کلیسای میلان و آشنایی با معماری ان - جامع میلان
کلیسای جامع میلان در شهر لمباردی در شمال ایتالیا واقع شده است. اسقف حال حاضر جهان به نام دیونیجی تتامانزی در این کلیسا مستقر می‌باشد.
شهرت این کلیسا در جهان بواسطه اهمیت آن در ترویج مسیحیت ، ایفای نقشی عمده در استحکام اعتقادات و سنن کاتولیک‌ها، آلات قدیمی موسیقی بی‌نظیر و معماری گوتیک شگفت انگیز آن می‌باشد.
ساخت این بنا که به زبان ایتالیایی دومو دی میلانوخوانده می‌شود از اواخر قرن 14 میلادی تا قرن 19 بطول انجامیده ( به نوعی از انجاییکه همچنان بر روی آن کار می‌شود، هنوز پایان نیافته است.)
کلیسای جامع بعد از کلیسای سنت پیترز باسیلیکا در رم ، بزرگترین کلیسا در ایتالیاست و بعد از کلیسای جامع سویل در اسپانیا ، بزرگترین کلیسا با معماری گوتیک در جهان است.
ارتفاع سالن مرکزی این کلیسا تنها از ارتفاع باقیمانده‌های سالن همسرایی کلیسای بئاویس در فرانسه کمتر است.
تاریخچه
نقشه شهر میلان ، با خیابانهایی که یا از کیسای جامع منشعب و یا بدور آن حلقه شده‌اند، دومو رابیشتر به سایتی مرکزی در رومن مدیولانوم بدل کرده است تا کلیسایی عمومی برای تبادل آرا .
کلیسای جدید سنت امبروس در اوایل قرن پنجم در این سایت ساخته شد و در سال 836 نیز کلیسایی دیگر به آن اضافه شد . هنگامیکه در سال 1705 آتش هر دو ساختمان را در کام خود کشید، این دو کلیسا به عنوان دومو بازسازی شدند.
آغاز
ساخت بنا در سال 1386 بوسیله اسقف آنتونیو دِ سالوزُ به سبک گوتیک قدیمی رایونانت که بیشتر فرانسوی بود تا ایتالیایی، آغاز شد. این تصمیم با به قدرت رسیدن جیان گالیزُ ویسکنتی عموزاده اسقف مقارن شد و شرایط برای نجیب زادگان و طبقه کارگر که تحت فشار ستمهای بارنابو ( فرد قبل از ویسکنتی ) منکوب شده بودند، بسیار بهبود یافت. قبل از آغاز کار اصلی، سه ساختمان بزرگ خراب شدند : قصر اسقف، قصر عمومی و محل غسل تعمید " سنت استفان در بهار " و در همین حال از کلیسای قدیمی ماریا ماگیور به عنوان مخزن سنگ استفاده شد. شوق ساختمان بی‌نظیر جدید خیلی زود مردم را فراگرفت و گالیزُی زیرک به همراه عموزاده‌اش اعانه
قابل توجهی را برای بنای در حال ساخت جمع‌کردند. برنامه ساخت بسیار دقیقی توسط کارخانه دومو که در آن 300 کارگر تحت سرپرستی مهندس ارشد سیمونه دِ اُرسنیگْ کار می‌کردند، تنظیم شد.گالیزُ به کارخانه اجازه داد تا برای استفاده بیشتر از سنگ مرمر از معدن کاندولیا استفاده کند و آنهار را از پرداخت مالیات معاف نمود.
در سال 1389 سرمهندس فرانسوی نیکولاس یث بناوتور مسوول الحاقات گوتیک به کلیسا شد. دو سال بعد معمار دیگر فرانسوی جین میگنوت مسوول ارزیابی و تکمیل کارهای انجام شده پیشین گردید. در این مقطع بالاخص کارهای سنگی بنا به تکینک جدیدی جهت بالابردن و حمل سنگهای ساختمان تا ارتفاع در حال افزایش ساختمان احتیاج داشت. میگنوت معتقد بود کلیه کارهای انجام شده تا این مقطع بطور کلی" بدرد نخور" بوده و "بدون علم خاصی" انجام شده است.با اینکه در سالهای بعد پیش بینیهای میگنوت عمدتا نادرست از آب در آمد اما با این حال وی مجموعه ای از مهدسین گالزا را جهت ممیزی و نظارت استخدام نمود تا که تکنیکها و وسایل کاری بهبود یابد.کارها به سرعت پیش میرفت بطوریکه تا زمان مرگ گالزا در سال 1402 تقریبا نیمی از بنا تکمیل شده بود. بااین حال ساخت کامل بنا بدلایل ضعف مالی و ایده های ساختمانی تا سال 1480 بطول انجامید: در این مقطع شاخصترین کاری که انجام گردید مجموعه گنبدهای مارکو کارلّی و پاپ مارتین 5(1424) وقاب پنجره های برجسته بنا (در دهه 1470) بودند که در آنها پرترهای سنت جان، با کریستوفر دوموتیس و سان الیگوس و سنت جان در دمشق هر دو تهیه شده توسط نیکولا داوارلانصب گردیدند. در سال، 1452 در دوران فرانچسکو سفورزا ، مجموعه شبستانها و راهروهای کلیسا با ارتفاع حدود شش پنجره تکمیل گردیدند . در سالهای 1500-1510، در دوران لودویکو مفورزا، مجموعه گنبدهای چند ضلعی کلیسا تکمیل شده و با مجموعه ای از چهار سری پانزده تایی از مجسمه ها درداخل تزیین گردید. این مجسمه ها رامجموعه ای از پرتره های پیامبران، قدیسین و سایر شخصیتهای انجیل تشکیل میدهد. این در حالی است که قسمت خارجی گنبد تا مدتها بدون هیچگونه تزئیناتی باقی مانده بود که تنها موردی که تزئینات خارجی آن نیز انجام شد منار مخروطی شکل آمادئوس بود که در سالهای 1507-1510 ساخته شد. این قسمت مجموعه عملیات دوران رنسانس است که در با هارمونی و هماهنگی خوبی به معماری گوتیک بنا متصل گردیده است.
