازده کم شروع شده و به تدریج و با افزایش به ریسک و بازده بالا ختم می شوند:۱- صندوق های مشترک سرمایه گذاری بازار پول۲- صندوق های اوراق قرضه میان مدت و کوتاه مدت۳- صندوق های اوراق قرضه بلندمدت ۴- صندوق های متعادل۵- صندوق های سهامی با هدف درآمد و رشد۶- صندوق های سهامی با هدف رشد۷- صندوق های سهامی با هدف رشد متهورانه و سریع ،در سال ۱۹۹۸ کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نحوه نگارش امیدنامه ها را به صورت نگارش حقوقی و رسمی (به زبان انگلیسی) تغییر داد که این ایده موجب درک بهتر سرمایه گذاران از اهداف صندوق های مشترک سرمایه گذاری می شد.
● بازدهی سرمایه گذاران صندوق های مشترک سرمایه گذاری
بازده یک سرمایه گذار که در سهام یک صندوق مشترک سرمایه گذاری، سرمایه گذاری کرده است از سه مورد زیر تاثیر می پذیرد:
۱) درآمد و سود سهام کسب شده روی دارایی های صندوق
۲) عایدات سرمایه ای (هنگامی رخ می دهد که دارایی فروخته شده توسط صندوق مشترک سرمایه گذاری با ارزشی (قیمتی) بیش تر از ارزش خرید آن فروخته شود)
۳) افزایش ارزش دارایی های پایه نگهداری شده (ارزش سرمایه ای در این دارایی ها) توسط پرتفوی صندوق مشترک سرمایه گذاری که به ارزش سهام صندوق می افزاید.
● صندوق های مشترک سرمایه گذاری با سرمایه متغیر
اکثر صندوق های مشترک سرمایه گذاری صندوق های با سرمایه متغیر یا باز هستند به عبارت دیگر این صندوق ها همواره آماده اند که به عامه مردم سهام جدید بفروشند و در صورت تقاضای سهامدار به قیمتی که برابر نسبت متناسب از ارزش پرتفولیوی آنهاست و در خاتمه هر روز محاسبه می شود (NAV) سهام موجود را باز خرید کنند. در واقع سرمایه گذاران می توانند سهام را به و از صندوق مشترک سرمایه گذاری بفروشند و بخرند و به طور کلی با میزان تقاضا یا عرضه سهم صندوق میزان سرمایه آن متغیر است.
● نحوه محاسبه قیمت سهام صندوق های مشترک سرمایه گذاری
نسبت به افزایش ارزش سرمایه، دارایی های صندوق مشترک سرمایه گذاری به طور معمول دارای ارزش بازار هستند به عبارت دیگر مدیران این صندوق ها ارزش جاری هر سهم صندوق مشترک سرمایه گذاری را از طریق محاسبه ارزش بازار کل پرتفولیوی دارایی های صندوق منهای بدهی های آن و سپس تقسیم بر تعداد سهام موجود به دست می آورند که نتیجه حاصل را ارزش خالص دارایی یا NAV می گویند که این قیمت دوطرفه (خرید و فروش) اعلام می شود.
● صندوق های مشترک سرمایه گذاری با سرمایه ثابت
این نوع صندوق ها سهام می فروشند ولی معمولا سهام خود را بازخرید نمی کنند. سهام این گونه صندوق ها در بورس یا OTC فروخته می شود. در این صندوق ها فقط با طی مراحل قانونی و تایید اکثریت سهام داران نسبت به افزایش یا کاهش سرمایه اقدام می شود. قیمت این نوع سهام را عرضه و تقاضا معلوم می کند. در معاملات سهام این گونه صندوق ها دو حالت کلی ممکن است رخ دهد:
۱) معامله با صرف ( اگر تقاضا بیش تر از عرضه باشد، قیمت سهم با قیمتی بالاتر از ارزش خالص دارایی ها مبادله می شود که ارزش آن بیش تر از ارزش اوراق بهادار بازار منصفانه است.
