الهام از جوجه‌تیغی‌دریایی برای حذف دی اکسید کربن از هوا


اخبارعلمی,خبرهای علمی,جوجه‌تیغی‌دریایی

محققان انگلیسی با الهام از جوجه تیغی دریایی، روشی برای زدایش دی‌اکسیدکربن از اتمسفر ارائه کردند. این جوجه تیغی دارای نانوذرات نیکل بوده که با استفاده از آن می توان دی اکسید کربن را حذف کرد.

 به گزارش مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، محققان انگلیسی با الهام از جوجه تیغی دریایی، روشی برای زدایش دی‌اکسیدکربن از اتمسفر ارائه کردند. این جوجه تیغی دارای نانوذرات نیکل بوده که در فرآیند رشد استخوان‌ها، با استفاده از آن، دی‌اکسید کربن را به کربنات کلسیم تبدیل می‌کند.

 

دی‌اکسیدکربن در حال تغییر آب و هوای زمین است. سوخت‌های فسیلی منشاء اصلی انتشار گاز گلخانه‌ای بوده و توجه بسیاری از دانشمندان به سوی روش‌های جذب و حذف دی‌اکسیدکربن از اتمسفر است.

 

در حال حاضر پروژه‌های مختلفی در جهان برای حل این مشکل در حال انجام است. هزینه این پروژه‌ها بسیار بالا بوده و در صورت عدم حمایت دولت‌ها، این پروژه‌ها به سرانجام نخواهد رسید.

 

محققان دانشگاه روسل در انگلستان به بررسی جوجه تیغی دریایی پرداختند تا از آن برای مقابله با تغییرات آب و هوایی استفاده  کنند. این گروه تحقیقاتی دریافتند که در بدن این جوجه تیغی، نانوذرات نیکل وجود دارد که با استفاده از آن، واکنش هیدراته کردن دی‌اکسیدکربن انجام می‌شود.

 

این جاندار در فرآیند رشد استخوان از این واکنش استفاده می‌کند. نانوذرات نیکل موجب می‌شود تا فرآیند معدنی شدن در این جوجه تیغی افزایش یابد، به طوری که نرخ معدنی شدن دی‌اکسیدکربن و تبدیل آن به کربنات کلسیم ۳ برابر می‌شود. کربنات کلسیم ماده‌ای مفید است که از آن در محصولات مختلف از آنتی‌اسیدها گرفته تا افزودنی‌های خاک استفاده می‌شود.

 

از سوی دیگر، نانوذرات نیکل ماده‌ای قابل بازیافت است. هزینه زدایش هر تن دی‌اکسیدکربن از هوا تقریباً ۷.۹ دلار است که این نانوذرات می‌توانند این کار را انجام دهند. در این فرآیند نور می‌تواند تسریع کننده باشد؛ منبع انرژی که در زمین به وفور یافت می‌شود.

 

محققان این پروژه در حال حاضر روی توسعه این فناوری با دو راهبرد مختلف کار می‌کنند. راهبرد اول، بهینه کردن راکتور معدنی کردن مولکول‌های دی‌اکسید کربن است؛ راکتوری که در مجرای خروجی فضایی که احتراق صورت می‌گیرد، نصب می‌شود. دومین راهبرد، استفاده از خواص کاتالیستی نانوذرات نیکل در بخش‌های محیط زیست است.

 

این گروه تحقیقاتی در حال یافتن شریک صنعتی برای توسعه این فناوری و نزدیک کردن آن به استفاده در مقیاس‌های بزرگ هستند.