فیلمهای توقیفی باید نمایش داده شوند
وعده محمدمهدی حیدریان در نخستین روزهای ریاستش بر سازمان سینمایی مبنی بر رفع تکلیف فیلمهای بلاتکلیف گامبهگام بیشتر به عملی شدن نزدیک میشود. وعدهای که چند روز بعد از گفتههای حیدریان با درخواست قاطع وزیر ارشاد و ضربالاجل دو ماهه برای این امر همراه شد تا عزم جزم دولت برای فرار از بحران فیلمهای توقیف شده سالهای اخیر بهطور روشن و واضح به چشم آید.
در شرایطی که هنوز در حدود دو هفته به ضربالاجل تعیین شده از طرف وزیر ارشاد مبنی بر روشن کردن تکلیف فیلمهای بلاتکلیف زمان باقی است، اما روز گذشته ابراهیم داروغهزاده، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در نخستین گفتوگوی بلند خود با صراحتی کمتر دیده شده از مدیران دولتی، درباره شماری از فیلمهای توقیف شده اظهار نظر کرد تا مشخص شود جز گام آخر چیز زیادی به عملی شدن وعده حیدریان باقی نمانده است. با اینکه نظرات شخصی داروغهزاده درباره برخی از فیلمهای مشکلدار نشان داد که این موضوع حداقل در رسانهها به این زودیها به سرانجام نخواهد رسید.
ابراهیم داروغهزاده که با ایسنا حرف میزد، در شماری از صریحترین نظراتی که تاکنون مدیران دولتی مطرح کردهاند، عنوان داشت که ارادتمند نازنین، بهاره، تینا ساخته عبدالرضا کاهانی رد شده و امکان نمایش ندارد. او همچنین درباره فیلمهای خانه پدری، عصبانی نیستم و آشغالهای دوستداشتنی در اظهار نظری صریح آنها را فیلمهایی نامید که هیچکدام نه مُخل امنیت نظام بودند و نه خط قرمزهای مهم را رد کرده بودند؛ با اینکه عنوان کرد که با چند فیلم از این میان مشکل دارد. وی گفت: از نظر شورای پروانه نمایش ما و همچنین خود من، این سه فیلم قابلیت نمایش دارند. البته باز هم عرض میکنم وقتی میگویم فیلمی قابلیت نمایش دارد به این معنی نیست که آن را دوست دارم و مورد پسند من است یا حتی با حرفی که فیلم مطرح میکند، موافقم.
داروغهزاده در سخنانش ضمن سوءتفاهم خواندن توقیف شماری از فیلمهای مشکلدار، سازمان سینمایی را تابع شرایط جامعه خواند و بیان کرد که اگر نگاه و ظرفیت نقد در جامعه ایجاد شود، قطعا عکسالعمل دولت در قبال شماری از فیلمها تغییر خواهد کرد: نهادها و رسانههایی هستند که بعضی وقتها سوءبرداشتهایشان به فشارهایی تبدیل میشود که مسئولان را وادار میکند تا علیرغم نظر شورای پروانه ساخت یا نمایش تصمیمات دیگری را بگیرند، اما نکته مهم این است که باید بپذیریم سیاست کلان و راهبردی مشخصکننده برای دولت و نظام، منویات مقام معظم رهبری است که چراغ راه فیلمسازان و مدیران میشود. این مسأله در جمهوری اسلامی ایران فرض است و همه بایستی پایبند به آن باشیم.
ولی نکته اینجاست که برداشتهای مختلفی در سیاستهای کلانی که مقام معظم رهبری تبیین کردند به وجود میآید و هر گروهی فکر میکند نظر خودش به سیاست ابلاغی نزدیکتر است. سخنان حساسیتآفرین ابراهیم داروغهزاده که کمتر از ٤٠ روز است که به جای حبیب ایلبیگی بر مسند معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، بهعنوان مهمترین و چالشبرانگیزترین معاونت سازمان سینمایی تکیه زده، میتواند دو سرنوشت کاملا متفاوت را پیش پای سینمای ایران در روزهای آتی ترسیم کند. او با صراحتی که از خود نشان داده میتواند بهترین شخص برای پایان دادن غائله توقیفهای سلیقهای و فلهای سینمای ایران باشد و درعینحال نظرات او، خود میتواند بهعنوان عاملی برای ایجاد حاشیه و جنجال، سینمای ذاتا حاشیهزده ایران را بیشتر و بیشتر به سمت جنجالهای رسانهای سوق دهد. یعنی چیزی در مایههای عکسالعمل بامزه مشرقنیوز که نوشته: با تدبیر عجیب جناب داروغهزاده آیا نمیتوان انتظار داشت که در آیندهای نزدیک فیلمهایی مانند دالاهو، پاشنه طلا و مهدی مشکی هم با حذف ١٠ دقیقه برخی از سکانسها مجوز اکران در سینماهای جمهوری اسلامی ایران را پیدا کنند؟
روزنامه شهروند