۲) معامله با کسر ( اگر عرضه بیش تر از تقاضا باشد، قیمت سهم با قیمتی پایین تر از ارزش خالص دارایی ها مبادله می شود که ارزش آن کم تر از ارزش اوراق بهادار بازار منصفانه است.گاهی اوقات مقدار کسر و صرف باعث تعجب فراوان می شود اما در بیش تر موارد قابل فهم و منطقی است. به عنوان مثال زیر ارزش خالص دارایی بودن قیمت سهم شاید به علت بدهی های مالیاتی عمده ای روی عایدات سرمایه ای باشد که باعث متورم شدن ارزش خالص دارایی شده و سرمایه گذاران توزیع سود سهم بعد از مالیات آینده را در نظر گرفته و روی سهم قیمت گذاشته اند. همین طور قیمت بالاتر از ارزش خالص دارایی ممکن است حاصل دسترسی نسبتاً سهل به سهام در کشورهای دیگر و مدیریت حرفه ای آن سهام باشد چرا که سرمایه گذاران کوچک به راحتی به این اطلاعات دسترسی ندارند (مانند اواخر دهه ۸۰ صندوق اسپانیا یا کره).
● هزینه های صندوق های مشترک سرمایه گذاری
صندوق های مشترک سرمایه گذاری به طور کلی با دو نوع دستمزد یا به عبارتی دو نوع هزینه که در ارتباط با سرمایه گذاران به صورت مستقیم یا غیرمستقیم است، روبه رو هستند:
۱) کارمزدهای فروش
۲) هزینه های عملیاتی (و مداوم) صندوق،کارمزدهای فروش مستقیما توسط سرمایه گذاران پرداخت می شود به عبارت دیگر، سرمایه گذاری که سهام یک صندوق مشترک سرمایه گذاری را می خرد، می تواند عاملی برای ایجاد یک حق العمل فروش باشد که اگر بخواهد سهام یک صندوق مشترک سرمایه گذاری را خریداری کند، کارمزد افتتاحی و هنگامی که بخواهد سهام یک صندوق مشترک سرمایه گذاری را بفروشد، کارمزد اختتامی نامیده می شود. به این صندوق ها که صندوق های با کارمزد می گویند، هنگامی که قیمت فروش اعلام می شود، این قیمت فروش برابر ارزش خالص دارایی های هر سهم به علاوه حق العمل فروش صندوق است. در مقابل صندوق هایی که حق العمل فروش نمی گیرند، صندوق های بی کارمزد نامیده می شوند. در مورد این صندوق ها قیمت فروش همان ارزش خالص دارایی های هر سهم است.بحث مهمی که باید در این قسمت توجه خاصی به آن بشود، این است که مدیران صندوق های سرمایه گذاری با کارمزد توجه و دقت بیش تری در جذب سرمایه گذاران دارند هرچند که شاید بها و هزینه های این افزایش توجه خیلی ارزشمند نباشد.هزینه های عملیاتی صندوق از طریق دارایی های صندوق و در واقع به طور غیرمستقیم توسط سرمایه گذاران برای پوشش هزینه هایی از قبیل مدیریت پرتفوی، مدیریت صندوق، قیمت گذاری و حسابداری صندوق، خدمات به سهامداران نظیر وب سایت ها و... هزینه های شناخته شده تحت عنوان ۱۲b-۱ و دیگر هزینه های عملیاتی صندوق پرداخت می شوند. بعضی از صندوق های مشترک سرمایه گذاری نه کارمزد افتتاحی می گیرند و نه کارمزد اختتامی در عوض این صندوق ها برای جبران هزینه های فروش و بازاریابی درصدی از دارایی های روزانه صندوق را برمی دارند. دستورالعمل ۱۲b-۱ کمیسیون بورس و اوراق بهادار مصوب ۱۹۸۰ به صندوق های مشترک سرمایه گذاری اجازه می دهد برای پوشش هزینه فروش و بازاریابی خود از چنین روشی استفاده کنند. به این صندوق ها اصطلاحا صندوق های ۱۲b-۱ می گویند.
صندوق های مشترک سرمایه گذاری عموما به صورت شرکت های سهامی یا به صورت شرکت های امین (که آن هم شبیه شرکت های سهامی است) هستند. مالکان صندوق های مشترک سرمایه گذاری، مانند هر شرکت سهامی، سهامداران آن ها هستند. در حقیقت همه این صندوق ها مدیریت بیرونی دارند.
