نظام‌دوست : اگر پسر بودم به خط مقدم جبهه می‌رفتم/به خاطر شرایط ظاهری‌ام برای خرید لباس به هر فروشگاهی نمی توانم بروم
بازیگر سریال "ساعت خوش" با اشاره به حس وطن‌پرستی عمیق خود و علاقه ویژه‌اش به ایران زمین گفت: روی ایران و مردم کشورم تعصب خاصی دارم به گونه‌ای که اگر پسر بودم به خط مقدم جبهه می‌رفتم.
نعیمه نظام‌دوست بازیگر عرصه تلویزیون وسینما تا به امروز در نقش‌های مختلفی و در ژانرهای متفاوت به ایفای نقش پرداخته است. این هنرمند ابتدا در مجموعه " نوروز 72" به ایفای نقش پرداخت سپس با مجموعه "ساعت خوش" به صورت حرفه‌ای وارد عرصه بازیگری شد.
در کارنامه تلویزیونی این بازیگر آثاری همچون " روزهای زندگی" ، " ساختمان پزشکان" ، " روزحسرت" ، " پلیس جوان " ، " باغ سرهنگ" و " محله گل و بلبل" و درکارنامه سینمایی این هنرمند نیز فیلم‌های " سن پترزبورگ" ، " توفیق اجباری" ، " افسونگر" ، " رفقای خوب" و " جنجال در عروسی" دیده می‌شود.
نعیمه نظام‌دوست در جدیدترین سری فعالیت های خود در فصل‌های اول و دوم مجموعه تلویزیونی "محله گل و بلبل" به ایفای نقش پرداخت. این مجموعه تلویزیونی ویژه رده سنی کودکان ساخته شد و به موضوعات مرتبط با زندگی عموپورنگ به عنوان مجری دوست داشتنی بچه‌ها و اتفاق‌هایی که اطراف این مجری و در زندگی همسایه‌های او و ساکنان "محله گل و بلبل" رخ داد، پرداخت.
نظام‌دوست در این مجموعه تلویزیونی در نقش "مامان نیاز" به عنوان مادر عموپورنگ در کنار هنرمندانی همچون داریوش فرضیایی، ابراهیم شفیعی، امیر سهیلی، امیرمحمد متقیان، سارا خوئینی‌ها، نادر سلیمانی، آرش میراحمدی، ملیکا شریفی‌نیا، فرهاد بشارتی و امیر نوری با هنرمندی هرچه تمام‌تر به ایفای نقش پرداخت و توانست تا اندازه زیادی رضایت مخاطبان تلویزیون را به دست آورد.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که می‌توان درباره این بازیگر عرصه تلویزیون و سینما به کار برد، حس عمیق میهن‌پرستی او است که در بسیاری از موراد از جمله فضای مجازی به خوبی توجه همگان را به خود جلب کرده است.
نعیمه نظام‌دوست در جدیدترین گفت و گوی خود با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره وضعیت کنونی عرصه بازیگری، حس عمیق وطن‌پرستی و کیفیت آثار تولید شده در شبکه نمایش خانگی سخن گفته است که در ادامه متن این گفت‌وگو را می‌خوانید.
*وضعیت این روزهای عرصه بازیگری چگونه است؟ باتوجه به حضور بازیگران جوان در بیشتر آثار نمایشی شرایط را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شرایط بازیگری این روزها چندان روبه‌راه نیست. در گذشته شرایط به‌گونه‌ای بود که تله‌فیلم‌ها و سریال‌های مختلف ساخته می‌شد و مردم هم آثار مختلف را تماشا و از آن‌ها استقبال می‌کردند.
در وضعیت کنونی، ما تا اندزاه‌ای از آن شرایط آرمانی و رویایی فاصله گرفته‌ایم و این اتفاق، خوب نیست و امیدوارم دوباره اتفاق‌های خوبی رقم بخورد که کارهای خوبی ساخته شود و در این آثار از بازیگران قدیمی و با تجربه استفاده کنند.
به‌طور طبیعی وقتی یک بازیگر قدیمی با سابقه بعد از 40 سال فعالیت در یک اثر حضور پیدا می‌کند، شرایط متفاوتی را نسبت به سایر بازیگران تعیین می‌کند و مواردی مانند رقم پرداختی به بازیگر یک نمونه از اینگونه تفاوت‌ها است و در شرایط فعلی شاید برای تهیه‌کننده‌ها مقدور نباشد که بخواهند اینگونه پیش بروند به همین دلیل از بازیگرهایی که جوان‌تر هستند، تازه وارد این حرفه شده‌اند و تجربه کافی ندارند، استفاده می‌کنند و این موضوع بد است.
