نگذاریم احمدی‌نژادی دیگر تکرار شود
شهردار آینده تهران کیست؟ این سوالی است که این روزها ذهن بخشی از جامعه به ویژه اصلاح طلبان را درگیر خود کرده است. بعد از 12 سال قرار است یک اصلاح طلب بر کرسی شهرداری تهران در خیابان بهشت تکیه بزند.
اعضای جدید شورای شهر تهران در حال بررسی نامزدهای این پست هستند. از هر سو نامی شنیده می‌شود. یکی از شهرداری محسن هاشمی سخن می‌گوید. دیگری دوست دارد مهرعلیزاده به خیابان بهشت برود. آن یکی جهانگیری را نامزد می‌کند. برخی هم از نامزدی بیطرف مثل حجتی، کرباسیان و... دم می‌زنند.
نکته‌ای که در این میان جریان اصلاحات و اعضای شورای شهر باید به آن توجه کنند این معناست که آینده تهران بعد از قالیباف به آینده اصلاح طلبان گره خورده است. آنها باید فردی را انتخاب کند که بتواند به خوبی تهران را در دوران پسا قالیباف اداره کند.
مردم پسرفت تهران را نمی‌پذیرند. شورای شهر تهران باید کسی را به عنوان شهردار انتخاب کند که نگاهی توسعه گرا و رو به جلو داشته باشد. شهرداری که تصور نکند از تهران می‌تواند به کشور برسد. شهردار آینده باید تمام فکر و ذکرش ساختن تهران به ویژه حل مشکل ترافیک باشد.
اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که عملکرد آنها در شورای شهر اول باعث تنفس جدید اصول‌گرایان در فضای سیاسی کشور شد. اختلاف آنها با شهرداران منتخب خود یعنی الویری و ملک مدنی باعث شد جلسات شورای شهر تهران تبدیل به سوژه اصلی رسانه‌ها شود.
داستان جدل شورای‌شهری‌ها و شهرداری تهران در دوره شورای شهر اول هر روز پردامنه‌تر می‌شد تا اینکه در سال ٨١ و در روزهای سه‌سالگی شورای اول شهر تهران، برای رسیدگی به این جدل‌ها کمیته رسیدگی به حل اختلافشان تشکیل شد و در نهایت هم رأی به انحلال شورا و برکناری شهردار و جمعی از مدیرانش داد. به‌این‌ترتیب، هم شورای‌شهری‌ها رفتند و هم شهردار و مدیرانش. پس از برکناری شهردار، محمدحسین مقیمی به سرپرستی شهرداری رسید و چهار ماه هم این سمت را عهده‌دار بود تا اینکه شورای شهر دوم روی کار آمد و شهردار جدید را منصوب کرد.
بعد از این دعواها مردم با صندوق‌ها رای قهر کردند و در انتخابات شورای شهر دوم مهدی چمران تنها با 190 هزار رای به عنوان نفر اول تهران به شورای شهر رفت. بعد از تشکیل شورای شهر دوم با رای پایین مردم، محمود احمدی نژاد به عنوان شهردار انتخاب شد تا تاریخ ایران روزهای جدیدی را به خود ببیند.
با توجه به این تجربه، نباید اجازه داد پروسه انتخاب شهردار و دوران مدیریت او درگیر سیاست شود. اصلاح طلبان باید بهترین فرد خود چه از داخل شورا و چه از خارج شورا را برای شهرداری تهران انتخاب کنند. موفقیت شهردار آینده تهران می‌تواند برگ برنده اصلاحات در انتخابات‌های پیش رو باشد.
در این میان باید گفت اگر قرار است شهردار تهران از میان اعضای شورای شهر جدید انتخاب شود، بهتر بود گزینه مورد نظر اصلا وارد انتخابات نمی‌شد و اجازه می‌داد فرد دیگری وارد صحنه رقابت شود. اما حالا اگر جریان اصلاحات فکر می‌کند فردی مانند محسن هاشمی می‌تواند تهران را به سر منزل مقصود خود برساند اجازه بدهند او شهردار شود چون از دست دادن یک کرسی بهتر از دست دادن شهر تهران است.
با یک همفکری می‌توان از ماجرای انتخابات شهردار تهران به سلامت و با موفقیت عبور کرد.
اخبار سیاسی - عصر ایران