● سهامداران هیات مدیره
(اکثریت هیات باید مدیران مستقل باشند)
▪ سرپرستی و نظارت فعالیت های صندوق، شامل تصویب و موافقت قرارداد با مدیر شرکت و اطمینان از فراهم بودن دیگر خدمات
▪ صندوق مشترک سرمایه گذاری
▪ مشاور سرمایه گذاری
▪ مدیریت پرتفوی صندوق مطابق با اهداف و سیاست های شرح داده شده در امیدنامه صندوق
▪ مسوول (ضامن) پذیره نویسی
▪ فروش سهام صندوق یا به صورت مستقیم به عامه مردم یا غیرمستقیم به شرکت های دیگر از طریق ▪ ضامن (مانند یک کارگزار/ معامله گر)
▪ بازرسان
▪ نظارت بر عملکرد شرکت های فراهم کننده خدمات برای صندوق و اطمینان از تطابق عملکرد صندوق با نیازهای اجرایی دولت فدرال
▪ واحد پشتیبانی
▪ انجام معاملات سهامداران، نگهداری اسناد و مدارک معاملات و تغییرات مربوط به حساب های سهامداران، فرستادن صورت های مالی و دیگر مدارک به سهامداران
▪ متولی
▪ نگهداری دارایی های صندوق و م حافظ ت از آن ها به طور جداگانه برای حفظ سود سهامد اران
▪ حسابرس مستقل
▪ تایید صورت های مالی صندوق
▪ بررسی کلی صندوق های مشترک سرمایه گذاری در ایران
● نحوه محاسبه NAV
خالص ارزش روز هر واحد سرمایه گذاری در پایان هر روز برابر است با ارزش روز دارایی های صندوق در پایان آن روز منهای بدهی های صندوق در پایان آن روز تقسیم بر تعداد واحدهای سرمایه گذاری نزد سرمایه گذاران در پایان همان روز. ارزش روز دارایی های صندوق در پایان هر روز برابر با مجموع وجوه نقد صندوق، قیمت فروش اوراق بهادار صندوق، ارزش روز مطالبات صندوق (نظیر سود تحقق یافته دریافت نشده سپرده های بانکی و سهام) و ارزش سایر دارایی های صندوق به قیمت بازار در پایان همان روز است.
برای محاسبه ارزش روز سود تحقق یافته دریافت نشده هر سپرده یا ورقه مشارکت، از نرخ سود همان سپرده یا ورقه مشارکت و برای محاسبه ارزش روز سود سهام تحقق یافته دریافت نشده، از نرخ سود علی الحساب آخرین اوراق مشارکت دولتی به علاوه پنج درصد استفاده می شود. قیمت ابطال واحدهای سرمایه گذاری با خالص ارزش روز واحدهای سرمایه گذاری برابر است.در صورتی که پرداخت سود به واحدهای سرمایه گذار در نظر باشد، مبالغ و زمان های پرداخت سودهای مذکور در امیدنامه پیش بینی می شود.در صورتی که صندوق برای انجام هرگونه پرداخت از محل وجوه نقد خود به سرمایه گذاران مطابق مواد اساسنامه، وجوه نقد کافی در اختیار نداشته باشد، مدیر باید به موقع نسبت به تبدیل دارایی های صندوق به نقد اقدام کند تا وجوه نقد کافی برای انجام این پرداخت ها در حساب های بانکی صندوق فراهم شود. در صورتی که دو روز کاری قبل از موعد مقرر برای پرداخت، مدیر پیش بینی کند که وجوه نقد کافی در موعد مقرر در حساب های بانکی صندوق برای انجام این پرداخت ها فراهم نخواهد شد، موظف است تا پایان همان روز، کسری وجوه نقد را به ضامن اطلاع دهد.
در این صورت ضامن موظف است حداکثر تا پایان روز بعد، میزان کسری وجوه مذکور را به حساب صندوق واریز کرده و درخواست صدور واحدهای سرمایه گذاری را از محل این وجوه به مدیر ارایه دهد تا واحدهای سرمایه گذاری به تعداد متناسب با وجوه پرداخت شده، به نام ضامن صادر شود. در محاسبه قیمت صدور واحدهای سرمایه گذاری برای ضامن صرفا در این مورد، هزینه های خرید اوراق بهادار منظور نمی شود.
● حداقل و حداکثر میزان مشارکت در صندوق های مشترک سرمایه گذاری
متولی، حسابرس و اشخاص وابسته به آن ها در زمان تصدی خود به این سمت ها نمی توانند مالک واحدهای سرمایه گذاری صندوق باشند. مدیر در طول زمان تصدی خود به این سمت باید همواره حداقل پنج درصد میزان حداقل تعداد واحدهای سرمایه گذاری صندوق را مالک باشد. به غیر از متولی، حسابرس، مدیر و موسسان، هر سرمایه گذار در هر زمان باید حداقل ۱۰ واحد سرمایه گذاری را مالک باشد.
