چالش چک‌های بی‌محل برخی نامزدها برای کشور

برخی نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اساسا تمایلی به ارائه برنامه مشخص زمان بندی شده قابل حصول ندارند و صرفا به یکسری بیان ادعاها درباره آینده می پردازند. مخصوصا آنجا برای من آزاردهنده است که کاملا مشهود به نظر می رسد که برخی وعده های عوامگرایانه و پوپولیستی به کرات توسط برخی نامزدها ارائه می شود.

 در واقع نامزدهای طراح این مباحث، پشتوانه کارشناسی دیدگاه خود را بیان نمی کنند و فقط به طرح یک وعده می پردازند. اساسا وعده های بدون پشتوانه علمی به مثابه صدور چک های بدون پشتوانه است.

 

اولا چون این وعده ها پشتوانه ندارد و تحقق شان امکان پذیر نیست، حتی اگر آن نامزد هم سر کار بیاید برای آنکه نشان دهد بخشی از وعده های خود را می خواهد انجام دهد، ممکن است اقداماتی کند که به نفع منافع ملی نباشد. مثلا کل فروش نفت را در یک مسیری کانالیزه کند تا اثبات کند می تواند به وعده انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند.

 

اگر هم آن کاندیدا پیروز نشود به عنوان یک وعده تحقق نیافته، این مسئله جزء مطالبات آحاد و توده مردم قرار می گیرد که باید جامه عمل پوشانده شوند چون به هر حال توده مردم فکر می کنند، اگر وعده های انتخاباتی فرق نمی کند برای نامزد پیروز باشد یا نامزدهای شکست خورد تحقق پیدا نکند حتما حقی از آنها ضایع شده است.

 

این خودش آغازگر یکسری تشنج های خیابانی اعتراضات و مطالبات غیرمنطقی و توده ای است که بعداً توسط بخش هایی از اجتماع می تواند دنبال شود و زمینه بروز یکسری درگیری ها و تنش های اجتماعی را در کشور فراهم کند بنابراین جدا معتقدم باید شکل کار تبلیغات نامزدها از رسانه ملی سازماندهی شود چون نمی شود هر نامزدی بیاید و بدون پشتوانه هر عددی را به ذهنش می رسد درباره موضوعات مختلف بگوید و دیگر توجه نکند تبعات صدور چک های بدون پشتوانه در جامعه چه خواهد بود.

 

اخبار سیاسی - خبر آنلاین