در دوران سلطه اسپانیایی ها، کلیسای جدید علی رغم اینکه فضاهای داخلی آن هنوز بطور کامل طراحی داخلی آن به پایان نرسیده بودند به بهربرداری رسید به علاوه
قسمتهایی از شبستانها و راهروها و بال غربی کلیسا بطور کامل انجام نگردید. در سال 1552 جیاکومو آنتناتی، مامور، ساخت ارگ برای کر شمال کلیسا گردیدو گزپه مدو چهار عدد از شش عدد پایل کلیسا را ساخت که قرار بود دکوراسیون فضای بیرونی کلیسا را تشکیل دهد. ( این برنامه توسط فدریکو برومئو تکمیل گردید.) در سال 1562....؟؟؟؟
کارلو برومئو
بواسطه جاه طلبیهای کارلو با مقام اسقف اعظمی که در اختیار داشت ،تمامی مانیومنهای باقی مانده در دئومو جابجا شد. این جابجایی شامل مقبره های جیووانی،بارنامبو ،فرانچسکو و همسرش بیانکا، گالزا ماریاو لادوویکو سفورزا بود که همگی به مکان نامعلومی انتقال یافتند. با ین حال در 1571 میانه رویی که برومئو از خود نشان داد در مورد قراری است که وی با پلگرو پالگرینی به عنوان سرمهندس گذاشت و با حرکت آهسته ای باعث متقاعد کردن پالگرینو از برادران دینی کلیسای دئومو گردید که نه تنها مجسمه ها ی فبریکا دوباره مورد بازنگری قرار نگیرد.
برومئو و پلگرینی هردرو در شکل دادن به ظاهر رنسانسی کلیسا تلاش بسیار کردند ودرآن به ماهیت ایالیایی/ رومی توجه بسیار شده بود و از ظاهر گوتیک بنا که در این زمان به عنوان سبکی خارجی دیده میشد کاسته شده بود. درحالی که راهروی اصلی هنوز بسیار ناقص بود،پلگرینی نوع رومی آنرا با ستونهای بسیار بزرگ و ستونهای یادبود و فضاهای میانی طراحی کرد. وقتی که طرح پلگرینی آشکار شد مسابقه جهت طراحس فاسادهای جانبی اعلام شد،و تقریبا دوازده طرح ارسال شد از جملا طرح انتونیو بارکا.
کلیسای جامع میلان
این کلیسا در لومباردی در میلان، شمال ایتالیا قرار دارد. این کلیسا مقر اسقف اعظم میلان است. که در حال حاضر شخص دیونیگی تتامانزی است.
این کلیسادر دنیای مسیحیت بخاطر ترویج مراسم سنتی دعای کاتولیک از معروفیتی جهانی برخوردار است. میراث بسیارقوی موزیک این کلیسا و زیبایی خیره کنند معماری گوتیک آن از مهمترین نقاط شاخص این کلیسا هستند.
این کلیسا از اواخر قرن 14 میلادی تا قرن 19 ساخته شد و به قولی هنوز نیز در حال ساخت است. اسن کلیسا از بزرگترین کلیساهای جهان است و دومین کلیسای بزرگ ایتالیا پس از
کلیسای جامع رم( سنت پیتر) از لحاظ
اندازه .و نیز دومین کلیسای بزرگ کاتولیک جهان از نظر بزرگی پس از کلیسای سویل در اسپانیا.
ارتفاع داخلی فضای داخلی گنبد این کلیسا تنها از کلیسا بوویس در فرانسه کوچکتر است.
کلیسای میلان , جامع میلان