طراح ایرانی باید لباس ایرانی طراحی کند - طراحی لباس در ایران

طراحی لباس در ایران

برگزیده ها به نقل از مدآنلاین : فرنازعبدلی یکی ازمعدود افرادی است که توانسته است با تلاش در عرصه طراحی لباس به خوبی بدرخشد و سابقه ر برای خود رقم بزند. وی کارشناس گرافیک است و هم اکنون در رشته MBA دانشگاه شهید بهشتی تحصیل می کند. او در چند سال اخیر به کار طراحی لباس مشغول است.

فرناز عبدلی در گفت وگویی که با هنرآنلاین داشت، گفت: به دلیل علاقه ای که به عکاسی فشن داشتم به میلان رفتم تا در این رشته تحصیل کنم اما آنجا با طراحی فشن آشنا شدم و تصمیم گرفتم در آن زمینه ادامه تحصیل دهم. اما چون در دانشگاه های تراز اول جهان برای تحصیل مقطع فوق لیسانس باید رزومه و سابقه کاری مرتبط ارائه شود به ایران برگشتم تا مدتی کار طراحی لباس انجام دهم و رزومه خود را تکمیل کنم. اما وقتی کارم را شروع کردم استقبال زیادی از آن شد و ادامه پیدا کرد.

او در مورد علاقه اولیه خود به این رشته گفت: مادرم آموزش طراحی و خیاطی دیده بود و لباس عروس می دوخت به همین دلیل از کودکی با این موضوع آشنا بودم. از 15 سالگی وارد کار تئاتر شدم و در کنار بازیگری، گاهی اوقات طراحی لباس تئاترها را هم انجام می دادم. اما زمانی که تصمیم گرفتم به صورت جدی در زمینه لباس کار کنم یک دوره طراحی لباس را در دانشگاه IED بارسلونا گذراندم.

عبدلی افزود: در شاخه های مختلف مانند طراحی لباس تئاتر، فیلم و عروس کار می کنم اما فعالیت متمرکز من بر روی محصولی با نام « پوش » است که به لباس های اجتماع اختصاص دارد. از کارهای دیگرم می توانم از طراحی نمایش « این لحظه را جایی دیده ام » به کارگردانی سجاد افشاریان و فیلم« جای خالی »به کارگردانی نگین امین زاده نام ببرم.

او در مورد دلیل ورود به حوزه لباس اجتماع گفت: چند سال پیش من به عنوان دختر جوانی که از جامعه هنرمندان است دوست داشتم لباسی مناسب آن فضا بپوشم که با روحیات من هماهنگ باشد. لباس های رنگارنگ و گلدار را دوست داشتم و پارچه های زیبا را پیدا کرده و طرحی ابتدایی می کشیدم تا مادرم آن را بدوزد. کم کم اطرافیان هم از این لباس ها استقبال کردند و خواستند مشابه آن را داشته باشند. متوجه شدم که در این مقوله کمبود زیادی وجود دارد و می شود در این زمینه کار کرد.

در آن زمان چنین لباس هایی وجود نداشت و تولیدی ها فقط به کپی کردن از یکدیگر یا کارهای خارجی مشغول بودند. من لباسی می خواستم که یک روپوش معمولی نباشد و ایده آل ها و فکرهایی داشتم که دیگران هم از آنها استقبال می کردند. شاید ابتدا یک گروه کوچک مخاطب من بودند اما این دایره گسترش پیدا کرد و حالا پوشیدن مانتو ی رنگارنگ و گلدار چیز عجیبی نیست.

او با اشاره به اهمیت دوخت لباس گفت: اوایل به برش و دوخت اشراف زیادی نداشتم اما الان روی این نکات خیلی حساس هستم و لباس ها با وجود اینکه خیلی ساده به نظر می رسند از نظر برش، دوخت و تن خور بالاترین کیفیت را دارند تا مشتری فکر نکند که کار ایرانی با کیفیت و تمیز نیست. نظر شخصی من در مورد برش این است که لباس باید راحت و کاربردی باشد و مخصوصا در بهار و تابستان باید آزاد باشد، بنابراین حتی اگر مشتری لباس تنگ بخواهد من سبک خودم را پیش می برم و این ایده آل برند ماست.

عبدلی با اشاره به اینکه کارهایش را به صورت اینترنتی و در نمایشگاه خود عرضه می کند افزود: با توجه به اینکه اولین نمایشگاه رسمی من در شیراز برگزار شد قصد دارم تورهای نمایشگاهی در شهرستان ها برگزار کنم و در شهرهای مختلف مانند شیراز، اصفهان، مشهد، کیش و... لباس ها را به علاقه مندان عرضه کنم. 3 سال پیش هم نمایشگاهی در لندن برگزار شد که مجموعه ای از کارهای ما در آن نمایش داده شد. الان هم در استرالیا نمایندهای داریم که نمایشگاه های فصلی از کارهای ما برگزار می کند.

عبدلی افزود: طراحی لباس عروس کار مورد علاقه من است و امیدوارم فرصتی برای نمایش آنها پیش بیاید. علاوه بر این به عنوان مشاور هنری با چند گروه موسیقی همکاری کردم و در زمینه طراحی لباس فرم برای شرکت های خصوصی کار کردم.

او با اشاره به اینکه سلیقه مردم نسبت به چند سال پیش خیلی بهتر شده است افزود: دیدن کارهای مختلف باعث شده دیدگاه مردم بهتر شود. اما هنوز باید ذهنیت مردم را نسبت به کالای ایرانی تغییر داد چون آنها محصول خارجی را بیشتر می پسندند. پارچه های ما ترک است و خودمان آن را وارد می کنیم اما برچسب ایرانی روی لباس ها می زنیم و خیلی از کسانی که تمیزی و کیفیت کار ما را می بینند می گویند برچسب خارجی روی آن بزنیم تا فروش بیشتری داشته باشیم.

عبدلی ادامه داد: اطلاعات مردم در مورد صنعت نساجی و لباس بسیار کم است و به همین دلیل لباس ایرانی را که با برچسب خارجی در بازار عرضه می شود با قیمت بالا خریداری می کنند، در حالیکه نمی دانند مانتو فقط در ایران استفاده می شود و مارک های معروف خارجی اصلا مانتو تولید نمی کنند. با وجود مشکلات زیادی که در این کار وجود دارد خوشحالیم که مشریان خاص خود را داریم و اینکه برند ما در شهرهای مختلف به جز تهران جا افتاده برای ما امیدبخش است.

او با بیان اینکه بیشتر مشتریان آنها در سن 20 تا 40 سال هستند افزود: خیلی دوست دارم که شهرهای دیگر هم به جنب و جوش بیفتند چون الان همه اتفاقات به تهران محدود شده و بچه های شهرستانی امکانات کمی برای کار دارند. با وجود اینکه قبلا در شیراز نمایشگاه داشتم اما به نظر می رسد براحتی اجازه این نوع فعالیت ها را در شهرستان نمی دهند.

 

,