آقای چمران حواستان به خون برادرتان هست؟

در روزهایی که به خاتمه دوره شورای چهارم منتهی می شود، کم و بیش شاهد درگیری اعضای هیات رئیسه شورا به ریاست مهدی چمران و طیف اصول گرای هوادار آن ها با نمایندگان معترض به سیاست های شهرداری هستیم.

 

آخرین تنش و درگیری لفظی که خبرش در رسانه های داخلی و خارجی منتشر شد، مربوط به درگیری میان رحمت الله حافظی عضو منتقد و تحلیلگر سیاست های نادرست شهرداری با ناصر امانی، معاون محمدباقر قالیباف بود. محور بحث به خط 7 متروی تهران مربوط می شد که ادامه آن به جلسه سه شنبه(علنی) شورای شهر، مورخ 20 تیر، کشیده شد و در این جلسه برای چند بار اعضای شورا از جمله آقای تقی پور اصولگرا(با صدای بلند) مانع ارائه گزارش از ناقص بودن و عدم آمادگی خط 7 مترو، علی رغم راه اندازی آن، شدند.

 

خود رئیس شورا(آقای چمران) هم نه تنها مانع برهم زدن صحبت های حافظی نشده که در انتها با لحنی تمسخرآمیز (که بگذارید او هم بخواند گزارشش را)، صحبت کرد. در این میان افرادی که نامشان در لیست فراکسیون اصلاح طلبان ثبت شده نظیر دوستی، دنیامالی و سرخو، نه تنها آن طور که باید از سخنان حافظی حمایت نکردند، که این نواقص را عادی قلمداد کردند و گفتند که «این چنین گزارش هایی از نواقص، همه جای دنیا وجود داشته و دارد.»

 

اما موضوع مورد بحث رحمت الله حافظی که بار دیگر از زبان او مطرح می شد، این گونه آغاز شد که او «با افتخار»(خطاب به آن ها که گفته بودند پزشک هستی و مسائل مترو تخصصی است!) خود را «پزشک» خواند و گفت که «جان مردم برایش اهمیت دارد و تنها به آجر و سیمان و پول فکر نمی کند. او گفت که از معاونین و مسئولان شهرداری (که دوباره در این جلسه پشت تریبون شورا توضیحاتی در رد صحبت هایش کرده بودند)، انتظار پاسخ ندارد و تنها می خواهد اطلاع رسانی کند.

 

با توجه به گزارشاتی که آقای حافظی از نامه های ثبت شده(همراه با شماره نامه و تاریخ آن) ارائه کرد، نواقصی که خط راه اندازی شده مذکور دارد، حتی می تواند خروج قطار از ریل را به همراه داشته باشد؛ آن چه که برای جان مسافران می تواند خطرناک و حتی مرگ آور باشد. متاسفانه به جز معدودی از اعضای شورا نظیر آقایان شجاع پوریان، انصاری و حقانی، اکثر قریب به اتفاق جای اندیشیدن به کنه مساله و خطرزا بودن خط مترویی که هنوز آماده نشده، افتتاح شده، چنین اطلاع رسانی هایی را در جهت مطرح شدن آقای حافظی قلمدادکردند. این در حالی است که آقای حافظی(باوجود محبوبیت فراوان در شهر) اصلا در انتخابات شورا شرکت نکرد و با افتخار در مطب خود حاضر شد و به همان جان مردمی فکرکرد که به گفته او برایش اهمیت دارد. 

 

محمد حقانی عضو شورای چهارم شهر تهران است؛ او که به عنوان یک اصلاح طلب و به دلیل پایندی به اصول اصلاحات، به صورت خودخواسته از عرصه رقابت برای ورود به شورای پنجم کناره گیری کرد، نه تنها در این روزها سعی می کند از هرطریق تجربیات خود را در اختیار اعضای شورای چهارم قراردهد که از انتقاد روشنگرانه به سیستم موجود شورا دست نمی کشد. به عقیده او یکی از مهم ترین کارکردهای جمهوری اسلامی طراحی ساختار «نمایندگی» برای اداره امور کشور در موضوع ملی و محلی است. او بحث نمایندگی را این گونه روشن می کند که آن را «فصل تمایز حکومتداری خودکامه گذشته، با حکومتداری مبتنی بر اسلامیت و جمهوریت به نقش و کار ویژه نقش آفرینی مردم»، می خواند و به عبارت دیگر و دقیق تر به گفته او «نقش نمایندگی به اداره امور برمی گردد.»