● هزینه های صندوق
فهرست هزینه های قابل پرداخت از محل دارایی های صندوق، در اساسنامه قید شده است. برخی از این هزینه ها، نظیر هزینه های طرح دعاوی به نفع صندوق یا علیه ارکان صندوق، به طور کلی غیرقابل پیش بینی بوده و به موضوع دعاوی و مراحل و سرعت پیشرفت آن ها بستگی دارد. برخی از هزینه ها نظیر هزینه های تاسیس و هزینه های تشکیل مجامع صندوق، با تصویب مجمع صندوق از محل دارایی های صندوق پرداخت می شود.
برخی دیگر از هزینه ها نظیر کارمزد معاملات، هزینه سود تسهیلات بانکی، هزینه نگهداری اوراق بهادار بی نام صندوق یا هزینه نقل و انتقال وجوه صندوق، از طریق مذاکره مدیر صندوق با ارایه دهندگان این خدمات یا تسهیلات تعیین می شود. برخی دیگر از هزینه ها، مبلغ از پیش تعیین شده ای است که در امیدنامه آمده است. هزینه های مذکور روزانه محاسبه و در حساب های صندوق منظور می شود که عبارتند از:هزینه های تاسیس، هزینه های برگزاری مجامع صندوق، کارمزد مدیر، کارمزد متولی، کارمزد ضامن، حق الزحمه حسابرس، حق الزحمه و کارمزد تصفیه صندوق، حق پذیرش و عضویت در کانون هاهزینه هایی که باید توسط سرمایه گذ ار پرداخت شود، عبارتند از: کارمزد صدور و کارمزد ابطال که نحوه محاسبه هر یک در اساسنامه ها قید می شود.
● ریسک سرمایه گذاری در صندوق
با تمام مزایای گفته شده در مورد صندوق های مشترک سرمایه گذاری و تمهیداتی که به عمل آمده است تا سرمایه گذاری در صندوق سودآور باشد، ولی احتمال وقوع زیان در سرمایه گذاری های صندوق همواره وجود دارد. بنابراین، سرمایه گذاران باید به همه ریسک های سرمایه گذاری در صندوق از جمله ریسک های زیر توجه ویژه مبذول دارند.
▪ ریسک کاهش ارزش دارایی های صندوق: صندوق عمدتا در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می کند. ارزش سهام شرکت ها در بازار تابع عوامل متعددی از جمله وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، صنعت موضوع فعالیت و وضعیت خاص شرکت است. قیمت سهام در بازار می تواند کاهش یابد و در اثر آن صندوق و سرمایه گذاران آن متضرر شوند.
▪ ریسک نکول اوراق مشارکت: اوراق مشارکت شرکت ها بخشی از دارایی های صندوق را تشکیل می دهد. گرچه صندوق در اوراق مشارکتی سرمایه گذاری می کند که سود و اصل آن توسط یک موسسه معتبر تضمین شده است، ولی این احتمال وجود دارد که ناشر و ضامن به تعهدات خود در پرداخت به موقع سود و اصل اوراق مشارکت مذکور، عمل نکنند.
▪ ریسک نوسان بازده بدون ریسک: در صورتی که نرخ سود بدون ریسک (نظیر سود علی الحساب اوراق مشارکت دولتی) در انتشارهای بعدی توسط ناشر افزایش یابد، قیمت اوراق مشارکتی که سود حداقلی برای آنها تضمین شده است، در بازار کاهش می یابد. اگر صندوق در این نوع اوراق مشارکت سرمایه گذاری کرده باشد و بازخرید آن به قیمت معین توسط یک موسسه معتبر (نظیر بانک) تضمین نشده باشد، با افزایش نرخ اوراق بدون ریسک، صندوق ممکن است متضرر شود.
آرش جالبی منابع : مبانی بازارها و نهادهای مالی،ترجمه : دکتر عبده تبریزی Financial Institutions Management by Anthony Saunders and Marcia Millon Cornett Financial Institutions by Peter S.Rose and Donald R.Fraser Money ,Banking and Financial Markets by Lioyd B.Thomas Foundations of Financial Markets and Institutions by Frank J.Fabozzi and Franco Modigliani and Michael C.Ferri www.ici.ir
روزنامه سرمایه

مجله الکترونیکی ویستا

,