رونالدو: کهکشانی ماندن در 32 سالگی

اگرچه درخشش و میزان تاثیرگذاری رونالدو مانند فصول گذشته نیست؛ اما بی شک هنوز هم یکی از بهترین مهاجمان دنیای فوتبال به شمار می آید.

 به گزارش ورزش سه ، گرچه کریستیانو رونالدو همچنین یکی از بهترین گلزنان دنیای فوتبال به شمار می آید اما به نظر می رسد نقش او در ترکیب کهکشانی ها تغییر کرده و گی یم بالاگه، روزنامه نگار مشهور اسپانیایی به این تغییرات نگاهی ویژه انداخته است.

 

سال 2016 را باید سالی خاطره انگیز برای رونالدو دانست زیرا او موفق شد با رئال فاتح لیگ قهرمانان شده و با لباس پرتغال بر قله فوتبال اروپا در یورو 2016 تکیه زند. وی همچنین قرارداد خود را با لوس بلانکوس در ماه نوامبر تمدید کرد، برای چهارمین بار به عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شد و در فینال جام باشگاه های جهان با هت تریک، نقش موثری در ثبت قهرمانی تیمش ایفا کرد.

حالا و در سال 2017 نیز رئال در صدر جدول لالیگا قرار داشته و به دنبال دومین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا می باشد؛ پس رونالدو نیز به دنبال تکرار دستاوردهای سال گذشته در فصل جاری خواهد بود.

 

گرچه کریستیانو روز یکشنبه 32 ساله شد، اما آمار گلزنی او در رئال مادرید طی 3 سال گذشته همچنان بیانگر نقش حیاتی او در ترکیب این تیم است. با به ثمر رساندن 96 گل از آغاز فصل 2015-2014، او 11 گل بیش از هر ستاره دیگری در لالیگا وارد دروازه حریفان کرده است.

البته CR7 در فصل جاری در جدول گلزنان اسپانیا با 13 گل پشت سر مسی و سوارز قرار دارد، اما هنوز میانگین یک گل در هر بازی را تقریبا حفظ کرده و این دلایل برای اثبات این نظریه که او هنوز یکی از بهترین گلزنان دنیای فوتبال محسوب می شود، کافی خواهد بود.

 

گرچه احتمالا این روند در آینده نیز ادامه خواهد داشت، اما با نگاهی عمیق تر در می یابیم که نقش او در ترکیب قوهای سپید تغییر یافته است.

 

در حال حاضر، مشارکت رونالدو در حملات تیمش کاهش یافته و دلیل آن را باید افت شرایط فیزیکی و رسیدن سن او به عدد 32 دانست؛ به عنوان مثال در زمینه دریبل زنی، رونالدو فصل اول میانگین 6.5 در هر دیدار را ثبت کرده بود که حالا به 2 دریبل موفق کاهش یافته و این روند به طور مستمر و طی سالیان اخیر رخ داده است.

زمانیکه انتقال رونالدو از یونایتد به برنابئو قطعی شد، همگان قدرت او در جا گذاشتن بازیکنان مقابل را یکی از امتیازات ویژه او قلمداد می کردند؛ اما ارقام امروز بیانگر تبدیل شدن او به یک مهاجم شماره 9 می باشد. اخیرا او بیشتر به دروازه حریفان نزدیک شده و تاثیر او در محوطه جریمه کاهش یافته که بی شک افت شرایط فیزیکی را باید عامل اصلی آن قلمداد کرد.

آمار موید آن است که رونالدو اخیرا کمتر پا به توپ می شود که طبیعتا همانند قدرت دریبل زنی، تعداد پاس های او نیز کاهش می یابد. در فصل اول حضور در ترکیب کهکشانی ها، کریستیانو معمولا 40 پاس در طول 90 دقیقه برای همبازیان خود ارسال می کرد که حالا به کمتر از 30 پاس کاهش یافته است.

همچنین در زمینه ایجاد موقعیت برای دیگر بازیکنان، تعداد پاس گلهای رونالدو در 5 فصل اول حضور در مادرید دو رقمی بود اما امسال تنها 3 بار موفق به دادن پاس گل شده است که البته با توجه به کاهش آمار خلق موقعیت او از 2 شانس در 5 فصل اول به 0.9 در سال جاری، موضوع شگفت انگیزی تلقی نمی شود.

  

با بررسی بازی های رونالدو در هفته های اخیر در می یابیم که عملکرد او همانند گذشته نیست و شاید به همین دلیل است که بعد از خراب کردن چند موقعیت در دیدار برابر مالاگا و سوسیداد، برخی از هواداران رئال به او واکنش نشان دادند.

 

به راستی رونالدو را باید قربانی اصلی موفقیت های بی نظیر خود در فصول گذشته دانست؛ وگرنه آمار فعلی او نیز در مقایسه با بهترین گلزنان فصل جاری اروپا فوق العاده به شمار می آید.

همانطور که در تصویر مشاهده می شود، تنها 4 بازیکن در لیگ های معتبر قاره سبز شامل ادینسون کاوانی، الکساندر لاکازت، پیر آمریک اوبامیانگ و لیونل مسی قادر به ثبت رکورد متوسط گلزنی بالاتر از کریستیانو در فصل جاری بوده اند.

  

شاید رونالدو قادر به ارائه بازی های مسلط گذشته خود نباشد، اما هنوز هم در ارائه فوتبال تکضرب و تاثیر مثبت با زدن تنها یک یا دو ضربه به توپ فوق العاده است و اگر کهکشانی ها علاقمند به تکرار موفقیت های خود در سال 2017 هستند، باید روی رونالدو به عنوان یکی از موثرترین ارکان آن حساب کنند.