فکر می‌کنم باید اتفاق‌های مثبتی رخ بدهد که تولیدات به شرایط آرمانی خود در گذشته بازگردد و در این روند، بودجه در اختیار تهیه‌کننده‌های تلویزیون و سینما قرار بدهند تا از تمامی بازیگران استفاده شود چرا که هنرمندان سرمایه ملی محسوب می‌شوند و برای به‌دست آوردن جایگاه فعلی خود، سال‌ها زحمت کشیده‌اند از این‌رو نباید به فراموشی سپرده شوند.
*روند نقش‌هایی که به خود شما پیشنهاد می‌شود، چگونه است؟ آیا این شرایط شما را راضی می‌کند؟
من بازیگری هستم که حداقل هر سال یک کار انجام می‌دهم البته وضعیت باید به‌گونه‌ای باشد که کارها زیاد باشد و بازیگرها فرصت کمی داشته باشند اما به‌هر حال، خدا را شکر می‌کنم.
در چنین شرایطی به جرأت اعلام می‌کنم که تنها به خودم فکر نمی‌کنم بلکه نگران همکاران خودم هستم و از اینکه بسیاری از هنرمندان خوب سال‌ها بیکار هستند غصه می‌خورم. وقتی سرکار می‌روم، رویم نمی‌شود به کسی بگویم که سرکار هستم چون نمی‌خواهم فردی ناراحت شود و یا دلش بشکند.
دلم نمی‌خواهد هیچ‌یک از همکارانم از بازیگران گرفته تا عوامل دیگری مانند فیلمبردار و صدابردار بیکار باشند چون چنین وضعیتی بسیار غمگین و اسف‌بار است. یک بازیگر، فقط بازیگری بلد است و حیف است که از توانایی‌های او در فضای مربوط به خود استفاده نشود. فضای بازیگری از دور خیلی زیبا است اما از نزدیک این‌طور نیست چرا که بازیگران با مشکلات مختلفی مانند نداشتن امنیت شغلی روبه‌رو هستند.
شاید باورش سخت باشد اما وقتی یک کار به انتهای تصویربرداری نزدیک می‌شود، اضطراب می‌گیرم چون نمی‌دانم کار بعدی چه زمانی شروع می‌شود و این موضوع تنها برای من بلکه برای بسیاری از دوستان و همکارانم وجود دارد و این اتفاق حس بدی را به‌وجود می‌آورد چرا که افراد در چنین شرایطی نمی‌دانند چگونه زندگی خود را بچرخانند.
*شما هنرمندی با حسن وطن‌پرستی بسیار عمیق هستید و این موضوع در صحبت‌هایتان و مطالبی که در فضاهای مختلف از جمله صفحه شخصی خود درج می‌کنید به‌طور کامل مشخص است. کمی از این حس ارزشمند و تأثیر آن بر جامعه اطراف یک بازیگر برایمان بگویید.
در وجود من همیشه یک تعصب خاص به ایران و هموطنانم وجود دارد و این حس مانند جوشیدن خون در رگ‌ها است، فکر می‌کنم اگر پسر بودم به‌طور یقین به خط مقدم جبهه می‌رفتم.
خیلی خوشحالم که نسبت به کشورم و مردم سرزمینم چنین حس تعصبی را دارم. کشور ما از همه نظر کامل است، از منابع طبیعی گرفته تا چهار فصل و مردم ایران نیز همیشه زبانزد هستند و این احساس خوب نسبت به کشورم در سراسر وجودم جریان دارد.
اگر خدای نکرده اتفاقی بیفتد که به کشورم و مردم ایران آسیب برساند، خیلی ناراحت می‌شوم. روی مردم کشورم از مرزبانانی که در مرزها حضور دارند و از ایران حفاظت می‌کنند گرفته تا مدافعان حرم و سربازانی که خدمت سربازی را در فضاهای دیگر انجام می‌دهند و همچنین دیگر مردم تعصب و همه هموطنانم را دوست دارم. اگر به کشوری بروم که در آنجا به هموطنم توهین شود و یا در رسانه‌ها چنین موضوعی را مشاهده کنم، به من بر می‌خورد و عصبی می‌شوم.
*وضعیت تولید آثار در شبکه نمایش خانگی را چطور ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما این رسانه در روند فعالیت خود توانسته مسیر موفقی را طی کند؟
فکر می‌کنم شبکه نمایش خانگی بار یکسری مسائل را به دوش می‌کشد. در این روند سریالی مانند " شهرزاد" به واقع اثری موفق است و با وجود اینکه تمامی این سریال را برای من می فرستادند اما خودم تمامی قسمت‌های این مجموعه را خریداری کردم چون احساس کردم من به عنوان یک بازیگر وظیفه دارم به بازیگرها و عواملی که در این مجموعه کار می‌کنند، احترام بگذارم و این اثر نمایشی را خریداری کنم.
