ابزار آهنگری - ازابزاراهنگری وزرگری

در این بخش از سایت برگزیده ها مطالبی در مورد ابزارآلات آهنگری را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.

به نقل از برگزیده ها: آهنگری حرفه ای بسیار سخت و طاقت فرسانت که نیاز به زور و قدرت بسیاری دارد. این حرفه نیاز به ابزارآلت مخصوصی دارد که در ادامه این مقاله، مطالبی در مورد ابزار و ادوات آهنگری مطالعه میکنید. با ما همراه شوید.

ازابزاراهنگری وزرگری , از ابزار آهنگری

ازابزاراهنگری وزرگری

ابزار آهنگری

برگزیده ها: آهنگر، غیر از پتک و سندان، از ابزارهای دیگری هم استفاده می کند. در این بخش با ابزارها و تجهیزات مورد استفاده در کارگاه آهنگری آشنا می شویم. سندان از چدن یا فولاد ساخته می شود و سطح آن را سخت می کنند. سندان ها را معمولاً بر اساس وزن دسته بندی می کنند. سندان روی پایه ای چدنی یا قطعه ای چوب محکم قرار داده می شود. دماغه سندان شکل های مختلفی دارد و به کمک آن می توان فلزات را به شکل دلخواه آهنگری کرد. سایر بخش های سندان عبارت اند از مقر ابزار، که می توان دسته ها، قرارها و قرارهای دم را در آن جای داد ( این ابزارها را در ادامه همین فصل شرح می دهیم )؛ سوراخ سنبه کاری و میز که قلم زنی یا برش روی آن انجام می شود. فلزاتی که باید پتک کاری، خم یا قلم زده شوند در کوره آهنگری گرم می شوند؛ این روش متعارف گرم کردن فلزات است. اگر کوره از فولاد نرم ساخته شده باشد باید جداری از آجر نسوز برای آن تعبیه کرد تا آتش ورق های فولاد را نسوزاند. بعضی از کوره ها را از آجر، گل رس یا چدن می سازند و بنابراین به جدار نسوز نیاز ندارند.

کوره آهنگری یک هواکش و یک دودکش دارد که به کمک یک بادزن مکنده، دود را تخلیه می کند. در جلو کوره باید ظرف آبی قرار داد. از این ظرف برای سرد کردن فلزات و ابزارها استفاده می کنند. هوا به وسیله دمنده برقی یا دَم آهنگری و از طریق، زنبورک، به داخل کوره رانده می شود.

سوخت کوره آهنگری زغال سنگ، کک و غیره است. برای روشن کردن کوره می توانید از تراشه چوب استفاده کنید. در صورت استفاده از تراشه چوب دود تولید می شود؛ اگر فوتک در اختیار داشته باشید، کار تمیزتر انجام می شود. با استفاده از مسلفه، خاکستر و خاکه جوش تولید شده در کوره را بیرون بیاورید و آتش را همواره تمیز نگه دارید. ابزارهای مورد استفاده در کوره آهنگری عبارت اند از بیل، برای جمع آوری کک؛ سیخ کوره، برای شل کردن خاکه جوش تشکیل شده؛ و مسلفه برای بیرون کشیدن آن.

در آهنگری قطعه کار (یعنی فلز گداخته) را با انبر نگه می دارند تا عملیات آهنگری روی آن انجام شود. انبر را از فولاد نرم می سازند و از دو قطعه پرچ شده به هم تشکیل می شود. هر انبر از دو بخش اصلی تشکیل می شود، دسته و دهانه. برای گرفتن قطعه کارهایی به شکل های مختلف، انبرهایی با دهانه های متفاوت ساخته اند. انواع متداول انبر نشان داده شده است.

نام انبرهای آهنگری

1.‏ انبر دَم نسته: از این نوع انبر برای گرفتن قطعات مستطیلی بسیار سبک استفاده می شود.

2. انبر دَم باز: این انبر دهانه ای تخت و باز دارد و وقتی انبر بسته می شود، فک های آن باز می مانند. از این انبر برای گرفتن قطعات مستطیلی ضخیم تر استفاده می شود.

3. انبر دَم گرد: وقتی این انبر بسته می شود دهانه آن سوراخی دایره ای تشکیل می دهد و به کمک همین سوراخ می توان میله های با مقطع دایره یا مربع را، در امتداد طول گرفت.

4. انبر گاز انبری: از این نوع انبر برای برداشتن و گرفتن فلزات گداخته استفاده می شود، اما برای نگه داشتن قطعات در حین آهنگری از آن استفاده نمی کنند.

5. انبر دَم جناغی: این انبر دهانه ای جناغی دارد و برای گرفتن میله های مربعی، در امتداد طولی، به کار می رود.

6. انبر دَم چار گوش: از این انبر برای گرفتن قطعات سنگین با مقطع مربعی یا مستطیلی استفاده می شود.

7. انبر فرفورژه: از این انبر برای ساختن فرفورژه استفاده می شود.

8. انبر همه کاره: در طول فک این انبر سه سوراخ و یک شیار تعبیه شده است و برای انجام کارهای عمومی از آن استفاده می شود.

سندان چیست؟

 ابزاری فلزی است که آهنگران، مسگران و نعلبندان اشیاء را بر آن می کوبند و یا آهن پاره ها را با پتک بر روی آن صاف می کنند. سندان از چدن یا فولاد ساخته می شود و روی پایه ای چدنی یا قطعه ای چوب محکم قرار داده می شود. سطح سندان را سخت می کنند و دماغه سندان شکل های گوناگونی دارد و به کمک آن می توان فلزات را به شکل دلخواه آهنگری کرد. برخی سندان ها نیز دودماغه هستند.

لختی سندان باعث می شود تا انرژی ابزار ضربه زننده به شیء ضربه خورنده منتقل شود. نام های دیگری که در قدیم برای سندان به کار می رفت، آهنین کرسی، غفچ و خایسک بود. سندان ها را معمولاً بر اساس وزن دسته بندی می کنند. آهنگران فلزات قیمتی معمولاً از سندان هایی چندکیلویی استفاده می کنند اما آهنگران ابزارساز در شهرها و روستاهای قدیم معمولاً سندان هایی سنگین داشتند که وزن آن ها گاه به ۲۰۰ یا ۴۰۰ کیلوگرم هم می رسید.امروزه از سندان کمتر استفاده می شود و در برخی از جوامع بیشتر به صورت نمادی از گذشته ها درآمده است. امروزه نیز در ساخت گیوه ها از سندان چوبی استفاده می کنند.

گردآوری: بخش خانه داری برگزیده ها


از ابزار آهنگری ,