 

از منظر او «توجه به حقوق نمایندگان به مثابه حفظ نظام و صیانت از خطوط اصلی جمهوریت و اسلامیت است و اگر کسی سهوا و یا عامدا به جایگاه نمایندگان و نماینده مردم توهین کند یا به مثابه عدم درک از جایگاه و شان نمایندگی است و یا این که از خطوط کلی نظام، آگاهی ندارد و به راحتی در جمع و با حضور خبرنگاران از این خطوط که دریای خون هزاران شهید زن و مرد شکل گرفته است، عبور می کند.»

 

نماینده از حق قانونی سوال برخوردار است

حقانی در مورد این که نماینده مردم در شورای شهر حق دارد که در امور شهر و مدیریت شهری، تذکر، سوال، بررسی و اعلام نظر کند، توضیح می دهد که «به روشنی همگی می دانیم که این یک حق و وظیفه قانونی است و تجربه چندین دوره مجلس شورای اسلامی نشان داده که وزیر، معاون رئیس جمهور و یا معاونین وزراء نباید به جایگاه و شان نماینده بی احترامی کنند.» او دلیل پایبندی مدیران اجرایی به احترام به ساختار نمایندگی را منبعث از توجه به حقوق مردم و نماینده آن ها می داند. 

 

نمادهای احترام به رای مردم

حقانی می گوید «این که رئیس دولت زمان تقدیم برنامه و یا بودجه پایین تر از هیات رئیسه و یا نمایندگان مردم و روبه روی آن ها صحبت می کند و زمان تحویل کتابچه بودجه روی انگشتان پا بلند می شود و رئیس مجلس و یا یکی از نمایندگان کتابچه را از بالای سر رئیس جمهور به عنوان مسئول دستگاه اجرا تحویل می گیرد، همگی نمادی از احترام به رای مردم است.»

 

وقتی نماینده مردم دچار خودبزرگ بینی می شود

حقانی به جایگاه نمایندگان و معایب طولانی مدت بودن دراختیارداشتن این جایگاه، اشاره کرده و می گوید«این که در دنیا دوره مدیریت های اجرایی نبایستی بیش از دو دوره 4ساله باشد، معنا دارد. زمانی که مدیریت اجرایی طولانی مدت در ساختار می ماند دیگر حتی به نماینده مردم و جایگاه آن هم توجه ندارد و دچار خودبزرگ بینی می شود که حاضران در جمع نمایندگان رسانه ها به مردم و نماینده آن ها توهین کنند.»

 

این جاست که او خطاب به رئیس شورا می گوید« آقای مهندس چمران حواستان هست داریم به کجا می رویم؟»؛ «حواستان هست با نماینده مردم چگونه برخورد می کنیم؟»؛ «حواستان هست که برای تحقق این اصول قانون اساسی و استقرار جمهوری اسلامی چه کسانی را به شهادت رسانیده اند؟» همه شهید چمران را می شناسند و نام و آوازه اش شهرت جهانی دارد؛ مهدی چمران، برادر این شهید، حدود یک دهه ریاست شورا را عهده دار بوده است. حقانی خطاب به او می گوید«حواستان هست خون برادر بزرگوار شما هم سهامدار نظام کنونی مدیریت اجرایی کشور است؟»

 

متخلف را باید تحویل دادگاه داد

محمد حقانی که در برخی محافل به عنوان «پدر شهرسازی ایران» لقب گرفته، دیالوگش با چمران را این گونه ادامه می دهد:«لطفا به فرد کاری نداشته باشیم؛ ما و شما باید از ساختار نمایندگی و حقوق مردم صیانت کنیم.»

 

به گفته حقانی «برخی اشتباهات قابل پذیرش و گفت وگو نیستند و فردی که به عنوان کارمند شهرداری یا شهروندی که از حقوق نماینده خود دفاع می کند باید منفصل و بعد تحویل دادگاه تخلفات اداری بدهیم.»

 

 

 اخبار اجتماعی  -  تیک