خریداری آثاری که در شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود به چرخش هر چه بیشتر این شبکه کمک می‌کند و باعث می‌شود تولید سریال‌های موفق ادامه پیدا کند چرا که این رویداد اتفاق بسیار خوبی را رقم می‌زند.
به عنوان نمونه وقتی قرار باشد مجموعه "کلاه قرمزی" وارد شبکه نمایش خانگی شود، به طور یقین مخاطبان از خرید و تماشای آن استقبال می‌کنند البته به دلیل اینکه ما قانون کپی رایت نداریم، بسیاری از افراد مجموعه‌های شبکه نمایش خانگی را به طور غیر قانونی دانلود و آن را در فضاهای دیگر پخش می کنند .
پخش آثار شبکه نمایش خانگی در فضاهای مجازی اتفاق بدی است اما شاید اینگونه بسیاری از افرادی که توانایی خریداری چنین مجموعه‌هایی را ندارند، بتوانند به آرزویشان برسند.
خریداری کردن آثاری که در شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود، باعث چرخیدن صنعت تولید اینگونه آثار و فراهم شدن شرایط فعالیت برای سازندگان این مجموعه‌ها می شود و این اتفاق و جریان داشتن روند تولید حس و حال خوب روزهای پرکاری را به یاد هنرمندان می‌آورد.
امیدوارم روند ساخت سریال‌های شبکه نمایش خانگی به شکلی مناسب ادامه داشته باشد و این مسیر به گونه‌ای موفقیت آمیز تا انتها رقم بخورد و در این راستا اینگونه آثار را خریداری و از همکارانم حمایت می‌کنم.
*طراحی لباس برای بانوان بازیگر تا چه اندازه اهمیت دارد؟ لباس‌های طراحی شده چه ویژگی‌هایی باید داشته باشند که به خوبی یک هنرمند ایرانی را معرفی کنند؟
خود بنده به دلیل فیزیک خاصی که دارم شاید نتوانم برای خرید لباس به یک فروشگاه لباس مراجعه کنم چون ممکن است لباس مدنظرم را نتوانم پیدا کنم و در چنین شرایطی وقتی دوست عزیزی پیشنهاد طراحی لباس را به من می‌دهد، استقبال می‌کنم.
به‌طور یقین در زمینه طراحی لباس برای بازیگران، ممکن است یک طراح یکی دو لباس را برای من طراحی کند اما از سری بعد با هم کار کنیم و این همکاری ادامه پیدا کند. تصور می‌کنم طراحی لباس برای بانوان بازیگر در صورتی‌که با سبک و سلیقه آن فرد و همچنین سبک اجتماع او هماهنگی داشته باشد، خوب و زیبا است اما به‌طور نمونه اگر من قبول کنم که لباسی را که یک طراح، طراحی کند، بپوشم، پسندیده نیست.
اگر قرار باشد از لباس‌های طراحی شده استفاده کنم، علاقمندم از طرح‌های ایرانی بهره بگیرم چرا که چنین لباس‌هایی حس و حال ایرانی دارد و فضای آن متناسب با جامعه ما است و افراد آن را دوست دارند.
بازیگرها تنها برای خودشان زندگی نمی‌کنند بلکه خوشبختانه یا متأسفانه با افراد مختلفی با نظرات متفاوت روبه‌رو می‌شوند و من به‌خاطر این نظرهایی که ممکن است برخی از آن‌ها اذیت‌کننده باشد، سعی می‌کنم از لباس‌هایی استفاده کنم که حداقل با سلیقه 60 درصد از افراد هماهنگی داشته باشد.
ممکن است یک زمانی من لباسی گل‌دار بپوشم که به آن علاقه دارم در حالی‌که مردم بگویند این لباس باعث می‌شود چاق‌تر به‌نظر برسی اما وقتی لباسی را دوست دارم که به من حس و حالی ویژه با انرژی خوب می‌دهد، این کار را انجام می‌دهم چون خارج از عرف جامعه نیست.
وقتی بازیگران خانم از لباس‌های طراحی شده توسط طراحان با استعداد استفاده می‌کنند، در حقیقت زمینه لازم را برای شکوفایی هرچه بیشتر استعدادهای آن افراد فراهم می‌کنند و وقتی چنین جریانی به راه بیفتد، افراد بیشتری فرصت پیدا می‌کنند تا سرکار بروند و به اشتغال بپردازند و بدین ترتیب این چرخه کمک کردن به یکدیگر به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند.
اخبار فرهنگی - میزان