اگر پایتخت به بحران آب بخورد، یقه این مسئولان را بگیرید!

اینکه می‌گویند حافظه ایرانیان ضعیف است، ظاهرا حقیقت دارد، زیرا می‌بینیم با گذشتن زمستان و فرا رسیدن بارش‌های بهاری، خشکسالی و کم آبی سال گذشته به کل از یادمان رفته و هیچ تأثیری در برنامه‌ریزی‌مان برای امسال نداشته است!

 از جمله اخبار نگران کننده‌ای که پاییز گذشته منتشر می‌شد و ساکنان پرشمار پایتخت را نگران می‌کرد، کاهش بسیار شدید منابع آبی شهر و احتمال جیره بندی آب بود، زیرا کاهش بارندگی‌ها در ‌چند سال پیاپی، به شدت منابع آب را تحلیل داده بود و علاوه بر آن، الگوی مصرف نه تنها بهبود نیافته بود، بلکه آمار و ارقام از رشد مصرف این مایع حیاتی خبر می‌دادند.

البته این اشکال نه منحصر به تهران بود و نه مربوط به گذشته، زیرا از یک سو شاهد آن بودیم که بحران آب در برخی شهر‌ها (مانند کرج) به جیره‌بندی آب و در برخی نقاط، (مانند روستاهای خراسان جنوبی) به توزیع آب با تانکر هم رسید و وضعیت به مراتب بحرانی‌تری از تهران پیش آمد و از سوی دیگر، می‌بینیم ‌هنوز رفع نشده و به هیچ تغییراتی که بحران را برای سال جاری از سر کشورمان دور کند، منجر نشده و احتمالا با قوت و شدت بیشتری در تابستان و پاییز پیش رو خود‌نمایی خواهد کرد.

نکته نگران کننده همینجاست؛ اینجا که می‌بینیم گزارش‌های متعددی که درباره پایین رفتن آب پشت سدهای مختلف در سال گذشته و هشدارهای پر شمار درباره تداوم روند کم بارش در امسال و سال‌های بعد، همه و همه به هیچ گرفته شدند تا اتفاقی رقم بخورد که ظاهرا غافلگیر کننده به نظر می‌رسد.

ساعاتی پیش خبر رسید که بارندگی‌های فراوان اخیر و سرازیر شدن آب به سمت سد لتیان، این سد را تا بالا‌ترین ظرفیت خود پر کرده و کار به جایی رسیده که مسئولان مجبور شوند دریچه‌های تخلیه آب سد را بگشایند!

البته مسئولان برای این اقدام خود توجیه دارند، زیرا می‌گویند قصدشان از‌‌ رها کردن آب سد، انباشت آب پشت سد ماملوست که به نوعی در پایین دست سد لتیان قرار دارد. عزت الله خان‌محمدی، فرماندار شمیرانات در این باره می‌گوید: ذخیره آب سد لتیان با بارندگی‌های اخیر در بخش رودبار قصران پر ‌و دریچه‌های سد لتیان به منظور انتقال آب پشت سد به سمت سد ماملو از ۲۵ فروردین ماه باز شده است.

وی با بیان اینکه حدود ۳۴ درصد از آب آشامیدنی شهر تهران از طریق سد لتیان و لار تأمین می‌شود، می‌افزاید: بارندگی‌های چند روز اخیر، موجب سرازیر شدن آب به سمت سد لتیان و کامل شدن ظرفیت این سد شده است. هم‌اکنون نیز گروهی از کار‌شناسان به منظور باز کردن دریچه‌های سد در صورت افزایش زودهنگام ظرفیت آن، در محل (تاج سد) مستقر شده‌اند.

این در حالی است که اگر به اخبار منتشره درباره سد تازه افتتاح شده ماملو بپردازیم، درخواهیم یافت ‌به یک دلیل مهم، انتقال آب به پشت این سد به معنای غیر قابل استفاده کردن آب خواهد بود، زیرا این سد از بدو اجرا، با اشکالاتی مواجه بوده که اینقدر ندید گرفته شد که هنوز پا برجاست.

این اشکال چیزی نیست جز اشکالات زیست محیطی سد ماملو که آب گرد‌آوری شده پشت آن را به انواع و اقسام آلاینده‌ها، به ویژه از نوع صنعتی آلوده می‌کند و مانع از آن می‌شود که بتوان ذخیره آب سد ماملو را برای مصارف خانگی به کار گرفت و حتی به‌کارگیری آن در مصارف کشاورزی ـ‌که از ابتدا، ساخت سد ماملو به این دلیل بیان شده ـ هم محل اشکال است.

این سد از رودهای جاجرود و دماوند آبگیری می‌شود که هر دو پذیرای فاضلاب شهرهای مجاور خود هستند و علاوه بر آن، فاضلاب صنعتی و پساب‌های خطرناکی هم به آن‌ها سرازیر می‌شود و اگر این اشکال نبود، بهره‌برداری رسمی از این سد، چند سال زود‌تر آغاز می‌شد نه سال گذشته که مسئولان برای آرامش بخشیدن به جامعه در مقابل بحران خشکسالی، افتتاحش کردند!

اینجاست که می‌توان نتیجه گرفت انتقال آب سد لتیان به پشت سد ماملو، چیزی جز آلودن مقادیر زیادی آب شیرین به انواع آلودگی‌ها نیست و بر این اساس، نه تنها بیان این موضوع افتخاری به شمار نمی‌آید، که جا دارد مسببان آلودن این منابع فراوان آب قابل شرب به آلودگی‌های مختلف را یافت و مجازات کرد.

مسببان این اتفاق هم کسانی هستند که در ‌سالیان متمادی، از زمانی که طرح احداث سد ماملو در دست اقدام قرار گرفت تا به امروز که می‌دانند این سد می‌تواند گره‌گشای بحران آب در تهران و حومه، یعنی پرتراکم‌ترین منطقه جمعیتی کشورمان و یکی از پر جمعیت‌ترین نقاط کره زمین باشد، دست روی دست گذاشتند و معلوم نیست روزی که آب شرب تهران ته بکشد، مقصر را چه کسانی ‌می‌‌دانند!

اخباراجتماعی - تابناک