روزی که دورتموند زرد شد
زنبورها، زردوسیاه‌پوشان، وستفالنی‌ها؛ مهم نیست آنها را چه بنامید، آنها «بروسیادورتموند» هستند. می‌گوییم آنها چون برای هواداران این تیم، بروسیا فراتر از یک باشگاه است، برای آنها این باشگاه بهانه‌ای‌ست برای خانواده بودند، خانواده دورتموندی‌ها.
همه چیز درست 107 سال قبل، یعنی 7 سال پیش از شروع جنگ جهانی اول آغاز شد. گروهی از جوانان شهر دورتموند که از نظارت‌ها و قوانین عجیب کشیش محلی به ستوه آمده بودند، در 19 دسامبر 1909 تصمیم بر تاسیس باشگاه بروسیا دورتموند گرفتند.
جریان از این قرار بود که پدر مسیحی «هووبرت دِوالد»، با توجه به تفکرات پروتستانی و البته سیاسی‌اش، فوتبال را فعالیتی عبث و البته گناهی بزرگ بر می‌شمرد و در تصمیمی عجیب قصد داشت این ورزش را ممنوع اعلام کند. این تصمیم به مزاج سازمان جوانان «Trinity Youth» که در پی جذب مهاجرین لهستانی و کاتولیک بودند خوش نیامد و از این رو چهل نفر از اعضا این سازمان تصمیم گرفتند در روز 19 دسامبر 1909 در رستوران «Zum Wildschütz» تشکیل جلسه داده و برای تاسیس یک باشگاه فوتبال اقدام کنند.
پدر «دِوالد» که از تشکیل چنین جلسه‌ای و هدف آن خبردار شده بود، به سرعت خود را به رستوران رساند ولی از ورود او به داخل رستوران ممانعت شد. دوالد نیز با کمک چند عضو کلیسا در آستانه درب ورودی رستوران، تشنج و درگیری ایجاد کرد. در پی زدوخوردهای دو طرف، 22 نفر از اعضا، محل را ترک کردند و پدر«دِوالد» با این ذهنیت که افراد باقی‌مانده، توانایی عملیاتی کردن تاسیس باشگاه را ندارند، به کلیسا بازگشت. اما بر خلاف تصور پدر«دِوالد»، 18 نفر باقی‌مانده، عزم خود را برای تاسیس باشگاه جزم کردند و با الهام از کارخانه مشهور تولید نوشیدنی «بروسیا»، اسم باشگاه را «انجمن بازی‌های توپی بروسیا دورتموند 1909» (Ballspiel-Verein Borussia 1909) گذاشتند.
بد نیست بدانید که در ابتدای تاسیس بروسیادورتموند، لباس‌های این تیم راه‌راه آبی‌وسفید به همراه یک خط مورب قرمز و شورت مشکی رنگ بود. 4 سال بعد یعنی در سال 1913، ترکیب رنگ دورتموندی‌ها به راه‌راه زرد و مشکی تغییر کرد، رنگی که اکنون دیگر با آن آشنایی داریم.
اما زنبورها نیز همانند تمامی دنیا از گزند جنگ جهانی در امان نماندند. در سال 1930 و با آغاز اوج‌گیری «رایش سوم»، فوتبال به یکی از مهم‌ترین ابزار سیاسی نازی‌ها تبدلی شد. به همین دلیل بود که رئیس باشگاه دورتموند در پی عدم پذیرش عضویت در حزب نازی، از کار برکنار شد. این اقدام، موجبات اعتراض سایر اعضا هیئت مدیره را بر انگیخت و کار تا جایی پیش رفت که برخی از آنها ساختمان‌های باشگاه را برای تشکیل جلسات «ضد نازیسم» در اختیار مخالفین قرار دادند.
اقدامی که پس از تنها یک هفته، منجر به دستگیری دسته جمعی تمامی مخالفین و اعضا هیئت مدیره شد. با دستگیری همگانی مدیران باشگاه و بالا گرفتن تب جنگ جهانی دوم، بروسیادورتموند عملاً عرصه را به رقیب سرسختش یعنی شاکله 04 واگذار کرد. در روزهای پایانی جنگ جهانی بود که امید با آزادی مدیران و بازگشت به روزهای اوج در میان دورتموندی‌ها شروع به جوانه زدن کرد اما حزب نازی، با تیرباران مدیران محبوس دورتموند، نقطه غمبار دیگری در تاریخ این باشگاه را رقم زد.
البته هیچ‌یک از این اقدامات نتوانست موجب توقف دورتموند از ادامه مسیرش شود و این تیم پس از پایان جنگ جهانی دوم، برگ جدیدی از موفقیت و افتخار را در تاریخ فعالیت‌اش رقم زد. آنها موفق شدند در سال‌های 1956، 1957، 1963، 1995، 1996، 2002، 2011 و 2012 به قهرمانی بوندسلیگا، در سال 1997 به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و در سال 1965 به جام برندگان اروپا دست یابند. زنبورها اکنون پس از گذشت 107 سال، در میان بزرگان فوتبال جهان حضور دارند و این حضور را مدیون شجاعت 18 جوان با اراده هستند که تمامی مشکلات را به جان خریدند تا از فوتبال، دورتموند و اهدافشان محافظت کنند.